eitaa logo
#ما_ملت_شهادتیم #کانال_رسمی_حسن_جوانشیر #سواد رسانه_جنگ_شناختی _کتاب_خوانی_صوتی
103 دنبال‌کننده
17.3هزار عکس
15.7هزار ویدیو
1.5هزار فایل
«افسران جنگ نرم» به وسط میدان بیایند و از ظرفیت فضای مجازی برای امید آفرینی، توصیه به حق و بصیرت آفرینی استفاده کنند."سال سرمایه‌گذاری برای تولید" راه ارتباطی با ادمین کانال: @gmail.com" rel="nofollow" target="_blank">Email:hassanjavanshir34147@gmail.com
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻 عملیات آستروتورفینگ با بهره گیری از قدرت رسانه های اجتماعی آمریکا و غرب چگونه بر افکار عمومی خاورمیانه حکومت می کنند؟ 🔴به دلیل جایگاه ویژه خاورمیانه در معادلات نظام جهانی، بازیگران و قدرت‌های بزرگ تلاش دارند به صورت‌های مختلف در این منطقه نفوذ داشته باشند. یکی از استراتژی‌های پیش روی قدرت های بزرگ خصوصا برای نفوذ در خاورمیانه بهره‌گیری از رسانه‌ها است. با افزایش میزان دسترسی به رسانه‌های آفلاین و آنلاین در خاورمیانه، تلاش آمریکا نیز برای تاثیرگذاری بیشتر در این کشور‌ها افزایش یافته است. این مساله موجب تقویت مولفه‌هایی از سوی آمریکایی‌ها در حوزه رسانه شده است تا بتوانند حوادث سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در خاورمیانه را مدیریت کنند. 🔴یکی از روش‌های رایج در رسانه‌های غربی برای تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی مردم خاورمیانه "عملیات آستروتورفینگ" است که از آن به «توهم حمایت گسترده مردمی» تعبیر می‌شود. 🔴برخلاف دو دهه گذشته که آمریکا با لشکرکشی به افغانستان و عراق هزینه‌های نظامی و انسانی بسیاری بر خود و بر مردمان این کشور‌ها تحمیل کرد، امروز سیاستمداران آمریکایی به فهم متفاوتی درباره ظرفیت‌های عظیمی هشتگ‌سازی و ترندسازی در پلتفرم‌های جدید رسیده‌اند و بیش از گذشته برای تغییرات ژئوپلیتیک به این ابزار مهم یعنی رسانه متوسل می شوند. 🔴با توسعه تکنولوژی‌های جدید رسانه‌ای پلتفرم‌های پرطرفدار اینستاگرام، فیسبوک و تلگرام، آمریکا مرکز ثقل تغییرات ژئوپلیتیکی در خاورمیانه را از قدرت سخت به قدرت نرم و رسانه‌ای تغییر داده است. @matsa_ir
🔻 عملیات آستروتورفینگ با بهره گیری از قدرت رسانه های اجتماعی آمریکا و غرب چگونه بر افکار عمومی خاورمیانه حکومت می کنند؟ 🔴به دلیل جایگاه ویژه خاورمیانه در معادلات نظام جهانی، بازیگران و قدرت‌های بزرگ تلاش دارند به صورت‌های مختلف در این منطقه نفوذ داشته باشند. یکی از استراتژی‌های پیش روی قدرت های بزرگ خصوصا برای نفوذ در خاورمیانه بهره‌گیری از رسانه‌ها است. با افزایش میزان دسترسی به رسانه‌های آفلاین و آنلاین در خاورمیانه، تلاش آمریکا نیز برای تاثیرگذاری بیشتر در این کشور‌ها افزایش یافته است. این مساله موجب تقویت مولفه‌هایی از سوی آمریکایی‌ها در حوزه رسانه شده است تا بتوانند حوادث سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در خاورمیانه را مدیریت کنند. 