eitaa logo
کانال رسمی حکیم دکتر روازاده
28.1هزار دنبال‌کننده
5.8هزار عکس
1.5هزار ویدیو
4 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
زراعت سیر از کتاب مفاتیح الارزاق 🔸زراعت سیر در جاهای سردسیر و هوای سرد بسیار موفق است. بر روی زمین زبل می‌ریزند و البته باید توجه داشت که آب زیاد به آن ضرر می‌رساند. بعد از قلمه زدن یک بار آب دادن کفایت می‌کند تا سبز شود و بعد از سبز شدن 2 تا 3 بار آب دادن کافی است. اگر بوته سیر را با شیر و عسل آغشته کنند و بعد از دو شبانه روز غرس یا قلمه نمایند محصول آن شیرین می‌شود و اگر زمانی که ماه کامل است زراعت کنند بوی بد نمی‌دهد و زبل کهنه پوسیده برای آن بهتر است. 🔸هنگام زراعت سیر در مملکت ایران به این شکل است اگر بخواهند حبه سیر را بکارند، نیمه برج اسد (یعنی نیمه مرداد ماه) است. و نهایتاً تا نیمه برج میزان (یعنی نیمه دوم مهرماه) بخواهند بذر سیر را بکارند زمان آن برج حوت (یعنی اسفندماه) است. 💠حبه سیر را به دو شکل زرع می‌نمایند: 1️⃣اول آنکه زمینی را بیل می‌زنند و شیارهای زیاد ایجاد می‌کنند سپس در آن زبل می‌ریزند و کرت می‌بندند وسیر را می‌پاشند و دانه دانه در زیر خاک می‌گذارند. 2️⃣ دوم آنکه بعد از کرت بستن وسط کرت به فاصله کم با بیل خطوطی ایجاد می‌کنند. و سیر را به فاصله چهارانگشت در آن خطوط می‌کارند و خاک بر روی آن می‌ریزند و بلافاصله آب می‌دهند و خاک نرم ساییده روی آن می‌ریزند که از صدمه آفتاب محفوظ بماند تا اینکه سبز گردد و بعد آن را شش روز یک مرتبه آب می‌دهند تا اواخر برج عقرب (آبان ماه) که نزولات و بارندگی آغاز می‌گردد. و هرگاه بارندگی به قدر کفایت باشد دیگر آب نمی‌دهند. و هرگاه گیاه خارج (علف هرز) در آن مزرعه حاصل شد آن‌ها را خارج نمایند و زبل را هم مکرر به زمین برسانند. 🔸زراعت بذر آن چنین است که زمین را چند شیار می‌کنند و کرت می‌بندند زبل‌های فراوان بر روی آن می‌ریزند و سپس بذر را بر روی آن‌ها می‌پاشند و با دست زیرخاک می‌کنند و آب می‌دهند تا سبز گردد. مفاتیح الارزاق 1، صص 65-651. 🇮🇷 برگرفته از سایت جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران ⬅️ سایت: 🌐 hamiyanekeshavarzi.ir ⬅️ سروش: 🆔 splus.ir/hamiyanekeshavarzi ⬅️ اینستاگرام: 📸 instagram.com/hamiyanekeshavarzi ⬅️ تلگرام: ☑️ https://t.me/hamiyanekeshavarzi ⬅️ ایتا : ✴️ http://eitaa.com/hamiyanekeshavarzi
زراعت_شاهتره از کتاب مفاتیح الارزاق 💠زراعت آن مثل اسفناج است، بذر آن را می‌کارند. وقت زراعت مخصوص آن ایام ربیع (بهار) است، چهار ماه و نیم در مزرعه می‌ماند، وقتی گل آن شکفت در صورت نیاز مبرم برداشت می‌نمایند وگرنه صبر می‌کنند تا برسد و بذر دریافت گردد و البته این گیاه اکثراً به صورت خودرو در بهار سبز می‌شود و احتیاج به زراعت ندارد. مفاتیح الارزاق 1، ص 655 🇮🇷 برگرفته از سایت جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران ⬅️ سایت: 🌐 hamiyanekeshavarzi.ir ⬅️ سروش: 🆔 splus.ir/hamiyanekeshavarzi ⬅️ اینستاگرام: 📸 instagram.com/hamiyanekeshavarzi ⬅️ تلگرام: ☑️ https://t.me/hamiyanekeshavarzi ⬅️ ایتا : ✴️ http://eitaa.com/hamiyanekeshavarzi
