معنی استضعاف در روایات دربارۀ دسته‌ای از مردم که نه مؤمنند و هدایت‌یافته، و نه کافرند و اهل عناد، در اخبار معتبر چند ملاک آمده است: 1. ایشان توان یافتن راهی برای ایمان ندارند: عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ جَمِيلٍ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ قَالَ: الْمُسْتَضْعَفُونَ الَّذِينَ لا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَ لا يَهْتَدُونَ سَبِيلًا. قَالَ لَا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً إِلَى الْإِيمَانِ وَ لَا يَكْفُرُونَ الصِّبْيَانُ وَ أَشْبَاهُ عُقُولِ الصِّبْيَانِ مِنَ الرِّجَالِ وَ النِّسَاءِ (الکافي، ج2، ص404). از امام باقر عليه السّلام: مستضعفان كسانى‌اند كه قدرتی ندارند و راه بجائى نبرند. آنها كسانى‌اند كه نه راهى به سوى ايمان دارند و نه كفر می‌ورزند، مانند كودكان و اشخاصى كه از نظر عقلی شبیه کودکانند؛ زنان و مردانی که عقلشان مانند کودکان ضعیف و ناتوان است (قدرت تشخیص حق و باطل ندارند). 2. نرسیدن حجت به شخص و معرفت نداشتن به اختلاف (حق و باطل) در مجموعه اخباری، هرکس معرفت به اختلاف داشته باشد، مستضعف نیست، و از جزئیات آن بر می‌آید اتمام حجت شرط است. بنا بر این معلوم نیست از معرفت به اختلاف، صرف اطلاع اجمالی از وجود اختلاف باشد: عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَنْصُورٍ الْخُزَاعِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى ع قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الضُّعَفَاءِ فَكَتَبَ إِلَيَّ الضَّعِيفُ مَنْ لَمْ تُرْفَعْ إِلَيْهِ حُجَّةٌ وَ لَمْ يَعْرِفِ الِاخْتِلَافَ فَإِذَا عَرَفَ الِاخْتِلَافَ فَلَيْسَ بِمُسْتَضْعَفٍ. عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ مَنْ عَرَفَ اخْتِلَافَ النَّاسِ فَلَيْسَ بِمُسْتَضْعَفٍ. عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي الْمَغْرَاءِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ عَرَفَ اخْتِلَافَ النَّاسِ فَلَيْسَ بِمُسْتَضْعَفٍ (الكافي، ج‏2، ص406-407، ح11 و 10 و 7؛ مشابه: المحاسن، ج‏1، ص278). لَا يَقَعُ‏ اسْمُ‏ الِاسْتِضْعَافِ عَلَى مَنْ بَلَغَتْهُ الْحُجَّةُ فَسَمِعَتْهَا أُذُنُهُ وَ وَعَاهَا قَلْبُه‏ (نهج البلاغة، ص280). اخبار دیگری نیز این معنا را تأیید می‌کند: مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جُنْدَبٍ عَنْ سُفْيَانَ بْنِ السِّمْطِ الْبَجَلِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع مَا تَقُولُ فِي الْمُسْتَضْعَفِينَ فَقَالَ لِي شَبِيهاً بِالْفَزِعِ فَتَرَكْتُمْ أَحَداً يَكُونُ مُسْتَضْعَفاً وَ أَيْنَ الْمُسْتَضْعَفُونَ فَوَ اللَّهِ لَقَدْ مَشَى بِأَمْرِكُمْ هَذَا الْعَوَاتِقُ إِلَى الْعَوَاتِقِ فِي خُدُورِهِنَّ وَ تُحَدِّثُ بِهِ السَّقَّايَاتُ فِي طَرِيقِ الْمَدِينَةِ (الكافي، ج‏2، ص404). سفیان بن سمط گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: چه مى‌گوئید دربارۀ مستضعفين‌؟ حضرت در پاسخِ من با چهره‌ای مضطرب فرمودند: مگر گذاشتید کسی مستضعف باشد؟ كجايند مستضعفان؟ بخدا سوگند كه عقيدۀ شما را دوشيزه‌ها در پشت پرده بهم مى‌رسانند و همۀ زنانِ سَقا در راه مدينه پيرامون مذهب شما باهم گفتگو مى‌كنند. علامه مجلسی رحمه الله ذیل این روایت می‌نویسد: اضطرابِ امام علیه السلام نشانه غضب و خشم ایشان بر کسانی است که ترکِ تقیه کرده و احادیث شیعه را برای نااهلان و عوام فاش می‌کنند! تا جایی که همه مردم از اسرار و جزئیات شیعه باخبر گشتند، حتی دختران و کنیزانِ خانه نشینی که از پسِ پرده‌ها خارج نمی‌شدند و زنانی که در راه مدينه سقایی می‌کردند و اهل جستجو و تفحص نبودند، بر اسرار شیعه آگاه شدند؛ حاصل آنکه این افشای احادیث، بر ضرر اهل بیت علیهم السلام و شیعه است؛ زیرا بخاطرِ سنگین بودن برخی از معارف، مردم آن را نمی‌پذیرند و انکار می‌کنند، لذا از استضعاف خارج شده و بواسطهٔ انکار و تضعیفشان، بحالت دشمنیِ با اهل بیت علیهم السلام در می‌آیند (مرآة العقول، ج11، ص209). •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

