فضيلت #زيارت_عاشوراء: سيف بن عُمَيره مي گويد: به صفوان گفتم: علقمه بن محمّد، اين دعا را براي ما از حضرت امام باقر (عليه السّلام)روايت نكرد، بلكه همان زيارت را حديث كرد. صفوان گفت: با سيّد خودم امام صادق (عليه السّلام) به اين مكان وارد شدم، آن حضرت زيارت بجا آورد، مثل آنچه را كه ما بجا آورديم، و دعا كرد به اين دعا هنگام وداع، پس از اينكه دو ركعت نماز بجا آورد، چنان كه ما نماز بجا آورديم، و وداع كرد، چنان كه ما وداع كرديم. آنگاه صفوان گفت: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: بر اين زيارت مواظبت كن و اين دعا را بخوان ، و به آن زيارت كن، به درستي كه من بر خدا ضامنم، براي هركه زيارت كند به اين زيارت و دعا كند به اين دعا، از نزديك يا دور، به اينكه زيارتش پذيرفته ، و سعيش پسنديده باشد، و سلامش به آن حضرت برسد، و آن سلام از آن جناب پوشيده نماند، و حاجت او از جانب خداي تعالي روا شود، به هر مرتبه كه خواهد برسد، و او را نااميد باز نگرداند. اي صفوان اين زيارت را به اين ضمان يافتم، از پدرم، و پدرم از پدرش علي بن الحسين (عليهما السّلام)به همين ضمان، و او از حسين (عليه السّلام)به همين ضمان، و حسين (عليه السّلام)از برادرش حسن (عليه السّلام)به همين ضمان، و حسن از پدرش اميرمؤمنان (عليه السّلام)با همين ضمان،و اميرمؤمنان(عليه السّلام) از رسول خدا (صلّي الله عليه و آله) با همين ضمان، و رسول خدا (صلّي الله عليه و آله)از جبراييل با همين ضمان، و جبراييل از خداي تعالي با همين ضمان. به تحقيق خداي عزّ و جلَّ به ذات مقدّس خود سوگند ياد كرده كه هركه حسين (عليه السّلام)را به اين زيارت زيارت كند، از نزديك يا دور، و دعا كند به اين دعا، زيارت او را قبول ميكنم، و خواهش او را مي پذيرم هر اندازه كه باشد، و خواسته اش را عنايت ميكنم، و از حضرت من، با نااميدي و خسارت باز نگردد، و با خوشحالي بازش گردانم، به برآوردن حاجت، و رسيدن به بهشت، و آزادي از دوزخ و شفاعت او را در حقّ هركس كه شفاعت كند مي پذيرم، حضرت فرمود: جز دشمن ما اهل بيت، كه شفاعت در حق او قبول نشود. حق تعالي به اين واقعيت بر ذات اقدسش سوگند خورده، و ما را گواه گرفته بر آنچه ملائكه ملكوت به آن گواهي دادند. پس جبرائيل گفت: يا رسول الله خدا مرا بسوي تو فرستاده، براي سُرور و بشارت تو، و شادي و بشارت علي و فاطمه و حسن و حسين و امامان از اولاد تو (عليهم السّلام) تا روز قيامت، مستّمر و پاينده باد شادماني تو و علي و فاطمه و حسن و حسين و امامان (عليهم السّلام) و شيعه ي شما تا روز رستاخيز. آنگاه صفوان گفت: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: هرگاه برايت بسوي خداي عزَّ و جلَّ حاجتي روي داد، زيارت كن، به اين زيارت از هر مكاني كه بودي و اين دعا را بخوان، و حاجتت را از پروردگار خود بخواه كه، از جانب خدا برآورده ميشود، و خدا وعده ي خود را به رسول خدا خلاف نخواهد فرمود، به جود و امتنانش و الحمد لله. مؤلف گويد: در كتاب <نجم الثاقب> در ذيل تشرّف جناب حاج سيد احمد رشتي به محضر #امام_عصر(ارواحنا فداه) در سفر حجّ، و فرمايش آن حضرت به او كه شما، چرا عاشورا نمي خوانيد، عاشورا، عاشورا، عاشورا، <دليل بر فضيلت و آثار و فوايد اين زيارت است> و ما آن حكايت را ان شاء الله پس از زيارت جامعه كبيره نقل خواهيم كرد. شيخ ما ثقه الاسلام نوري (رحمه الله عليه) فرموده: اما زيارت عاشورا، در فضل و مقام آن بس، كه از سنخ ساير زيارات نيست، كه به ظاهر از انشاء و املاي معصومي باشد، هر چند كه از قلوب مطهّره ايشان چيزي جز آنچه از عالم بالا به آنجا رسد بيرون نيايد، بلكه از سنخ احاديث قدسيّه است ، كه به همين ترتيب از زيارت و لعن و سلام و دعا، از حضرت احديّت جلّتعظمته به جبراييل امين و از او به خاتم انبيا (صلّي الله عليه و آله) رسيده، و بنا بر تجربه، مداومت به آن در چهل روز، يا كمتر، در قضاي حاجات و رسيدن به مقاصد، و دفع دشمنان بي نظير است، اما از بهترين فوايد آنكه از مواظبت و مداومت بر آن به دست آمده، فايده اي است كه: ثقه صالح متقّي، حاج ملاّ حسين يزدي، كه از نيكان مجاور نجف اشرف است و پيوسته مشغول عبادت و زيارت، از ثقه امين حاج محمّد يزدي نقل كرد، كه در شهر يزد مرد فاضل صالحي بود، كه همواره اشتغال به اصلاح امر آخرت خود داشت، و شبها در مقبره ي خارج يزد، كه در آن جماعتي از صالحان مدفونند، و معروف به مزار است به سر مي برد، و او را همسايه اي بود كه از كودكي با هم بزرگ شده بودند، و براي درس پيش يك معلّم مي رفتند، تا آنكه بزرگ شد و شغل عشّاري [ده يك گرفتن به زور و به ناحق _ مأمور ماليات] پيش گرفت تا از دنيا رفت، و در همان مقبره نزديك محلّي كه آن مرد صالح بيتوته مي كرد دفن كردند، پس از گذشتن كمتر از ماهي، او را در خواب ديد كه در هيئت نيكويي است، به نزد او رفت و گفت: من آغاز و انجام و ظاهر و باطن كار تو را مي دانم و مي دانم از آنهايي نبودي كه نيكي در