#ویژه #سخن_معصوم ادامه حدیث پیرامون عظمت عید غدیر (۲) محورهای این حدیث شریف به ترتیب فرمایش امام صادق علیه السلام: ۱) روزه عید غدیر بسیار زیاد اهمیت دارد و از ثواب فوق العاده ای برخوردار است، زیرا ثواب روزه عمر کل دنیا از اول خلقت تا روز قیامت را داراست و همچنین ثوابش معادل ثواب ۱۰۰ حج و ۱۰۰ عمره پذیرفته شده در هر سال است. ۲) روز عید غدیر بزرگترین عید دینی و الهی است. ۳) پیامبری نبوده که این روز را عید نگرفته باشد و عظمت و حرمتش را به مردم معرفی نکرده باشد. ۴) نام این روز در آسمان، روز عید معهود (شناخته شده) و در زمین، روز میثاق مأخوذ (پیمان گرفته شده) و جمع مشهود (گردهمایی حاضر شده) است. ۵) در این روز نماز خاصی مستحب است که معادل صد هزار عمره ارزش دارد و به واسطه خواندن آن هر حاجتی از حوائج دنیایی و اخروی برآورده خواهد شد. و چنان اهمیتی دارد که حتی در صورت نخواندن در وقتش، قضای آن مستحب است. (کیفیت نماز چنین است که حدود نیم ساعت پیش از زوال (وقت شرعی اذان ظهر) به قصد دو رکعت نماز این روز غسل کند و سپس (وضو گرفته و) از باب شکر خدای متعال به این شکل دو رکعت را بخواند: در هر رکعت یکبار حمد و ده بار سوره توحید و ده بار سوره قدر و ده بار آیة الکرسی(آیه ۲۵۵ بقره) را بخواند و بعد از اتمام آن دو رکعت دعای خاصی که سید بن طاووس در اقبال الاعمال آورده است را بخواند. رک: اقبال الاعمال، اعمال عید غدیر، ص ۹۱۲ و بحار، ج ۹۵، ص ۳۰۲) ۶) در این روز به قدر وسع و تواناییش یک یا چند مرد مومن یا زن مؤمن (و معتقد به ولایت امیر مؤمنان علی علیه السلام) را اطعام و غذا دهد که ثواب غیر قابل تصوری را دارد، چرا که گویا در حرم امن الهی یک میلیون انسان از پیامبران و صدیقان و شهداء را غذا و آب داده است و یک درهم بخشیدن در این روز معادل هزار درهم است. ۷) به خدا قسم، به خدا قسم، به خدا قسم، خدای متعال، روزی محترمتر و ارزشمندتر از این روز (عید غدیر) نیافریده است. ۸) از آداب این روز این است که وقتی مؤمنی به مؤمن دیگری می رسد بگوید: "الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَکْرَمَنَا بِهَذَا الْیَوْمِ وَ جَعَلَنَا مِنَ الْمُوفِینَ بِعَهْدِهِ إِلَیْنَا وَ مِیثَاقِهِ الَّذِی وَاثَقَنَا بِهِ مِنْ وَلَایَةِ وُلَاةِ أَمْرِهِ وَ الْقُوَّامِ بِقِسْطِهِ وَ لَمْ یَجْعَلْنَا مِنَ الْجَاحِدِینَ وَ الْمُکَذِّبِینَ بِیَوْمِ الدِّینِ" یعنی: ستایش ویژه خدایی است که ما را به واسطه این روز اکرام کرد و از وفا کنندگان به عهد و پیمانش قرار داد و از منکران و تکذیب کنندگان به روز جزا قرار نداد. @raveshsonnati

#سخن_معصوم #ویژه 🌺بزگترین عید الهی یعنی عید غدیر خم تبریک و تهنیت باد.🌺 •┈•••••✾ 🌺 ✾•••••┈• 🍀فضیلت و شرافت فوق‌ تصور روز غدیر خم🍀 ✍🏻مرحوم سید ابن طاووس "قدس سره" در اقبال الاعمال بيش از ۵۰ صفحه راجع به فضیلت و اعمال عید غدیر مطرح کرده است و هکذا در کتاب‌های دیگر دستورات و سفارشات زیادی وارد شده که به چند مورد اشاره می شود. 💠۱- روز عید غدیر خم، بزرگترین عید الهی و اسلامی و نسبتش با اعیاد فطر و قربان و روز جمعه مانند ماه به ستارگان است. 💠۲- در مقابل روزهای خاصی که روزه گرفتن در آنها معادل هفتاد سال است، روزه گرفتن در روز غدیرخم برابر با عمر دنیا است و روزه اش معادل صد حج و صد عمره است و روایات وارده در ثواب روزه روز غدیرخم شگفت انگیز و بهت آور است. 💠۳- هدیه دادن و خوشحال نمودن دیگران و صله رحم، ثواب فوق ‌العاده ای دارد؛ برای مثال اگر کسی در این روز، مومنی را اطعام دهد مانند آن است که همه پیامبران و صدیقان را روزی داده باشد. 💠۴- انفاق یک درهم، معادل ۲۰۰ درهم و در بعضی از روایات برابر با صد هزار درهم در روزهای دیگر است؛ افطار دادن به مومن روزه‌دار در عید غدیر، همانند افطار دادن به صد هزار پیغمبر و صدیق و شهید و صالحین می باشد آن هم در حرم الهی. (البته یا با رعایت پروتکل های بهداشتی یا با جایگزین سازی) 💠۵- خداوند از آتش آزاد می کند دو برابر آنچه که در ماه رمضان و شب قدر و شب فطر آزاد کرده است. (دقت فرمایید برتریت عید غدیر را بر فضیلت ماه مبارک رمضان که بهت آور و شگفت‌انگیز است. 💠۶- زیارت حضرت علی "علیه السلام" از نزدیک و اگر نشد از دور (زیارت امین الله) 🔰مخصوصا زیارت غدیریه که از حضرت امام هادی علیه السلام نقل شده با سند معتبر و بيش از صد فضیلت برای آن حضرت بیان شده و از دور و نزدیک در هر زمان و مکان خوانده می‌شود. 🔰فضایل روز عید غدیر به‌ قدری زیاد است که در اقبال الاعمال مرحوم سید ابن طاووس بیش‌از ۳۰ مزیت‌ و فضیلت برای‌ روز غدير نیز ذکر نموده است توأم با اعمال و دعاها و نمازهای گوناگون. ولی‌ عمده مطلب‌ فهم و معرفت سر و علت این فضایل بی نظیر است. •┈•••••✾ 🌺 ✾•••••┈• 🍃سر مطلب چیست؟ سر مطلب اين است که روح اسلام، اعتقاد به ولایت و امامت آن حضرت می باشد. به طوری که خداوند متعال با اینکه در عالم‌ هستی مخلوقی برتر و بهتر و محبوب تر از پیامبر اسلام "صلی الله علیه وآله" نیافریده است‌ ولی صراحتا و با شدت‌ و تهدید مي فرمايد 🔅(وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ، 📚مائده آیه ۶۷)🔅يعنی اگر ولایت و امامت علی "علیه السلام" را تبليغ و اعلان نکنی مثل‌ اين است که نبوت و رسالتت را انجام ندادی. و این مطلب‌، فوق تصور عقل‌ بشر است. در کتب اهل‌ سنت‌ نقل شده است که: 🔅"علیٌّ مِنّی بِمنزِلةِ رَأسی مِن بَدَنی"🔅 علی برای من، همچون سر من است برای بدنم. 📚{تاریخ بغداد، ج ٧، ص ١٢‌} یعنی نبوت نبی"صلی الله علیه وآله" بدون‌ ولایت علی "علیه السلام" مانند بدن‌ بدون‌ سر است. 💠خلاصه مطلب اين است که خداوند حکیم‌ از آفرینش جهان هستی مخصوصا ما انسانها که اشرف مخلوقات ناميده شده ایم، غرض و هدفی دارد و برای رسیدن به‌ آن‌ هدف، در درون انسان، فطرت و عقل قرار داده‌ و در بیرون از جان آدمی، راه‌ و صراط مستقیم تدوینی به‌ نام‌ قرآن و صراط مستقیم تکوینی به نام نبی"صلی الله علیه وآله" معرفی نموده است. 💠و این دو ( قران و نبی صلی الله علیه وآله) با علی بن ابیطالب متحدند. 🔅علي مني و انا من علی🔅 🔅علی مع القرآن و القرآن مع علی‌🔅 بدون‌ علی بن ابی‌طالب و اولاد معصومین آن حضرت "علیهم السّلام" نه فرد و نه جامعه، نمی‌توانند به‌ تکامل برسند چه در عقاید و چه در اخلاقیات و احکام و قوانین فردی و اجتماعی. ➖و چون‌ شیاطین جن و انس و طاغوت ها و منافقين و مستکبرین نگذاشتند ائمه معصومین "علیهم السلام" آشکارا مردم‌ و جامعه را به‌ کمال مطلوب‌ برسانند، خداوند حکیم‌ و عادل برای اینکه خلقتش عبث و بیهوده نشود فرزند عزيز صاحب غدير، بقیة الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف را ذخیره نموده تا در زمان مقتضی ظاهر سازد تا آفرینش به‌ هدف برسد. •┈•••••✾ 🌺 ✾•••••┈• 🔅اللهم عجل لولیک الفرج🔅 ✍🏻 استاد علی مومنی 👉 @Fatemiyeh_alyasin 👉 @raveshsonnati

