🏴 السلام علیک یا اباعبدالله علیه السلام #سخنرانی_شب_ششم #ادامه_ی_خطبه_ی_امام_حسین #متن_خطبه .... وَ إِنْ أَعْفَى اَلنَّاسِ مَنْ عَفَى عَنْ قُدْرَةٍ ... #ترجمه ... و عفوكننده‌تر مردمان آنست كه با وجود قدرت بر انتقام عفو كند... #عفو_درقرآن وَ جَزاءُ سَیئَةٍ سَیئَةٌ مِثْلُها فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَی اللَّهِ إِنَّهُ لا یحِبُّ الظَّالِمِینَ. هر بدی را مجازاتی است همانند آن، ولی هر کس ببخشد و راه آشتی در پیش گیرد، مزدش با خداست؛ زیرا که او ستمکاران را دوست ندارد. این آیه زیبا، انسان را به بخشش و صلح و آشتی بین هم نوعان فرا می خواند و از آن جا که پاداش آن را بر عهده ذات مقدس پروردگار می داند، بزرگی و اهمیت این رفتار پسندیده را اشاره کرده است. پیامبر خدا (ص) در معنای این آیه فرموده است: إذا عَنَّت لَکم غَضبَةٌ فَادرَؤوها بِالعَفوِ؛ إنَّهُ ینادی مُنادٍ یومَ القِیامَةِ: مَن کانَ لَهُ عَلَی اللّهِ أجرٌ فَلْیقُمْ، فَلا یقومُ إلّا العافُونَ، ألَم تَسمَعوا قَولَهُ تَعالی: فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَی اللَّهِ. #عفو_در_احادیث 1⃣ نقل است که امام (ع) از کنیز خود خواست برایش آب بیاورد تا برای نماز وضو بسازد. آن کنیز آب را در ظرفی برای امام آورد اما ناگهان ظرف از دست او افتاد و شکست و آب بر زمین ریخت. کنیز با نگاه به امام سجاد (ع) با قرائت بخشی از آیه مذکور گفت: «و الکاظمین الغیظ!». امام (ع) فرمود: «خشم خود را فرو خوردم». او ادامه داد: «و العافین عن الناس!». امام (ع) فرمود: «تو را بخشیدم». او با زیرکی ادامه داد: «و الله یحبّ المحسنین!». امام سجاد (ع) فرمود: برو تو را در راه خدا آزاد کردم. 2⃣ حضرت علی (علیه السلام) می‌فرمایند: «عاتِب أخَاکَ بِالإحسانِ إلَیهِ وَاردُد شَرَّهُ بِالإنعَامِ عَلَیهِ؛ برادرت را در برابر کار خلافی که انجام داده است به وسیله‌ی نیکی سرزنش کن، و شر او را از طریق انعام و احسان به او برگردان». 3⃣ رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) در پاداش کسانی که عفو می‌ کنند می ‌فرمایند: «اِذا کانَ یومُ القِیامَةِ نَادی مُنادٍ: مَن کانَ أجرُهُ عَلَی اللهِ فَلیَدخُلِ الجنَّةَ، فَیُقال: مَن ذَا الَّذِی أجرُهُ عَلَی اللهِ؟ فَیُقال: العَافُونَ عَنِ النّاس، یَدخُلونَ الجنّةَ بِغَیرِ حِسَابٍ؛ هنگام که روز قیامت می‌ شود کسی از سوی خداوند ندا می‌ دهد که هر کس اجر او بر خداست وارد بهشت شود، گفته می ‌شود: چه کسی اجرش بر خداست؟ در جواب به آنها می‌گویند: کسانی که مردم را عفو کردند، آنها بدون حساب داخل بهشت می‌ شوند.» 4⃣ رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده است: «عَلَیکُم بالعَفوِ، فإنَّ العَفوَ لایَزِیدُ العَبدَ إلاّ عِزّاً، فَتَعافُوا یُعِزِّکُمُ اللهُ؛ بر شما باد به گذشت، زیرا که گذشت جز بر عزّت بنده نمی‌ افزاید. پس یکدیگر را گذشت کنید، تا خداوند شما را عزّت بخشد». 5⃣ حضرت رسول فرموده است: «مَن کَثُرَ عَفُوهُ مُدَّ فی عُمرِهِ؛ هر کس پر گذشت باشد عمرش دراز شود». #عفو_در_زمان_قدرت عفو در دو حالت مصداق می یابد: نخست آن گاه که عقاب یا تلافی رفتار خطاکار در دنیا ممکن نباشد و با این حال، گناهکار در قیامت بازخواست نشود و از گناهش صرف نظر شده و بخشیده شود و به انتقام از او در روز واپسین رضایت داده نشود. دوم وقتی است که انتقام و تلافی خطای گناهکار ممکن باشد و با این حال، از مجازات او صرف نظر شود و مورد عفو قرار گیرد. بدیهی است کسی که علی رغم قدرت و توانایی می بخشد، کمال نفسانی خود را بیشتر به فعلیت می رساند. البته در بیشتر مصادیقِ عفو که در کلام مفسران و روایات پیشوایان دینی بدان اشاره شده است، به عفو هنگام قدرت توجه بیشتر و به ارزشمندی اخلاقی آن، تأکید زیادتری شده است. عفو و بخشش هنگام قدرت، فواید دیگری نیز به همراه دارد. این رفتار پسندیده، علاوه بر آنچه بیان شد در حقیقت، نوعی به جا آوردن شکر قدرت خداداد است. امام علی (ع) در این باره می فرماید: إذا قدرت علی عدوّک فاجعل العفو عنه شکراً للقدرة علیه.هنگامی که بر دشمن خود قدرت یافتی، بخشش او را شکر این قدرت قرار بده. البته ملاطفت و مهربانی با خطاکار، زمینه بازگشت و اصلاح او را نیز فراهم می آورد. چه بسیارند انسان هایی که هنگام بخشیده شدن، متنبّه و از کرده خود پشیمان می شوند و به راه صلاح باز می گردند. در سیره پیشوایان دینی بارها این شیوه پسندیده به چشم می خورد و افراد بسیاری به خاطر منش بزرگوارانه معصومان راه هدایت را یافته و از گمراهی رها شده اند. یکی از مصادیق عفو و بخشش که با آیه مورد بحث نیز مرتبط است، اتفاقی است که در منزل امام سجاد (ع) رخ داده است. ◼️ @seyedmousamousavi ◼️ www.sm-mousavi.com/fa