eitaa logo
ره توشه معلمان
10.2هزار دنبال‌کننده
6.3هزار عکس
7.4هزار ویدیو
6.6هزار فایل
🔰جهت تبادل و هرگونه انتقاد و پیشنهاد @Yazahra8054 سایر کانالهای ما @yavarannamaz @yavaraneQoran1
مشاهده در ایتا
دانلود
powerpoint olgoo (www.mplib.ir).zip
حجم: 23.36M
🔰پاورپوینت چند رسانه ای « الگو » ◀️ویژه ایام فاطمیه ◀️بهمرا ه طرح درس
مصائب زینب سلام الله علیها در مدینه زینب، دختری پنج ساله بود که پیامبر اکرم از دنیا رفت او در سنی بود که فقدان جدّ بزرگوارش را درک می کرد، او به چشم خود دید که پیکر مطهر رسول خدا را از خانه برده و به خاک سپردند.چند ماهی نگذشته بود که به سوگ مادرش خانم فاطمه زهرا (س) نشست، او به چشم خود دید که مادرش چگونه با ضربات مغیره و قُنفُذ، نقش زمین گشت و با بدنی مجروح در بستر بیماری قرار گرفت. زینب، حدودا، سی و پنج سال داشت که نوبت داغ پدر فرا رسید. علی (ع) بر اثر ضربتی که از شمشیر زهرآلود ابن ملجم خورده بود، از پای در امد و او را بر روی دوش به خانه آوردند، زینب با دیدن پدر، خود را به روی او انداخت و زخم او را با اشک چشم شستشو داد. بعد از شهادت پدر، نوبت به برادرش امام حسن (ع) رسید، او بانویی چهل و پنج ساله بود که دید چگونه آن نامردان به امام خود خیانت کردند، خیمه او را تاراج نمودند و جانماز از زیر پایش کشیدند. یکی ردای وی را برد و دیگری جراحتی به پای او رسانید، ناچار شد کار را به معاویه واگذار کند. زینب در هنگام مجروحیت برادر، پرستاری وی را به عهده گرفت تا بهبود یافت. او گمان می کرد که چون برادرش کار را به معاویه واگذاشته است، جانش محفوظ خواهد ماند، ولی با توطئه و نیرنگ معاویه و سمّ جعده، امام را در حالی که آن روز، روزه گرفته بود، به هنگام افطار مسموم کردند و به شهادت رساندند. اما این انتهای مصیبت نبود بلکه زینب (س) شاهد توطئه ننگین دیگری بود که با تحریک عایشه و مروان بدن مطهر برادرش آماج تیرهای کینه توزانه قرار گرفت به گونه ای که هفتاد تیر تابوت را به بدن دوخته بود.
مصائب حضرت زینب سلام الله علیها در شام عبید الله بن زیاد، نامه ای به یزید نوشت و وقایع کربلا و شهادت امام حسین (ع) را گزارش نموده، کسب تکلیف کرد و یزید نیز در جواب نوشت: «همه اسیران و اموال آنان را همراه با سرهای شهدا به شام بفرستد» اهل بیت که در زندان کوفه به سر می بردند، پس از دریافت نامه یزید با وضع دلخراشی آماده حرکت به سوی شام شدند، در راه شام، شهرهای مختلفی قرار گرفته بود، به هر یک نامه ای نوشتند که به استقبال اسیران بشتابند، و با ساز و آواز و رقص و پایکوبی شادی نمایند تا بدین طریق بر تحقیر و تأثرات خاندان رسول خدا بیفزایند، ولی غالبا نتیجه معکوس می گرفتند! چون کاروان به شهر سیبور رسید، اهالی آن شهر از جریان با خبر گشتند، جوانان فداکار آنان با تمام شجاعت با سپاه یزید پیکار نمودند و عدّه ای از انان را کشتند. در شهر «حمص» و بعضی از شهرهای دیگر نیز قضیه همین طور بود، اما در شهر بعلبک از یزید و سپاه او استقبال کردند، و علیه اهل بیت شعار دادند و شادی کنان به دف زدن و رقص و پایکوبی