بی‌تو هر لحظه مرا بیمِ فرو ریختن است ؛ مثلِ شهری که به روی گُسلِ زلزله هاست ..

ولی صبحای صحنِ قدس :) ؛ .

قربون تك تك کبوترایی که اینجا به عشقت پر میزنن ؛ قربونِ صدای جیک‌جیک گنجشکا دم دمای اذون صبح .. قربون طعم شیرین آبِ صحنِ قدس ، هوایِ بهشتی‌ش ، و خلاصه همه‌چیزش . - پلی کردن مداحی با صدای بلند تو صحن قدس یچیز دیگس .

-

روح منی خمینی .

میدونم ی چند وقته کم پست میزارم ؛ شرایطِ امتحانا و اینحرفاس دیگه ، دلم شدیدا برای فضای اینجا تنگ شده 🤍 ..

ولی میام ؛ این هفته تموم شه ، رواق برمیگرده به حالت عادیِ خودش :)

- سلام جانِ من ؛ یادته گفتم تو اگه منو یادت نیست ؛ در و دیوارِ حرم منو یادشه ؟ .. الان میگم ؛ مگه میشه منو یادت نباشه ؟ :) خب آخه من همون خسته ی بی‌پناهم که هر وقت ، هر وقت گوشه کنارِ این دنیا پناهگاهی نداشتم ، هر وقت همه طردم کردن هر وقت همه ترکم کردن هر وقت همه باهام سرد شدن .. تو هنوز بودی ! ؛ من هنوز همون نوکر بودم ، من هنوز برای تو بودم .. منم اومدم .. سرمو گذاشتم رو پاهات ‌؛ گریه کردم و تو سرمو نوازش کردی . اصلا مگه میشه منو یادت بره وقتی روز آخر وقتی ضریح‌ت تو آغوشم گرفته بود با گریه گفتم فراموشم نکن .. خلاصه ، باباحسین ؛ ذکر لب ما هر ثانیه اسم شماست ؛ شماهم مارو از یاد نبری یوقت .. #حضرت‌128

دلم برات تنگ شده بامرام .

آقا بیا برای همیشه ؛ خیالِ این خسته رو راحت کن ..