🔴یکی از روش‌های رایج در رسانه‌های غربی برای تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی مردم خاورمیانه "عملیات آستروتورفینگ" است که از آن به «توهم حمایت گسترده مردمی» تعبیر می‌شود. 🔴برخلاف دو دهه گذشته که آمریکا با لشکرکشی به افغانستان و عراق هزینه‌های نظامی و انسانی بسیاری بر خود و بر مردمان این کشور‌ها تحمیل کرد، امروز سیاستمداران آمریکایی به فهم متفاوتی درباره ظرفیت‌های عظیمی هشتگ‌سازی و ترندسازی در پلتفرم‌های جدید رسیده‌اند و بیش از گذشته برای تغییرات ژئوپلیتیک به این ابزار مهم یعنی رسانه متوسل می شوند. 🔴با توسعه تکنولوژی‌های جدید رسانه‌ای پلتفرم‌های پرطرفدار اینستاگرام، فیسبوک و تلگرام، آمریکا مرکز ثقل تغییرات ژئوپلیتیکی در خاورمیانه را از قدرت سخت به قدرت نرم و رسانه‌ای تغییر داده است. @matsa_ir
🔻 روایت سازی، استراتژی سیاست خارجی امریکا ✍رسوایی اخیر پیرامون اپلیکیشن ، صرفاً به نقضی ساده در پروتکل‌های امنیتی محدود نمی‌شود؛ بلکه پرده از بحرانی عمیق‌تر در نحوه توجیه اقدامات نظامی آمریکا در فراتر از مرزهایش برمی‌دارد. ✍طبق گزارش‌ها، شماری از مقامات ارشد آمریکایی، از جمله وزیر دفاع «پیت هگسث»، از پیام‌رسان رمزنگاری‌شده سیگنال برای هماهنگی حملات علیه نیروهای انصارالله (حوثی‌ها) در یمن استفاده کرده‌اند. این مکالمات زمانی فاش شد که سردبیر نشریه آتلانتیک به‌طور تصادفی به گروه چت آن‌ها اضافه شد. ✍استفاده از یک اپلیکیشن خصوصی برای بحث درباره موضوعی تا این اندازه حساس - با توجه به پیامدهای آشکار امنیتی - در واشنگتن زنگ خطر را به صدا درآورد. اما آنچه از خودِ ابزار مهم‌تر است، محتوای این گفتگوهاست. ✍در یکی از پیام‌های قابل‌تأمل، هگسث به معاون رئیس‌جمهور، «جی‌دی ونس»، توصیه می‌کند که چگونه مداخله نظامی در یمن را برای افکار عمومی "قابل‌قبول" جلوه دهد: «هیچ‌کس نمی‌داند حوثی‌ها چه کسانی هستند — پس باید تمرکز را بگذاریم روی ۱) شکست بایدن و ۲) نقش ایران.» ✍این جمله نه یک تحلیل راهبردی، بلکه طرحی تبلیغاتی بود — تلاشی حساب‌شده برای ساده‌سازی یک بحران پیچیده و جایگزینی آن با روایتی آشنا و قابل‌فروش برای مخاطب داخلی. ✍چنین رویکردی — تقلیل بحران‌های چندلایه ژئوپلیتیکی به بازی سرزنش رقبا — الگویی آشنا در سیاست خارجی آمریکاست. در برابر پیچیدگی، ترجیح داده می‌شود همه چیز به یک «دشمن» تقلیل یابد، مسئولیت نسبت داده شود و با تکرار یک روایت ساختگی، حمایت عمومی جلب گردد. ✍برای دهه‌ها، ایران نقطه ثقل این روایت‌سازی‌ها بوده است. «نقش تهران» در تحولات منطقه، اغلب بدون توجه به بستر تاریخی و سیاسی، همواره به‌عنوان عامل بی‌ثباتی معرفی شده است تا بهانه‌ برای توجیه مداخلات خارجی آمریکا فراهم گردد. این روایت، به‌جای پرداختن به واقعیت‌های درونی منازعات منطقه‌ای یا بازبینی در سیاست‌های واشنگتن، نقش ایران را