❇️ مقاطع تکامل فقاهت شیعه در طول تاریخ 🔺 فقاهت، در دوره‌هاى متعدّدى تکامل پیدا کرده است. 🔺 من تصوّرم این است که زمانِ «شیخ»، یک مقطع است و زمان «علاّمه»، مقطع دیگرى است. 🔺 «علّامه» مى‌گوییم، «محقّق» نمى‌گوییم؛ در حالى که قاعدتاً اینها یکى هستند؛ براى این‌که بحث استدلالى در بساط «علاّمه» زیادتر است و انسان بیشتر مى‌تواند بفهمد که با مسأله چگونه برخورد مى‌کرده است؛ ولى در مورد «محقّق» به این روشنى نمى‌شود فهمید. 🔺 بعد، یک دوره‌ى تقریباً ۲۵۰ ساله مى‌گذرد. زمان «محقّق کرکى» باز یک مقطع دیگر است و به طور واضح انسان مى‌فهمد که کیفیت استنباط «محقّق کرکى» با کیفیت استنباط «علاّمه» فرق دارد. همان فقاهت است؛ ولى کامل شده است. 🔺 بعد به مقطع بعدى مى‌رسد که مقطع تلامذه‌ى «وحید بهبهانى» است که آن، شکوفایى فقاهت اصولى است. 🔺صاحبِ«ریاض» و صاحبِ «قوانین» و «شیخ جعفر» و «سید بحرالعلوم» و ... در این مقطع هستند. 🔺بعد به زمان «شیخ انصارى» و صاحبِ «جواهر» مى‌رسد که البته این مقطع و تحول در شیوه‌ى فقاهت، در کار «شیخ» نسبت به کار صاحب «جواهر»، بیشتر آشکار است. 🔺 هر چند کار صاحب «جواهر» هم کار نو و جدیدى است؛ اما بعد از «شیخ انصارى» - به گمان قاصر این حقیر - اگر بخواهیم از مقطعى اسم بیاوریم و بگوییم که تحّولى در فقاهت انجام شده است، آن مقطع، مقطعِ مرحوم «آیةاللَّه بروجردى» است که یک مقطع و باب جدیدى است که آن بزرگوار در کار فقاهت باز کرد. بیانات در دیدار جمعی از نخبگان حوزوی-74/09/13 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri

💢بحثی در باب حدیث عنوان بصری ✔️استاد سید محمدجواد شبیری زنجانی 🔹دربارۀ عنوان بصری این نکته را باید در نظر داشت که اینکه می‌گویم عنوان بصری مشهور است، مشهور در لسان متأخرین است، والا در مصادر اصلی حدیثی و رجالی ما اصلا وجود خارجی ندارد. عنوان بصری روایت معروفی است که اولین بار در مشکات الأنوار سبط شیخ طبرسی (نوۀ مرحوم صاحب مجمع البیان) یعنی مرحوم شیخ علی ابن حسن وارد شده و پس از آن هم مرحوم شهید ثانی در منیة المرید از خط شهید اول و امثال اینها نقل نموده است و در منابع نیامده است. حتی دیدم که برخی گفته‌اند این حدیث در منابع اهل سنت نقل شده است؛ در حالی که حتی در منابع اهل سنت هم تا جایی که من مراجعه کردم چنین حدیثی وجود ندارد. حال اینکه از کجا چنین حدیثی آمده است؛ خصوصاً که شیوه‌های تعبیرش هم اصلا با شیوه‌های تعبیر روایات اهل بیت سازگار نیست. 🔸به نظرم چنین متونی را باید بالکل کنار گذاشت. خدا رحمت کند مرحوم آسید علی قاضی را که معروف بود که محور کارهای ایشان روایت عنوان بصری بوده است. این روش‌ها‌، روش‌های نادرستی است و اگر می‌خواهیم به روایات اعتماد کرده و محور ریاضات‌مان را روایات قرار دهیم باید به روایاتی اعتماد کنیم که اصل داشته باشد و نه روایاتی که در مصادر حدیثی ما وارد نشده است. 🔹اشکال: مضامین این روایت مضامین عالی است. پاسخ: الفاظش که اصلا با روایات اهل بیت متناسب نیست. البته برخی تعابیرش با روایت‌های مصباح الشریعة تطبیق می‌کند ولی مصباح الشریعة هم بنابر تحقیق از امام صادق(ع) نیست. آقای بروجردی در جلسه‌ای گفته بودند «العبودیة جوهرة کنهها الربوبیة» منبع ندارد. کسی در پاسخ ایشان گفته بود منبعش مصباح الشریعة است. آقای بروجردی فرموده بودند شما چگونه مصباح الشریعة را حدیث می‌دانید؟ در حالی که این کتاب برای شقیق بلخی است. درس خارج اصول، 11 اردیبهشت 1396 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri 🆔 https://t.me/rejal_shobeiri 🆔http://eitaa.com/shobeiri 🆔https://t.me/shobeiri