پرداختند، اسیران در دروازه شام قرار گرفتند، یزید دستور داد شام را زینت دهند و خوانندگان و رقاصه ها را برای استقبال از آنان مهیا سازند. زینب (س) شمر را نزد خود فرا خواند و به او فرمود: «ای شمر! از تو در خواستی دارم، ما را از دروازه ای وارد دمشق کن که تماشاگران کمتری داشته باشد تا به صورت زنان و دختران آل پیامبر کمتر نگاه کنند و به سپاهیان خود دستور ده تا سرهای سرفراز حسین و جوانان آزادی خواه او را از میان کجاوه های مابیرون برند و از ما دورتر دارند.» ولی آن مرد بی وجدان و پست فطرت برخلاف خواسته زینب عمل کرد و دستور داد تا سرهای شهیدان را بر فراز نیزه ها بزنند ودر میان کجاوه ها حرکت کنند.و اهل بیت را از دروازه ای وارد کرد که جمعیت زیادی به استقبال آمده بودند. آری مردم شام با مردم کوفه فرق بسیار داشتند، مردم کوفه از دیدن وضع رقت بار خاندان حسین گریه گردند، در حالی که در شام، زنان و مردان شادی کنان به نی ها و چوب ها، آتش می زدند و به سر وصورت اسیران می افکندند و با سنگ ها، آنان را هدف قرار می دادند و از اینکه حسین و یارانش شهید، و یزید پیروز شده بود! سپاسگذاری می کردند! یزید بعد از گرداندن اسیران در بازار و کوچه های شام، مجلسی اشرافی و سلطنتی در کاخ تشکیل داد که در این مجلس علاوه بر سردمداران کفر داخلی، سفرای خارجی نیز حضور داشتند، یزید از دیدن اهل بیت امام حسین آن هم در حال اسارت که به زنجیر بسته شده بودند احساس غرور بسیاری می کرد. او به تاثرات فرزندان و خانواده اهل بیت کوچکترین توجهی نمی کرد. به گونه ای که حتی زمانی که رقیه، سراغ پدر را از عمّه خود می گیرد یزید دستور می دهد تا سر حسین (ع) را در تشتی برای او ببرند، کودک با دیدن آن چنان هراسان می شود که صیحه کشیده و بیمار می شود و در دمشق وفات می یابد[]. آری زینب همه ناملایمات را لمس کرد و اشعار کفر آمیز یزید را در کاخ او شنید، شراب نوشیدن او را دید و تازیانه خلیفه بدمست را بر لب و دندان جگر گوشه زهرا ملاحظه کرد، از سوی دیگر ناله های بلند ربابه و سکینه و فاطمه و امّ کلثوم و سایر زنان و کودکان اسیر را گوش کرد، غل و زنجیر سنگین امام سجاد (ع) و صدمات آن را در گردن زخم دار آن یادگار برادر مشاهده نمود. آن گاه زبان به سخن گشود و خطبه ای فصیح و بلیغ مانند پدرش، حیدر کرّار ایراد کرد و یزید را مفتضح ساخت! خانواده یزید و سایر زنان اموی را با خود همسو کرد و پرچم فتح وظفر را در خانه دشمن و در دربار اموی نصب کرد و خانه عیش و نوش آنان را به عزاخانه حسین تبدیل نمود، با سرافرازی و پیروزی لباس سیاه پوشید و به آنان باوراند که معاویه و پسرش در طول 45 سال امارت و خلافت تا آن زمان دروغ گفته و اسلام و آیین محّدی را وارونه نشان داده اند. اگر صبر وپایداری حضرت زینب نبود از اسلام اثری نمی ماند، خطبه ها، مبارزه ها و افشاگری های زینب، یزید و یارانش را رسوا کرد و چهره واقعی آنان را شناساند. امروز با اینکه 14 قرن از حادثه کربلا می گذرد بفای اسلام مرهون شجاعت واستقامت زینب (س) است. کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود...
حجاب حضرت زینب علیهاالسلام مریم پیش مامانش آمد و از او به خاطر مقنعه ای که برایش دوخته بود، تشکر کرد. او حالا با این مقنعه بهتر می تواند حجابش را حفظ کند. مریم از مادرش شنیده که حضرت فاطمه علیهاالسلام توجه زیادی به حجابش داشت. دخترش حضرت زینب علیهاالسلام هم در حفظ حجاب مانند مادرش بود و همیشه حجابش را حفظ می کرد. مریم هم که حضرت زینب علیهاالسلام و مادرش را خیلی دوست دارد، می خواهد مثل آنها حجابش کامل باشد؛ تا هم آنها را شاد کند و هم خدا از او راضی باشد
صبر حضرت زینب علیهاالسلام بندگان خوب خدا اگر در زندگی مشکل و مصیبتی برایشان پیش بیاید در مقابل مشکلات صبر می کنند. صبر، یکی از صفت های خوب است که به ما قدرت و توانایی می دهد تا بتوانیم در مقابل رنج ها و سختی ها مقاومت کنیم و هیچ وقت شکست نخوریم. اما هر وقت کلمه صبر را به زبان می آوریم به یاد حضرت زینب علیهاالسلام می افتیم؛ زیرا او دارای صبر زیادی بود. او از کودکی با صبر آشنا شد؛ زیرا از همان دوران، مصیبت ها و رنج های او شروع شد؛ مثلاً مادرش حضرت فاطمه علیهاالسلام را از دست داد. بعد هم پدر و سپس برادرش امام حسن علیه السلام را از دست داد. در کربلا هم شهادت همه برادران و دو پسرش را دید؛ اما با صبر همه آن مصیبت ها را تحمل کرد
عبادت حضرت زینب علیهاالسلام آیا می دانید چه چیزهایی باعث نزدیکی ما به خدا می شود؟ کارهایی که خدا به ما دستور داده و دوست دارد ما آنها را انجام بدهیم ما را به خدا نزدیک می کند؛ مثل نماز خواندن و دعا کردن که عبادت نام دارد. همه امامان ما عبادت کردن را خیلی دوست داشتند و شیرین ترین لحظه های زندگی آنها زمانی بود که عبادت می کردند و نماز می خواندند. حضرت زینب علیهاالسلام هم مثل آنها عبادت کردن را دوست داشت؛ زیاد نماز می خواند و عبادت می کرد؛ به طوری که همه از او می خواستند موقع عبادت برایشان دعا کند.
🔰 ♦️۴ دلیل رفتن به راهپیمایی ❇️چرا باید همه در راهپیمایی روز ۲۲بهمن حضور پیدا کنند؟ قبل از بیان هردلیلی باید روی این کلام رهبر معظم انقلاب تاکید کنیم : ۲۲ بهمن، اوج قله حرکت پر افتخار ملت ایران و یادآور پر شکوه‌ترین روز تاریخ ملت ایران است چرا که مردم در این روز عزت، عظمت و قدرت خود را به دست آوردند. ♦️۱.تعظیم شعائر خداوند در آیه ۳۲ سوره حج می فرماید: وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ هر کس شعائر الهی را بزرگ دارد، این کار نشانه تقوای دلهاست. شعائر به معنای علامت‌هاست و در آموزه‌های قرآنی و دینی برای معرفی دین، مکتب، دعوت به خداوند و دوری از شیطان است. شعار دادن و نشان دادن علامت، یک امر دینی است که در شکل‌های گوناگون به‌کار گرفته می‌شود و عمومیت دارد و مصداق بارز این شعائر امروز نیست مگر شرکت در حرکت عظیم ملت مسلمان ایران در راهپیمایی روز ۲۲ بهمن . ♦️۲. زنده نگاه داشتن ایام الله خداوند در آیه ۵ سوره ابراهیم درباره زنده نگاه داشتن ایام الهی می فرماید: وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ ما موسی را همراه با نشانه ها و آیه هایمان فرستادیم (و دستور دادیم) قوم خودت را از ظلمت ها به سوی «نور» بیرون آر، و آنان را به یاد ایام الله بینداز.» یادآوری روزهای بزرگ (اعم از روزهای پیروزی یا روزهای سخت) نقش مؤثری در بیداری و هوشیاری ملت ها دارد. بدین جهت امیرالمؤمنین در نامه ای به «قثم بن العباس» که کارگزار وی در مکه است چنین می نویسد: «برای مردم حج را بر پای دار، و آنان را به یاد «ایام الله » بینداز». (شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 18، ص 30.) در این آیه شریفه خداوند متعال، بعد از این که حضرت موسی را مامور می سازد تا ایام الله را یادآوری کند، یک نمونه از ایام الله یعنی، روز نجات بنی اسرائیل از چنگال فرعونیان را یادآوری می فرماید: إِذْ أَنْجَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ روز ۲۲بهمن نیز روز نجات ملت ایران از چنگال طاغوتیان زمان، روز آشکار شدن نعمت بزرگ الهی یعنی، استقلال و آزادی بود. ♦️۳.