پررنگ می‌کند. ✍در مورد یمن نیز، اقدامات اخیر جنبش انصارالله در دریای سرخ — از جمله برخورد با کشتی‌های تجاری — برخاسته از حمایت مستقیم ایران نبود. ✍این اقدامات، پاسخی بود به تصمیم اسرائیل برای ازسرگیری حملات به غزه و جلوگیری از ورود کمک‌های انسانی به این منطقه؛ اقدامی که نقض صریح آتش‌بس - که از قضا با میانجیگری خود آمریکا منعقد شد - تلقی می‌شود. ✍این نقض آتش‌بس، بخشی از روندی وسیع‌تر است که دیوان بین‌المللی دادگستری نیز احتمال وقوع «نسل‌کشی» در بستر آن را مطرح کرده است. اقدام حوثی‌ها در این بستر، اعلام همبستگی با فلسطینی‌ها بود، نه اجرای دستور از سوی تهران. ✍با این‌ حال، روایت‌سازی مقامات آمریکایی از این تحولات، بر محور «دخالت ایران» می‌چرخد و انگیزه‌های واقعی تنش را پنهان می‌سازد. ✍این نخستین بار نیست که چنین الگوهایی در دستور کار قرار می‌گیرد. پیش از حمله به عراق در سال ۲۰۰۳ نیز ادعاهایی درباره ارتباط بغداد با القاعده مطرح شد. در سال‌های اخیر، ایران بارها به‌عنوان عامل اصلی بی‌ثباتی در لبنان، سوریه و یمن معرفی شده — بدون اینکه در مورد زمینه‌های اجتماعی، تاریخی و سیاسی خاص در هر کشور روشنگری شود. ✍پیامدهای این رویکرد قابل‌توجه‌اند. نخست، چرخه تقابل را تداوم می‌بخشد. وقتی ایران به‌عنوان «دشمن همیشگی» معرفی می‌شود، فضا برای دیپلماسی و تعامل سازنده تنگ می‌گردد — حتی در شرایطی که گفت‌وگو می‌تواند مؤثرتر از اعمال فشار باشد. ✍دوم، چنین روایت‌هایی افکار عمومی را از واقعیت منحرف می‌کند. اعتراف هگسث مبنی بر اینکه «هیچ‌کس نمی‌داند حوثی‌ها چه کسانی هستند»، به‌روشنی نشان می‌دهد که مقامات آمریکایی عمداً از ناآگاهی مردم بهره‌برداری می‌کنند، به‌جای آنکه برای آگاه‌سازی تلاش کنند. ✍ در نهایت، خطر محاسبه غلط بالا می‌رود. وقتی سیاست خارجی بر پایه روایت‌سازی و نه ارزیابی واقع‌گرایانه شکل می‌گیرد، احتمال تصمیم‌گیری‌های شتاب‌زده و پرهزینه افزایش می‌یابد. ✍افشای مکالمات سیگنال، یادآور این واقعیت است که تبدیل سیاست خارجی به عرصه روایت‌سازی، یکی از سیاستهای همیشگی مسئولین امریکایی برای پیشبرد اهداف نامشروع خود است. @matsa_ir
🔻 روایت سازی، استراتژی سیاست خارجی امریکا ✍رسوایی اخیر پیرامون اپلیکیشن ، صرفاً به نقضی ساده در پروتکل‌های امنیتی محدود نمی‌شود؛ بلکه پرده از بحرانی عمیق‌تر در نحوه توجیه اقدامات نظامی آمریکا در فراتر از مرزهایش برمی‌دارد. ✍طبق گزارش‌ها، شماری از مقامات ارشد آمریکایی، از جمله وزیر دفاع «پیت هگسث»، از پیام‌رسان رمزنگاری‌شده سیگنال برای هماهنگی حملات علیه نیروهای انصارالله (حوثی‌ها) در یمن استفاده کرده‌اند. این مکالمات زمانی فاش شد که سردبیر نشریه آتلانتیک به‌طور تصادفی به گروه چت آن‌ها اضافه شد. ✍استفاده از یک اپلیکیشن خصوصی برای بحث درباره موضوعی تا این اندازه حساس - با توجه به پیامدهای آشکار امنیتی - در واشنگتن زنگ خطر را به