#سخن_بزرگان ⚡️ مباهله از غریب‌ترین ایام در زندگی ما ✔️ آیت الله جوادی آملی 🔹از غريب ترين ايام زندگی ما ايام مباهله است. خيلی از ما عالمانه حرف می‌زنيم و عوامانه فكر می‌كنيم در نتیجه آن اركان ولايت را تقريباً از دست می‌دهيم. در حالی که اجزای غير ركنی را خيلی محترم می‌شمريم مانند اول ذيحجه که سالروز ازدواج وجود مبارك حضرت امير با فاطمه زهرا(سلام الله عليهما) است اينها جزء واجبات غير ركنی است و حال آنکه ما در نماز يك واجب ركنی داريم و يك واجب غير ركنی؛ در خصوص امامت و ولایت نیز همين طور است. 🔹غدير جزء واجبات ركنی امامت است، مباهله جزء واجبات ركنی ولایت است و با سالروز ازدواج فرق می‌كند. در حالی که نه رسانه‌ها از او نام می‌برند و نه حوزه‌ها خبری هست! آن وقت آن مسائل واجبات غير ركنی را خيلی دامن می‌زنيم، آنها هم واجب هست اما مثل اجزای نماز است. لکن حمد و سوره كجا، ركوع و سجود كجا؟! حمد و سوره واجب غير ركنی است اما ركوع و سجود واجب ركنی است. 🔺https://goo.gl/cv9W2F 👉 @raveshsonnati

#سخن_معصوم #ویژه 💠سلام و تبریک ۲۵ ذی الحجه، روز نزول سورهٔ انسان، که دهر و هل أتی و أبرار نیز گفته می شود.💠 🔅وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا ، إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكورًا 🔅 و غذا را با اینکه دوست دارند ( و نیاز شديد دارند) به مسکین و یتیم و اسیر انفاق می کنند؛ ما شما را فقط برای خشنودی خدا اطعام می کنیم و هیچ گونه پاداش و تشکر و سپاسی را از شما نمی خواهیم. 📚(سوره الإنسان، آیهٔ ۸ و ۹) ✍ راویان و بزرگان شیعه و سنی اتفاق نظر دارند که این آیات بلکه این سوره، در شأن حضرت علی، حضرت فاطمه زهرا، امام حسن و امام حسین (علیهم السلام)، بعد از سه روز روزه و اعطای افطارشان به مسکین و یتیم و اسیر،، نازل شده است؛ عمدهٔ مطلب، فهم و درک و تدبر در نکته و سرّ معنی آیات است‌. ✍ چکیده و خلاصهٔ مطلب اینکه در این سوره، خداوند متعال به خلقت انسان از نطفه امشاج و مراحل دیگر اشاره می‌کند و به کمال فعلیّت و تمامِ عینیّتِ، هدف و غرض از خلقت و آفرینش انسان که در وجود مبارک و نورانی اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) محقق و مجسم و آشکار نموده، اشاره فرموده است و آن هدف عبارت است از مقام خلیفة اللهی و نهایت و اوج معرفت و اخلاص کامل، به حدی که ذره ای در کارهای فردی و اجتماعی اش جز رضایت و خشنودی خدا، اراده و خواست و انگیزهٔ دیگری نداشته باشد و این مقام برای غیر معصوم عملاً امکان نداردچون انسان های معمولی، حتی انسان های مخلص، بعد از محبت و خدمت به دیگران، توقعِ تشکر عملی و یا زبانی دارند، گرچه این توقعات، اگر انگیزه و عامل اصلی محبت و خدمت انسان نباشد، منافات با اخلاص ندارد. ( در کتب فقهی و اخلاقی مفصل بحث شده است)ولی همین مقدا را نیز معصوم (ع) از کسی انتظار ندارد. ✍🏻 چون "کمال" معرفت و عبادت خالصانه، جز به جلب رضایت کامل خداوند متعال بدون هیچ شائبه نفسانی محقق نمی شود. 🔸رسد آدمی به جايی که به جز خدا نبیند 🔸بنگر که تا چه حد است مکان آدميت. 🔅علی (علیه السلام): «غايَةُ الإخْلاصِ الخَلاصُ»🔅 نهایت اخلاص، رهایی و آزاد شدن از همه چیز است، جز خدا. 📚﴿غررالحکم ص ۱۸۷﴾ 🔸رخت خود را من زِ رّه برداشتم 🔸غیر حق را من عدم انگاشتم. 🔸پیامبر اکرم ”صَلَّی الله عَلیهِ و آلِه وَسَلَّمِ” فرمود: «مَا بَلَغَ عَبْدٌ حَقِیقَةَ الْإِخْلَاصِ حَتَّی لَا یُحِبَّ أَنْ یُحْمَدَ عَلَی شَیْءٍ مِنْ عَمَلٍ لله» بنده ای به حقیقت و واقعیت اخلاص نمی رسد تا اینکه دوست نداشته باشد به چیزی از کارهایی که برای خدا انجام می دهد، تعریف و تمجید کنند. 📚﴿بحارالأنوار ج ۷۲ ص ۳۰۴﴾ 🙌🏻خداوند متعال را برای نعمت بزرگ ولایت، که الگوی ما در امور دنیوی و اخروی است حمد و سپاس می گوییم. «الحَمدُ لِلّه رَبِّ العَالَمِین». 🙌🏻عمدهٔ مسئلت از ساحت قدوسی و محضر ربوبی، معرفت و اخلاص کامل است برای همه مان در همه کارهایمان " بحق فاطمة و أبیها وبعلها و بنیها و السر المستودع فیها علیهم السلام " 🔅اللهم عجل لولیک الفرج🔅 ✍🏻 استاد علی مؤمنی ارموی •┈•••••✾ 🌺 ✾•••••┈• 👉 @Fatemiyeh_alyasin 👉 @raveshsonnati

