. ♻️ تا کجا؟ یکسال پیش در چنین روزهایی بود که فلسطین طغیان کرد. امروز که این کلمات را می نویسم ساعاتی از شهادت یحیی سنوار گذشته، محمد ضیف سرنوشت نامعلومی دارد، سید حسن نصر الله ترور شده، فواد شکر، ابراهیم عقیل و بزرگانی از حزب الله شهید شده اند، اسماعیل هنیه و فرزندانش ترور شده اند. رییسی و امیر عبداللهیان جایشان را به پزشکیان و ظریف داده اند، جریان عادیسازی اسراییل از سعودی و ترکیه حتی تا تهران بی پرده شده، 42000 انسان جلوی چشم دنیا کشته شدند، چند میلیون نفر آواره شده اند، غزه با خاک یکسان شده و تصاویر زنده زنده سوختن آدمها هیچ قیامتی نمی سازد. ما به اسراییل حمله مستقیم کردیم، آن هم نه یکبار بلکه دوبار، رسما پایگاه های تل آویو را هدف قرار دادیم، گنبد آهنین و فلاخن داود را افسانه کردیم، شمال اسراییل یکسال تخلیه شده است، ارتش اسراییل در مرز لبنان زمینگیر شده، زدن پهپاد آمریکایی کار روزمره یمن شده، انصار الله به راحتی به اسراییل موشک میزند، مسیر دریایی اسراییل از سمت یمن قطع شده، حزب الله با حمله پهپادی عملا از نیروی هوایی اش رونمایی کرده، اسراییل یکسال وجب به وجب غزه را گشته اما هنوز بیش از 100 اسیر را پیدا نکرده، شهادت یحیی سنوار نه با ترور بلکه به صورت اتفاقی رخ میدهد آن هم نه زیر زمین بلکه وسط خیابان با لباس نظامی و در حال جنگ بعد از یکسال! چه کسی باور میکند همه اینها فقط در عرض 365 روز اتفاق افتاده باشد؟! چنان باور نکردنی که حتی بعضی به شهید سنوار اتهام جاسوسی زدند که "چرا" این همه هزینه ساخت؟ چرا زندگی "عادی" ما را به هم زد؟ کمی به عقب تر برگردیم. وقتی نتانیاهو به عمان رفت و کلید تطبیع (عادیسازی) زده شد. با سودان توافق کرد، و چند ماه بعد با امارات چنان برادر شد که فقط در فیلم هندی امکان داشت.حالا از مسیر دهلی و عمان و دبی فقط یک سعودی مانده بود. اما بالاخره مدعی پرچم عرب و اسلام که نمی شود یکباره به تخت خواب یهود بپرد. پس اول دخترش بحرین را هدیه کرد تا واکنش ها را بسنجد. عادیسازی سعودی آخرین میخ به تابوت فلسطین بود. حتی در تهران هم زمزمه هایی از توسعه بن سلمان و لزوم "پذیرش نظم جدید" میدادند. 7 اکتبر فقط چند روز بعد از سخنرانی نتانیاهو در سازمان ملل رخ داد که علنا اعلام کرد: ما "عادی" شده ایم و فلسطین تمام. غزه شهر از یاد رفته، غزه شهر شکنجه شده، غزه شهر معامله شده به پا خواست. زندانیان تاریکخانه بشریت همه توانشان را جمع کردند تا یک بار شورش کنند. اینجا بود که فریادی از عمق چاه غزه بلند شد که ما هنوز زنده ایم حرامزاده ها! اتفاقا آنها که 7 اکتبر را دسیسه می دانند، درست میگویند. آن طوفان تمام صحنه را غیرعادی کرد. انگار پرده نمایش افتاد. برای چه شورش کردند؟ برای عادی نشدن. برای واقعیت.یعنی اگر سهم فلسطین مرگ است و سهم اسراییل زندگی، مقداری از سهمم را به شما می بخشم و مقداری از سهم شما را گرو میگیرم. خودتان را که دیگر نمی توانید نبینید. اگر بناست در سکوت بمیرم، با فریاد جلو گلوله میروم. فکر میکنید سنوار و ضیف شب قبل از هفت اکتبر نمی دانستند تصمیم شان چه عواقبی دارد؟ می دانستند. این حدس و تحلیل نیست. بیانیه شان را بخوانید، می دانستند غزه نابود میشود، می دانستند تک تکشان آواره میشوند. می دانستند ماه ها و شاید سالها باید بجنگند. (و تا امروز نشان دادند که آماده بودند) میدانستند باید مرگ تک تک عزیزانشان را ببینند. می دانستند بیمارستان ها میسوزد، مسجد و کلیسا صاف میشوند، شلیک های فسفری و خوشه ای و اورانیومی را می دانستند، قتل عام را می دانستند، ولی تا کجا؟ سوال اصلی این قضیه «تا کجا؟» است نه "چرا؟". تا کجا میشود ادامه داد؟ سوالی که ضیف و سنوار جوابش را میدانستند، پس آخرین تصمیم را گرفتند و تمام "عادیسازی" را به باد دادند. به قیمت نابودی شان. و این راز عظمت 7 اکتبر است. ✍️ سلمان معمار ادامه یادداشت در پست بعد https://eitaa.com/rasaee/16037