صدا درآورد. اما آنچه از خودِ ابزار مهم‌تر است، محتوای این گفتگوهاست. ✍در یکی از پیام‌های قابل‌تأمل، هگسث به معاون رئیس‌جمهور، «جی‌دی ونس»، توصیه می‌کند که چگونه مداخله نظامی در یمن را برای افکار عمومی "قابل‌قبول" جلوه دهد: «هیچ‌کس نمی‌داند حوثی‌ها چه کسانی هستند — پس باید تمرکز را بگذاریم روی ۱) شکست بایدن و ۲) نقش ایران.» ✍این جمله نه یک تحلیل راهبردی، بلکه طرحی تبلیغاتی بود — تلاشی حساب‌شده برای ساده‌سازی یک بحران پیچیده و جایگزینی آن با روایتی آشنا و قابل‌فروش برای مخاطب داخلی. ✍چنین رویکردی — تقلیل بحران‌های چندلایه ژئوپلیتیکی به بازی سرزنش رقبا — الگویی آشنا در سیاست خارجی آمریکاست. در برابر پیچیدگی، ترجیح داده می‌شود همه چیز به یک «دشمن» تقلیل یابد، مسئولیت نسبت داده شود و با تکرار یک روایت ساختگی، حمایت عمومی جلب گردد. ✍برای دهه‌ها، ایران نقطه ثقل این روایت‌سازی‌ها بوده است. «نقش تهران» در تحولات منطقه، اغلب بدون توجه به بستر تاریخی و سیاسی، همواره به‌عنوان عامل بی‌ثباتی معرفی شده است تا بهانه‌ برای توجیه مداخلات خارجی آمریکا فراهم گردد. این روایت، به‌جای پرداختن به واقعیت‌های درونی منازعات منطقه‌ای یا بازبینی در سیاست‌های واشنگتن، نقش ایران را پررنگ می‌کند. ✍در مورد یمن نیز، اقدامات اخیر جنبش انصارالله در دریای سرخ — از جمله برخورد با کشتی‌های تجاری — برخاسته از حمایت مستقیم ایران نبود. ✍این اقدامات، پاسخی بود به تصمیم اسرائیل برای ازسرگیری حملات به غزه و جلوگیری از ورود کمک‌های انسانی به این منطقه؛ اقدامی که نقض صریح آتش‌بس - که از قضا با میانجیگری خود آمریکا منعقد شد - تلقی می‌شود. ✍این نقض آتش‌بس، بخشی از روندی وسیع‌تر است که دیوان بین‌المللی دادگستری نیز احتمال وقوع «نسل‌کشی» در بستر آن را مطرح کرده است. اقدام حوثی‌ها در این بستر، اعلام همبستگی با فلسطینی‌ها بود، نه اجرای دستور از سوی تهران. ✍با این‌ حال، روایت‌سازی مقامات آمریکایی از این تحولات، بر محور «دخالت ایران» می‌چرخد و انگیزه‌های واقعی تنش را پنهان می‌سازد. ✍این نخستین بار نیست که چنین الگوهایی در دستور کار قرار می‌گیرد. پیش از حمله به عراق در سال ۲۰۰۳ نیز ادعاهایی درباره ارتباط بغداد با القاعده مطرح شد. در سال‌های اخیر، ایران بارها به‌عنوان عامل اصلی بی‌ثباتی در لبنان، سوریه و یمن معرفی شده — بدون اینکه در مورد زمینه‌های اجتماعی، تاریخی و سیاسی خاص در هر کشور روشنگری شود. ✍پیامدهای این رویکرد قابل‌توجه‌اند. نخست، چرخه تقابل را تداوم می‌بخشد. وقتی ایران به‌عنوان «دشمن همیشگی» معرفی می‌شود، فضا برای دیپلماسی و تعامل سازنده تنگ می‌گردد — حتی در شرایطی که گفت‌وگو می‌تواند مؤثرتر از اعمال فشار باشد. ✍دوم، چنین روایت‌هایی افکار عمومی را از واقعیت منحرف می‌کند. اعتراف هگسث مبنی بر اینکه «هیچ‌کس نمی‌داند حوثی‌ها چه کسانی هستند»، به‌روشنی نشان می‌دهد که مقامات