🔹«ما که بچه بودیم از هفت و هشت سالگی کاملا یادم هست در منزل خود ما اصلا اینکه *ماه رجب* دارد می‌آید مشخص بود. می‌گفتند: یک هفته به ماه رجب مانده، سه روز مانده، امشب احتمالا شب اول *ماه رجب* است ...     مرحوم ابوی ما و مرحوم والده ما غیر از اول و آخر ماه رجب و غیر از ایام البیض، پنج شنبه ها و جمعه‌ها روزه بودند و بلکه مرحوم ابوی ما در بعضی از سال‌ها دو *ماه رجب* و شعبان را پیوسته روزه می‌گرفتند و به ماه مبارک رمضان متصل می‌کردند. اصلا این ماه، *ماه استغفار و توبه و عبادت* است»     🔹در جای دیگری می‌گوید:     «در سال 1321 به اصفهان رفته بودیم ... در مدرسه نیماورد اصفهان بودیم ... یک وقت صدای مرحوم حاج میرزا علی آقا شیرازی را شنیدم ... با همان آهنگی که داشت و با آن حال و روحی که داشت این تعبیر را به کار می برد: «آن وقتی که بگویند: «أین الرجبیون» و ما در پیشگاه پروردگار شرمسار باشیم، در ماه رجب هیچ چیز نداشته باشیم و اصلا جزء رجبیون شمرده نشویم، چه خواهیم کرد؟»     غرض این است [که] این ماه، ماه استغفار و عبادت و روزه است و این سنت‌ها در میان ما به کلی دارد فراموش می‌شود، *ماه رجب* می آید بزرگترها [متوجه نمی شوند] تا چه رسد به بچه‌ها. کم‌کم اگر به بچه‌ها بگوییم، ماه‌های قمری را از محرم تا ذی‌الحجه بشمار، نمی توانند. اصلا فراموش می‌شود که چنین ماه‌هایی هم وجود داشته است. ولی به هر حال تکلیف هرگز از ما ساقط نمی‌شود.» 🔹*این دو خاطره در کتاب آشنایی با قرآن شهید مطهری جلد 8 صفحه 233 درباره ماه مبارک رجب نقل شده است* #رجب #شهید_مطهری #علی_غلامی 📝🗞 @bonyad_shahidpalizvani