⏳سیر مطالعاتی روزانه⌛️ 📕 #خاطرات_مستر_همفر ۲📗 یخش اول از گذشته های دور حکرمت بریتانیای کبیر مانند امروز در این اندیشه برد که امپراطوری بزرگ و گسترده خود را چگونه حفظ کند، امپراطوری که آفتاب هیچگاه در آن غروب نمی کرد. بریتانیا در مقایسه با مستعمرات خود همچون هند، چین و خاورمیانه، کشوری کوچک بود. اگر چه ما در بخش های بزرگی از این کشورها حکومت دست نشانده نداشتیم و کار را خود مردم انجام می دادند، امّا سیاست های فعال و موفقیت آمیز ما در این کشورها پیش میرفت، و ما به سوی حاکمیت کامل بر آنها گام برمی داشتیم. بنابراین ما باید به دو نکته می اندیشیدیم : ۱. در مناطقی که بر آنها تسلّط پیدا کرد یم حاکمیّت خود را حفظ کنیم. ۲. بخش هایی که هنوز زیر سلطه ما نیستند به مستعمرات خرد بیافزاییم. وزارت مستعمرات برای هر یک از این کشورها کمیسیون خاصتی برگزید تا به بررسی این مسایل بپردازد. و من خوشبختانه از ابتدای ورود به این وزارت مورد اعتماد وزیر بردم، و کار در کمپانی هند شرقی به من سپرده شد. این کمپانی اگر چه هدف آشکارش بازرگانی بود در حقیقت راه های تسلط بر هند و به چنگ آوردن سرزمین های دور شبه قاره هند را جستجو می کرد. کشور بریتانیا از هند به دلیل وجود قومیت های مختلف، ادیان متفاوت، زبان های گوناگون و منافع بسیار در صورت برخورد با آن موارد نگرانی نداشت. چنان که چین نیز نمی توانست نگران کننده باشد. زیرا ادیان بودا و کنفسیوس که بیشتر مردم آن کشور پیرو آنها بردند انگیزه قیام را در آنان برنمی انگیخت. این ها دو دین مرده ای هستند که به مسایل اجتماعی کاری ندارند و تنها به ابعاد درونی می پردازند و احتمال ضعیف داشت که احساسی ملّی در میان مردم این دو منطقه پدید یابد. بنابراین بریتانیای کبیر از این دو منطقه نگرانی نداشت. ما از امکان به وجود آمدن تحولاتی در آینده نیز غافل نبودیم و برنامه های دراز مدتی را برای گسترش تفرقه، نادانی، فقر، و گاه بیماری، در این کشورها برنامه ریزی کردیم. پیدا کردن پوشش مناسب برای این اهداف نیز دشوار نبود، پوشش هایی با ظاهر جذاب و خیره کننده و باطنی استوار، که با تمایلات روحی مردم در این مناطق متناسب بود. برای ترصيف کار ما، میتران یک مثل قدیمی بودایی یاد کرد که می گوید "اگر چه دارو تلخ است اما به گونه ای رفتار کن که بیمار آن را با شیرینی میل کند" اما أوضاع کشورهای اسلامی ما را نگران می کرد. ما با این مرد بیمار (۱) قراردادهایی بسته بودیم که همه آن به نفع ما بود. کارشناسان وزارت مستعمرات نیز بر این باور بودند که👈 این مرد کمتر از یک قرن آینده نفس های آخرش را خواهد کشید! ما همچنین قراردادهای پنهانی با دولت ایران بسته بودیم و نیز جاسوس ها و مزدورانی در این دو کشور به کار گرفته بودیم. #نفوذ #مستر_همفر #ملکه_خبیث #روباه_پیر @rekhneh