آمریکایی عمداً از ناآگاهی مردم بهره‌برداری می‌کنند، به‌جای آنکه برای آگاه‌سازی تلاش کنند. ✍ در نهایت، خطر محاسبه غلط بالا می‌رود. وقتی سیاست خارجی بر پایه روایت‌سازی و نه ارزیابی واقع‌گرایانه شکل می‌گیرد، احتمال تصمیم‌گیری‌های شتاب‌زده و پرهزینه افزایش می‌یابد. ✍افشای مکالمات سیگنال، یادآور این واقعیت است که تبدیل سیاست خارجی به عرصه روایت‌سازی، یکی از سیاستهای همیشگی مسئولین امریکایی برای پیشبرد اهداف نامشروع خود است. ✍️گوش بفرمان ولی امر مسلمین باشیم. 🆔 https://eitaa.com/Resanehassanjavanshir313
🔻 *راهکارهای مؤثر برای تشخیص اخبار جعلی* در دنیای امروز که سرعت انتشار اطلاعات بسیار بالاست، تشخیص اخبار جعلی یک مهارت اساسی است. رعایت نکات زیر می‌تواند به پیشگیری از گمراهی و انتشار اخبار نادرست کمک کند: *۱. اعتبارسنجی منبع خبر* پیش از باور یا بازنشر هر خبری، از اعتبار رسانه یا سایت منتشرکننده مطمئن شوید. منابع رسمی و شناخته‌شده معمولاً قابل اعتمادتر هستند. *۲. حساسیت نسبت به تیترهای اغراق‌آمیز* تیترهای بسیار جنجالی یا احساسی غالباً برای جلب توجه ساخته می‌شوند. استفاده بیش از حد از عبارات «فوری» یا «باورنکردنی» نشانه هشدار است. *۳. بررسی جزئیات نویسنده و منابع* وجود نام نویسنده و اطلاعات قابل راستی‌آزمایی درباره او، اعتبار خبر را افزایش می‌دهد. همچنین اخبار معتبر معمولاً به منابع موثق استناد می‌کنند. *۴. جستجوی خبر در منابع متعدد* واقعی بودن یک خبر را می‌توان از پوشش آن در رسانه‌های معتبر دیگر فهمید. *۵. توجه به تاریخ انتشار* اخبار قدیمی یا مربوط به گذشته ممکن است برای گمراهی مجدد منتشر شوند. همیشه تاریخ را با دقت بررسی کنید. *۶. صحت‌سنجی تصاویر و ویدیوها* ابزارهایی مانند «جستجوی معکوس تصاویر» گوگل کمک می‌کند صحت تصاویر و ویدیوها را بسنجید. *۷. دقت در نگارش و سبک متن * وجود غلط‌های املایی و نگارش احساسی از نشانه‌های اخبار غیرواقعی است. *۸. تحلیل هدف انتشار خبر* بررسی کنید آیا هدف خبر صرفاً تحریک احساسات، ایجاد هراس یا تاثیرگذاری بر افکار عمومی است یا اطلاعات درست و بی‌طرفانه ارائه می‌دهد. *۹. بهره‌گیری از سایت‌های بررسی واقعیت* سایت‌های تخصصیِ راستی‌آزمایی خبر می‌توانند در تشخیص صحت اخبار بسیار مؤثر باشند. *۱۰. توجه به بازخورد و نظرات مخاطبان* گاهی مخاطبان آگاه در بخش نظرات یا شبکه‌های اجتماعی، اطلاعات روشنگرانه‌ای درباره جعلی بودن خبر ارائه می‌کنند. با رعایت این اصول، می‌توانیم سهم موثری در مقابله با نشر اخبار جعلی در جامعه داشته باشیم. •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🔰https://eitaa.com/Resanehassanjavanshir313 ╚═══ 🍃🌺🍃 ═════
🔻 سانسور رژیم اسرائیل، از ابعاد ویرانی‌های ناشی از حملات موشکی ایران سانسورهای نظامی در اسرائیل مانع از انتشار حجم قابل توجهی از اطلاعات می‌شود. https://eitaa.com/Resanehassanjavanshir313