بر درگهت آمدم دوباره
با جرم و خطای بی شماره
گویم به دو چشم پُر ستاره
تو لطف نموده ای مرتب
ما را به علی ببخش یا رب

گفتی که بیا و بخشش از من
از تو گره و گشایش از من
دلخسته بیا نوازش از من
این نفس نشد ولی مُهَذَب
ما را به علی ببخش یا رب

دانی چه شد و چه کار کردم
از درگه تو فرار کردم
من لغزش بی شمار کردم
پیمانه جرم شد لبالب
ما را به علی ببخش یا رب

از درگه تو شرف گرفتم
دامان تو را به کف گرفتم
اذن سفر نجف گرفتم
حالا که علی علی ست بر لب
ما را به علی ببخش یا رب