eitaa logo
تربیت و حکمرانی |مرتضی رجائی
1.2هزار دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
786 ویدیو
46 فایل
🔰نویسنده حوزه #تربیت تربیت اسلامی از نگاه رهبر فرزانه انقلاب (۵جلد)، قالب‌های برنامه‌سازی تربیتی (۵جلد)، تربیت با کتاب (۴جلد)، خلوت ناامن. 🔰دانش‌آموخته دکتری #حکمرانی از داعا
مشاهده در ایتا
دانلود
تربیت و حکمرانی |مرتضی رجائی
ماجرای کرونا؛ نمونه ای دیگر برای چالش موضوع شناسی در فقه حکومتی در این ویدئو، پروفسور سجادی ماجرای یک کشف پزشکی را روایت میکند که اگر درست باشد، بسیار قابل تأمل است: در همان ماههای نخست شیوع کرونا، او و همکارانش ثابت می کنند که با افزایش ویتامین دی در افراد، میزان ابتلا به کرونا و نیز آمار فوتی بسیار کاهش می‌یابد. آن ها نتیجه این پژوهش را در قالب یک مقاله برای نشریات معتبر پزشکی می فرستند، ولی هیچ نشریه ای آن را منتشر نمی کند. دست آخر سردبیر یکی از این نشریات می گوید: پژوهش شما کاملاً علمی و نتایج آن درست است، ولی کمپانی های داروسازی اجازه نمی دهند این مقاله منتشر شود؛ چون می خواهند داروهای تولیدی خودشان را بفروشند. پروفسور سجادی مقاله را برای یک نشریۀ پزشکی معتبر در عراق می فرستد و پس از انتشار مقاله در این نشریه، نتایج پژوهش خود را به تقریباً همۀ مقامات وزارت بهداشت و درمان ایران اعلام می کند؛ ولی هیچ کس به آن توجه نمی کند و حتی ایشان و آن نشریه عراقی را متهم به بی اعتباری می کنند. با این همه، وزیر بهداشت و درمان عراق این مقاله را جدی می گیرد و با شروع استفاده از ویتامین دی در پروتکل های درمانی، میزان مرگ و میر در عراق به شکل چشمگیری کاهش می یابد. اما ربط این مطلب به فقه حکومتی: مراجعه به متخصصان در ادارۀ جامعه، عقلایی و کاملاً پذیرفتنی است؛ اما پرسش این است که این مراجعه باید در چه سطحی و چگونه باشد و متخصصان مورد مراجعه چه ویژگی هایی باید داشته باشند؟ اگر بپذیریم لازمۀ اسلامی بودن حکومت در جمهوری اسلامی این است که تصمیمات و عملکردهای مسئولان بخش های مختلف باید پشتوانۀ شرعی داشته باشد، و اگر بپذیریم که تنها روش مقبول برای ساماندهی افعال مکلفان عرصه حکمرانی «فقه» است، سخت است بپذیریم که این فقه حکومتی، شناخت موضوعات پیچیدۀ حکومتی و حکمرانی را دربست به نظام کارشناسی واگذار کند و خودش را تنها عهده دار امضای دیدگاه های کارشناسی آن ها بداند؛ مخصوصاً با توجه به آنچه پروفسور سجادی در بخش آخر این ویدئو دربارۀ وجود جدی تعارض منافع در سطوح بالای پژوهش های پزشکی می گوید. به نظر می رسد کلاهی که کارشناسان اقتصادی و بانکدارها درزمینۀ تبیین کارشناسی بانک بر سر فقه و فقها گذاشتند و بلایی که درنتیجۀ آن بر سر نظام اسلامی آمد، پیامد چنین نگاهی به موضوع شناسی در فقه بود. برای خروج از این وضعیت، فقها باید تا حدی کارشناس موضوع شناسی باشند و در این عرصه ورود کنند. نشانی در ایتا و تلگرام: 🆔 @rajaaei_ir