🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃 💞#بچه_مثبت💞 #قسمت_62 شما بیاید و بزرگی کنید و ببخشیدشون. من باهاشون صحبت کردم، خودش می دونه کارش نادرست بوده. حداقل باید می ذاشت اول شما دلیل دیر اومدنتون رو بگید، اما خب شما هم خوب جلوی دانشجوها شستیدشون. منظورش از شستیدشون این بود که قهوه ایش کردم! - حقش بود. - یه کم منطقی باشید، تا ترم آخر هر ترم یه جورایی با این استاد درگیریم. - من همه ی اینا رو می دونم، اما حالا کاریه که شده. - نه دیگه، شما می تونید با یه عذرخواهی درستش کنید. از جا بلند شدم و گفتم: - عمرا، من و عذرخواهی؟ - شما کاملا هم بی تقصیر نبودید، حداقل به احترام کوچیک و بزرگتری ... وای خدا چقدر این پسره فک می زد. یکی نیست بهش بگه تو چرا کاسه ی داغ تر از آش شدی؟ ولی خدایی بی راه هم نمی گفت، هر ترم باهاش یه درس داشتیم و مطمئنا این سهرابی عقده ای پدر منو درمی آورد. - من باید فکر کنم، اما می تونم دلیل این که دنبال کارای من هستید رو بدونم؟ بدون این که نگاهم کنه گفت: - دلیل خاصی نداره. بالاخره من و شما هم کلاسی هستیم. "ای تو اون روحت دروغگو!" مگه بقیه هم کلاسیش نیستن؟ چرا خودش رو هیچ وقت درگیر کارای بقیه نمی کنه؟ - امیدوارم از کار من برداشتی نکنید خانم احمدی. "ای خاک بر سرت کنن، آخه تو عددی هستی که من در رابطه باهات برداشتی داشته باشم؟" با حرص گفتم: - مثلا چه برداشتی؟ - هیچی. با اجازتون فعلا. امیدوارم تصمیمتون عاقلانه باشه و آینده نگر هم باشید. خداحافظ. - به سلامت. بچه پرروی بی ... بی ... بی ... چه می دونم بی چی! لعنت بهت متین که باز ذهن و فکر منو انقدر درگیر حرفات کردی. انقدر کلافه بودم که حتی حوصله خوردن غذا رو هم نداشتم. از اون طرف مامان درباره ی مسافرت تفریحی با خانواده ی آرشام صحبت می کرد که این یکی دیگه خارج از تحملم بود، برای همین بدون هیچ درگیری لفظی با مامان نشستم و سرم رو با دیدن تلوزیون گرم کردم. پس از دو سه روز خود درگیری و حبس کردن خودم تو اتاقم، بالاخره تصمیم گرفتم که با سهرابی صحبت کنم و تا اون جایی که مقصر بودم ازش عذر بخوام. واقعا برای خودم هم رسیدن به این نتیجه جای تعجب داشت. انقدر خودم رو می شناختم که بدونم سر هر موضوعی به راحتی کوتاه نمیام، اما تنها چیزی که ازش مطمئن بودم این بود که تو تصمیمم حرفای متین بی تأثیر نبود. *** دم در اتاق سهرابی ایستادم و دوتا نفس عمیق کشیدم. یک، دو، سه، حالا، دوتا تقه به در زدم. - بفرمائید. اَه اَه چه صدای نکره ای هم داره. در رو باز کردم و وارد شدم. شاید اگه می خواستم جون بدم راحت تر از این بود که بخوام از این یالغوز عذرخواهی کنم. سهرابی سرش رو از روی برگه های روی میزش بلند کرد و متعجب نگاهم کرد. قطعا اونم باورش نمی شد که من این جا باشم برای ... برای ... وای خدا، من این جا چه غلطی می کنم؟ بازم لعنت بهت متین! سهرابی زودتر به خودش اومد و گفت: - بفرمایید، با من کاری داشتید؟ - سلام. جهنم الضرر! - سلام. - ببخشید، من راستش ... خب ... یه نفس عمیق کشیدم و گفتم: - بابت رفتارم سر کلاس معذرت می خوام. سهرابی سرش رو پایین انداخت و گفت: - منم یه عذرخواهی بهتون بدهکارم. حق با محمدی بود، منم یه کم تند رفتم. اولا یکم نه و خیلی، دوما محمدی ... اوه متین خودمون رو میگه. قربونم بره، اومده از من دفاع کرده. #ادامه_دارد... رفتن به پارت اول👇 https://eitaa.com/Rasme_SheYdaei/1588 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