زراعت زنجبیل از کتاب مفاتیح الارزاق 🔸زمین کوهستانی سرد سیر که در آن خاک و ریگ هر دو با هم وجود داشته باشد و زبل گوسفند و گاو معمولاً موافق با این نوع زمین است و آن را اصلاح می‌کند. خصوصاً در رشته کوه‌های پهن و کشیده. بعد از زراعت هر وقت خاک خشک شود به آن آب دهند. هر چه زبل و آب بیشتری به زنجبیل بدهند بیشتر پهن می‌شود و ثمر بیشتری می‌دهد. معمولاً سال‌ها در زمین می‌ماند اما به شرطی که زبل و آب به آن دهند. هر وقت بخواهند آن را درو کنند با داس آن را بیرون می‌آورند و مقداری از آن را که ریشه‌دار است در زمین باقی می‌گذارند تا بر روی زمین گسترده و پهن شود. 🔸در کتاب «ملح الملاحه» آمده است: زمانی که خورشید حلول می‌کند در شرطین که منزل اول ماه و برج حمل باشد و در واقع شرطین یک اصطلاح نجومی است. در آن زمان در زمین شیارهای زیادی ایجاد می‌کنند و زبل می‌ریزند و گیاهان خارج (علف‌های هرز) را خارج می‌کنند و کرت‌های مربع می‌بندند که اندازه آنها به قدر یک آرنج دست باشند و به فاصله یک کف دست آنها را قلمه بزنند و قدری خاک بر روی آن بریزند. 🔸در ابتدای قلمه زدن روزی یک بار آب بدهند تا جوانه زند و سبز گردد. وقتی که نمایان شد هر چهار یا پنج روز یک مرتبه آب می‌دهند. هرگاه در محل کاشت آن خار و خاشاک و گیاه خارج (علف هرز) رویید آنها را قلع کرده و از بین می‌برند. به طوری که صدمه‌ای به جوانه‌های زنجبیل نرسد و هرماه یک بار زبل گاو و گوسفند بر آن می‌ریزند و پهن می‌نمایند و چهار تا پنج سال هم می‌توان در یک زمین از آن بهره‌مند بود. 🔸اگر در سال اول بخواهند زنجبیل را برداشت کنند با داس شاخه‌های اصلی که غرس شده است را از زیر خاک بیرون می‌آورند و از آن شاخه زنجبیل برداشت می‌کنند ولی شاخه‌های ضعیف‌تر را در زمین باقی می‌گذارند و فاصله می‌دهند و خاک بر روی آن می‌ریزند و بلافاصله آب می‌دهند تا به حد کمال برسد. بعد از دو سال آن وقت آنها را بیرون می‌آورند و سه نوع زنجبیل مشاهده می‌گردد: 1️⃣نوع اول را رطب (تر و تازه) می‌گویند که جوانه است به راحتی می‌شکند و رنگ آن سفید مایل به سبزی است. 2️⃣نوع دوم: بدون جوانه است و در آن ریشه‌هایی به شکل مو وجود دارد به راحتی شکسته نمی‌شود و قوی است. 3️⃣نوع سوم: با دو نوع قبل متفاوت است و آن را فرع می‌نامند. بسیار ضعیف است و زود می‌شکند و این نوع ضعیف‌ترین نوع آن است. اگر بگذارند زنجبیل سه سال درزمین بماند یک دست بار می‌دهد و همگی یک نوع ثمر می‌دهد البته اگر چهار یا پنج سال در زمین بماند بهتر و قوی‌تر خواهد بود. 🔸هر سه روز یک بار به زنجبیل آب می‌دهند و اگر بخواهند زمین را از زنجبیل پاک کنند و همه آن را برداشت کنند با داس قلع می‌نمایند و اگر بخواهند برای غرس و قلمه نقل مکان دهند و مسافت زمین دیگر دورتر باشد از شاخه‌های جوانه‌دار و گره‌دار آن و ریشه آن که مقداری آب داشته باشد انتخاب می‌کنند و در خاک نرم می‌خوابانند و مراقبت می‌کنند که نم و رطوبت داشته باشد و سپس به هر کجا که بخواهند نقل مکان می‌‌کنند و غرس یا قلمه می‌نمایند. مفاتیح الارزاق 1، صص 633-635 🇮🇷 برگرفته از سایت جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران ⬅️ سایت: 🌐 hamiyanekeshavarzi.ir ⬅️ سروش: 🆔 splus.ir/hamiyanekeshavarzi ⬅️ اینستاگرام: 📸 instagram.com/hamiyanekeshavarzi ⬅️ تلگرام: ☑️ https://t.me/hamiyanekeshavarzi ⬅️ ایتا : ✴️ http://eitaa.com/hamiyanekeshavarzi
زراعت کاسنی از کتاب ارزشمند مفاتیح الارزاق زراعت آن در ایران چنان است که از دهم ماه حوت (اسفندماه) لغایت آخر برج حمل (فروردین ماه) آن را زرع می‌کنند. زمین را شیار می‌کنند و کرت‌‌بندی می‌نمایند، زُبُل(آنچه به وسیله آن کود می سازند مانند سرگین انواع جانداران) می‌ریزند و بذرها را می‌پاشند و به آن آب می‌دهند. اگر بارندگی صورت گیرد تا آخر برج حمل (فروردین ماه) آب نمی‌خواهد. و بعد از آن آب را شش روز الی هشت روز یک مرتبه می‌دهند. و هرگاه بارندگی صورت نگیرد از اول تا آخر یعنی از نیمه اسفند به بعد هر هشت روز یا شش روز یک بار آب می‌دهند و اگر بخواهند بذر آن را بگیرند باید صبر کنند تا محصول گل بدهد و بذر آن بسته شود آن گاه درو کنند و در آفتاب بگذارند تا خشک شود و سپس بذر آن را بردارند. (مفاتیح الارزاق 3، ج 1، ص 667). 🇮🇷 برگرفته از سایت جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران ⬅️ سایت: 🌐 hamiyanekeshavarzi.ir ⬅️ سروش: 🆔 splus.ir/hamiyanekeshavarzi ⬅️ اینستاگرام: 📸 instagram.com/hamiyanekeshavarzi ⬅️ تلگرام: ☑️ https://t.me/hamiyanekeshavarzi ⬅️ ایتا : ✴️ http://eitaa.com/hamiyanekeshavarzi
زراعت اکلیل الملک از کتاب مفاتیح الارزاق آن را جامع الملک هم گفته‌اند و ملکا، پرنگ و گیاه قیصر هم نام‌های دیگر آن است. ما دو گونه اکلیل الملک داریم که بسیار شبیه به هم هستند اما میوه یکی از گونه‌ها هلالی و در غلافی شبیه به تخم توت است و تخم‌های آن گردتر و ریزتر از خردل هستند. و نوع دوم آن میوه‌اش باریک‌تر و هلالی شکل بودن آن کمتر است و برگ آن گرد است و شاخه‌های باریک و درشت و محکم دارد که پراکنده هستند و یا پهن و گسترده بر روی زمین هستند و یا ساقه آن اندازه یک آرنج است و گل آن زرد و ریز می‌باشد. البته بعضی از آنها گل‌های سفید و بنفش هم دارند. که البته به خاطر آب و هوا و اقلیم نوع آن و کوچکی و بزرگی و قدرت آن تفاوت دارد. مفاتیح الارزاق 2 ، صص 76-77 🇮🇷 برگرفته از سایت جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران ⬅️ سایت: 🌐 hamiyanekeshavarzi.ir ⬅️ سروش: 🆔 splus.ir/hamiyanekeshavarzi ⬅️ اینستاگرام: 📸 instagram.com/hamiyanekeshavarzi ⬅️ تلگرام: ☑️ https://t.me/hamiyanekeshavarzi ⬅️ ایتا : ✴️ http://eitaa.com/hamiyanekeshavarzi
