و می‌بینیم در #علی به همان میزانی که می‌شناسیم، همان علی که می‌نالد، دائما فریاد می‌زند، سکوتش دردآور است، سخنش دردآور است و همان علی که عمری شمشیر زده، جنگ‌ها کرده فداکاری‌ها نموده و جامعه‌ای را با قدرت و جهاد پس ریخته و به وجود آورده است، در هنگامی که این نهضت پیروز شده، او در میان جمع یارانش تنها است و بعد می‌بینیم که نیمه‌ی شب، مدینه را ترک می‌کند و سر در حلقوم چاه می‌نالد. آن همه یاران، آن همه همرزمان، آن همه نشست و برخاست با اصحاب پیغمبر، هیچ کدام برای علی تفاهمی به وجود نیاورد. در سطح هیچ کدام از آنها نیست. می‌خواهد دردش را بگوید و حرفش را بزند اما گوشی نیست، دلی نیست، تجانسی نیست. در یثرب، یعنی شهری و جامعه‌ای که به شمشیر او و سخن او پی ریخته شده، هیچ آشنا نمی‌بیند و نیمه شب به نخلستان پیرامون شهر می‌رود، در دل شب به اطرافش نگاه می‌کند که کسی متوجه او نشود!!! به قول یکی از نویسندگان: روزها شیر نمی‌نالد! در برابر نگاه روباهان، گرگ‌ها و جانوران، شیر نمی‌نالد. سکوت و وقار و عظمت خویش را بر سر شکنجه آمیز ترین دردها حفظ می‌کند. اما تنها در شب‌هاست که شیر می‌گرید... ❞همان

. و باز برای اینکه ناله‌ی او به گوش هیچ فهم پلیدی و هیچ نگاه آلوده‌ای نیالاید، سر در حلقوم چاه فرو می‌کند و می‌گرید. این گریه برای چیست؟... افسوس که گریه‌ی او یک معما برای همه است، زیرا حتی شیعیانِ او نمی‌دانند: علی چرا می‌گرید؟ از اینکه خلافتش غصب شده؟ از اینکه فدک از دست رفته؟ از اینکه فلانی روی کار آمده؟ از اینکه ... ؟ ❞همان

به قولِ مارال: خداحافظ ای داغِ بر دل نشسته :) + کمدم رو خالی کردم و میریم برای کارای پایان طرح :)) الحمدلله که این دو سال به خیر گذشت و این روزا رو هم دیدیم... #طرح‌نوشت #اتاق‌عمل + قصه از کجا شروع شد؟ مهم نیست. مهم اینه که فاذا فرغت، فانصب

اگر نمی‌توانی دریا باشی و وسیع، مرداب هم نباش! نهری کوچک باش؛ جاری، در حرکت و متصل به دریا... #آینه

إِلٰهِى لَئِنْ جَلَّتْ وَجَمَّتْ خَطِيئَتِى‌ فَعَفْوُكَ عَنْ ذَنْبِى أَجَلُّ وَأَوْسَعُ #خدایا اگر خطایم بزرگ و انبوه است، پس گذشت تو از گناه من بزرگ‌تر و گسترده‌تر است.. ❞مناجات منظوم منسوب به امیرالمومنین (ع)

این کعبه‌ای که رتبه‌اش از عرش برتر است از سینه چاک‌های قدیمی حیدر است.. :)) علی یاعلی علی یاعلی

#خدایا در جوانی روزی‌مان کن...

بیچاره‌ی غمت را، راهی بجز نجف نیست دریاب این گدا را، تا سمت شر نرفته

نیمه‌ی امشب تا غروب فردا اینجا درخدمتتون هستیم با انواع و اقسام مدح مولا #علی :) هرچند که به قول آقای ناصر خسرو: به صد سال اگر مدح گويد کسی نگويد یکی از هزارِ علی...

آخ علی‌جآنم... چرا هرچی بیشتر می‌خونمت، تشنه‌تر میشم؟ این دو سه روز واقعا خوبه... هر جا میری صحبت از مولاعلی ست :) مجازی و حقیقی هم نداره. کاش همیشه ۱۳ رجب باشه..... آی علی‌جانم! خودت میدونی این روزا چقدر گریه میکنم وقتی مدحت رو می‌شنوم... چقدر با اشعار و مناجاتی که از شما به ما رسیده، اشک می‌ریزم... روزِ پدر، به مادرم می‌نازم که شریف و پاکدامن زندگی کرد و شیرِ حلالش محبتِ تو رو بهم داد.. مولا جان ! شب تولدت میگم بازم که از دشمنانت و دوستانِ دشمنانت اعلامِ برائت میکنم از صدر تا ذیل.. علی جان! هر کسی باهات جنگید، نطفش خراب بود که زَمَخشَری عالِم مشهورِ اهل سنت میگه چهار نفر بر سرِ پدریِ معاویه دعوا و اختلاف داشتن! مادرانِ دشمنانت خیانتکار بودن. و مادرانِ محبانت پاکدامن... همونجا که رسول‌الله فرمود اى مردم! بچه هاتون رو با محبتِ على امتحان کنید! چون على هیچگاه به گمراهى فرانمیخونه و از راهِ راست دور نمیشه! پس هر کدوم از بچه هاتون، على رو دوست داشت، از شماست! و هر کدوم که با او (علی) دشمن بود از شما نیست! #خدایا ما و فرزندان و نسلمون رو از شیعیان راستین و محبین واقعی مولا علی قرار بده... #خدایا به ما توفیق بده به تعداد شیعیان واقعی مولاعلی اضافه کنیم و امانت‌دار خوبی باشیم... + یه کتاب «حیدر» ناز داشتم که هدیه دادم به یک عزیزی و الان عمیقا دلم میخواست حیدر بخونم و اشک بریزم :)

امشب یه مناجات منظومِ منسوب به امیرالمومنین میشه هدیه کرد به قلب‌های سردمون و گرررم شد با دیدن عشق و خشیتی که او به خدا عرضه می‌کنه...