🔴 #نمودار 🔴 🔸موضوع نمودار : درختواره طرق به زیارت جامعه کبیره 🔸رنگی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

💠 اوصاف و القاب مشترک لقب «الطیّار» در برخی روایات وصف حمزة الطیّار آمده و در برخی از روایات به عنوان وصف برای فرزندش محمّد ذکر شده است. در مورد محمّد، هم «ابن الطیّار» تعبیر می‌شود و هم «الطیّار». در اصل این وصف از پدر بوده است ولی بعضی اوصاف که وصف پدر است، به نام خانوادگی تبدیل می‌شده است، نظیر نجاشی. از نجاشی صاحب کتاب فهرست، در منابع عامّه با نام «ابن النجاشی» یاد می‌شود، از آن جهت که نجاشی در اصل، جدّ این خانواده بوده است. والی اهواز هم عبداللّه نجاشی بوده که در مورد او نیز گاهی به «عبداللّه بن النجاشی» تعبیر می‌شود. صاحب فهرست، از آن جهت که جدّش نجاشی است، از او با نام «ابن النجاشی» یاد می‌شود و از آن جهت که تبدیل به نام خانوادگی شده، با نام خود نجاشی نیز یاد می‌شود. مثال دیگر «ابن ندیم» معروف است. شیخ طوسی از او با تعبیر «ابن ندیم» یاد می‌کند، ولی ظاهر تعبیرات دیگران آن است که ندیم، وصف خود محمّد بن اسحاق است. در اصل، این وصف برای اسحاق بوده است و به فرزندش نیز اطلاق می‌شده است. 🔺درس خارج فقه استاد حاج سیّد محمّد جواد شبیری زنجانی (کتاب الزکاة)، تاریخ: ۳ مهر ۱۴۰۲. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🔰دیدگاه آیت الله سیستانی در رابطه با کتاب بصائر الدرجات 🔸و قد ناقش بعض في كتاب بصائر الدرجات بأنّه لا سند لنا إليه، فإنّ الشيخ بعد ما ذكر سنده الصحيح إلى كتب الصفار - و هو سند محمد بن الحسن بن الوليد - يستثني منه كتاب بصائر الدرجات. هذا و إن كان للشيخ سند آخر إليه، إلاّ أنّ فيه أحمد بن محمد بن يحيى، و هو لم يوثق. و هذه المناقشة لا يمكن مساعدتها؛ لأنّ استثناءه لهذا الكتاب ليس من جهة أنّه ليس للصفار، بل من جهة أنّهم كانوا لا يروون مثل هذه الروايات الواردة في مقامات الأئمة من جهة الغلو، كما استثنوا من كتاب نوادر الحكمة و كتاب شرائع علي بن إبراهيم، كما في رواية تحريم لحم الإبل، فإنّ المفيد و أضرابه إنما يستثنون ذلك و لم يروونه من جهة أنّهم إذا رووه ربما استظهر أنّهم كانوا يقولون بذلك و ملتزمين به. 🔹و التحقيق كما تقدم أنّ هذا الكتاب له نسخة كبرى و نسخة صغرى كما في الذريعة، و من لاحظ أسانيد هذا الكتاب يرى أنّ عدة من الروايات مروية عن طبقة متأخرة عنه و كأنّه زيد في هذا الكتاب، و لا يمكن الاطمئنان بأنّ جميع ما في الكتاب للصفار. 📚القواعد الفقهیه،ص۳۷۳ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🔰 عدم تحريف قرآن بر اساس یافته‌های دانشگاه بیرمنگام انگلستان ❇️ اين دانشگاه در سال 2015 از کشف قرآنی مربوط به زمان پيامبر اسلام (ص) خبر داد. ⬅️ تجزیه و تحلیل رادیوکربن، (پوستی را که متن روی آن نوشته شده)، با دقت 95.4 درصد به دوره بین 568 و 645 بعد از میلاد تاریخ گذاری کرده است. این آزمایش در آزمایشگاهی در دانشگاه آکسفورد انجام شد. در نتیجه این برگها نزدیک به زمان حضرت محمد (ص) است، که بین سالهای 570 و 632 پس از میلاد می زیسته است. 📕در پایان مقاله تصريح شده است که قرآن مذكور با قرآن های امروزی منطبق است منبع: www.birmingham.ac.uk/news/latest/2015/07/quran-manuscript-22-07-15.aspx •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