اقحوان از کتاب مفاتیح الارزاق مقدار 5 درهم آن که حدود 95 گرم می‌باشد، از اقحوان برای بیشتر شدن ادرار، عرق و برای رفع بیماری قولنج نافع است. پخته شده آن در آب و نوشیدن آب آن همراه با آب و عسل ادرارآور بسیار قوی است و تحلیل برنده خون مردگی‌ها در معده و مثانه است و تسکین بخش درد مثانه و معده است و اگر آب آن را همراه با گل آن با هم بخورند برای ریختن سنگ‌های کلیه و مثانه و گشودگی و برطرف کردن قولنج پرفایده است. و آبی که شکوفه اقحوان در آن پخته است، ادرارآور است و البته بازگشاینده خون حیض هم هست و حمول آن یعنی دربرگرفتن و استعمال آن برای بانوان برای جاری شدن خون حیض بسیار سودمند است و تحلیل برنده سفت و سخت شدن رحم و بازگشاینده گرفتگی‌های آن و رفع بواسیر و دهانه‌ها و تکمه‌های بواسیر است. و نشستن در آب آن جاری کننده خون حیض و پاک کننده رحم است و جهت رفع سفت و سخت شدن رحم مناسب است. طلا کردن آب آن بر روی بیضه‌های آقایان و اندام تناسلی آنها و کناره‌های ران‌ها برای تقویت قوای جنسی مناسب است. و اگر از آن ضمادی (پماد و روغنی) بسازند و بر روی پارچه‌ای بمالند و بر روی اندام بگذارند برای رفع درهم پیچیده شدن اعصاب و نیز دفع زهر جانوران گزنده و سمی مفید است و اگر همراه با موم و روغن بر روی دوساق پا بگذارند سختی و تورم ساق‌های پا و یا اندام‌های دیگر را از بین می‌برد. و در کل ضماد آن بر روی سر جهت رفع بادهای پیچیده در سر و ورم‌های گرم و سرد در سر بسیار مفید است. برای بواسیر و زخم‌ها و دردهای مقعدی و زخم‌های کهنه و دردناک و چرکین و زخم آلت تناسلی آقایان مناسب است و اگر گل اقحوان را ضماد کرده و این ضماد (پماد و روغن) را بر عضوی بگذاریم برای رفع ورم‌های کهنه و گشوده شدن انسدادها مفید است. (مفاتیح الارزاق 2، صص 70-74) •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈• 🌐 ravazadeh.com ✅ کانال رسمی حکیم دکتر روازاده ➡️ t.me/ravazadeh 📸 lnstagram.com/dr.ravazadeh.ir ✴️ eitaa.com/ravazadeh 🆔 sapp.ir/ravazadeh
روغن اقحوان از کتاب مفاتیح الارزاق چکاندن آن در گوش‌ها (قطور کردن) جهت رفع دردهای گوش مناسب است و روغن مالی کردن با آن برای رفع لقوه و لرزش غیر ارادی و ورم قسمت‌های پایینی اعضای بدن و مقعد و گشایش منافذ روی پوست بدن و دفع عرق از پوست و تحلیل بردن ورم‌ها و اصلاح دردهایی که برای دستگاه عصبی بدن پیش می‌آید. هم به صورت خوراکی و هم به صورت روغن مالی کردن نافع است. و چکاندن آن در گوش جهت تسکین درد گوش مناسب است و بوییدن آن و حتی در بینی کشیدن آن بعد از استفراغ مفید است و برای بی‌خوابی نیز کاربرد دارد و برای رفع بی‌خوابی کهنسالان، همچنین چرب کردن عضو به وسیله آن باعث رفع لقوه (لرزش غیرارادی اعضای بدن) است. و گاهی روغن آن را با بعضی داروهای گرم مزاج و عطر آگین لطیف که گشاینده گرفتگی‌ها است که در واقع به این وسیله عضو را گرم می‌کنند. (مفاتیح الارزاق 2 صص 73 و 74) •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈• 🌐 ravazadeh.com ✅ کانال رسمی حکیم دکتر روازاده ➡️ t.me/ravazadeh 📸 lnstagram.com/dr.ravazadeh.ir ✴️ eitaa.com/ravazadeh 🆔 sapp.ir/ravazadeh
