وقتایی که از حرف لبریزم و هرچی میگردم کسی رو پیدا نمیکنم که محرم باشه برای شنیدن، پشت میز میشینم، لپتاپ رو روشن میکنم، درایو رو باز میکنم و شروع میکنم به نوشتن..
آزادانه مینویسم. از موضوعاتی که ذهنم رو درگیر کرده. از ایدههام. از انتقاداتم، از احوالاتم، از احساساتم، از هرچیزی که خوشم اومده، از هرچیزی که نفرت دارم، از تحلیلهام، از آخرین کتابی که خوندم، از آخرین شیفتی که گذروندم، از روابطم، از مسائل ذهنم، از راهکارهام، از خطاها و گناهانی که مرتکب میشم، از کارای خوبی که انجام میدم، یه جاهایی کلمات زشتی مینویسم، یه جاهایی زیباترین کلمات رو میارم و ...
و موقع نوشتن فکر نمیکنم و هرچیزی که در همون لحظه توی ذهنم میگذره رو با انگشتانم تایپ میکنم.
شاید یجور اتصال مستقیم مغز به دست باشه.
نکتهش اینه که سعی میکنم بدون هیچ توقفی انگشتامو روی کیبورد تکون بدم و بنویسم...
نتیجه؟
نتیجه بسیار لذت بخشه.
همونقدر که مغز خالی میشه و آروم،
کاغذ پر میشه از ایدههای ناب برای
خوندن، یادگرفتن، فکر کردن یا نوشتن ..
و؟
هرچی بیشتر میگذره
خودمو بهتر و جزئیتر میشناسم ..
#از_نوشتن
همهی کسانی که مخاطبانی دارند
وظیفه دارند مردم را به #انتخابات دعوت کنند.
علمای اعلام، اساتید دانشگاه،
اساتید حوزه، صداوسیما، مطبوعاتیها،
جوانها، افراد در داخل خانواده،
اینها همه میتوانند منادی انتخابات باشند،
مردم را، مخاطبان خودشان را به انتخابات دعوت کنند،
انتخابات آن وقت انتخابات پرشوری خواهد شد.
۱۴۰۲/۱۰/۰۲
4_5967734148712894478.mp3
15.65M
تخففوا تلحقوا...
سبکبار شوید تا به قافله برسید...
خطبه ۲۱، نهج البلاغه
راشِدون
.. من باور دارم که مهمون روزیشو با خودش میاره ... اصن از مولاعلی یادگرفتم که در خونهام توی هر حال
بازم بگم مهمون روزیشو با خودش میاره
یا شما هم به این باور رسیدین؟ :)
خدا خودش میدونه چجوری باید برسونه.
حالا میخواد اضافه کار باشه
یا عملکردی یا یارانه یا طلب یا جایزه یا ....
راهش مهم نیست
مهم اینه که
همونقدر که نیازه،
میرسونه.
باور کن :)
+وقتی منزل بشه خیمه و موکب مولا،
از مهمانانش هم
خود مولا به بهترین صورت
پذیرایی میکنه..
ما توی این دنیا
اگه خدا قبول کنه
فقط #واسطه ای ناچیزیم...
الحمدلله علی هذه النعمه..
حرکت در مسیر مجاهدت، چه در جنگ سخت و چه در جنگ نیمه سخت و چه در جنگ نرم، بیداری می خواهد: بیداری روح، بیداری جان و بیداری فکر.
شهید عباس دانشگر
کتاب #راستی_دردهایم_کو؟
به شدت دنبال نوعی آرامشم. آرامشی عمیق که آدم از هیچ چیز نمی ترسه، خودش رو با هیچ کس مقایسه نمی کنه، نه آینده و نه گذشته بی قرارش نمی کنه، می دونه از زندگی چی می خواد و هدفش مشخصه، با هیچ کسی کاری نداره...
#راستی_دردهایم_کو
+منم همینطور دانشگر. منم همینطور.