🏴 السلام علیک یا اباعبدالله 🏴 فرا رسیدن ماه محرم و ایام عزای سیدالشهدا علیه السلام بر امام زمان علیه السلام و شیعیان و محبان آن حضرت تسلیت باد. ➖هدف از عزاداری چیست؟ ◾️علت مُحْدثه و آورنده دین اسلام، پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله بود و علت مُبْقیه و بقای آن، شهادت سیدالشهداء اباعبدالله الحسین علیه السلام است. البته درک حقیقت و واقعیت فداکاری و شهادت آن حضرت، برای غیر معصوم واقعا مشکل است ولی‌ تمامی مؤمنين بلکه همه انسانها اگر به طور صحیح از علل‌ و عوامل قیام و کیفیت‌ شهادت آن حضرت، مطلع باشند فطرتا عاشق و دلباخته آن حضرت می شوند چون حضرت برای نجات همه انسانها شهید شدند لذا مصیبت و مظلومیت آن حضرت مربوط به همه و در رأس تمامی مصیبت های عالم‌ است. ◾️در این باره، امام رضا علیه السلام در روز اول محرم به ریان بن شبیب فرمود: 🔅ای ابن شبیب! اگر خواستی به چیزی در عالم گریه‌ کنی پس برای حسین "علیه السلام" گریه کن چون او را مثل گوسفند سر بریدند. 📚(بحارالانوار ج ۴۴ ص ۲۸۶) ⚫️ این حسین‌ کيست که عالم‌ همه دیوانه اوست‌؟! وین چه‌ شمعیست که جانها همه پروانه اوست؟! 💠 مطالبی که در ادامه می خوانید، خلاصه بيش از ۸۰ روایت است که در کتاب‌ معتبر کامل الزیاره نوشته مرحوم ابن قولویه آمده است و تماما شرح و تفسیر لازم‌ دارد. ◾️تمامی عالم هستی از عرش، فرش، کرسی، آسمان ها و زمین های هفتگانه و هرچه در آنها وجود دارد و بهشت و جهنم و هرچه در آن هاست و تمامی مخلوقات از جمادات، نباتات و حیوانات برّی و بحری و ملائکه و جن و انس و تمامی انبیاء، از آدم تا خاتم علیهم السلام؛ خلاصه آنکه تمام عالم هستی، همه و همه بر او گریه کردند و خونش خون خدا شد (ثارالله) و در بهشت برین جای گرفت {اشهد ان دمک سکن فی الخلد}. ◾️لذا خون مبارکش به هدف از خلقت که معرفت و عبادت است عینیّت و فعلیّت بخشید و برای تمامی ظلمات، فجر صادق و مصباح هدی گشت و تمامی امور مربوط به آن حضرت، اکسیر اعظم و معرفت زا و شفابخش شدند، از تربت مبارکش گرفته تا زیارت و تشکیل مجالس و سینه و زنجیر زنی و گریه و گریاندن و تباکی و احسان و اطعام و... . ‼️دو نکته مهم‼️ ➖اولا: در ماه محرم، هم باید مرثیه و روضه خوانی و مداحی و سینه و زنجیر زنی با موازين شرعی و با رعایت‌ دستورات بهداشتی انجام بگیرد. ➖دوم اينکه، سخنرانی و تبیین معارف اسلامی و حقایق قرآنی (و لو از طریق فضای مجازی که خیلی گسترده است‌) انجام شود. چون شهادت آن حضرت برای رفع جهل و گمراهی وآشنایی با معارف اسلامی و حقایق قرآنی بود. ◾️امام صادق علیه السلام در زیارت اربعین امام حسین علیه السلام می فرماید: 🔅"وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلالَةِ"🔅 (خدایا! جدم) حسین(علیه السلام) خون قلبش را در راه تو بذل نمود تا بندگانت را از جهل و نادانی و سرگردانی، نجات دهد. ➖امام رضا علیه السلام می فرماید: خداوند رحمت کند کسی را که امر ما را زنده کند. راوی پرسید که امر شما چگونه احیا می‌شود؟ فرمود: معارف و علوم ما اهل بیت را یاد بگیرند و آن را به دیگران بیاموزند، زیرا اگر مردم خوبی‌ها و زیبایی های کلام ما را بشنوند و بشناسند، از ما خاندان رسالت پیروی خواهند کرد. 📚(وسائل الشیعه، ج ۱۸، ص ۶۸) ⚫️ پرچم سرخ حسینی بر فراز قبه گوید انتقام خون سلطان شهیدان خواهد آمد 🔅اللهم عجل لولیک الفرج🔅 ✍🏻 استاد علی مومنی ارموی #محرم #عزا •┈•••••✾ ⚫️ ✾•••••┈• @Fatemiyeh_alyasin @raveshsonnati

#ویژه ▪️زیارت عاشوراء▪️ 👉 @raveshsonnati

کامل‌ترین و جامع‌ترین متن زیارت عاشوراء با اختلاف نسخ و روش قرائت آن

پیام ارسالی یکی از اساتید و فضلاء عزیز پیرامون نسخ زیارت عاشورا و کیفیت قرائت آن به نقل از استاد سید محمد جواد شبیری زنجانی حفظه الله👇👇👇