ادامه از پست قبل https://eitaa.com/rasaee/16036 ولی این پایان ماجرا نیست. جنگ 2023 خود کربلاست. حق خالص در برابر باطل خالص. صحنه جنگ غزه هیچ شبهه ای ندارد. هر جنایتی که تصور بکنی اینجاست. عین کربلا. هر روز یک پیشروی تازه برای شیطان. هر ساعت خون جدید برای ضحاک. ظلم خالص. بدون افزودنی،با پخش زنده، با اخرین فناوری های روز آمریکا و اروپا، پاکسازی با دقت میلیمتری. بدون جلوه های ویژه، جنات ناب. عریان عریان عریان. عین کربلا. تا کجا می توانی چشم هایت را بسته نگه داری؟ تا کجا میتوانی این صحنه را ببینی و سکوت کنی؟ تا کجا می توانی اعتراض کنی و هزینه ندهی؟ تا کجا می توانی هزینه بدهی و بایستی؟ سوال اصلی این قضیه "تا کجا؟" است. عین کربلا. امکان ندارند کسی به این معرکه کشیده نشود. معرکه یقه اش را میگیرد. یا این طرفی یا آن طرف. وسط بازی هم ندارد. یا ظالمی یا مبارز. عین کربلا. می آید دنبالت پشت میز، گوشه کافه، پای صفحه اینستاگرام، کنار رختخواب، پای تخته، در صف اتوبوس، پای گلدان، در دورترین نقطه ها، سراغ بی ربط ترین آدم ها و سریع ترین فراری ها. یقه ات را میگیرد و می پرسد: " تا کجا؟" چپ یا راست، سیاسی یا غیر سیاسی، مسلمان یا بی دین، هیچ فرقی ندارد، حتی خود اسراییل را هم مخاطب میکند: تا کجا جنایت را جلو میبری؟ تا کجا ترور میکنی؟ تا کجا خون میخوری؟ تو ای دولت آمریکا تا کجا پای اسراییل می ایستی؟ ای تمدن غربی و اروپا تا کجا پشتیبانی میکنی؟ آهای کشور اسلامی تا کجا نگاه میکنی؟ ای باکو و ترکیه و سعودی تا کجا به اسراییل کمک میکنی؟ هیچ کس از این سوال مصون نیست. ای یمنی ها تا کجا هزینه میدهید؟ ایرانیها تا کجا صبر میکنید؟ تا کجا در تله جنگ نمی افتید؟ تا کجا جنگ را باور میکنی؟ جوابها در این یکسال پیداست. بودند کسانی که فقط یک ماه بعد از 7 اکتبر در تهران گفتند: "مردم ایران از اینکه جای فلسطینی ها هزینه بدهند خسته اند". آ.خامنه ای ولی کسی بود که معنای این نبرد را همان ابتدا فهمید و گفت "شرایط کنونی منطقه به گونه‌ای است که هم برای دشمن صهیونیستی شرایط مرگ و زندگی است و هم برای جبهه حق". شاید مهمترین جمله سال اخیر که بعضی ها دوست دارند نشنوند. او و هزاران ایرانی که آماده شهادت در جمعه بعد از حمله به اسراییل جمع شدند پاسخ شان را بلند اعلام کردند. اما چیزی تمام نشده، منتظر باشید که به زودی عادیسازان یقه تان را بگیرند و به اعتراض بپرسند تا کجا هزینه بدهیم؟! درد معترضین به حماس دقیقا اینجاست که "چرا ما را در این موقعیت قرار دادی؟ چرا روزگار عادی مرا به هم زدی؟" عین کربلا. آنجا هم حسین را متهم به تفرقه کردند. اما او پرچم "تا کجا؟" را برداشت و جلوی عادیسازی شیطان ایستاد. حالا نوبت امتحان ماست. اشتباه نکنید، مساله نه صرفا آخرتی و اعتقادی بلکه عمیقا انسانی و اکنونی است. اگر عادی‌سازان پسا کربلا دنیایی داشتند ما نیز در فردای تماشا دنیایی خواهیم داشت. بله این جعبه پاندورایی بود که ضیف و سنوار و حماس آگاهانه بازش کردند، اما شاید تصور نمیکردند که پخش زنده قتل یک ملت، این نسل کشی عیان، این هلوکاست واقعی، کک جامعه عرب و ترک مسلمان را هم نگزد! حتی در پایتخت های غربی تظاهرات شد اما کشورهای مسلمان در کمال آرامش و اسلام رحمانی و مناسک عبادی به همکاری با قاتل ادامه دادند! جز بعضی شیعیان، عین کربلا. تا کجا اسلام مرده است؟ تا کجا انسان مرده است؟ شاید اینجا بود که یحیی سنوار، این اسطوره زمان، خالق 7 اکتبر، زاده اردوگاه، پرورده زندان، دشمن شیطان، در پیامی به مذاکره کنندگان گفت: «باید راهی را که آغاز کرده‌ایم ادامه دهیم و اگر نه، بگذار این یک کربلای دیگر بشود.» سنوار پاسخش را داد و حماسه ای حسینی ساخت. خون یحیی خطرناک است نه اندوهناک. تازه آغاز ماجراست و این سوال ما را رها نمیکند، تا کجا؟ تا آخر تاریخ، عین کربلا. ✍️ سلمان معمار 👈 کانال حمید رسایی: eitaa.com/rasaee