یاری نظام و رهبری در آیه ۱۲۰ سوره توبه می خوانیم: مَا کَانَ لِأَهْلِ الْمَدِینَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ أَنْ یَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَلَا یَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ ۚذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ لَا یُصِیبُهُمْ ظَمَأٌ اهل مدینه و بادیه‌نشینان اطرافشان نباید هرگز از (همراهی) پیغمبر تخلف کنند و نه هرگز جان خود را از جان او عزیزتر شمارند، زیرا هیچ رنج تشنگی و خستگی و گرسنگی در راه خدا نکشند از این آیه شریفه چند نکته مهم برداشت می شود: الف:به امر خداوند متعال از قرمان ولی جامعه نمی توان تخلف کد و سر باز زد. ب: به امر الهی حفظ جان و آبرو و قدرت ولی جامعه برای پیروان ولی جامعه خیلی باید مهمترازحفظ جان باشد. و البته نکته مهم این است که حفظ ولی به معنای حفظ یک شخص نمی باشد بلکه حفظ یک جامعه است، اینکه می گوید: مراقب جان پیامبر باشید و جان او عزیزتر از حان شماست یعنی جامعه و رهبر حامعه به م پیوند اساسی خورده اند که اگر رهبر جایگاهش متزلزل شودف جامعه نیز پایه هایش متزلزل می شود. ♦️۴.عصبانی کردن دشمن خداوند در آیه شریفه۱۲۰ سوره توبه به علت دیگری از علل شرکت در راهپیمایی دهه فجر اشاره کرده و می فرماید: وَلَا یَطَئُونَ مَوْطِئًا یَغِیظُ الْکُفَّارَ وَلَا یَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَیْلًا إِلَّا کُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ و هیچ قدمی در جایی که کفار را خشمگین کند ننهند و هیچ دستبردی به دشمنان نرسانند جز آنکه در مقابل هر یک از این رنج و آلام عمل صالحی در نامه اعمالشان نوشته شود. بنابر این آیه شریفه هر ضربه ای که جبهه مقاومت می خورد یا به دشمن می زند و هر هزینه مالی در این مسیر برای رزمندگان جبهه مقاومت رفتار پسندیده محسوب می شود. حرکت های دسته جمعی که موجب خشم کفار شود، مطلوب است. گاهی بعضی از مجذوبان و مرعوبان غرب در برابر اقداماتی که باعث خشم دشمنان می شود، موضع گیری کرده و می گویند چرا کاری می کنید که موجب تحریک دشمن شود در حالی که قرآن تاکید می کند هر حرکتی که موجب خشم دشمن شود مستوجب عمل صالح است. ♦️برهم زدن اهداف دشمن به فرموده رهبر معظم انقلاب:هدف اصلی دشمن برای به زانو درآوردن جمهوری اسلامی و از بین بردن آن ، ایجاد اختلاف و بی اعتمادی میان آحاد جامعه است لذا مهمترین وظیفه در مقابل این نقشه پلید، حفظ راهبرد وحدت است و به توفیق الهی مردم این پیام را به طور صریح به همه بدخواهان خواهند رساند که تلاش آنها برای ایجاد بی‌اعتمادی و از بین بردن اتحاد ملی، خنثی شده است. 📎 📎 📎 📎 📎
🔰 ♦️۴ دلیل رفتن به راهپیمایی ❇️چرا باید همه در راهپیمایی روز ۲۲بهمن حضور پیدا کنند؟ قبل از بیان هردلیلی باید روی این کلام رهبر معظم انقلاب تاکید کنیم : ۲۲ بهمن، اوج قله حرکت پر افتخار ملت ایران و یادآور پر شکوه‌ترین روز تاریخ ملت ایران است چرا که مردم در این روز عزت، عظمت و قدرت خود را به دست آوردند. ♦️۱.تعظیم شعائر خداوند در آیه ۳۲ سوره حج می فرماید: وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ هر کس شعائر الهی را بزرگ دارد، این کار نشانه تقوای دلهاست. شعائر به معنای علامت‌هاست و در آموزه‌های قرآنی و دینی برای معرفی دین، مکتب، دعوت به خداوند و دوری از شیطان است. شعار دادن و نشان دادن علامت، یک امر دینی است که در شکل‌های گوناگون به‌کار گرفته می‌شود و عمومیت دارد و مصداق بارز این شعائر امروز نیست مگر شرکت در حرکت عظیم ملت مسلمان ایران در راهپیمایی روز ۲۲ بهمن . ♦️۲. زنده نگاه داشتن ایام الله خداوند در