💠 یادداشتهایی از استاد سید محمد جواد شبیری زنجانی پیرامون کیفیت سلام زیارت عاشورا 1⃣ 🔸 این نکته که آیا "و علی اولاد الحسین " در زیارت عاشورا وجود دارد یا نه؟ را دنبال کردم، در مصادر قدیمی مثل مصباح المتهجد بنابر نسخ معتبر نبود. اولین بار در برخی نسخه‌های کتاب منهاج الصلاح علامه حلی این عبارت را دیدم و به نظر می رسد در اصل زیارت نبوده‌ است و به اشتباه افزوده شده باشد. 🔸 توضیح این مطلب این که ظاهرا زیارت عاشورا در اصل زیارت در حرم حضرت ابا عبد الله علیه السلام است و خواندن آن در دیگر جاها از باب احساس حضور در آن مرقد شریف است، همچنانکه خواندن آن در غیر روز عاشورا هم از همین باب است. 🔸 بسیاری از زیارات حرم حضرت سید الشهدا علیه السلام (همچون زیارت وارث) سه قسمت دارد: ۱. سلام بر امام علیه السلام ۲. سلام بر حضرت علی اکبر آرمیده در ضریح امام علیه السلام ۳. سلام بر شهدا یاران امام علیه السلام سلام ‌های زیارت عاشورا نیز دقیقا به همین ترتیب است: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین افزودن" و علی اولاد الحسین" از سر عدم توجه به شأن صدور زیارت است . ◾️ با این توضیح پاسخ برخی سوالات روشن می‌شود: سوال ۱. مراد از علی بن الحسین در این سلام كیست؟ پاسخ: حضرت علی اکبر علیه السلام سوال ۲. اگر مراد، حضرت علی اکبر است چرا بر فرزند معصوم حضرت، امام زین العابدین علیه السلام سلام داده نمی شود؟ پاسخ: این سلام‌ها سلام به شهدای مدفون در حرم ارباب بی ‌کفن ما است و حضرت امام سجاد علیه السلام در آن‌جا به خاک سپرده نشده است. سوال ۳. چرا به حضرت ابا الفضل که از شهدای کربلا است و شاید مقام ایشان والاتر از مقام حضرت علی اکبر باشد سلام داده نشده است؟ پاسخ: این زیارت، زیارت حرم حضرت شهید علیه السلام است و حضرت عباس خود حرم مستقل دارد و زیارت‌نامه مستقل. اللهم ارزقنا زیارتهم فی الدنیا و شفاعتهم فی الاخرة. 2⃣ 🔸 گزارش کیفیت نقل سلام زیارت عاشورا در نسخه های مصباح المتهجد و مختصر و ترجمه آن‌ها از روی عکس چاپ شده در کتاب "زیارت عاشورا از آغاز تا امروز" ◾️ تذکر: این گزارش، نسخه های تاریخ دار قبل از سال ۱۰۰۰ و نسخه‌های بی تاریخی که مکتوب در قرن نهم و پیشتر باشد را در بردارد و آدرس کتاب "زیارت عاشورا از آغاز تا امروز" در پرانتز ذکر شده و جمع بندی در یادداشت بعدی خواهد آمد: ۱. نسخه ابن العلقمی از مختصر المصباح مورخ ۵۷۸: السلام منی علی الحسین و علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین (ص ۵۵) ۲. در یک نسخه بدون تاریخ: السلام علی الحسن و الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین در حاشیه: و علی بن الحسین و در زیر آن: به خط الشیخ و ابن السکون بغیر لفظ علی قبل علی (ص ۷۰) گفتنی است که در ص ۳۳۹ تصویر نسخه ابن سکون از مختصر مصباح مکتوب در حدود ۵۶۰ دیده می‌شود که عبارت سلام در آن به این شکل است: السلام علی الحسین و علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین ۳.عبارت حاشیه نسخه پیشین با خط قرمز در حاشیه نسخه غیاث الدین استرآبادی مورخ ۹۱۲ درج شده است عبارت متن این نسخه: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین و در حاشیه: و علی بن الحسین و در زیر آن عبارت پیش‌گفته با خط قرمز در حاشیه دیگر با خط کم رنگ: و علی اولاد الحسین خ (ص ۹۵) در متن نسخه استرآبادی از مصباح مورخ در ۹۱۲ هم عبارت به شکل السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین نوشته شده و در حاشیه و علی الحسین نوشته شده و حاشیه پیش گفته با خط قرمز در حاشیه ذکر شده و در حاشیه دیگر و علی اولاد الحسین خ و در حاشیه سوم بعد از اصحاب الحسین افزوده شده: الذین بذلوا مهجهم دون الحسین ع صح(ص۳۵۶) ۴. نسخه مقابله شده در ۹۷۶: السلام منی علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین در بالای "منی" با خط ریز نوشته شده: نفیهما که معنای آن را نفهمیدم (ص۹۷ و ۳۶۶) ۵. نسخه قرن ۷ یا ۸: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین (ص ۱۰۹) ۶. نسخه مورخ ۹۳۷: متن مانند مورد قبلی و در حاشیه: "علی اولاد الحسین و" و در ادامه: ص (ص ۱۱۰) ۷.نسخه قرن ۹: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین الذین بذلوا مهجهم دون الحسین (ص ۱۱۷) به همین متن در ترجمه مصباح (ص ۱۲۵) با تبدیل مهجهم به مهجتهم ۸. مختصر مصباح قرائت شده بر ابن ابی زنبور مکتوب در قرن ۶: السلام علی الحسن و الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین (ص ۱۱۹) ۹. نسخه تملک شده در ۹۴۵: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین (ص ۱۲۷) و به همین شکل در نسخه تکمیل شده با نسخه مورخ ۹۶۵ (ص ۳۴۹) ۱۰. منهاج الصلاح مورخ ۷۳۳: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین، در کنار، السلام علی الحسن و با خط ریزتر افزوده شده (ص ۲۴۳)

۱۱. منهاج الصلاح محمد تقی بن محمد شریف مورخ ۹۸۸: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین (ص ۲۴۶) و به همین شکل در نسخه محمد شریف خادم هروی مورخ در ۹۸۴ (ص ۲۸۴) این نسخه از خط مولف نوشته شده است (ص ۲۴۹) ۱۲. ذخیرة الاخرة مورخ ۹۷۱: السلام علی الحسین بن علی و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین (ص ۹۷۱) ۱۳. مختصر مصباح نسخه ابن زنگی مکتوب در قرن ۶: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین (ص ۳۵۰) ۱۴. مصباح مکتوب در قرن ۸ : متن مانند مورد قبلی و در حاشیه با عبارت کم رنگ‌تر و علی اولاد الحسین افزوده شده است (ص۳۵۱) در نسخه مورخ ۸۳۲ متن به مانند مورد قبلی و در حاشیه بعد از اصحاب الحسین با خط ریزتر نوشته شده الذین بذلوا مهجهم دون الحسین خ (ص ۳۵۳) نسخه غیاث الدین از مصباح مکتوب در قرن ۹ هم همچون مورد قبلی است (ص۳۵۴) ۱۵. نسخه محمد خوافی مورخ ۹۳۲: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و اصحاب الحسین و در بالای "اولاد الحسین و" سه بار حرف خ نوشته شده (ص ۳۵۷) ۱۶. نسخه مصباح فخرالدین بن اشرف مورخ ۹۳۳: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین (ص۳۵۸) متن نسخه مورخ ۹۵۲ هم به همین شکل است و در حاشیه عبارت الذین بذلوا مهجهم دون الحسین علیه السلام نسخه نوشته شده است (ص۳۵۹) متن نسخه فتح الله کاشانی مورخ در ۹۵۷ هم به همین شکل است و در بین سطور و علی اولاد الحسین افزوده شده (ص۳۶۰) متن نسخه لطف الله کاشانی مورخ ۹۵۹ هم به همین شکل است (ص۳۶۱) و نیز نسخه منتهی زوینی مورخ ۹۷۴ (ص۳۶۵) ۱۷.نسخه عبد الله از مختصر مصباح مورخ ۹۶۶: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین الذین بذلوا مهجتهم دون الحسین (ص۳۶۲) ۱۸. نسخه میر همیون از مختصر مصباح مورخ ۹۶۹: متن: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین و در حاشیه: و علی اولاد الحسین صح (ص۹۶۹) شبیه همین متن و حاشیه در نسخه حسین حسینی استرأبادی از ترجمه مختصر مصباح مورخ ۹۷۴ با این حاشیه افزوده در اول عبارت: الحسن و صح (ص۳۶۴) ۱۹. نسخه علاء الدین استرآبادی از مصباح مورخ ۹۸۰: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین الذین بذلو مهجهم دون الحسین و در بالای الذین: نسخه و بالای آخر عبارت: الی ذکر شده (ص۳۶۷) ۲۰. ترجمه مختصر مصباح نسخه محمد حسین بن شرف الدین مورخ ۹۸۰: السلام علی الحسین بن علی و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین و در حاشیه اول سلام: الحسن و نسخه (ص۳۶۸) ۲۱. نسخه فرخ بن عبد الله از مختصر مصباح مورخ ۹۸۷: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین (ص۳۶۹) ۲۲. نسخه عبد العظیمی از مختصر مصباح مورخ ۹۹۱ و نسخه علی طبسی از این کناب مورخ ۹۹۷: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین (ص۳۷۰ و ۳۷۱) @raveshsonnati

