💠سی‌و‌چهارمین نشست مسأله شهر با عنوان «تمنای بهشت؛ تأملی در نسبت باغ ایرانی و پارک‌های معاصر» با حضور دکتر لادن اعتضادی، هیئت علمی دانشکده معماری دانشگاه شهید بهشتی و با دبیری «سیدفاضل سجادی»، معمار و پژوهشگر حوزه شهر؛ بیست‌ونهم آبان‌ماه برگزار شد. #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی 🌍 rcica.ir ♨️ @rcica_ir

♦گزیده‌ای از سی‌و‌چهارمین نشست مسأله شهر با عنوان «تمنای بهشت؛ تأملی در نسبت باغ ایرانی و پارک‌های معاصر» 🔸لادن اعتضادی: یکی از درخشان‌ترین دوره‌های تاریخ باغ‌سازی ما دوران قاجاریهاست. مهم‌‌ترین اتفاقی که در دوران قاجاریه رخ داد تاثیر غرب و گرفتن پدیده‌های بسیاری بود که زاییده پیشرفت فرهنگی و هنری در غرب و ورود آن به ایران بوده است. این پدیده‌های فرهنگی بر اساس ذائقه ایرانی و سلیقه ایرانی به کار گرفته شد و بازتاب پیدا کرد نه بر اساس کپی‌کردن از فرهنگ غرب. کاری که در این دوران ما آن را انجام نمی‌دهیم. یکی از نکات قابل تحسین دوران قاجار در معماری، تزئینات و نقاشی بوده است که فرهنگ ایرانی را می‌توان در آن ردیابی کرد. در آن دوران ما «باغ‌های ملی» را داشتیم که به عقیده من گرچه الگوبرداری از غرب است ولی بشدت به ذهنیت ایرانی در مقیاس، ابعاد و طراحی کاملا سازگار است. به تدریج در اواخر دهه چهل و بخصوص دهه پنجاه با پدیده پارک‌های شهری به‌عنوان فضای شهری مواجه می‌شویم که الگوی کاملا تقلیدی، بدون توجه به مسائل فرهنگی و مسائل اقلیمی ما و کاملا کپی‌برداری از غرب بوده است. این اتفاق ابتدا در شهرهای بزرگ و بعدها در شهرهای کوچک رخ داد. بعد از دوران انقلاب نیز این پدیده همچنان تکرار می‌شود. 🔸سیدفاضل سجادی: آنچه که در فلات ایران و معماری ایران به نظر می‌آید لازم است مورد توجه قرار بگیرد، مساله سرسبزی یکی از خشک‌ترین مناطق جهان یعنی «فلات مرکزی» است. در فلات مرکزی ایران جایی که کمبود آب در آن بشدت احساس می‌شود «باغ ایرانی» متولد می‌شود که گویای شعور زیسته چند هزار ساله مردم ایران و خرد جمعی است که تکنولوژی، فرهنگ و مهارت را در کنار سلیقه و ذوق هنری به کار می‌گیرد و چیزی را به‌عنوان «معجزه معمار ایرانی» خلق می‌کند. با توجه به فرهنگی که در بین حکمای ایران چه قبل از اسلام و چه بعد از اسلام در رابطه با اهمیت‌دادن به فضای سبز و جایگاه آب و مساله نور وجود داشته است ما شاهد یک پشتوانه و بنیان‌های فکری قدرتمند در رابطه با این موضوع هستیم. وقتی این بنیان‌های فکری در وجود معمار ایرانی که صاحب مهارت است، قرار می‌گیرد، بازنمایش آن به «باغ ایرانی» تبدیل می‌شود. 🔻مشروح گزارش: www.rcica.ir #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی 🌍 rcica.ir ♨️ @rcica_ir

🔻مسأله شهر؛گفتگوهای انتقادی مدیریت شهری و علوم‌انسانی در باب شهر ♦️مسأله سی‌‌وچهارم:«تمنای بهشت»؛ تأملی در نسبت باغ ایرانی و پارک‌های معاصر 🗓️بیست‌ونهم آبان‌ماه ۱۴۰۲ #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی 🌍 rcica.ir ♨️ @rcica_ir

