هدایت شده از روشنگری
❌ وقتی میخواهند برای من و تو جوک بگویند،
می گویند یک روز #غضنفر ...!
در صورتیکه غضنفر یعنی "شیر، مرد با صلابت و قوی" و از قضا یکی از القاب حضرت #علی(ع) است‼️
❌ وقتی یک چیز از مُد افتاده به آن می گویند #جواد یا #عبدالله!
و جواد به معنای ”بخشنده و سخاوتمند” است. و از قضا از القاب #امام_نهم و عبد الله یعنی "بنده خدا"
❌ از اسم #بتول برای مسخره کردن استفاده میکنند! ولی بتول یعنی پارسا و پاکدامن… که بصورت خیلی اتفاقی از القاب حضرت زهرا و مریم(س) است!
❌ در فیلمها نامهای #تقی و #نقی را به هزل می آورند! و تقی یعنی با تقوا و نقی به معنای پاک و پاکیزه.. و اتفاقا از القاب امام #جواد (ع) و امام #هادی (ع) !
❌ اخیرا #جعفر (جفر!) هم شده است نماد بلاهت و سفاهت! سوژه جوکهایی با تم مشروب، زن بارگی، لواط و..!!
جعفر به معنای ”جوی پر آب” است و کاملا اتفاقی !! اسم #امام_ششم ما شیعیان امام صادق (ع) که #سرچشمه علم و دانش در جهان اسلام و حتی جهان است!
❌ #عسکر و #عباس هم دارند میکنند سوژه فلان تیپ آدم ها! و باز هم خیلی اتفاقی!!
❌ده ها کانال هم با اسم #حاجی_لَند و #حاجی_فان و حاجی... ساختن و با به اشتراک گذاشتن مطالب مبتذل، حج رفتن و حاجی بودن رو به سخره گرفتن!
⚠️⚠️بنظر شما این حجم از جوک سازی و حتی کانال سازی با اسامی #اهلبیت(ع)، و مقدسات اتفاقی است؟! چرا در این جوکها، نام شاهان ستمگر جهان در طول تاریخ، سمبل حماقت و زن بارگی و توحش و بزن بهادری و سوژه طنز نمیشوند؟!
✅ دوست خوبم برای از بین بردن مقدسات و هویت یک ملت،
اول ⬅️ #طنز و #جوک میسازند،
بعد ⬅️ #تمسخر میکنند،
و بعد ⬅️ #توهین و #هتاکی
و بعد ⬅️ کودکان و نسل بعد کم کم یاد میگیرند که مقدسات چیز مسخره ای است و دین ذره ذره نابود میشود❗️
⚠️نگذاریم به همین سادگی، هویت شیعی و اسلامی ما ایرانیان که ماحصل خون صدها هزار شهید و فداکاری مردان خداست را بمیرانند..
🚫هرگز با اسامی اهلبیت و پیامبران، و مقدسات جوک نسازیم.. کپی نکنیم.. و نخندیم🚫
به روشنگری بپیوندید👇
eitaa.com/joinchat/1265434624C6fb9585eff
حاج حسین یکتا:
باید مثل #عبدالله، مدام در حال تجافی(نیم خیز)باشیم که هر وقت برقِ شمشیر رو ، بالاسرِ ولیِ خدا احساس کردیم، بدویم به سمت #قتلگاه و دستامونو سپر بلاش کنیم...
پ.ن:
قتلگاه زمانت را بشناس...
(مقام معظم رهبری: امروز #فضای_مجازی قتلگاه جوانان است)
@efshagari57
🌐 #گروه_بصیرتی_جهادی_آنتی_فتنه
🌐 #تحت_مدیریت_استادمهدی_اسلامی
کودکانه پناه دستانش را باز کرد تا خود را سپر بلای امام زمانش کند...
#عبدالله نشان داد قبل از رسیدن به سن تکلیف، تکلیفش را خیلی بهتر از کوفیان مدعی میداند... او نشان داد برای یاری امام زمان سن ملاک نیست.
▪️ پنجمِ #محرم
☑️ کانال مهدویت مهدیاران
@Mahdiaran
📌 شجاعت یعنی بدون سپر، سپر باشی
◽️ یکی زره و اسبش را پیشکش میکند و رد میشود. یکی هم بیزره و اسب، خودش را پیشمرگ امام میکند و در آغوشش آرام میگیرد.
◾️ #عبدالله خوب فهمیده بود؛ امام، خودت را میخواهد. پس باید یاریاش کنی حتی با دست خالی.
🔘 پنجم #محرم
☑️ واحد مهدویت مصاف (مهدیاران)
http://eitaa.com/joinchat/2885222402Ce75349b11c
این کیست از خورشید، مولا، ماه روتر
بی تابتر، عاشقتر، #عبدالله روتر
میگفت و با دست عمویش عهد میبست
چشم زمین از حسرت این گفتگو، تر
#پنجممحرم
7.66M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
شجاعت یعنی بدون سپر، سپر باشی
◽️ یکی زره و اسبش را پیشکش میکند و رد میشود. یکی هم بیزره و اسب، خودش را پیشمرگ امام میکند و در آغوشش آرام میگیرد.
◾️ #عبدالله خوب فهمیده بود؛ امام، خودت را میخواهد. پس باید یاریاش کنی حتی با دست خالی.
#پنجممحرم
#عبدالله_بن_الحسن_ع
#روزنهممحرم
#شمر که با قصد جنگ وارد #کربلا شده بود، از #عبیدالله بن زیاد امان نامهای برای خواهرزادگان خود و از جمله حضرت #عباس(ع) گرفته بود.
شمر نزدیک خیام امام #حسین(ع) آمد و عباس، #عبدالله، #جعفر و #عثمان (فرزندان امام علی(ع) که مادرشان
#امالبنین(س) بود) را طلبید. آنها بیرون آمدند و همگی گفتند: خدا تو را و امان تو را لعنت کند، ما امان داشته باشیم و پسر دختر پیامبر امان نداشته باشد؟!
در این روز اعلان جنگ شد.
☀️ امام حسین(ع)فرمود: ای عباس! جانم فدای تو باد، بر اسب خود سوار شو و از آنان بپرس که چه قصدی دارند؟
🔅حضرت عباس(ع) گفتند اینان میگویند: یا حکم امیر را بپذیرید یا آماده جنگ شوید.
☀️امام حسین(ع) به عباس فرمودند: اگر میتوانی آنها را متقاعد کن که جنگ را تا فردا به تاخیر بیندازند و امشب را مهلت دهند تا ما با خدای خود راز و نیاز کنیم و به درگاهش نماز بگذاریم. خدای متعال میداند که من بخاطر او #نماز و #تلاوتقرآن را دوست دارم.
🔅حضرت عباس(ع) نزد سپاهیان دشمن بازگشت و از آنان مهلت خواست.
فرستاده #عمربنسعد نزد عباس(ع) آمد و گفت: ما به شما تا فردا مهلت میدهیم.
📚 ارشاد، شیخ مفید، ج۲، ص ۹۱