خودتو پیدا کن بقیه‌ش تو گوگل هست ؛) #آینه

. هنوز مزه‌ی اون روز زیر زبونمه... و حالا ترکیب سالگرد شهادت حاج قاسم و روز اول ماه رجب و اولین شب‌جمعه‌ی ماه رجب و شب لیله الرغائب، چه شود....

. با این نوا سلامِ من خیلی ویژه به ماهِ رجب.. به ماهِ امیرالمومنین مولا علی.... به خوف و رجای وصل..... به معشوقِ بی نهایت....... .

سحر ماه رجب، صحن #علی دیدنی است خاکبوسِ دمِ ایوانِ طلائیم همه....

آیا وصال از #عشق کم می‌کند؟ چه می‌شود آدمی به وصال معشوقش که می‌رسد، نسبت به آن بی‌تفاوت می‌شود؟ البته شاید «بی تفاوت» فقط برداشت ظاهری ماجرا باشد. شاید عاشق بعد از وصال عشقش، دلش گرم می‌شود به داشتنش و دیگر فعلِ تلاش در عملش نسبت معشوق دیده نمی‌شود. ذهنم مدام بین صفا و مروه‌ی وصال و فراق می‌چرخد، فراق عاشقانه و تلاش برای جلب نظر معشوق را به وصال خوفناک ترجیح می‌دهد و از وصال دلِ خوشی ندارد.. شاید آن‌هایی که احساسات عمیق‌تری دارند، در بازی وصل شکست خورده‌ترند تا آن‌هایی که عشق را برای وصل میخواهند، نه برای زندگیِ ابد. من وصل را دوست دارم اما به غم و شوقی که در فِراق یار هست، بیشتر عشق می‌ورزم... دو ماه قمری هست که هر سال هم در فِراقش غمگینم و هم در وصالش.. رونقِ جانی و بی بودنِ تو رفتنی‌ام ای غم عشق تو مقبول ترین گوهر من... رجب برای من هم پر از شوق است و هم پر از خوف. شوق رسیدن به یار و خوفِ از دست دادنش، دو دست دور قلبم که جایی میانشان مدام گرم می‌شود و گرفته.... #رجب مولا علی! کمی آرام‌تر بگذر و بگذار دمی بیشتر مستی کنیم... گر میسر نیست ما را کامِ او عشق بازی می‌کنیم با نامِ او.. ماهِ شکافتنِ دیوارِ خانه‌ی خدا برای بنده‌ی خدا علی بن اَبی طالب مبارک...♥️ + صدقه‌ی اول ماه یادتون نره🌱 + یا مولا! سعی می‌کنم امانت‌دار خوبی باشم براتون... ✅اطلاعیه: در روزهای ماه رجب، این کانال به کلماتی راجع به مولاعلی مفتخر می‌شود...

الان دیگه این ساعتا، خودشیرینا بلند میشن که #نمازشب بخونن 😏 التماس دعا

همین..

- مرا امید وصال تو زنده می‌دارد...

آقای مولا آقای امیرالمومنین آقای جآن یه شب #لیلة‌الرغائب میام روبرو حرمت این یه خط رو چشم در چشمت میخونم: خوش آن که دَر صَفِ خوبان نِشَسته باشی و مَن نَظَر کُنَم به تو نازَم به اِنتِخابِ خودَم... به من نگید آرزوت چیه.. مولا علی! مَن لال شَوَم اَز تو به غِیرِ تو بِخواهَم! رغبت؟ علی.. همه چیز؟ علی...

اللهُمَّ إنّا نَرغَبُ إلَيكَ في دَولَةٍ كَريمَةٍ تُعِزُّ بِها الإسلامَ وَ أهلَهُ وَ تُذِلُّ بِها النِّفاقَ وَأهلَهُ... #لیلة‌الرغائب #خدایا

. یکی از عواملی که انسان را در جامعه تنها می‌گذارد، بیگانه بودن اوست با آنچه که مردم همه می‌شناسند، تشنه ماندن اوست در کنار جویبارهایی که مردم از آن می‌آشامند و لذت می‌برند، گرسنه ماندن اوست بر سر سفره‌ای که همه خوب می‌خورند و سیر می‌شوند. روح به میزانی که تکامل می‌یابد و به آن انسان متعالی‌ای که قرآن از آن به نام قصه‌ی آدم یاد می‌کند می‌رسد، تنهاتر می‌شود. چه کسی تنها نیست؟ کسی که با همه، یعنی در همه سطح است. کسی که رنگ زمان به خود می‌گیرد. رنگ همه را به خود می‌گیرد، با همگان تفاهم دارد و با وضع موجود به هر شکلش و هر بُعدش منطبق است. این آدم احساس تنهایی، تک بودن و مجهول بودن نمی‌کند. چرا که از جنس همگان است. او در جمع است، با جمع می‌خورد، می‌پوشد، می‌سازد و لذت می‌برد. احساس خلأ مربوط به روحی است که آنچه در این جامعه و زمان و در این ابتذال روزمره وجود دارد، نمی‌تواند سیرش کند. احساس گریز، احساس تنهایی در جامعه و روی زمین و احساس عشق که عکس العمل این گریز است، او را به طرف آن کسی که می‌پرستدش و با او تفاهم دارد می‌کشاند و به آن جایی که شایسته‌ی اوست و متناسب با شخصیت او. احساس #تنهایی و #عشق در یک روح، به میزانی که این روح #رشد می‌کند، قوی‌تر، شدیدتر و #رنج‌ آورتر می‌شود. #درد انسان متعالی، تنهایی و عشق است. ❞#علی و شب‌های خاموش نخلستان/ایرج‌ زند