🔶 در دوران قرنطینه چه اتفاقاتی برای بدن و روان شما رخ میدهد؟
🔻خطر افسردگی و اضطراب در کمین مردم جهان است
میگنا- با وجود همه تلاشهای شما در قرنطینه برای وقت گذرانی مهم نیست که در این لحظه چقدر احساس سلامتی دارید، روانشناسان معتقدند که احساسات منفی و تجربیات مرتبط با #انزوای طولانی مدت برای همه ما به وجود خواهد آمد. انسانها موجودات اجتماعی هستند. بله، همه ما. در حالی که جهان گیری ویروس کرونا تا این لحظه شدید و بی سابقه است، مردم نیز شرایط انزوای بی سابقهای را تجربه میکنند. به عبارتی دیگر بسیاری از ما تا کنون تجربه قرنطینه در این سطح را نداشتیم.
♦ تأثیرات #انزوای اجتماعی بر بدن و ذهن ما در گروههای مختلفی، از فضانوردان تا افراد زندانی و از کودکانی که دچار مشکل نقص ایمنی هستند تا محققان قطب جنوب بارها و بارها مطالعه شده است. الگویی که از تجربیات آنها پدید آمده است، روشهای درک و پیشرفت را روشن میکند. اول از همه، مهم است که به خاطر انزوای شدید مغز شما احساس کسل بودن نکند. جان وینسنت، روانشناس بالینی در دانشگاه هیوستون، میگوید: «مردم وقتی که ورودی مثبتی به دنیای کوچک خود نداشته باشند، دچار بی حسی میشوند. ما میتوانیم انتظار داشته باشیم که #افسردگی شروع شود و سپس اضطراب که به نوعی برادر افسردگی محسوب میشود سراغ افراد میآید.»
♦ به گفته لارنس پالینکاس، که به بررسی سازگاری روانی-اجتماعی با محیطهای خاص در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی میپردازد، این علائم (افسردگی و اضطراب) به ویژه در حین قرنطینه کروناویروس شدید است. پالینکاس میگوید: «اغلب اوقات، اگر مدت زمانی کاملاً مشخص از افراد جدا شده باشید، تا نیمه کارها خوب پیش میروید. سپس یک تجربه سقوط انرژی را تجربه میکنید. اما در شرایطی نامشخص، مانند شرایطی که ما اکنون در آن قرار دارید و مطمئن نیستیم که چه مدت باید از اجتماع دور باشیم، به مرور احساس #اضطراب خواهیم کرد.»
♦ افرادی که در سلول انفرادی نگهداری میشوند یا دانشمندانی که در یک منطقه دور افتاده کار میکنند و میدانند که چه زمانی دوران دوری آنان از اجتماع به پایان میرسد، وضعیت مناسب تری دارند، اما افرادی که به دلیل Covid-۱۹ #دوری اجتماعی را تجربه میکنند ممکن است به زودی آرامش را تجربه نکنند. دکتر پالینکاس در این خصوص میگوید: «ارتباطات باز، شفاف و مداوم مهمترین کاری است که دولتها و سازمانها میتوانند انجام دهند: اطمینان حاصل کنید که مردم بدانند که چرا در درجه اول قرنطینه میشوند و در درجه دوم چه مدت انتظار میرود در قرنطینه بمانند. به نظر میرسد یک عامل بزرگ در تأثیر منفی روانی، سردرگمی در مورد آنچه اتفاق میافتد، نداشتن دستورالعملهای روشن یا دریافت پیامهای مختلف از سازمانهای مختلف است.» تاکنون، بسیاری از دولتها، از جمله ایالات متحده، این توصیه را رعایت نکرده اند.
♦ شاید موضوع نگران کنندهتر این باشد که فشار روانی #تنهایی میتواند در حوزه فیزیولوژیکی بروز پیدا کند. هری تیلور، که در مورد انزوای اجتماعی در افراد مسن، به ویژه در جامعه سیاه پوست مطالعه میکند، میگوید: «این یکی از بدترین کارهایی است که انسان میتواند برای رفاه عمومی خود انجام دهد اثر مرگ و میر ناشی از انزوای اجتماعی مانند کشیدن ۱۵ سیگار در روز است. به نظر میرسد در افراد مسنی که بیماریهایی مثل بیماریهای قلبی عروقی و آلزایمر دارند، تنهایی منجر به تشدید علائم میشود. اما اثرات تنهایی محدود به افراد بالای ۶۰ سال نمیشود»......ادامه مقاله👇👇👇
http://www.migna.ir/news/50016/preview