➖استاد شهیدی استاد درس خارج قم موضوع: چرائی والی شدن ابن زیاد در دوران خلافت امیرالمومنین علیه السلام ➖اسارت فرزندان ابن زیاد توسط معاویه لعین 🔺وبعث مُعَاوِيَة بسر بْن أبي أرطاة إلى البصرة، وأمره بقتل من خالفه، وكان هواه مع علي، فلما قدم بسر البصرة أخذ بني زياد وهم عبيد اللَّه وسلم وعبد الرحمن والمغيرة و (أبو) حرب ، وكانوا غلمانًا، فَقَالَ: لأقتلنكم أو ليأتيني زياد 🔰بسر بن ارطاه از طرف معاویه به سمت بصره فرستاده شد و به وی امر کرد که هر کسی مخالفت کرد او را بکشد، در حالی که ابن زیاد از هواداران امام علی علیه السلام بود زمانی که بسر بن ارطاه به بصره رسید، فرزندان ابن زیاد را اسیر کرد؛ عبیدالله و سلم و عبدالرحمن، مغیره و حرب درحالی که جوان بودند، ابن ارطاه اعلام کرد اگر ابن زیاد نیایید شمارو میکشم 📚انساب الاشراف ج5  ص189 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🎧 آیت الله سید احمد #مددی (حفظه الله تعالی) ✔️ درس خارج فقه ۱۴ مهر ۱۳۸۸ 🔸 تفاوت میان دو تعبیر نجاشی «کتاب النوادر» و «کتاب نوادر» 🔹 توضیحاتی پیرامون رساله عددیه شیخ مفید 🔸 توضیحی پیرامون ابواب نوادر در کتب روایی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

💠 طرق اثبات وثاقت مسعدة بن صدقة 👤 #استاد_شهیدی پنج طریق اثبات وثاقت مسعده بن صدقه به شرح ذیل است: ۱.ایشان از روات کتاب کامل الزیارات است. ۲.ایشان از روات کتاب تفسیر قمی است. ۳.محقق بروجردی و آیت الله شبیری زنجانی ادعا می‌کنند که مسعدة بن صدقه همان «مسعدة بن زیاد» است. ۴.اکثار روایت اجلاء. ۵.مرحوم تبریزی رحمه الله فرموده‌اند: در مورد هر شخصی که از معاریف بوده و «لم یرد فیه قدح» وثوق پیدا می‌شود که او عیبی نداشته است و الا یک شخصی عیب او را بیان می‌کرد. اما بررسی و نقد این وجوه در ادامه مطلب..... 📚 درس خارج اصول، ۱۷ آبان ۱۴۰۲ ✅ ادامه این مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی فقاهت دنبال کنید. http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3153 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

💠 مذاق امام فهمی 🔹 آیت الله شبیری زنجانی: حدس می‌زنم آقای آسید ابوالحسن از نظر فهم روایت بر آقای نائینی مقدم باشد. گویا خود آسید ابوالحسن هم همین عقیده را داشته است. 🔸 آقای حاج فقیهی به تناسب قضیه‌ای از آسید ابوالحسن نقل می‌کرد که ایشان می‌گفته: «اجتهاد، مذاق امام فهمی است». ایشان در این جهت خودش را مقدم می‌دانسته و ظاهراً مقدم هم بوده است. 🔹 آسید محمود شاهرودی شاگرد مرحوم نائینی بود و به آسید ابوالحسن اتصال نداشت. از آقای آسید محمد شاهرودی، فرزند آسید محمود شاهرودی، پرسیدم: پدر شما راجع به آسید ابوالحسن و آقای نائینی چه می‌گفت؟ گفت: پدرم می‌گفت: از نظر قواعد آقای #نائینی، مقدم است و از نظر فهم روایات، آقای آسید ابوالحسن. 🔸 آسيد ابوالحسن اجتهاد را «#مذاق امام فهمی» می‌دانست و در فهم روایات، ذهن عرفی مستقیمی داشت و از این جهت بر آقای نائینی مقدّم بود. بسیاری از بحث‌های رایج، لفّاظی است و از فطریات اوّلیه یا متّخذ از روایات نیست. ملاک در فقاهت، توجه به فطریات و فهم درست روایات است و آسید ابوالحسن در این جهت مقدّم بود. 📚 جرعه‌ای از دریا ؛ ج ۲ ص ۴۸۵ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

💢قرائن دخیل در کشف فتوای عامّه و ضوابط حمل روایات بر تقیّه ✔️استاد سیّد محمّدجواد شبیری زنجانی 🔹نکته‌ای که در کلمات فقها مورد غفلت قرار گرفته است، آن است که برای حمل روایات بر تقیّه، به تاریخ فتاوای عامّه دقّت نمی‌کنند، بلکه صرفاً بیان می‌کنند که مثلاً جمهور عامّه، زکات را در بیش از ۹ جنس ثابت می‌دانند، و سپس فقهای عامّه که قائل به این قول هستند را نام می‌برند، و به این نکته توجّه ندارند که مثلاً عصر مالک بن انس، پس از زمان امام صادق علیه السلام است. البتّه مالک در زمان امام صادق علیه السلام هم بوده، ولی نفوذی در جامعه نداشته است. آنکه در زمان امام صادق علیه السلام در جامعه فتوایش مطرح بوده، ابوحنیفه است. ابوحنیفه نفوذ زیادی در عراق داشته و به عنوان فقیه اهل عراق شناخته می‌شده است. در حمل روایات بر تقیّه و بررسی فتوای عامّه باید ملاحظه نمود که روایت از کدام امام صادر شده است، و فقیه عامّه‌ای که فتوایش مدّ نظر است، مربوط به چه دوره‌ای است، و میزان نفوذ او به چه میزان است، و راوی روایت کیست، و مسائل دیگری از این قبیل حتماً باید مورد بررسی و لحاظ قرار گیرد، و بحث‌هایی که در کلمات فقها در این مورد وارد شده است، در بسیاری از موارد فنّی نیست. در هر بحثی، هم باید مباحث کلّی مربوط به تقیّه را مدّ نظر داشت، و هم خصوصیّات هر مسئله را مورد دقّت قرار داد. (درس خارج فقه، کتاب الزکاة، ۸ مهر ۱۴۰۲) ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ کانال درس اصول استاد سید محمد جواد سید شبیری http://eitaa.com/joinchat/3272605701C0771af71b5

