#جانِ‌جان #انسان_شناسی_۱۹ علامه مصباج یزدی (ره): روایت معروفی است که شما شنیدید که یکی از اصحاب، خدمت معصوم سلام‌الله‌علیهم‌اجمعین آمدند و عرض کردند که آقا! گاهی ما خدمت شما هستیم و ما را موعظه و نصیحت می‌کنید و معارف را بیان می‌کنید و ما اصلاً یک‌طور دیگری می‌شویم، در خدمت شما دلمان متوجه خدا و قیامت و بهشت و دوزخ و این‌ها می‌شود و حالمان به‌کلی تغییر می‌کند ولی بعد که از شما دور می‌شویم و در خانه و زندگی‌مان می‌رویم و به زندگی می‌رسیم این مطالب یادمان می‌رود. حضرت فرمودند که بله انسان‌ها این ویژگی‌ها را دارند که تا #مذکِّری هست و #آمادگی هم در آن‌ها باشد تحت تأثیر واقع می‌شوند و رشد و نورانیت پیدا می‌کنند. البته بعضی‌ها بودند که با وجودی که همه آن‌ها را هم می‌شنیدند اما تحت تأثیر واقع نمی‌شدند؛ وَلاَ یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إَلاَّ خَسَارًا.[13] باید استعداد و آمادگی‌اش هم باشد ولی شما باید سعی بکنید که بهره‌ای که از اینجا می‌برید سایه‌اش را حفظ کنید، اگر عین آن حالت نیست سعی کنید تا حدی که ممکن است آثارش را برای خودتان حفظ کنید. بعد فرمود: اگر آن حالی که در حضور ما پیدا می‌کنید، ادامه پیدا می‌کرد شما عالم #ملکوت را تماشا می‌کردید و #ملائکه می‌آمدند با شما مصافحه می‌کردند؛ لنظرتم فی ملکوت السماوات والارض ولصافحتکم الملائکه، یعنی آن هم برای شما ممکن است و محال نیست. کمی #همت می‌خواهد و بعد #صبر و #حوصله که آدم تدریجاً پیش برود. رسول زارع 👇 https://eitaa.com/joinchat/2661613756Ce607fcad7a