💠 یادداشتهایی از استاد سید محمد جواد شبیری زنجانی پیرامون کیفیت سلام زیارت عاشورا 🔰 نتیجه‌گیری کیفیت سلام در زیارت عاشورا به نظر می رسد متن اصح چنین است: ❇️ السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اصحاب الحسین ❇️ و سایر اَشکال ذکر شده در نسخه‌ها محرف باشد. ◾️توضیح: الف. "و علی اولاد الحسین" در نسخه‌های کهن نیامده و تنها در پاره‌ای از نسخ قرن ۱۰ افزوده شده و این افزوده از عدم توجه به این نکته نشأت گرفته که زیارت عاشورا در اصل زیارت حرم حضرت سید الشهدا عليه السلام است در این مورد در یادداشت پیشین بیشتر توضیح دادم. ب. نسخ کهن در این که عبارت "و علی علی بن الحسین" است یا "علی" ندارد اختلاف دارند و هر دو شکل نسخه‌های معتبری دارد ولی به نظر می رسد "علی" به جهت شباهت به علی بن الحسین افتاده است. ساختار عبارت هم با بودن "علی" سازگارتر است. این حرف در مصادر دیگر زیارت عاشورا: مصباح الزائر و مزار ابن مشهدی هم آمده است. ج. افزودن الحسن در برخی نسخه ها گویا از باب جمع بین نسخه صحیح یعنی الحسین و نسخه بدل یعنی الحسن باشد. البته ممکن است تقارن بسیار نام الحسن و الحسین سبب افزودن عمدی یا سهوی الحسن باشد. د. افزودن "بن علی" بعد از "السلام علی الحسین" از باب افزودن عبارت تفسیری است. ه. عبارت :الذین بذلوا مهجهم ... " در برخی نسخ از دیگر قسمت‌های زیارت سهوا افزوده شده است. https://t.me/zobdatolfavaed @raveshsonnati

#معرفی_کتاب نام کتاب: زیارت عاشورا از آغاز تا امروز (اثبات اصالت زیارت عاشورای مشهور با استناد به بیش از ۱۶۰ نسخه خطی) نویسنده: سید مهدی محمودی ناشر: کتاب‌شناسی شیعه

#نکت_مقتلیّة #نکاتی_پیرامون_مقتل نکته اول: (۱) در شهادت حضرت قاسم بن الحسن علیهما السلام در برخی مقاتل از جمله لهوف (ملهوف) سید بن طاووس درباره واکنش سیدالشهداء علیه السلام پس از زمين افتادن قاسم از اسب و ندای "یا عمّاه" چنین آمده است: فجَلَّى الحسينُ علیه السلام كما يُجَلّي الصَّقْر برخی مترجمان این جمله را اینچنین ترجمه کردند: پس حسین چون پرنده شکاری (باز یا شاهین یا عقاب) خود را به قاسم رساند. علامه شعرانی در کتاب دمع السجوم ترجمه و توضیح نفس المهموم شیخ عباس قمی در صفحه ۳۴۰ در ترجمه عبارت فرموده است: پس حسین علیه السلام سر برداشت و بدو تیز تیز نگریست چنانکه باز سر بر می‌دارد و تیز می‌نگرد. سپس در پاورقی فرموده است: تجلیه سر برداشتن و تیز نگریستن است. مؤلف در «منتهی الامال» گوید: تعجیل کرد مانند عقابی که از بلندی به زیر آید و لیکن تجلیه به این معنی نیامده است. انتهی. راقم این سطور گوید: حق با ایشان است چرا که استعمال عرب به ویژه شعراء فصیح شاهد این معناست. زبیدی در تاج العروس ج ۱۹ ص ۲۸۸ و ۲۸۹ گفته است: جَلَّی ببَصَرِهِ تَجْلِیةً: إذا رَمَی به کما یَنْظُرُ الصَّقْر إلی الصَّیْدِ؛ قالَ لبیدٌ: فانْتَضَلْنا و ابن سَلْمَی قاعِدٌ کعَتِیقِ الطیرِ یُغْضِی و یُجَلّ أَی و یُجَلِّی. و جَلَّی البازِیُّ تَجْلِیَةً و تَجَلِّیاً بتشدید الیاء: رَفَعَ رأْسَه ثم نَظَرَ و ذلکَ إذا آنسَ الصَّیْدَ؛ قالَ ذو الرُّمَّة: نَظَرْتُ کما جَلَّی علی رأْسِ رَهْوَةٍ من الطیرِ أَقْنَی ینفُضُ الطَّلَّ أَوْرَقُ و قالَ ابنُ حَمْزة: التَّجلِّی فی الصَّقْر أَنْ یُغْمِض عَیْنَه ثم یَفْتَحها لیکونَ أَبْصَر له، فالتَّجلِّی هو النَّظَر؛ وأَنْشَدَ لرُؤْبَة: جَلَّی بصیرُ العَیْنِ لم یُکَلِّلِ فانقَضَّ یَهْوی من بَعیدِ المَخْتَلِ قالَ ابنُ بَرِّی: و یقَوِّی قَوْلَ ابنِ حَمْزة بیتُ لبیدٍ المُتَقدِّم. @raveshsonnati

#نکت_مقتلیّة #نکاتی_پیرامون_مقتل نکته دوم (۲) پس از شهادت حضرت علی اکبر یا حضرت قاسم علیهما السلام (بنا بر اختلاف نقل ارباب مقاتل) حضرت، دشمنان را نفرین کرد و سپس سمت بنی هاشم رو کرد و فرمود: صَبْراً یَا بَنِی عُمُومَتِی! صَبْراً یَا أَهْلَ بَیْتِی! لَا رَأَیْتُمْ هَوَاناً بَعْدَ هَذَا الْیَوْمِ أَبَداً. متأسفانه بسیاری از مترجمان در ترجمه بخش دوم عبارت چنین ترجمه کردند: پس از امروز هیچگاه هیچ خواری نخواهید دید. در حالی که وقتی حرف "لا" بر سر فعل ماضی می آید بدون اینکه تکرار شود، جمله معنای انشائی خواهد داشت، مانند " ولا جعله الله آخر العهد منی لزیارتکم" در نتیجه ترجمه درست عبارت این است: پس از امروز هیچگاه هیچ خواری نبینید. و این دعایی است برای ایشان بعد نفرین دشمنان. (دعا لأهل بيته بعد ما دعا علی الاعداء) البته احتمال اینکه نقل به معنا شده باشد وجود دارد ولی بعید است. به هر حال آنچه گفته شد بر مبنای نقل به لفظ بود. @raveshsonnati

