💠 اسراف در غذا خوردن
💬 اسراف در لغت به معناى تجاوز از حد و ميانهروى است.
👈 قرآن مىفرمايد: ... كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ (1)
بخوريد و بياشاميد ولى زيادهروى نكنيد كه خداوند اسراف كاران را دوست ندارد.
📌 غذاى مورد #نياز بدن هر قدر كه باشد اسراف محسوب نمىشود.
💡امام صادق عليه السلام فرمود: ليس فيما اصلح البدن اسراف (2)
آنچه بدن بدان نياز دارد (تا بتواند وظايف خويش را به خوبى انجام دهد) اسراف نيست.
🔹مسأله: خوردن بيجا، پرخورى و زيادهروى مكروه است. (3)
👈 برخى تصور مىكنند كه فقط دور ريختن اسراف است در حالى كه زيادهروى در مصرف، هم اسراف محسوب مىشود و هم آسيب به خود.
👈 بايد به گونهاى غذا طبخ و توزيع شود كه غذا دور ريخته نشود و از طرفى هم شايسته است با توجه به اينكه ميل و اشتهاى افراد متفاوت است، آنها كه ميل كمترى به غذا دارند به اطلاع ميزبان برسانند تا از زياد آمدن و اسراف در غذا جلوگيرى شود.
💠 غذا دادن به ديگران از نظر احكام شرعى
💬اقسامى دارد که در اينجا به چند قسم آن اشاره مىشود:
🔹1. اطعام واجب
الف) اطعام فقرا در #نذر و #كفارات
مانند كفاره خوردن عمدى روزه كه يكى از موارد آن اطعام 60 فقير است براى هر روز و كفاره شكستن قسم كه بايد ده فقير را اطعام كند و يا در كفاره نذر يكى از موارد آن اطعام 60 فقير است. (1)
🔹ب) اطعام همسر و فرزندان
اطعام همسر و فرزندان به اندازه برطرف شدن نياز او بر شوهر واجب است. مقدار و كيفيت آن بستگى به شئون خانوادگى و موقعيت اجتماعى زن دارد. (2)
🔹ج) اطعام اسير (3)
واجب است اطعام اسير و سيراب كردن او در صورت #نياز.
👈 امام على عليه السلام فرمود: اطعامُ الاسير و الاحسان اليه حق واجب (4)
اطعام اسير و نيكى به او حقى است واجب.
👈 امام صادق عليه السلام فرمود:
اطعامُ الاسير حقٌّ عَلى مَن أَسرَه (5)
اطعام اسير حقى است بر گردن كسى كه او را اسير نموده.
🔹د) اطعام #مضطر
👈 مسأله: بر هر مسلمانى واجب است مسلمان ديگرى را كه نزديك است از گرسنگى يا تشنگى بميرد نان و آب داده و او را از مرگ نجات دهد. (6)