آیه ۵ سوره ابراهیم درباره زنده نگاه داشتن ایام الهی می فرماید: وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ ما موسی را همراه با نشانه ها و آیه هایمان فرستادیم (و دستور دادیم) قوم خودت را از ظلمت ها به سوی «نور» بیرون آر، و آنان را به یاد ایام الله بینداز.» یادآوری روزهای بزرگ (اعم از روزهای پیروزی یا روزهای سخت) نقش مؤثری در بیداری و هوشیاری ملت ها دارد. بدین جهت امیرالمؤمنین در نامه ای به «قثم بن العباس» که کارگزار وی در مکه است چنین می نویسد: «برای مردم حج را بر پای دار، و آنان را به یاد «ایام الله » بینداز». (شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 18، ص 30.) در این آیه شریفه خداوند متعال، بعد از این که حضرت موسی را مامور می سازد تا ایام الله را یادآوری کند، یک نمونه از ایام الله یعنی، روز نجات بنی اسرائیل از چنگال فرعونیان را یادآوری می فرماید: إِذْ أَنْجَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ روز ۲۲بهمن نیز روز نجات ملت ایران از چنگال طاغوتیان زمان، روز آشکار شدن نعمت بزرگ الهی یعنی، استقلال و آزادی بود. ♦️۳.یاری نظام و رهبری در آیه ۱۲۰ سوره توبه می خوانیم: مَا کَانَ لِأَهْلِ الْمَدِینَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ أَنْ یَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَلَا یَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ ۚذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ لَا یُصِیبُهُمْ ظَمَأٌ اهل مدینه و بادیه‌نشینان اطرافشان نباید هرگز از (همراهی) پیغمبر تخلف کنند و نه هرگز جان خود را از جان او عزیزتر شمارند، زیرا هیچ رنج تشنگی و خستگی و گرسنگی در راه خدا نکشند از این آیه شریفه چند نکته مهم برداشت می شود: الف:به امر خداوند متعال از قرمان ولی جامعه نمی توان تخلف کد و سر باز زد. ب: به امر الهی حفظ جان و آبرو و قدرت ولی جامعه برای پیروان ولی جامعه خیلی باید مهمترازحفظ جان باشد. و البته نکته مهم این است که حفظ ولی به معنای حفظ یک شخص نمی باشد بلکه حفظ یک جامعه است، اینکه می گوید: مراقب جان پیامبر باشید و جان او عزیزتر از حان شماست یعنی جامعه و رهبر حامعه به م پیوند اساسی خورده اند که اگر رهبر جایگاهش متزلزل شودف جامعه نیز پایه هایش متزلزل می شود. ♦️۴.عصبانی کردن دشمن خداوند در آیه شریفه۱۲۰ سوره توبه به علت دیگری از علل شرکت در راهپیمایی دهه فجر اشاره کرده و می فرماید: وَلَا یَطَئُونَ مَوْطِئًا یَغِیظُ الْکُفَّارَ وَلَا یَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَیْلًا إِلَّا کُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ و هیچ قدمی در جایی که کفار را خشمگین کند ننهند و هیچ دستبردی به دشمنان نرسانند جز آنکه در مقابل هر یک از این رنج و آلام عمل صالحی در نامه اعمالشان نوشته شود. بنابر این آیه شریفه هر ضربه ای که جبهه مقاومت می خورد یا به دشمن می زند و هر هزینه مالی در این مسیر برای رزمندگان جبهه مقاومت رفتار پسندیده محسوب می شود. حرکت های دسته جمعی که موجب خشم کفار شود، مطلوب است. گاهی بعضی از مجذوبان و مرعوبان غرب در برابر اقداماتی که باعث خشم دشمنان می شود، موضع گیری کرده و می گویند چرا کاری می کنید که موجب تحریک دشمن شود در حالی که قرآن تاکید می کند هر حرکتی که موجب خشم دشمن شود مستوجب عمل صالح است. ♦️برهم زدن اهداف دشمن به فرموده رهبر معظم انقلاب:هدف اصلی دشمن برای به زانو درآوردن جمهوری اسلامی و از بین بردن آن ، ایجاد اختلاف و بی اعتمادی میان آحاد جامعه است لذا مهمترین وظیفه در مقابل این نقشه پلید، حفظ راهبرد وحدت است و به توفیق الهی مردم این پیام را به طور صریح به همه بدخواهان خواهند رساند که تلاش آنها برای ایجاد بی‌اعتمادی و از بین بردن اتحاد ملی، خنثی شده است. 📎 📎 📎 📎 📎