‏هشت سال بیشتر نداشت، ولی وقتی نتوانست به ‎#زیارت_اربعین بیاید، با تلاش و پیگیری خودش، یک موکب کوچک توی کوچه و جلوی درِ خانه راه انداخت. امسال خودش در بین‌مان نیست، ولی موکب کوچکِ یک ساله‌اش را برایمان به یادگار گذاشته است: موکب ‎#فاطمه_معصومه ‎#در_حسرت_اربعین 🆔️ @rajaaei

📌گرچه دوریم به یاد تو سخن می‌گوییم... این قطعه فیلم را خودم هم نداشتم؛ یکی دو ساعت پیش برادر عزیزم آشیخ محمد هادی شریعتی برایم فرستاد، با این بیت که خودش زیر آن نوشته بود: "دیده‌گریان، دل غمین، یادش بخیر تربتِ آن سرزمین، یادش بخیر" پ.ن: سال ۱۳۹۴، در جاده نجف به کربلا #در_حسرت_اربعین #حماسه_اربعین 🆔️ @rajaaei

"میاد خاطراتم جلوی چِشام(۲) من اون خستگیِ تو راهو می‌خوام می‌خواستم مثِ اهلبیت حسین با اهل و عیالم پیاده بیام آاه حسرت، تو سینه‌مه و، می‌باره چِشام، به پای غمت این غم کم نیست، لیاقتشو، ندارم آقا، بیام حرمت جاده به جاده، پای پیاده جا موندم اما، زائر زیاده..." خدا حفظ کنه و توفیق بیشتر بده به حاج میثم آقای مطیعی. سال‌های قبل وقتی مشرف می‌شدیم برای پیاده‌روی، این نوحه قشنگ رو که گوش می‌کردیم، یاد جاماندگان از پیاده روی می‌افتادیم و به نیابت از آن‌ها قدم برمی‌داشتیم و زیارت می‌کردیم؛ مخصوصاً برای حضرت آقا که مطمئنیم خیلی دلش می‌خواهد مشرف شود و نمی‌شود. سال‌های قبل این نوحه را در مسیر پیاده‌روی گوش می‌کردیم و اشک می‌ریختیم، ولی باورمان هم نمی‌شد که یک سال اربعین برسد که ایران باشیم و شب اربعین این نوحه را بخوانیم و های های فریاد بزنیم. اما امشب همان شب بود، در مجلس روضه‌ای که در منزل برادرم آشیخ محمدجواد درودی برقرار بود، پس از سخنرانی آشیخ احسان الله درویشی، ناگهان دوست عزیزمان آشیخ محمدجواد دیانی این نوحه را شروع کرد و فریادمان از عمق جان بلند شد. خدایا، امسال را آخرین سال حسرت ما برای زیارت اربعین قرار بده. خدایا، تا زنده ایم زیارت سیدالشهدا را نصیب ما کن، مرگ ما را شهادت در راه ارباب قرار بده و در آخرت شفاعت او را نصیب ما کن. خدایا، سال آینده را سال تشرف ما به کربلا همراه با مهدی فاطمه مقدر بفرما. #در_حسرت_اربعین #حماسه_اربعین 🆔️ @rajaaei