💠پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی در ادامه دور سوم درس‌گفتار «جستجوی حکمت اجتماعی در شاهنامه فردوسی» برگزار می‌کند: 🔸«سیاست شاعرانه»؛ درنگی بر داستان بهرام‌گور در شاهنامه فردوسی و هفت‌پیکر نظامی *به همراه تماشا و تحلیل نگاره‌هایی پیرامون داستان 🎙️مدرس: سیدحسین شهرستانی 🗓️۱۰ جلسه/چهارشنبه‌ها ⏰از ساعت ۱۵:۳۰ الی ۱۷:۳۰ ♦️شروع دوره: ۱۵ آذرماه 🔶برگزاری دوره: حضوری و مجازی (اسکای‌روم) 💲ثبت‌نام در این درس‌گفتار برای تمام علاقمندان رایگان است 📲 برای ثبت‌نام و کسب اطلاعات از طریق پیام‌رسان‌های: بله، ایتا، تلگرام و واتساپ به شمارۀ زیر پیام بدهید. ۰۹۹۱۴۵۴۰۲۴۲ @bashgah_rcica #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی rcica.ir @rcica

💠محفل پنجاه و چهارم عصرنشینی هنر و اندیشۀ «دیدار» 💡‌نشست: هم‌گام با قهرمان روی صحنه با نگاهی به کنسرت نمایش «کلنل» 🎙️باحضور: 🔸دکتر داود ضامنی؛ دکترای مدیریت و برنامه‌ریزی فرهنگی و پژوهشگر حوزه فرهنگ 🔸دکتر علی‌رضا بلیغ؛ عضو پژوهشکدۀ فرهنگ و هنر اسلامی 🔸امیر بشیری؛ کارگردان کنسرت نمایش «کلنل» 🔸 محمدرضا وحیدزاده؛ پژوهشگر هنر و دبیر نشست 🗓️ دوشنبه، ۶ آذر ماه، ساعت ۱۵ الی ۱۷ *حضور برای عموم آزاد است 📍خیابان سمیه، حوزۀ هنری، سالن سلمان هراتی 📱پخش زندۀ نشست از: http://www.aparat.com/rcica.ir #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی rcica.ir @rcica_ir

💠پنجاه‌و‌چهارمین محفل عصرنشینی هنر و اندیشه دیدار را با موضوع: «هم‌گام با قهرمان روی صحنه» با نگاهی به کنسرت نمایش «کلنل» برگزار شد. این رویداد با حضور دکتر داود ضامنی و دکتر علی‌رضا بلیغ و امیر بشیری کارگردان کنسرت نمایش «کلنل» برگزار شد. 🔸داوود ضامنی: نمایش کلنل تا حد زیادی به حقیقت و حفظ خط و سیر تاریخی وفادار بود. در این اثر کارگردان آگاهانه از ایدئولوژگرایی دوری کرده است. «کلنل» یک نمایش اخلاق‌مند بود. موسیقی نمایش برطرف‌کننده خلأ وجه حماسی و تراژدی اثر بود 🔸علی‌رضا بلیغ: دو بیت آخری که توسط شخصیت عارف قزوینی خوانده می‌شود نتیجه‌گیری پایان نمایش را تغییر می‌دهد. به صورت عمدی یا سهوی در پایان‌بندی، این پیام منتقل شد که عاقبت وطن‌پرستی کشته‌شدن است و جز این نیست. آیا اولویت سیاست‌گذاری‌ در حوزه هنری با توجه به محدودیت‌هایش، انتخاب شخصیت «محمد‌تقی خان پسیان» باشد یا می‌توانست به شخصیت‌های دیگر بپردازد؟ 🔻مشروح گزارش: www.rcica.ir #پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی 🌍 rcica.ir ♨️ @rcica_ir