#نصاب_الصبیان 004 #استاد_بکان_طالقانی 👉 @raveshsonnati

#نصاب_الصبیان ✔️ استاد بکان طالقانی ✍ خلاصه درس چهارم 🔹مطلب اول: 🔸اصلاح قرائت تغزل: 🔸چو اندر تقارب نهی پا درون 🔸به تقطیع، وزنش چنین کن برون 🔹مطلب دوم: 🔸گفتیم که بحر اخرب نداریم، نه این که بحر، اخرب نمی‌شود. 🔹مطلب سوم: 🔸در نسخه‌ای که تعلیقه علامه حسن زاده هست، تعداد ابیات غیر الحاقی ۲۲۳ بیت و تعداد کل ابیات ۴۵۵ بیت است که هر دو خلاف تحقیق است. 🔹مطلب چهارم: 🔸ملحقات نصاب دو دسته‌اند: 1⃣ بیت 2⃣ قطعه 🔹مطلب پنجم: 🔸تغزل‌های اول قِطَع، از فراهی نیست، به سه دلیل (که در درس بیان شد) 🔹مطلب ششم: 🔸به طور کلی نسخ موجود از نصاب در ایران، بالغ بر ۲۰۰ نسخه می‌شود، به فنخا نظر کنید. 🔸همچنین درباره نصاب به جلد ۳۳فنخا صفحه ۴۱۰ به بعد مراجعه کنید که ۳۸ شرح نصاب را نام برده است. 🔸و برای تفصیل شروح به جلد ۲۰ فنخا صفحه ۸۵۸ به بعد، نظر بیفکنید. 🔹مطلب هفتم: 🔸تتمه معرفی شروح نصاب از الذریعه جلد ۱۴ صفحه ۱۰۳ تا ۱۰۷ و کتاب فرهنگنامه های عربی به فارسی علی نقی منزوی (پسر شیخ آقا بزرگ طهرانی) . 🔻نکته: کپی برداری غیر اخلاقی دکتر عبدالسلام عبدالعزیز الفهمی استاد دانشگاه مکه از کتاب علی نقی منزوی و نشر آن تحت عنوان نصاب الصبیان و مسیرة ستة قرون فی تعلیم اللغة العربیة للمسلمین غیر الناطقین بها. 🔸برای تفصیل بحث، صوت درس استماع شود حتما. 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #نصاب_الصبیان 005 #استاد_بکان_طالقانی جلسه: 5⃣ 👉 @raveshsonnati

#نصاب_الصبیان 005 #استاد_بکان_طالقانی 👉 @raveshsonnati

#نصاب_الصبیان ✔️ استاد بکان طالقانی ✍ خلاصه درس پنجم 🔻دو تکمیل و اصلاحیه: 🔹مراد از علم ادوات که بعض شارحین فرمودند، علم به معانی مفردات حرفیه و اسمیه است که در قطعه عاشره آمده است. 🔹گفتیم که علوم مختلفی اجمالا در نصاب هست. شارحین نام این علوم را مختلف ذکر کرده‌اند. با جمع بین اقوال، به این نتیجه می‌رسیم که بیش از ۱۰ علم در نصاب هست. 🔻فشرده مطالب درس امروز: 🔹مطلب اول: 🔸بعض نسخ، به جای «همی گوید» نوشته: «چنین گوید» که برای ما مهم نیست. کتابی که محور قرار دادیم،«همی گوید» دارد و ما درباره این بحث می‌کنیم. 🔹مطلب دوم: 🔸در بعض نسخ، یک بیت آمده: 🔸همی گوید ابونصر فراهی 🔸کتاب من بخوان گر علم خواهی مصرع دوم مقول قول است. با این بیت کار داریم. 🔹مطلب سوم: 🔸درباره «همی» اختلاف نظر است: 1⃣ شیخ عباس قمی، آن را موضوع برای دوام و استمرار دانسته و بسیاری دیگر مفید دوام و استمرار. (فرق است بینهما) 2⃣ بعضی نظر اول را نپذیرفته و «همی» را دال بر زمان حال دانستند. 3⃣ بعضی هم نسبت به دو قول فوق، بی تمایل یا کم تمایل شدند. 🔻کیف کان،پذیرش نظر مرحوم شیخ عباس مشکل است چون مدرکی برای آن، فعلا نداریم و ایشان هم در این زمینه تخصص نداشته است. 🔸شارح طالقانی، هاء در همی را مفید تنبیه دانسته لکن موافقی برای وی نیافتیم بلکه سیفکی شیرازی مخالف هم هست و گفته این هاء مفید معنایی نیست. 🔸بر فرض بودن «همی» برای استمرار و وجود مصراع دوم در کتاب، عبارت را دو جور معنا کردیم: 1⃣ استمرار مربوط به گفتن باشد 2⃣ استمرار مربوط به خواندن باشد (که توضیح فنی دادیم با ذکر شواهد). 🔸طبق پذیرش استمرار، و با فرض خلو نسخه از مصراع «کتاب من بخوان گر علم خواهی» عبارت کتاب معنای محصلی نخواهد داشت. 🔸طبق بودن «همی» برای دلالت بر زمان حال، معنای عبارت روشن است. 🔸بعض ثمرات بحث از «همی» را فردا بیان می‌کنیم إن شاء الله. 👉 @rabeshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #نصاب_الصبیان 006 #استاد_بکان_طالقانی جلسه: 6⃣ 👉 @raveshsonnati