. اقامه نماز بر باقی‌مانده پیکر‌ شهید فلسطینی در بیمارستان «کمال عدوان» در غزه/ 👈 کانال حمید رسایی: eitaa.com/rasaee

. ♻️ با وجود شهر موشکی زیرزمین، با وجود شهر هواپیماهای جنگی زیرزمین، آیا دشمنان جمهوری اسلامی ایران جرأت می‌کنند دست از پا خطا کنند! 👈 کانال حمید رسایی: eitaa.com/rasaee

. ♻️ آمریکای واقعی یعنی همین که آلبرایت می‌گوید. کشتن ۵۰۰.۰۰۰ کودک عراقی، ارزشش را داشت تا آمریکا در منطقه مستقر شود، تا سلاح‌هایشان به فروش برسد. مادلین آلبرایت از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ وزیر امور خارجه آمریکا بود. امروز هم حامی اصلی قتل عام کودکان و زنان و مردم غزه، آمریکاست. بیانیه جو بایدن درباره به شهادت رساندن یحیی سنوار را ببینید، بیش از اسراییلی‌ها خوشحال است. 👈 کانال حمید رسایی: eitaa.com/rasaee

. ♻️ کمیسیون امنیت ملی و هیأت رئیسه در این هفته چگونه عمل می‌کنند؟ 🔰 حمید رسایی: مطابق ماده ۲۳۴ آیین‌نامه داخلی مجلس، فرصت ده روزه کمیسیون امنیت ملی برای تهیه گزارش از نقض و استنکاف از اجرای قانونِ نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس ابتدای این هفته به پایان رسید و طبق قانون کمیسیون امنیت ملی در هفته جاری باید گزارش خود را جهت قرائت و اخذ رأی‌ به هیأت رئیسه مجلس ارائه کند. اگر این اتفاق بیفتد ادامه مسیر در متن قانون نوشته شده که می‌توانید مطالعه کنید. مجلس اگر وظیفه نظارتی خود را به درستی عمل کند، بسیاری از تخلفات قانونی انجام نمی‌شود والا وقتی نظارت همراه با تعارف و من بمیرم و تو بمیری انجام شود، نتیجه آن همین خواهد بود: مجلس بی‌ تأثیر و کاهش مشارکت! این پست‌ها را هم ببینید: eitaa.com/rasaee/15746 eitaa.com/rasaee/15833 eitaa.com/rasaee/15979 eitaa.com/rasaee/15986 eitaa.com/rasaee/16007 👈 کانال حمید رسایی: eitaa.com/rasaee

⭕ سنوار یک خط است! 🔺 نه، اشتباه نکنید، سنوار کسی نیست که یک استوری از او بگذاریم و بگوییم مزد تو شهادت بود و بگذریم و برویم پی کارمان. سنوار یک خط است. منظورم یک خط به معنای مکتب و مسیر و الگو نیست. آن را هر شهیدی با خود دارد. سنوار یک خط غلیظ و واضح است بین دو مدل دیدن صحنه. دو زاویه دید به مسأله آزادسازی فلسطین. سنوار معیار است. سنوار جایی ایستاده که اگر پیش از رسیدن به آن نقطه توقف کنی، یک زاویه مهم را از دست داده‌ای. 