#نکت_مقتلیّة #نکاتی_پیرامون_مقتل نکته سوم (۳) در برخی مقاتل از جمله لهوف (ملهوف) سید بن طاووس آمده است که پس از اینکه علی اکبر علیه السلام به میدان رفتند و مبارزه ای کردند، سمت خیمه بازگشتند و از حضرت طلب آب کردند. گفتار آقازاده مطابق نقل مقتل این است: "ياأبت العطش قد قتلني و ثقل الحديد قدأجهدني. فهل إلي شربة من الماء سبيل؟" یعنی: پدر جان! تشنگی مرا کشت و سنگینی آهن (شمشیر) مرا به زحمت انداخته است. پس آیا آبی هستم تا بنوشم. برخی از مورخان و پژوهشگران استبعاد کرده اند که مگر حضرت علی اکبر نمی‌دانستند آبی نیست؟ با این حال چرا چنین درخواستی کردند؟! در پاسخ گوییم: اولا، این جمله اخیر در برخی مقاتل نیامده است و تنها بخش اول عبارت آمده است. مثلا در مقاتل أبو الفرج به نقل علامه مجلسی چنین آمده است: "فَجَعَلَ یَشِدُّ عَلَیْهِمْ ثُمَّ یَرْجِعُ إِلَی أَبِیهِ فَیَقُولُ یَا أَبَهْ الْعَطَشَ فَیَقُولُ لَهُ الْحُسَیْنُ اصْبِرْ حَبِیبِی فَإِنَّکَ لَا تُمْسِی حَتَّی یَسْقِیَکَ رَسُولُ اللَّهِ بِکَأْسِهِ" (بحارالأنوار ج ۴۵ ص ۴۴) ثانیا، شیخ عباس قمی در پاورقی نفس المهموم چنین گفته است: "برای دفع استعجاب از آب خواستن علی اکبر با آن که می‌دانست آب در آنجا موجود نیست از «مدینة المعاجز» حدیثی نقل کرده است از ابی جعفر طبری از عبیدالله بن الحر گفت: حسین بن علی علیه السلام را دیدم که فرزندش علی اکبر در غیر موسم از او انگور خواست، حسین علیه السلام دست بر ستون مسجد زد و انگور و موز بیرون آورد و گفت: آنچه نزد خداست برای دوستانش بیش از این است." (دمع السجوم ص ۳۲۶) ثالثا، با چنان فشار جنگ و شدت تشنگی و نماندن رمق، اگر انسان یک درصد هم احتمال بدهد که از طریقی - هر طریقی- هم اکنون آبی - و لو به مقدار کم - فراهم شده است، بجاست که آن را طلب کند. @raveshsonnati

#نکت_مقتلیّة #نکاتی_پیرامون_مقتل نکتۀ چهارم (۴) مطابق برخی روایات، امام حسین علیه السّلام هنگام خروج از مدینه در نامۀ خود به محمّد بن حنفیّه نوشتند: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ هَذَا مَا أَوْصَى بِهِ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ إِلَى أَخِيهِ مُحَمَّدٍ الْمَعْرُوفِ بِابْنِ الْحَنَفِيَّةِ أَنَّ الْحُسَيْنَ يَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ جَاءَ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِ الْحَقِّ وَأَنَّ الْجَنَّةَ وَالنَّارَ حَقٌ‏ وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فِيها وَأَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ وَأَنِّي لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَلَا بَطِراً وَلَا مُفْسِداً وَلَا ظَالِماً وإِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّي أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ‏ وَأَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّي وَأَبِي‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِب‏» 📚(تسلية المجالس وزينة المجالس «مقتل الحسين عليه السلام»، ج‏2، ص160 وبحار الأنوار، ج‏44، ص329). البتّه در برخی منابع آمده است که این جمله را به ابن عبّاس فرمودند وقتی او گفت: «لَا تَخْرُجْ إِلَى الْعِرَاقِ وَكُنْ بِالْيَمَنِ لِحَصَانَتِهَا وَرِجَالِهَا» و حضرت فرمودند: «إِنِّي لَمْ أَخْرُجْ بَطِراً وَلَا أَشِراً وَلَا مُفْسِداً وَلَا ظَالِماً وَإِنَّمَا خَرَجْتُ أَطْلُبُ الصَّلَاحَ فِي أُمَّةِ جَدِّي مُحَمَّدٍ أُرِيدُ آمُرُ بِالْمَعْرُوفِ‏ وَأَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ أَسِيرُ بِسِيرَةِ جَدِّي وَسِيرَةِ أَبِي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِب» 📚(مناقب آل أبي طالب عليهم السلام لابن شهرآشوب، ج‏4، ص89). منافاتی هم میان این دو نیست، چون ممکن است حضرت این فرمایش را به هر دو فرموده باشد. برخی خیال کرده اند که این حدیث به خاطر وجود واژۀ «خرجت» که بار معنایی منفی دارد و دلالت بر خارجی و یاغی بودن حضرت – نعوذ بالله – می کند، ساختگی است، در حالی که واژۀ خروج در اینجا صرفا به معنای خروج از مدینه است نه خروج بر حاکم. خروج به معنای بیرون رفتن با «مِنْ» و به معنای طغیان و یاغی گری با «عَلی» متعدّی می شود. قرینۀ پرسش ابن عبّاس و درخواست محمّد بن حنفیّه مبنی بر ترک خروج از مدینه شاهدی روشن بر ارادۀ معنای نخست است. بگذریم از اینکه اگر خروج در روایت به معنای دوم بود، باز بلا مانع بود، چون قیام در مقابل ظلم و ستم حاکم ظالم حق است به ویژه اینکه خارجی امام معصوم علیه السّلام باشد و حاکم ظالم مثل یزید کافر و فاجر وغاصبی. @raveshsonnati

#نکت_مقتلیّة #نکاتی_پیرامون_مقتل نکتۀ پنجم (۵) گذشت که مطابق برخی روایات، امام حسین علیه السّلام هنگام خروج از مدینه در نامۀ خود به محمّد بن حنفیّه نوشتند: «... أَنِّي لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَلَا بَطِراً وَلَا مُفْسِداً وَلَا ظَالِماً وإِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّي أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ‏ وَأَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّي وَأَبِي‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِب‏» 📚(تسلية المجالس وزينة المجالس «مقتل الحسين عليه السلام»، ج‏2، ص160 وبحار الأنوار، ج‏44، ص329). چند نکته دیگر پیرامون این روایت: ۱. در این روایت، حضرت صریحا تمام علل منفی خروج از مدینه را نفی می کند، عللی چون: سرکشی و خودخواهی (أشر)، سرپیچی و تکبّر در مقابل حقّ (بطر)، فساد و افساد (إفساد)، ستم (ظلم). ۲. و تنها علّت خروج خود از مدینه را طلب صلاح یا اصلاح در امّت جدّشان معرّفی کرده است. طلب یعنی قصد و اراده همراه با حرکت خارجی و عمل بیرونی. به صرف قصد، نیّت و اراده در لغت فصیح عربی طلب گفته نمی شود مگر مجازاً. بنا بر این حضرت، در پی خارجی کردن و اجرایی و عملیاتی سازی صلاح و اصلاح امّت بوده اند. ۳. فصل بلاغی و ترک عطف به واو در عبارت «أرید ...» به این نکته اشاره دارد که دو بال طلب صلاح و اصلاح عبارتند از: ارادۀ امر به معروف و نهی از منکر، واقتدا به سنّت و سیرت نبوی و علوی و در مسیر آنها قدم برداشتن؛ که هر کدام از این دو یک روی یک سکّه اند چون امر به معروف و نهی از منکر مصداق اقتدا و پیروی از سنّت نبوی و سیرت علوی است و اقتدا و پیروی از آن دو در این مقام با امر به معروف و نهی از منکر محقّق می شود. @raveshsonnati