وقت زراعت اقحوان در هر زمان از سال که آب فراوان است و زمین مرطوب است، جوانه‌های اقحوان را از بیخ و ریشه درآورده هر جایی بخواهند کشت می‌کنند و هر سه یا چهار روز یک بار به آن آب می‌دهند. (مفاتیح الارزاق 2، صص 70-74) از کتاب مفاتیح الارزاق •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈• 🌐 ravazadeh.com ✅ کانال رسمی حکیم دکتر روازاده ➡️ t.me/ravazadeh 📸 lnstagram.com/dr.ravazadeh.ir ✴️ eitaa.com/ravazadeh 🆔 sapp.ir/ravazadeh
زراعت زردچوبه از کتاب مفاتیح الارزاق 🔸قانون زراعت آن مانند زنجبیل است. در زمین پاک و طیب که از خاشاک و خارپاک باشد یک سال باید زیرخاک بماند و بعد با داس از زیر گل بیرون می‌آورند و هر وقت که بخواهند دوباره آن را قلمه بزنند. معمولاً از نوع کمیاب و ممتاز آن را انتخاب می‌کنند و معمولاً نوع کمیاب آن درشت و پاکیزه و زرد پررنگ است. در کتاب «ملح الملاحه» به تفضیل آمده است که زمین متوسط که نه کوه باشد و نه چندان گرم به دست آورده و چند شیار می‌زنند و با بیل زیر و رو می‌کنند که خاک نرم شود. زبل و خاکستر حمام را در آن زمین می‌ریزنند از زردچوبه سبز یک ترکه تازه و جوان که از زمین بیرون آمده و خشک نشده است را انتخاب می‌کنند. در زمین کرزه‌هایی را می‌بندند تا آب از آن کرت‌ها خارج نشود و ریشه‌های زردچوبه را به فاصله سه انگشت در آن قلمه می‌زنند. طوری که طرفی که شکستگی دارد سمت زمین باشد و طرفی دیگر رو به بالا باشد و خاک نرم و زبل را بر روی زمین و پای قلمه‌ها می‌ریزند و بعد از قلمه زدن بلافاصله آب بدهند. به طریقی که آب از کرت‌ها بیرون نرود. سپس اقدام به قلمه زدن در کرت دیگر می‌نمایند. هر روز باید به آن‌ها آب داد. پس از یک ماه زردچوبه‌ها سبز می‌شد و وقتی گیاه آن سبز شد و اصطلاحاً جان گرفت هر دو روز یک بار به آن آب می‌دهند. که همیشه با نم و رطوبت باشد. 🔸هرگاه زمین آن خشک شده خراب می‌شود. مدت ماندن آن در زمین یک سال است که آخر سال باید آن را از زیرخاک بیرون آورد که چون وارد سال دوم شود اگر زیر خاک بماند فاسد می‌گردد. 🔸زردچوبه چون زنجبیل در زمین پهن می‌گردد و ریشه می‌دواند. چون یک سال می‌گذرد آن را بیرون می‌آورند و بعضی از ثمرهای آن را در زمین باقی می‌گذارند و فاصله می‌دهند و خاک را بر روی آن می‌ریزند و فوراً آب می‌دهند و بعد یک روز در میان آب می‌دهند تا پس از یک سال که از زمین بیرون می‌آورند. اگر بخواهند دوباره غرس بنمایند. یک زمین دیگر را انتخاب کنند و آن را شیار شیار کنند و بر روی آن زبل بریزند و کرت‌ها را ببندند و ریشه‌های زردچوبه را از آن زمین اصلی به این زمین جدید منتقل کنند و از آن مراقبت کنند. 🔸علامت رسیده شدن و به ثمر رسیدن زردچوبه شدت زردی آن است. 🔸هر وقت خار و گیاه خارج (علف هرز) در آن زمین رویید آن را قلع می‌کنند (می‌کنند) (مفاتیح الارزاق 1، صص 629-630) 🇮🇷 برگرفته از سایت جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران ⬅️ سایت: 🌐 hamiyanekeshavarzi.ir ⬅️ سروش: 🆔 splus.ir/hamiyanekeshavarzi ⬅️ اینستاگرام: 📸 instagram.com/hamiyanekeshavarzi ⬅️ تلگرام: ☑️ https://t.me/hamiyanekeshavarzi ⬅️ ایتا : ✴️ http://eitaa.com/hamiyanekeshavarzi