✅ #تصحیف در روایات 📝در مسئله‌ی تحریف و تصحیف متون، باید بتوانیم سیر وقوع خطا را کشف کنیم زیرا خطا و تصحیف قواعدی دارد و برای کشف این قواعد، تتبع و مؤانست با نسخ خطی لازم است. 1⃣مثلا وقتی با دو متن مواجهیم که یکی زیاده ای نسبت به دیگری دارد، #اصالة_عدم_الزیادة می گوید متن ناقص دچار افتادگی شده است و متن دیگری اصیل است در حالی که در بسیاری از موارد، بالعکس است مثل اضافه شدن حاشیه به متن که طبیعی است و این موارد #تحریفات_عام با #نسخه_پژوهی روشن می شود. 2⃣گاهی نیز با #تحریفات_خاص مواجهیم که جز با رجوع به نسخ خطی درخصوص آن مورد و نقل های مشابه قابل کشف نیست. مثلا در خاتمه‌ی مستدرک، پدر کاشف اللثام، متوفای ۱۰۵۸ معرفی شده است (ج۲، ص۱۴۶) در حالی که دو صفحه قبل، ولادت خود کاشف اللثام ۱۰۶۲ نوشته شده است که با مراجعه به نسخه‌ی خطی کتاب خاتون آبادی (منبع محدث نوری در این قسمت) معلوم می شود که عبارت «هذه السنة» به خط شکسته، «۱۰۵۸ سنة» خوانده شده و منشأ اشتباه در تاریخ ولادت پدر کاشف اللثام گشته است. زمستان ۹۶، استاد #زنجانی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

♦️ حدیث فاطمیات روى السيّد محمّد الغماري الشافعي في كتابه، عن فاطمة بنت الحسين الرضويّ، عن فاطمة بنت محمّد الرضوي، عن فاطمة بنت إبراهيم الرضوي، عن فاطمة بنت الحسن الرضوي، عن فاطمة بنت محمّد الموسوي، عن فاطمة بنت عبد اللّه العلوي، عن فاطمة بنت الحسن الحسيني، عن فاطمة بنت أبي هاشم الحسيني، عن فاطمة بنت محمّد بن أحمد بن موسى المبرقع، عن فاطمة بنت أحمد بن موسى المبرقع، عن فاطمة بنت موسى المبرقع، عن فاطمة بنت الإمام أبي الحسن الرضا عليه السلام، عن فاطمة بنت موسى بن جعفر عليهما السلام، عن فاطمة بنت الصادق جعفر بن محمّد عليهما السلام، عن فاطمة بنت الباقر محمّد بن عليّ عليهما السلام، عن فاطمة بنت السجّاد عليّ بن الحسين زين العابدين عليهما السلام، عن فاطمة بنت أبي عبد اللّه الحسين عليه السلام، عن زينب بنت أمير المؤمنين عليهما السلام، عن فاطمة عليها السلام بنت رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله، قالت: قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله: «ألا مَن ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ شَهیداً» «آگاه باشید هر كسى كه ‏بر دوستى آل محمد بمیرد، شهید است.» 📚 اللؤلؤه الثمينة , ص 217 ؛ عوالم ح 3 ج 21 ص 354؛ فاطمة الزهراء (عليها السلام) بهجة قلب المصطفى صلّى اللّه عليه و آله: 285. 🏴 شهادت صدیقه طاهره فاطمه زهرا سلام الله علیها تسلیت باد. ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ https://eitaa.com/rejal_shobeiri http://eitaa.com/shobeiri https://t.me/shobeiri

◾️ السلام علیک یا بنت رسول الله 🔆 دانلود ۲۲ کتاب رایگان درباره حضرت فاطمه (سلام الله علیها) ۱. عبور از تاریکی 👈 دانلود ۲. شخصیت شناسی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بر پایه کتاب و سنت 👈 دانلود ۳.شهادت مادرم زهرا افسانه نیست 👈 دانلود ۴. آموزه های تربیتی در زندگی حضرت فاطمه 👈 دانلود ۵. فاطمة الزهراء من المهد إلى اللحد 👈 دانلود ۶. فاطمه زهرا (س) از ولادت تا شهادت 👈 دانلود ۷. دانستنی های فاطمی 👈 دانلود ۸. زندگانی فاطمه زهرا سلام الله علیها 👈 دانلود ۹. فاطمه سلام الله علیها در آینه وحی 👈 دانلود ۱۰. دانشنامه شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) 👈 دانلود ۱۱. ترجمه بیت الأحزان شیخ عباس قمی 👈 دانلود ۱۲. متن و ترجمه خطبه فدکیه 👈 دانلود ۱۳. تجلی توحید در زندگانی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها 👈 دانلود ۱۴. اسرار فضائل فاطمه سلام الله علیها 👈 دانلود ۱۵. الفریدة في لوعة الشهيدة 👈 دانلود ۱۶. حضرت محسن اولین شهید امامت 👈 دانلود ۱۷. الصحیح فی کشف بیت فاطمه س 👈 دانلود ۱۸. بنور فاطمة اهتديت 👈 دانلود ۱۹. با نور فاطمه هدایت شدم 👈 دانلود ۲۰. بندگی، راز آفرینش (شرح خطبه فدکیه)👈 دانلود ۲۱. کشتی پهلو گرفته 👈 دانلود ۲۲. هذه فاطمه 👈دانلود 📲 ثواب انتشار این لیست با شما ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🔸سید محمد جواد سید شبیری🔹 https://eitaa.com/rejal_shobeiri http://eitaa.com/shobeiri ایتا https://t.me/shobeiri تلگرام