🔺 سنوار و هفت اکتبر خود مقاومت است. تهور نیست. شجاعت است. شجاعت نه برای یک آرمان متوهمانه. بلکه برای یک آزادی مشروع و معقول و روشن برای هر انسان منصفی. فارغ از تشیع و تسنن و اسلام و دینش، سنوار خطی است بین هفت اکتبری‌ها و استوری‌کننده‌ها. 🔺سنوار روحِ فهمی از تلاش بشر برای تحقق آزادی است، در روشی که هزینه دارد. سنوار خطی است بین حقَ با هزینه و حق کم / بی هزینه. سنوار خطی است بین مسلمانِ شیعه جوراب‌قرمزِ لعن‌کُنِ دایه مهربان‌تر از مادر برای فاطمه زهرا ولی بی تفاوت به فلسطین، و دخترکِ مسیحی حامی محیط زیستِ پشت‌کرده به سرمایه و اقبال قدرت‌ها که دوره افتاده در دنیا برای حمایت از غزه. 🔺سنوار خط غلیظی است بین تمام این کثافاتِ مسلمانِ در صلح با اسراییل، و تمام آنهایی که فکر میکردیم عمری در فسادهای ظاهری غوطه‌ور بودنشان وجدان انسانی‌شان را کشته، و نکشته بود. همانهایی که یک سال است به صحنه آمده‌اند و دارند ورق‌هایی از تاریخ را می‌نویسند که روزی فرزندان ما با افتخار می‌خوانند و تحسین می‌کنند. 🔺چه حماسه‌ای زیباتر از دقایق پایان زندگی‌اش؟ چه میزانسن و کارگردانی می‌توانست آن‌قدر حیرت‌آور قداست مبارزه‌ی او را به تصویر کشد؟ انگار به روح مبارزه‌ جان دوباره‌ای بخشیده. آن فیلم پهپاد را تا الآن ده‌ها بار نگاه کردم. راستش انگار خود یحیی میزانسن را چیده است. انگار رهبر یک کنسرت بزرگ است. کنسرت مقاومت. 🔺انگار آخرین لحظه‌ی جنگیدن یک مبارز را خودش می‌خواسته کارگردانی کند. اصلا در کجا می‌توان قداست مبارزه را اینگونه با شکوه رسم کرد؟ و دشمن را چنین ذلیل به تصویر کشید؟ از تمام میزانسن شکوهمند شهادتش، من همان لحظه‌ی آخر برایم بزرگ‌تر از تمام اشعار و فیلم‌های حماسی‌ای بود که خوانده و دیده‌ بودم. پیکر زخمی‌اش روی صندلی، صورت خاک‌آلود، دستانی زخمی و اما راستش چشمان مبارز که يک چریک همه‌ی دارایی اش همان چشمان پر حرفش است. 🔺مثل چشمان آوینی در آخرین روایت‌هایش مثل چشمان چمران در آخرین لحظات مبارزه‌ و مثل چشمان سردار ما، سلیمانی. وقتی در آخرین لحظه به چشمان دشمنش نگاه می‌کند، خشم دهه‌ها مبارزه‌، خشم هزاران شهید، خشم صدها هزار آواره، انگار همه در چشمانش جمع شده و معجزه‌ی این میزانسن، آن تکه چوب و آرامش بعدش،که انگار فریاد می‌زند ما ذره‌ای از مبارزه و تقدسش دست نمی‌کشیم و تا آخرین لحظه و با هر چه در دست داریم مبارزه خواهیم کرد. ‌ @marghoomat

. ♻️ پیام‌های مردمی زیادی در این چند روز دریافت کردم که خواستار قانونمند کردم فضای مجازی بودند و تأکید داشتند که در برابر جوسازی‌ها کوتاه نیائیم. تردید نکنید که ان شالله با کمک دیگر همکاران و بر اساس مصلحت عمومی جامعه و مطابق ارزش‌های انقلاب اسلامی به سمت قانونمند کردن فضای ول و رهای مجازی خواهیم رفت. 👈 کانال حمید رسایی: eitaa.com/rasaee

🎥 یادآوری| مجری: اقای جلیلی، گفته می‌شود که وقتی شما بیایید، بورس ریزش می‌کند/ مسعود پزشکیان: شک نکن آقای پزشکیان! حال و روز این روزهای سهام‌داران را درک می‌کنید. مردم به شما اعتماد کردند. چه برنامه‌ای برای بر باد نرفتن سرمایه مردم دارید؟ 👈 کانال حمید رسایی: eitaa.com/rasaee

. ♻️ ما از جنگ خسته شدیم؛ ابراز نگرانی خبرنگار بی‌بی‌سی از حملات پهپادی و موشکی‌ حزب‌الله به عمق اسرائیل! 🔹نتانیاهو از جنگ برای بقای خودش در قدرت استفاده می‌کند. 👈 کانال حمید رسایی: eitaa.com/rasaee

. ♻️ رئیس جمهور ونزوئلا مادورو می گوید نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل "هیولایی جنایتکار ساخته شده توسط اتحادیه اروپا و امپراتوری ایالات متحده" است. شرف صفتی فراتر از دین در نهاد انسان است. برای همین مادوروی غیر مسلمان را می‌توان با شرف خطاب کرد اما بن سلمان به ظاهر خادم الحرمین الشریفین را نمی‌توان با شرف خطاب کرد! 👈 کانال حمید رسایی: eitaa.com/rasaee