بخشی از یک سخنرانی قدیمی از حضرت آیت‌الله العظمی وحید خراسانی حفظه‌الله تعالی 👉 @raveshsonnati

#ویژه شاعر تازی در وصف عليا مخدره عقیله بنی هاشم حضرت زینب کبری علیها السلام فرموده است: و لو كان النساء بمثل هاذى لفضّلت النساء على الرجال فما التانيث عيب للشموس و لا التذكير فخر للهلال شاعر پارسی نیز گفته است: زن و اينهمه علم و فضل و كمال زن و اين همه فرّ و جاه و جلال به عالم اگر بود اين گونه زن به مردان بُدى جنس "زن" طعنه زن @raveshsonnati

#نکت_مقتلیّة #نکاتی_پیرامون_مقتل نکته ششم (۶) یکی از سخنرانان معروف کشوری در سخنرانی خود نزد برخی مسؤولان بلندپایه مملکت فرمود: تنها دو نفر قبل از شهادت، بدن مبارک و مطهرشان زیر سم اسبان رفت: یکی سید الشهداء و دیگری حضرت قاسم، سلام الله علیهما. جریان حضرت قاسم که در مقتل آمده است و جریان سید الشهداء در زیارت ناحیه مقدسه آنجا که می فرماید: "حالُوا بَيْنَك وَ بَيْنَ الرَّواحِ وَلَمْ يَبْقَ لَك ناصِرٌ وَأَنْتَ مُحْتَسِبٌ صابِرٌ تَذُبُّ عَنْ نِسْوَتِك وَأَوْلادِك حَتّى نَكَسُوكَ عَنْ جَوادِك، فَهَوَيْتَ إِلَى الاَْرْضِ جَريحاً، تَطَؤُك الْخُيُولُ بِحَوافِرِها" انتهی کلامه. نگارنده گوید: درباره حضرت قاسم آنچه در مقتل آمده است این است: "فضرب ابن فضيل بالسيف فاتقاها بالساعد فأطنّه من لدن المرفق فصاح صيحة سمعه أهل العسكر وحمل أهل الكوفة ليستنقذوه فوطئته الخيل حتی هلك" (لهوف سيد) علامه شعرانی رحمة الله علیه در ترجمه و شرح خود بر نفس المهموم شیخ عباس قمی ص ۳۴۰ فرماید: پس حمله کرد و بتاخت، ناگهان با شمشیر بر آن جوان زد که به روی افتاد و گفت: یا عماه! حمید بن مسلم گفت: پس حسین علیه السلام سر برداشت و بدو تیز تیز نگریست چنانکه باز سر بر می‌دارد و تیز می‌نگرد، آنگاه مانند شیر خشمگین حمله کرد و عمرو را با شمشیر بزد، عمرو دست را سپر کرد و حسین علیه السلام دست او را از مرفق جدا ساخت، (ارشاد:) پس فریادی زد که سپاهیان شنیدند و حسین علیه السلام کناری رفت، سواران اهل کوفه تاختند تا عمرو را از دست حسین علیه السلام برهانند، (ابوالفرج:) و چون سواران تاختند سینه اسبان با عمرو برخورد و او بیفتاد و اسبان عمرو را لگدکوب کردند، چیزی نگذشت جان بداد. لعنه الله و أخزاه. سپس در پاورقی فرماید: و عبارت ابی مخنف در تاریخ طبری چنین است: "فضرب عمرا بالسیف فاتقاه بالساعد فاطنها من لدن المرفق فصاح ثم تنحی عنه" و باید این عبارت را چنین ترجمه کرد: که حسین علیه السلام شمشیر بر عمرو زد و عمرو ساعد را سپر قرار داد، پس ساعد او را از مرفق جدا کرد و عمرو فریادی زد و از امام علیه السلام یا از قاسم دور شد. و از آن چه در متن گفتیم، معلوم شد عمرو بن سعد پامال ستم ستوران شد اما در «جلاء العیون» در ترجمه این داستان گفته است آن طفل معصوم در زیر سم اسبان مخالفان کوفته شد و این سهوی ست از آن مرحوم در ترجمه عبارت، و معصوم از سهو نیست مگر پیغمبران و ائمه علیهم السلام. نتیجه بنا بر این، آنکه زیر سم اسبان رفت و هلاک شد قاتل ملعونِ حضرت قاسم سلام الله علیه بود نه خود حضرتش و ظاهر عبارت هم همین است کما لا يخفى علی المتامل فيها. اما جریان حضرت سید الشهدا علیه السلام إن شاءالله در پست بعدی ... ادامه دارد .... @raveshsonnati

#نکت_مقتلیّة #نکاتی_پیرامون_مقتل ادامه نکته ششم (۶) درباره زیر سم اسبان رفتن پیکر مطهر سیدالشهدا علیه السلام قبل از شهادت چنانکه در زیارت ناحیه مقدسه آمده است باید گفت: انصاف این است که عبارت "فَهَوَيْتَ إِلَى الاَْرْضِ جَريحاً، تَطَؤُك الْخُيُولُ بِحَوافِرِها" ظهور دارد که همین که حضرت از اسب به زمین افتادند، بدن مطهرشان زیر سم اسبان قرار گرفت. و این امر در آن شرایط و با آن اوضاع امری دور از ذهن نیست و امکان آن کاملا وجود دارد. البته در تعلق زیارت ناحیه مقدسه به امام معصوم علیه السّلام و صدور آن از ایشان به شدت اختلاف است و برخی بر این باورند که نسبت این زیارت به امام عصر یا امامین عسکریَین علیهم السلام با چالش‌های جدی سندی و محتوایی روبروست، گر چه برخی تلاش کرده اند از این چالش‌ها پاسخ دهند. (رک: مقاله زیارت ناحیه مقدسه نوشته نجم الدین طبسی چاپ شده در نشریه انتظار موعود بهار ۸۶ ش ۲۰ و مقاله پژوهشی درباره دو زیارت جامعه و زیارت رجبیه نوشته محسن رنجبر چاپ شده در نشریه مطالعات تاریخ اسلام شماره ۲۶ پاييز ۹۴) ولی با این حال، حتی بر فرض عدم صدور این زیارت از معصوم، از باب انتساب این روایت به عنوان روایتی مرسل که مثل شیخ مفید یا سید مرتضی به عنوان مقتل یا برگرفته از مقاتل ایراد کرده اند، می توان این مطلب را نقل کرد، همچون تمامی اتفاقات غیر قطعی دیگر عاشورا که در مقاتل آمده است. @raveshsonnati

#سخن_معصوم علامات مؤمن و فضیلت زیارت اربعین از امام حسن عسکری علیه السّلام روایت شده است که فرمودند: «عَلَامَاتُ‏ الْمُؤْمِنِ‏ خَمْسٌ: صَلَاةُ الْإِحْدَى وَالْخَمْسِينَ وَزِيَارَةُ الْأَرْبَعِينَ‏ وَالتَّخَتُّمُ فِي الْيَمِينِ وَتَعْفِيرُ الْجَبِينِ وَالْجَهْرُ بـ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ». یعنی: نشانه های مؤمن پنج ویژگی است: 1. پنجاه و یک رکعت نماز. 2. زیارت در روز اربعین. 3. انگشتر به دست راست کردن. 4. پیشانی به خاک مالیدن. 5. آشکار گفتن «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ». 📚📚📚 منابع حدیث به ترتیب زمان: ۱. كتاب المزار(مناسك المزار) للشّیخ المفيد المتوفّی 413، ص53؛ ۲. مصباح المتهجّد وسلاح المتعبّد للشّیخ الطّوسيّ المتوفّی 460، ج 2، ص 788 (با عبارت: «علامات المؤمنین»)؛ ۳. تهذيب الأحكام له أیضاً، ج ‏6، ص52؛ ۴. روضة الواعظين وبصيرة المتعظين لمحمّد بن أحمد فتّال النّیشابوريّ المتوفّی 508، ج‏1، ص195؛ ۵. مثیر الأحزان لجعفر بن محمّد بن نما الحلّيّ المتوفّی 645، ص 5؛ ۶. الإقبال بالأعمال الحسنة للسّیّد بن طاووس المتوفّی 664، ج‏3، ص100؛ ۷. عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية لابن أبي جمهور المتوفّی في القرن العاشر، ج‏4، ص37؛ ۸. روضة المتّقین في شرح من لا یحضره الفقیه لمحمّد تقيّ المجلسيّ المتوفّی 1070، ج 2، ص 302؛ ۹. وسائل الشّیعة للشیّخ الحرّ العامليّ المتوفّی 1104، ج 14، ص 478؛ ۱۰. الوافي للفیض الکاشانيّ المتوفّی 1091، ج 14، ص 1479؛ ۱۱. بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمّة الأطهار المتوفّی 1110، ج 95، ص 348. ادامه دارد ... @raveshsonnati

#سخن_معصوم چند نکته پیرامون حدیث مذکور: 1. در تمامی کتب، این حدیث از امام حسن عسکری عَلَيْهِ السَّلَامُ روایت شده است جز کتاب عوالی که آن را از امام صادق عَلَيْهِ السَّلَامُ روایت کرده است! 2. این حدیث در کتب مذکور به صورت مرسل ذکر شده است و سندی برای آن ذکر نشده است، جز آنچه در مزار ابن مشهدی آمده که گفته است: «بِالْإِسْنَادِ عَنْ أَبِي هَاشِمٍ الْجَعْفَرِيِّ، عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْعَسْكَرِيِّ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ». 3. دو منبع اصلی حدیث مزار شیخ مفید و مصباح و تهذیب شیخ طوسی است. 4. مقصود از مؤمن در این روایت به قرینۀ علامات ذکر شده که اهل سنّت به آن ملتزم نیستند، شیعه است؛ زیرا تمام این پنج ویژگی مخصوص شیعیان است و از آداب اهل سنّت به شمار نمی آید. 5. با توجّه به اینکه علما و فقهای شیعی فتوا به وجوب این امور نداده اند و این آداب و افعال آداب و افعال مستحبی اند، در نتیجه مقصود از علامات در این حدیث نشانه های کمال ایمان مؤمن است. 6. مراد از پنجاه و یک رکعت نماز فرائض با نوافلشان در شبانه روز است که پنجاه و یک رکعت است. 7. مقصود از زیارت اربعین زیارت سیّد الشّهداء از نزدیک در روز اربعین یعنی بیستم صفر است. البتّه اگر کسی نتوانست از نزدیک حضرت را زیارت کند، می تواند از دور زیارتنامۀ وارد در روز اربعین را بخواند. 8. انگشتر به دست راست کردن مطلق است و هر انگشتری می تواند باشد، ولی آنچه در روایات بیشتر توصیه شده است، انگشتر عقیق سرخ یا زرد یا سفید است که مطابق فرمودۀ معصومان علیهم السّلام: "مبارک است و نفاق را از بین می برد و باعث برآورده شدن حاجات و استجابت دعای صاحب آن شده و برای او خیر و خوبی را به ارمغان می آورد و عاقبت او ختم به خیر می شود و هیچ امر مکروه و ناخوشایندی نبیند و هیچگاه فقیر و محتاج نشود و از هر بدی در امان خواهد بود." 📚 (الکافی، ج 6، ص 470 - 472). در مرتبۀ بعد فیروزه، یاقوت، زمرّد، جِزْع یمنی، بلور، دُرّ نجف و (در موارد خاص از جمله در برابر دشمن و شرور خاص) حدید صینی (چینی) از خواص و فوائد خاصی برخوردارند که در برخی روایات آمده است. 📚(رک: همان؛ الخصال، ج 1، ص 199؛ الغارات، ج 2، ص 855؛ روضة المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه، ج‏7، ص518 و وسائل الشّیعة، ج 5، ص 76 – 97). لازم است جنس رکاب از نقره باشد نه آهن و طلا و فلزات دیگر چنانکه در روایات آمده است. ضمنا مطابق روایات باید از دست کردن انگشتر در انگشت اشاره (سبّابه) و وسط پرهیز کرد و بهترین انگشت برای انگشتر انگشت کوچک (آخری) است. 📚 (رک: همان منابع). 9. مراد از «تَعْفِيرُ الْجَبِينِ» و پیشانی به خاک مالیدن همان سجده کردن در نماز بر روی خاک است که مخصوص شیعیان است. 10. آشکار گفتن «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» نیز از سنّت های شیعیان است، زیرا معروف است که اهل سنّت در بسیاری اوقات هنگام قرائت قرآن این ذکر شریف را نمی گفتند و کتمان می کردند تا جایی که امام علی علیه السّلام وقتی خبردار شدند که برخی از مردم این آیه را نمی گفتند، فرمودند: «هِيَ آيَةٌ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ أَنْسَاهُمْ إِيَّاهَا الشَّيْطَانُ‏». امام باقر علیه السّلام نیز فرمود: «سَرَقُوا أَكْرَمَ‏ آيَةٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ‏ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» و امام صادق علیه السّلام نیز فرمود: «مَا لَهُمْ - قَاتَلَهُمُ اللَّهُ - عَمَدُوا إِلَى أَعْظَمِ‏ آيَةٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ فَزَعَمُوا أَنَّهَا بِدْعَةٌ إِذَا أَظْهَرُوهَا وَهِيَ‏ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ». 📚(بحار الأنوار، ج‏82 ، ص 20 و 21). در حالی که آشکارا گفتن جزء سنّت های پیامبر اکرم بود و اهل بیت علیهم السّلام نیز همینکار را می کردند. @raveshsonnati