✅کلمات مرحوم #امام_خمینی (رحمه الله) در اشکال بر قاعدة #مشایخ_الثقات : 📌وكون الناقل منه - اي #الكاهلي - #صفوان_بن_يحيى وصحة السند إليه غير مفيد، لعدم ثبوت أنه لا يروي إلا عن ثقة وإن قال به الشيخ في محكي العدة، والاجماع على تصحيح ما يصح عنه على فرض ثبوته لم يتضح اثبات ما راموا منه والتفصيل موكول إلى محله. 📚کتاب الطهارة 📌اقول: اما ما عن الشيخ من عدم رواية #ابن_ابى_عمير الا عن الثقة، فهو خلاف الوجدان كما يظهر بالمراجعة إلى رجاله ورواياته، نعم اكثر رجاله ثقات، وهذا لا يكفي لاثبات المدعى. 📚كتاب الخلل في الصلاة 📌وما قيل -القائل #المحدث_النوري في الخاتمة ج ٥ ص ١٢٤- من عدم منافاة خروج فرد أو فردين،بالظن بل الاطمينان بالوثاقة مدفوع بأن الخارج كثير سيما مع انضمام المجهول والمهمل إلى الضعيف، ومعه كيف يمكن حصول الاطمينان على ذلك، والظن لو حصل لا يغني من الحق شيئا. 📚كتاب الطهارة •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

💠 مراد از ابوبصیر در اسناد روایات 👤 #استاد_سیدمحمدجواد_شبیری از قدیم در بین رجالیان، مشهور بود که عنوان ابوبصیر، مردد بین دو نفر است: «ابوبصیر لیث بن بختری مرادی» و «ابوبصیر یحیی بن ابی‌القاسم اسدی» و یحیی بن ابی القاسم، ضعیف یا واقفی است، ولی لیث بن بختری ثقه است؛ لذا در مقام تصحیح روایاتی که در آنها نام ابوبصیر آمده، رجالیان برای تصحیح سند، در صدد اقامه قرائن بر لیث بودن ابوبصیر برآمده‌اند. این بیان که ابوبصیر مردّد بین دو نفر باشد (که یکی ثقه و دیگری ضعیف است)، از اشتباهی ناشی می‌شود که اولین بار در کلام مرحوم علامه وارد شده است... 📚 درس خارج فقه، ۱۶ آبان ۱۴۰۲ 🔗 ادامه مطلب و مباحثه، در این لینک. http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3142 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

💠شبهه مصداقیه در تمسک به قاعده مشایخ ثقات 👤 #استاد_حسینی_نسب استاد فرمودند: بین جایی که مروی عنه مشایخ ثقات معلوم باشد و اسم او ذکر شده باشد با جایی که مروی عنه معلوم نباشد (مانند عن بعض رجاله یا عن رجل یا عن بعض أصحابه) فرق است. اگر اسم مروی عنه را ذکر کند، اصل وجود مخصص مشکوک است یعنی ما دلیلی نداریم که در مورد عمر بن الولید مخصص وارد شده باشد لذا تمسک به عام صحیح است. اما در جایی که می گوید عن بعض رجاله، دلیل عام می گوید کل من روی عن جعفر بن بشیر أو روی عنه فهو ثقة و مخصصاتی هم داریم (موارد که می دانیم ضعیف هستند) در اینجا شما نمی دانید که بعض رجاله از مخصص ها بوده یا نبوده است. در اینجا تمسک به عام، تمسک در شبهه مصداقیه مخصص است و این قابل قبول نیست. لذا هم در مشایخ ثقات و هم در مورد این دو بزرگوار در جایی که معلوم نیست نفر بعدی کیست، چون هم احتمال می دهیم که نفر بعدی از کسانی باشد که دلیل خاص بر تضعیفش داریم و هم احتمال می دهیم از آنها نباشد، به عموم عام تمسک نمی کنیم. 📚 درس خارج فقه جلسه۳۳ (۲۴ آبان ۱۴۰۲) ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3169 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