#نصاب_الصبیان 006 #استاد_بکان_طالقانی 👉 @raveshsonnati

#نصاب_الصبیان ✔️ استاد بکان طالقانی ✍ خلاصه درس ششم 🔹 مطلب اول: بیان یک مطلب پیش از درس از شرح ملا مصطفی خوئی درباره نصاب الصبیان: 🔸کتاب نصاب الصبیان مدخلیت تام در فهم کلام و الفاظ عرب دارد و از بسیاری کتب لغت، اسهل و اقرب به تذکر و حفظ است. 🔹مطلب دوم: 🔸در میان شارحین نصاب، بیشترین صحبت را درباره «همی» سیفکی شیرازی کرده و گفته: 🔸«بودن همی برای استمرار و دوام مناسب نیست، اما بودنش برای زمان حال، اندک موافقتی دارد.» 🔸این فقره را توضیح دادیم و حاشیه زدیم. 🔸وی ادامه داده: «لفظ هاء بر سر همی احداث معنایی نمی‌کند، مثل باء در برفت. آوردن این حروف گاهی برای درست شدن وزن شعر است.» 🔸این بخش را هم توضیح داده و حاشیه زدیم و از شرح چرخی تکمیل کردیم‌. 🔸سیفکی ادامه داده: «بعید نیست که مفید تاکید باشد» 🔸این قسمت را تایید کردیم. 🔸سپس گفته: «انصاف آن است که زیادتی هاء گاهی مشعر به استمرار نیز می‌باشد». 🔸گفتیم که در این فقره، متفرد است، علی ما اطلعنا. 🔹مطلب سوم: 🔸بیان ثمره بحث از «همی» در قالب نکته‌ای از فن ترجمه. 🔹مطلب چهارم: 🔸توضیح «همی گوید» از لحاظ دستور زبان فارسی. 🔹مطلب پنجم: 🔸بیان فرق میان موضوع بودن «همی» برای استمرار و مفید بودنش برای استمرار. 🔸و اینکه در اینجا ما کاری به موضوع له «همی» نداریم و دست به دامن استصحاب قهقرایی و اصل عدم نقل نمی‌شویم. 🔹مطلب ششم: 🔸بیان براعت استهلال یا براعت مطلع طبق نسخه‌ای که در ابتدایش یک بیت شعر دارد. 👉 @raveshsonnati

#بلاغت_کاربردی #۲۴ 💥بسم الله الرحمن الرحيم🔅«فَإِذَا جَاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُوا لَنَا هَذِهِ وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُوا بِمُوسَى وَمَنْ مَعَهُ ...» ✔️ استاد معظم فتوحی حفظه الله 🔻 در این سلسله مباحث به تجزیه و ترکیب ادبی آیه ۱۳۱ سوره اعراف پرداخته شده است. ↪️ 2⃣ نكات و اشارات بلاغی: ❓چرا نسبت به مجئ حسنه «إذا» و فعل ماضی، و نسبت به إصابت سيّئه «إن» و فعل مضارع انتخاب شده است؟ 🔹جواب: از آن جایی كه مجئ جنس حسنه (مطلق حسنه) برای همه‌ی بشر در تمام ازمنه قطعی است، چون هيچ وقتی نيست كه هر انسانی از نعمتی از نعم الهی برخوردار نباشد، اگر مثلا از پنج تا محروم است، از پنجاه تا برخوردار است، به اين جهت نسبت به مجیء حسنه «إذا و فعل ماضی» که برای امور قطعی‌اند انتخاب شده، ولی نسبت به اصابت سيّئة، از آن جایی كه مراد از سيّئة مطلق سيّئة نبوده، بلكه خصوص قحطی و مانند آن بوده، و آن هم كم اتفاق می‌افتاده و نادر الوقوع بوده، و نادر الوقوع هم متناسب با مشكوک است، لذا برای اصابت سيّئة «إن و فعل مضارع» كه متناسب با مشكوكيّت‌اند، انتخاب شدند. ❓چرا نسبت به «حَسَنَة» كلمة «جَاءَتْ» بكار برده شد، و نسبت به «سَيِّئَة» كلمة «تُصِبْهُمْ»؟ 🔹جواب: «مجئ» مطلق آمدن و در مواردی آمدن چيزی به نفع شخص است، نفعی که او مترقّب و منتظر آن است و از آن استقبال می‌كند. و «إصابه» خوردن چيزی به چيزی است، مانند اینکه تير به هدف بخورد، و یا سنگ به كسی بخورد، و در خيلی از موارد ناگهانی است، ضربه‌ای به مصاب وارد می‌شود و ضرری به او می‌رسد كه برای او ناگوار است، و لذا نسبت به حسنه كه مطلوب است و به نفع اوست و او از آن استقبال می‌كند، كلمة «جاءت» به كار برده شده، ولی نسبت به سيّئة، كه نوعاً ناگهانی است و به ضرر طرف، و برای او ناگوار است كلمه‌ی «أصابت» به كار برده شده است. 💥«وصل» به معنای: عطف جمله شرطيّه دوم بر جمله‌ی شرطيّه‌ی أول، برای اين است كه بين الجملتين توسط بين الكمالين وجود دارد بدون مانعی از عطف، و حكم آن هم وصل است. 🔺 پایان نکات ادبی و بلاغی آیه ۱۳۱ سوره اعراف. 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #نصاب_الصبیان 007 #استاد_بکان_طالقانی جلسه: 7⃣ 👉 @raveshsonnati

#نصاب_الصبیان 007 #استاد_بکان_طالقانی 👉 @raveshsonnati

#نصاب_الصبیان ✔️استاد بکان طالقانی 🔻خلاصه درس هفتم 🔹درس امروز مشتمل بر یک «تکمیل» و چهار مطلب است. 🔻تکمیل: 🔹با این که نسخه بعض شارحین فقط عبارت«همی گوید ابونصر فراهی» را دارد و خبری از بیت کامل در ابتدای آنها نیست،باز گفته‌اند: فراهی یک مصراع در ابتدای کتابش آورده تا براعت استهلال باشد. فتأمل. 🔹مطلب اول: 🔸در عبارت «همی گوید» صنعت التفات است طبق رأی مشهور، اگر متعلق بسمله را متکلم در نظر بگیریم ،و الا در آن التفات است طبق رأی سکاکی که اکتفا کرده در التفات به مخالفت تعبیر با مقتضای ظاهر. 🔹مطلب دوم: 🔸«همی گوید» من حیث هی هی مضارع اخباری است ،ولی با توجه و لحاظ مقام انشاء است، فتأمل. 🔹مطلب سوم: 🔸ابو نصر عَلَم است و کنیه می‌باشد. آوردن کنیه و نیاوردن اسم و لقب در اینجا نکته‌اش: الف: یا اشتهار فراهی است به کنیه. ب: یا برای تفأل و رجاء است به این که در این تصنیف نصرت کرده شود. 🔹مطلب چهارم : 🔸ابو نصر ،مسندإلیه(نهاد) است برای «همی گوید» . ❓سؤال: از نظر بلاغی نکته اسم ظاهر عَلَمی آوردن آن در اینجا چیست؟ 🔹جواب: 🔸اولا ذکر مسند إلیه اصل است 🔸ثانیا اگر ضمیر می‌آورد ،ضمیر مرجعی می‌خواست که سبق ذکر یافته باشد و لیس کذلک ههنا 🔸ثالثا اسم ظاهر علمی آوردن مسندإلیه در اینجا باعث تسجیل و تعیین مسندإلیه شده در ذهن سامع 🔸رابعا نکته‌ای که در مطلب سوم گفتیم در صورت عَلَمی (به صورت کنیه) آوردن مسندإلیه افاده می‌شود. 🔺صوت درس حتما استماع شود و به مطالعه خلاصه اکتفا نگردد. 👉 @raveshsonnati