این مثال ها برای این است که نشان دند که قبل ها شرکت تعاونی نبوده است و رفتار اجتماعی شخص برای خانه دار شدن در شرایط کنونی متفاوت از رفتار اجتماعی در گذشته است. تأمل: اینها مصادیق احکام خمس است . قبلا هم بوده ولی الان مصداق جدید پیدا کرده است . یعنی هم چنان بحث در تعیین تکلیف فرد در مسأله ی درآمد است. فقه اجتماعی در فقه سنتی ما وجود دارد و باید به روز شود و توسعه یابد. توسعه یابد یعنی قبلا این مصادیق، مطرح نبوده که حکمش یافت شود ولذا الان باید حکمش استنباط شود . بنابراین، همان فقه سنتی موجود است. در این نگاه، اجتماعی، صفت فقه نیست بلکه مضاف الیه است. یکی از مثال هایی که استاد اورعی برای فقه اجتماعی می زنند فقه خانواده است . فقه خانواده یعنی فقه زندگی خانوادگی، اعم از تمکین و نفقه و رفتار فرزندان وغیره . با توجه به توضیحات بالا، اگر این معنا را بپذیریم که فقه اجتماعی همان فقه سنتی موجود است و #فقط باید به روز شود ، سوالی مطرح می شود و آن این است که چرا امام و رهبری که در مسند حاکمیت قرار میگیرند می گویند فقه ما اجتماعی نیست ؟ و دلیلی که مطرح می کنند این است که فقهای ما در مسند حاکمیت نبوده اند و لذا فقه آنها فقه اجتماعی نیست . بنابراین روشن است که منظور آنها از فقه اجتماعی، یک مرحله ، بالاتر از فقه موجود مشتمل بر احکام اجتماعی است . نگاهی فراتر از نگاه موجود است. فقه اجتماعی از منظر امام و رهبری ، فقهی است که در آن به جامعه و حکومت و ساختارها و کارکردها بذل توجه می شود.