٣٨٥_(تعيين "أحمد بن محمد" في الكافي) السيد محمد رضا السيستاني: فالأقرب في النظر أن المراد به هو أحمد بن محمد بن عيسى حيث يظهر بالتتبع أن الكليني لا يعبر بـ(أحمد بن محمد) إلا عن ابن عيسى، وأما ابن خالد فيذكره بعنوان أحمد بن محمد بن خالد أو أحمد بن أبي عبد الله، فتدبر. القبسات ج٣ ص٦٣٥ 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

٣٦١_(اختلاف نسخ الكتب قديماً) السيد محمد رضا السيستاني: اختلاف نسخ الكتاب الواحد بالزيادة والنقصان كان أمراً متداولاً في مؤلفات السابقين وقلّ ما يوجد كتاب تتفق جميع نسخه، حتى إن كتاب الكافي وهو أشهر كتب الإمامية لم يسلم من هذا الإختلاف بين نسختي الصفواني والنعماني، بل يظهر بمقايسة النسخ الموجودة بأيدينا إلى ما نقل عنه في كتاب التوحيد للصدوق والتهذيب للشيخ وجود الإختلاف بين نسخنا ونسختيهما. وبالجملة: الاختلاف بالزيادة والنقيصة لا يوجب سلب الاعتماد عن النسخ المختلفة. قبسات ج٢ ص١٦٢ 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

✅کلام مرحوم آیةالله #حکیم (رحمه الله) در تمسک به قاعدة #مشایخ_الثقات : 📌... والمناقشة في سندهما بجهالة #يوسف_بن_إبراهيم ضعيفة، لأن الراوي عنه الأول #صفوان_بن_یحیی ، بل والثاني أيضا بتوسط #العيص_بن_القاسم، وصفوان أحد الأعلام من #أصحاب_الاجماع على تصحيح ما يصح عنهم. مضافا إلى اختصاصه مع #محمدبن_أبي_عمير و #الحسن_بن_محبوب بالنص عليهم بأنهم لا يروون إلا عن ثقة. 📚مستمسک العروة •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🔰استاد گنجی 🔸...از ما سؤال می کنند #رجال چکار بکنیم بریم دنبالش یا نه؟ می گیم نه، دنبال رجال لازم نیست برید... 🔹اگر انسان #فقه را بتواند درست هضمش بکنه احساسش بکنه، در ضمنش #رجال هم درست میشه؛ اگر #فقه درست نشد، #رجال به چه کار آید؟ 🌀برشی از درس خارج فقه ۱۴۰۱/۰۶/۰۶ 📲 انتشار این پیام با شما📿 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🌹 الكافي و عدة من أصحابنا 1⃣ عدة من أصحابنا عن أحمد بن محمد بن عيسى، فهُم: محمد بن يحيى و علي بن موسى الكمنداني و داود بن كورة و أحمد بن ادريس و علي بن إبراهيم بن هاشم. 2⃣ عدة من أصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد البرقي، فهُم: علي بن ابراهيم و علي بن محمد بن عبد الله ابن اذينة و أحمد بن عبد الله بن امية و علي بن الحسن. 3⃣ عدة من أصحابنا عن سهل بن زياد، فهُم: علي بن محمد بن علان و محمد بن ابي عبد الله و محمد بن الحسن و محمد بن عقيل الكليني. 📚 خلاصة الأقوال (للعلامة الحلي قدس سره) ص ٤٣٠، الفائدة الثالثة 📚 الرجال (للشيخ النجاشي قدس سره) عنوان١٠٢٦، ص٣٧٧ في ترجمة الشيخ الكليني قدس سره 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🔸نکته ای در اتحاد روايات 🔹محمدباقر ملکیان در مورد اتحاد دو يا چند روايت، اتحاد لفظ روايت و روای آن از جمله شروطی است که بيان شده است، اما اين شروط چند استثناء هم دارد: ۱. گاه دو روايات با يک لفظ از دو راوی مختلف نقل شده است. در اين موارد يک نکته را بايد مورد توجه قرار داد، و آن اين که بعضی روات، روايات يک راوی ديگر را در کتاب خودشان آورده اند بدون آن که اسمی از آن راوی بياورند. مثلا حلبی تعدادی از روايات محمد بن مسلم را در کتابش آورده، يا علی بن أبي حمزه بطائنی روايات ابو بصير را در کتابش آورده است. به نظر می رسد برخی از راويان، راويات راويات ديگر را بس از عرضه بر امام (عليه السلام) يا عللی ديگر در کتاب خودشان نقل کرده اند بدون اين که از آن راوی اسمی برده باشند. روايات علی بن جعفر، جميل بن درّاج، حريز، عبد الله بن سنان و برخی ديگر از راويان، از اين نگاه قابل بررسی است. ۲. بسياری از روايات ابن ابی عمير به سبب تلف شدن کتابهايش نقل به معنا شده است. از اين رو اگر ـ مثلاً ـ روايتی از ابن ابی عمير از ابن بکير نقل شده، و در نقلی ديگر همان مضمون را راوی ديگری از ابن بکير نقل کرده، اين دو نقل يک روايت است نه دو روايت. (اين نگاه در مورد تمام کسانی که به هر علت، روايات را نقل به معنا می کرده اند، قابل پيگيری است) ۳. در کتب روايی از امام معصوم گاه با ضمير ياد شده است مثل: «عنه» يا «عن أحدهما». گاه اختلاف مصادر باعث شده است که مولف کتابی گمان کند منظور از «احدهما» امام باقر (عليه السلام) است، و مؤلف ديگر آن را امام صادق (عليه السلام) بداند. همچنين گاه تحريفی در نام امام معصوم روی داده است. مثلا روايتی از ابو جعفر (عليه السلام) نقل شده است، اما در مصدری ديگر اين تعبير تحريف شده و به جعفر تبديل شده، يا ابو الحسن به حسن تحريف شده است (نک: وسائل الشيعة، ح ۷۹۱ = ۷۹۵؛ ح ۱۲۷۶ = ۱۲۷۹) يا کنيه ای برای دو امام مشترک است مثل ابو الحسن، که اين کنيه مشترک در مصدری به امامی، و در مصدر ديگر به امام ديگر تعبير شده است (نک: وسائل الشيعة، ح ۷۹۰ = ۷۹۱). در اين گونه موارد علی رغم اين که در ظاهر دو روايت از دو امام جداگانه است، اما در حقيقت يک روايت است. 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri

🔸تعبير «غير واحد» در روايات حسن بن محمّد بن سماعه 🔹محمدباقر ملکیان حسن بن محمّد بن سماعه فقيه واقفی ای است (نک: رجال النجاشی، رقم: ۸۴) که نامش در اسانيد روايات زيادی آمده است، و طبيعتا مشايخ او هم زيادند (نک: مشايخ الثقات، ص ۱۹۰ به بعد). در بسياری از روايات، او از جماعتی مبهم، حديث نقل می‌کند، تعابيری مانند «غير واحد»، «عدّة»، و «عدّة من أصحابنا». در اين گونه موارد، روايات او (به غير از تعداد بسيار کمی) از ابان بن عثمان است. برخی با توجه به اين که واسطه حسن بن محمّد بن سماعه در بيشتر رواياتی که او از ابان بن عثمان نقل می‌کند، مشايخ ثقه او هستند، در صدد تصحيح اين دسته روايات برآمده اند (نک: قبسات، ج۲، ص ۵۰ـ ۵۱). از جمله اين مشايخ که واسطه بين حسن بن محمّد بن سماعه و ابان بن عثمان اند می‌توان به اين افراد اشاره کرد: ۱. فضالة بن أيوب. ۲. جعفر بن محمّد بن سماعة. ۳. أحمد بن الحسن بن اسماعيل الميثمی. ۴. أحمد بن عديس. ۵. حسن بن حمّاد. ۶. محسن بن أحمد. برای تصحيح اين روايات وجوه ديگری هم بيان شده است (نک: قبسات، ج۲، ص۴۸ ـ ۴۹؛ الحديث الشريف، ج۱، ص ۳۹۶ ـ ۳۹۹؛ مشايخ الثقات، ص ۱۸۸ ـ ۱۹۰) اما به نظر می‌رسد منظور حسن بن محمّد بن سماعه از بکار گيری اين تعابير در نقل از ابان بن عثمان، نه مبهم گذاشتن سند، بلکه چيز ديگری است. اگر به فهارس اماميه ـ خصوصاً فهرست نجاشی ـ مراجعه کنيم می‌بينيم که گزارش‌های متعددی از اختلاف نسخ يک کتاب نقل شده است. اين اختلاف نسخ گاه باعث بی اعتباری روايات کتاب (يا بخشی از روايات آن) می‌شود. حسن بن محمّد بن سماعه با بکار گيری تعبير «غير واحد» و تعابير شبيه به آن در نقل از ابان بن عثمان، در حقيقت اين نکته را گوشزد می‌کند که او به اختلاف نسخ کتاب ابان بن عثمان واقف است (و يا اصلا در صدد گزارش اختلاف نسخ کتاب ابان بن عثمان است)، و از اين رو در موارد متعددی، تنها به يک نسخه از کتاب ـ و لو از طريق مشايخ ثقات او به او رسيده باشد ـ بسنده نمی‌کند، بلکه همه نسخه‌های کتاب را با هم مقابله کرده، و با بکارگيری تعبير «غير واحد» به ما می‌گويد که اين روايت در همه نسخ کتاب ابان بن عثمان آمده است. بنابراين تعبير «غير واحد» در روايات حسن بن محمّد بن سماعه از ابان بن عثمان نه تنها از ارزش آن نمی‌کاهد، بلکه بر اعتبار و ارزش آن می‌افزايد. نکته آخر اين که تعبير «غير واحد» در اسانيد بسياری ديگر از راويان هم آمده است، اما در همه جا بدين معنا و منظور نيست، بلکه گاه ـ خصوصاً وقتی اين تعبير بين راوی و امام معصوم آمده (مثل: «يونس بن عبد الرحمن عن غير واحد عن أبي جعفر و أبي عبد الله عليهما السلام» يا «عمر بن أذينة عن غير واحد عن أبي جعفر و أبي عبد الله عليهما السلام») ـ نشان دهنده اين است که راوی، دسته‌ای از روايات مشابه را جمع کرده، و مضمون آنها را اين گونه گزارش کرده است. 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri