⚠️ مذاکره برای کدوم رفاه‼️⁉️ 🔺در کارزار زیست اجتماعی و سیاسی، ملل و جوامع بشری همواره در جدال بوده‌اند جایگاه خود را در نظام جهانی تعریف کنند. این جایگاه، برآمده از دو منشأ بنیادین است: «آزادی» و «رفاه» بر اساس این دو، چهار سبک زندگی، اسلوب زیستن و هویت اجتماعی شکل می‌گیرد: «برده غیرمرفه»، «برده مرفه»، «آزاده غیرمرفه» و «آزاده مرفه». آزاده غیرمرفه، حکایت مِلَل و دُوَلی است که آزادی را بر رفاه ترجیح داده‌اند. 🔻 این ملت‌ها به‌رغم فشارهای اقتصادی و تحریم‌ها، تن به سلطه نداده‌اند و استقلال خویش را حفظ کرده‌اند. «ایرانِ پس از انقلاب اسلامی» نمونه‌ای است از این هویت؛ ملتی که با پایمردی، مقابل تهدیدها و تحریم‌های اقتصادی ایستاده است. هرچند این مسیر دشوار بوده و معیشت مردم را تحت فشار قرار داده، اما ارزش این آزادی در طولانی‌مدت، رفاهی از جنس استقلال را نوید می‌دهد. 🔸رفاهی که نه باج به بیگانگان است و نه به قیمت ذلت به دست می‌آید و استقلالی که نه قلاده استعمار را بر گردن بیندازد و نه اجازه دهد تا امریکا قیمومیتش را گردن گیرد. «آرمان نهایی نظام اسلامی»؛ کشوری که به مرحله «آزاده مرفه» می‌رسد، به واسطه سیاست‌های راهبردی خود، در سه محور کلیدی «قدرت نرم»، «قدرت سخت»، و «قدرت اقتصادی» توازن ایجاد می‌کند. 🔹 در این حالت، استقلال سیاسی به معنای واقعی تحقق یافته است؛ چرا که چنین جامعه‌ای به جای پذیرش قیمومیت و پدرخواندگی بیگانگان، خود را به عنوان بازیگری مستقل در نظام بین‌الملل معرفی می‌کند. رفاه اقتصادی در این مدل نه صرفاً حاصل منابع طبیعی یا اتکای تک‌بعدی به صادرات خام است، بلکه از طریق ایجاد ارزش افزوده، نوآوری در فناوری، و توسعه پایدار تأمین می‌شود. ▫️رفاه، اگر از مسیر وابستگی به نظام سلطه حاصل شود، چیزی جز خیانت به خون شهیدان و آرمان‌های ملتی که برای عزت و استقلال قیام کرد، نخواهد بود. رفاهی که در بستر توافقات تحمیلی و تعهدات یک‌جانبه‌ای چون برجام یا FATF به دست آید، نه پایدار است و نه قابل‌اعتماد. چنین رفاهی، «نان‌خوری استعماری» است، نانی که تاریخ انقضای آن را دیگران تعیین می‌کنند. آیا این ملت، که دهه‌ها برای «آزادی و استقلالش» جنگید، امروز آماده است این دو گوهر گران‌بها را در پای وعده‌های پوشالی غرب قربانی کند؟ آیا حاضریم برای یک توهم رفاه، چوب حراج به سرمایه‌های ملی بزنیم؟ ☑️ «آزاد مرفه» تنها یک هدف اقتصادی نیست، بلکه یک پروژه تمدنی است؛ پروژه‌ای که استقلال سیاسی را به یک دارایی راهبردی و رفاه اقتصادی را به ثمره‌ای پایدار از این استقلال تبدیل می‌کند. ✍ سجاد انجم‌شعاع 🖇 دریافت متن کامل یادداشت #مذاکره 🌐 رسانه حوزه انقلابی (رحا مدیا) 🆔 @rahamedia