♡بهشت زمینی♡ قدم‌هایش را که بر زمین می‌کوبد، عرش و فرش را گم می‌کنم. پاهایش را که می‌‌بوسم مومنی می‌شوم در وسط بهشتِ دنیا و قیمتی‌‌تر. اغلب رسم آدمها این است، گرفتار کسی شوند که دست‌شان به او نمی‌رسد ولی چه خوب که با وجودی که دستم به تو رسید بیشتر از همه گرفتارت شدم "مادر" مومن دائم الذکر است، عبادت لبها در ذکر گفتن خلاصه نمی‌‌شود، می‌توان ذکر لبها را با بوسه بر دستان پدر و پای مادر بسط داد. با بوسیدن دست پدر و پای مادر برای آخرتت خانه‌ای دست و پا کن. 🖊نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم #مادر #توسعه‌ی_عبادت https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef

📮و اما انعکاس شما به متن: "پاسخی به دلنوشته‌‌‌ای در فراق مادر" چقدر من قلم شما را دوست دارم و چشمانم نسبت به آن آلرژی پیدا می‌کند و می‌بارد. سلام درباره دلنوشته ای در فراق مادر... برای هر آنکس که شب یلدایش بی حضور مادر،یلدای هجران است.. نزدیک به دو سال قبل دمدمای غروب وقتی از تدفین مادر ،به خانه پدری برگشتیم و جای خالیش را دیدم، تسبیحی که هنوز لبه تخت آویزان بود...چنان شکستم که با خود اندیشیدم که دیگر هرگز به این خانه سر نخواهم زد، آنجا غذا نخواهم خورد، و تا ابد در سوگ او خواهم گریست... اما دیدم که رضایت مادرم و البته رضایت پروردگارم این است که به آن خانه و به پدر سر بزنم.باز هم بوی دلپذیرغذای مادرانه با دستان دخترانه در خانه بپیچد... امروز ابتدا به زیارت مادر رفتم سنگ قبر سرد را در آغوش گرفتم و برایش طلب رحمت و مغفرت کردم. سپس در منزلشان به خدمتگزاری پدر شتافتم. باورم نمیشد که دارم در همان ظروف مادر غذا می پزم...سخت بود خیلی سخت اما احساس می کردم می بیند و لبخند میزند.... همان جایی که همیشه به نماز می ایستاد به نماز ایستادم و از خدا بهترین نعمات بهشتی را برایش آرزو کردم. من هم گاهی در حیاط و باغچه خانه پدری دنبال یک رد پای مادرانه می گردم و سخت دلتنگ می شوم و از شدت دلتنگی دست به دامن مولایم امام زمان عج می شوم و میخواهم که دعایم کنند و دعایش کنند ... آنوقت اشکهایم قیمتی می شوند و دلم آرام... شما هم متوسل به صاحب الزمان عج شوید و دل به خدای مهدی عج بسپارید ...همان خدای مهربان تر از مادر...🌹 روح همه عزیزان آسمانی شاد🌷 #بازخورد_شما_به_دلنوشته‌ی_فراق_مادر https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef

آدمی گاه خودش را به آب و آتش می‌زند برای جلب محبت و شکار دل‌ها غافل از اینکه مقلب القلوب باید مهر ما را درون قلب‌ها قرار دهد و او خوب می‌داند مهر تو را در درون کدام دل بنشاند تا نهال عشق جوانه بزند. پس نگران نباش و زیاد خودت را برای دوست داشته شدن به دردسر نینداز و سرت را به در و دیوار نکوب. برخی هم دلشان می‌خواهد جایِ افراد معروف باشند مثلا ، سیاست‌مدار و یا حداقل دکتری، مهندسی چیزی... اما من، دلم می‌خواهد نعم‌العبد، عبدنا خطابم کنی‌. الهی ای کاش من نیز به غمّازی کوه بودم تا فقط می‌گفتم هرآنچه در کتابت فرموده‌ای و برخلاف گفته‌‌‌هایت عمل نمی‌کردم. دارد همه چیز آن که تو را دارد و من از دنیا و مافیها، از مُلک عالم وجود، از عیش و نوش عالم عشق تو را برگزیده‌ام. دلبری برگزیده‌ام که نپرس... 🖊نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم #سواد_بندگی https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef

📐🎨📐🎨📐🎨📐🎨📐🎨📐 🎨 📐 🎨 📜بنر نصب شده در یک مدرسه، که برای پیشگیری از اضطراب بود قلمم را به تلاطم وادشت:👇 👂🗣 درِگوشی با مربیان و والدین: بچه‌‌ها چون گلهای باغچه می‌مانند که هر کدام‌شان عطر و بوی خاص خودشان را دارند، همه‌ی بچه‌ها با استعدادند ولی نوع استعدادهای‌شان با یکدیگر متفاوت است، یکی به ریاضی علاقه دارد و دیگری به شعر و ادبیات و... وظیفه‌ی والدین و مربیان محترم، کشف و تقویت استعدادهاست. والدین و مربیان موفق در پیِ کشف و تقویت استعدادها هستند نه همسان سازی یا تحمیل استعدادها؛ معادن وجودی بچه‌ها می‌بایست به گونه‌ای استخراج و بارور شود که آنها را به‌ خودباوری برساند تا به استعدادهای خویش افتخار کنند. بچه‌ها همچون معدن طلا و نقره هستند که هر کدام ویژگی خاص و منحصر به فرد خود را دارد، زیبایی آنها در تفاوت‌‌های‌شان است؛ درست است طلا به ظاهر ارزش بیشتری دارد اما از معدن نقره توقع طلا داشتن عین خطاست. کدام فرد عاقل و بالغی را دیده‌ایم که از درخت انار توقع سیب داشته باشد؟! آیا فقط کودکی که از درس ریاضی نمره‌ی ۲۰ می‌گیرد با استعداد است؟ خیر کودکی که در نقاشی نمره‌ی بیست می‌گیرد نیز نبوغ و استعداد دارد فقط نوع آن متفاوت است. اگر به استعدادها از دید تفاوت بنگریم به هیچ وجه بچه‌ها را با یکدیگر مقایسه نکرده و بخاطر گرفتن نمره‌ی پائین در برخی دروس، تحقیرشان نمی‌کنیم‌ و لطمه‌ به عزت نفس و اعتماد به نفس‌شان نخواهیم زد. یادمان باشد در بین فرزندان، هنرمندان و ورزشکارانی وجود دارند که نیازی به کسب نمره‌ی عالی از ریاضی و شیمی ندارند. همچنین ریاضی‌دانان حسابداران و برنامه‌نویسانی وجود دارد که نیاز به گرفتن ۲۰ از درس ادبیات ندارند. سعی کنیم به خود گوشزد کنیم: ما برای امری مهم‌تر به این دنیا آمده‌ایم و علم آموزی برای ما وسیله است نه هدف. علم‌آموزی برای رشد ما لازم است نه کافی؛ زیرا قبل از آنکه فرزند و متربی ما دکتر، مهندس و...شود باید انسانی با روح و جسمی سالم باشد اما مقایسه آنها با یکدیگر احساس خودارزشمندی را از آنها سلب کرده و به مرور زمان در آینده تبدیل به افراد ناکارآمدی خواهند شد. ✍نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم #امتحانات #فرزند_پروری #شاخه‌_گلی_از_باغ_تجربه #مراسلات_من_و_زینبم_تحت‌نظارت‌مریم‌بانو https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef 🎨📐🎨📐🎨📐🎨📐🎨📐🎨📐

همین که در مسیر موفقیت هستیم این خودش عین موفقیت است. اگر در زندگی بر شکست‌ها متمرکز شویم، می‌رنجیم و شکننده می‌شویم. اما اگر بر درس‌هایی که از آن شکست آموخته‌ایم تمرکز کنیم، رشد خواهیم کرد. اگر نگرش‌مان را نسبت به شکست تغییر دهیم شکست را مقدمه‌ی پیروزی نمی‌دانیم بلکه آن را خود خود پیروزی می‌دانیم. چون می‌دانیم تلاش در دنیا بی‌انتهاست بنابراین شکست، ما را متوقف نمی‌کند و در جا نمی‌زنیم و به راه‌مان ادامه می‌دهیم چون می‌دانیم از پله‌ی قبلی گذشته‌ایم و پله‌‌های زیادی هنوز در انتظارند تا فتح‌شان کنیم. اگر بدانیم درس‌آموزی ما پایان‌پذیر نیست و تا زمانی كه زنده‌ایم درسی برای آموختن وجود دارد هیچ‌گاه میدان را خالی نمی‌کنیم. 🖊نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم #شکست https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef

تو خوبی منم خوبم، تو‌ برنده‌ام، منم برنده‌ام یکی از نیازهای آدمی نیاز به درک متقابل است، بنابراین هر کدام از ما می‌‌بایست علاوه بر اینکه خودمان دیگران را به خوبی درک کنیم در زندگی کسی را داشته باشیم که خیلی خوب درک‌مان می‌کند، کسی که بی‌حوصلگی‌ها و دلتنگی‌های‌مان را به حساب بد بودن‌مان نگذارد بلکه ما را بفهمد و با وجود همه‌ی غُرزدن‌های‌مان پا پس نکشد و خوبی‌‌مان را به فراموشی نسپارد بلکه یادش باشد خودش هم آدم است و آدم‌ها گاهی بی‌حوصله می‌شوند و با کمی صبوری کردن اطرافیان به حالت اولیه و روزهای اوج‌شان بازمی‌گردند. چه خوب که اطرافیانم همیشه بدی‌های مرا می‌گذارند به حساب عوامل عارضی مثلا وقتی در جمع فامیلی بی‌حوصله باشم یکی از خواهرنم می‌گویند: آها می‌دونی چرا آرامش‌‌ت رو از دست دادی چون این لباس مشکی رو پوشیدی و سریع یه لباس خوش رنگ میاره تا لباسم را تعویض کنم. خواهر دیگرم می‌گویند: آها باز این لباس پلاستیکی رو پوشیدی بیا این لباس نخی رو بپوش ببین چقدر حالت خوب میشه و واقعا هم حالم خوب می‌شود. ما می‌بایست به این باور برسیم که ذاتا انسان خوبی هستیم فقط گاهی عوامی عارضی مثل شیطان و ... موجب می‌شوند حال‌ خوب‌مان بد شود. ما باید بیشتر هوای خودمان را داشته باشیم، تا بتوانیم هوای اطرافیان‌مان را نیز داشته باشیم زیرا تا وقتی تلاش نکنیم که خودمان حس و حال خوبی پیدا کنیم نخواهیم توانست بر دیگران تاثیر‌گذاریم. 🖊نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم #خواهرانه #روان‌شناسی_رنگ‌ها #طب_سنتی_و_جنس_لباس https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef