هدایت شده از کانال سید حسینعلی مومنی
📍دو محور برجسته ی خطب امروز به باور من:
🔻۱/ در بخش فارسی:
ما در انجام این وظیفه نه تعلل و کوتاهی میکنیم نه دچار شتابزدگی میشویم و آنچه معقول، منطقی و درست است طبق نظر تصمیمگیران نظامی و سیاسی در وقت خود عمل میشود.
(نحن فی اداء هذا الواجب لن نتاخر ولن نصاب بالانفعال وما يحكم به العقل... سينفذ فی الوقت المناسب.)
🔻۲/ در بخش عربی:
ايها الاعزة، القلوب المفجوعة تستلهم السكينة بذكر الله وطلب النصرة منه.
الدمار سيعوض، وصبركم وثباتكم سيثمر عزة وكرامة.
(عزیزان! دلهای داغدار با یاد خدا و طلب نصرت از او آرامش مییابد؛ ویرانیها ترمیم میشود، و صبر و استقامت شما عزّت و کرامت به بار میآورد.)
🔸 اولی: هشدار به دشمن
🔸 دومی: تسکین و تشجیع دوست.
همان استراتژی: "أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ".
✔️ به یاران و عزیزانم که در شبکه های اجتماعی عرب زبان به ویژه متن محور فعال هستند:
به باورم دو هشتگ زیر به غایت ظرفیت "ترِند" شدن را دارد:
۱. #لن_نتاخر_و_لن_نصاب_بالانفعال
نه تعلل و کوتاهی میکنیم نه دچار شتابزدگی میشویم.
۲. #الدمار_سيعوض
ویرانی ها ترمیم می شود.
#سید_حسینعلی_مومنی
http://eitaa.com/momeni14
http://eitaa.com/momeni14
58.33M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📍آآه مادر...
قول می دهیم و همقسم میشویم
امسال نام بارانیات را
با غربتی بِشکوهتر از همیشه،
غریبانه فریاد زنیم.
✓ مومنین پاک طینت!
بشتابید به احیای مقدس ترین اندیشه و مَنِش هستی:
«فاطمه و فاطمیه» صلوات الله علیها.
✦ سُئِلَ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِالسَّلاَمُ عَنْ مَعْنَى
حَيَّ عَلَى خَيْرِ اَلْعَمَلِ فَقَالَ
خَيْرُ اَلْعَمَلِ بِرُّ فَاطِمَةَ وَ وُلْدِهَا... .
از امام صادق صلوات الله علیه در مورد معناى «حى على خير العمل» سؤال شد. حضرت فرمود:
«بهترين عمل، نيكى به فاطمه ص و فرزندان آن حضرت عليهم السّلام است.»
المناقب، ج۳، ص۳۲۶.
#سید_حسینعلی_مومنی
http://eitaa.com/momeni14
http://eitaa.com/momeni14
#نامه_هایی_در_عطر_باروت /۴
عزیز نازنینام
درعمق انزوا،
در نهایت تنهایی،
در لحظه ی وحشت و اضطراب،
در هجوم ابهام و پرسشهای "چه تقدیری انتظارم را می کشد؟" ها
و بسیاری خطورات پر خطر دیگر،
چه چیزی آرامات می کند؟
نوازش کدام دست بر روی شانههایت تسکینات می بخشد؟
لبخند کدام چهره، امید به زیستن و ادامه دادن را برایت مقدور می سازد؟
خُنَکای لحن کلام چه کسی، لحظه ای چشمانات را می بندد تا آسوده تر غرق در رویاهای شیرنات شوی؟
اصلا اگر بگویند در این جهان، هر فردی را که اراده کنی می توانی نامه ای از او خطاب به خودت دریافت کنی؛ مشتاقی پذیرای نامه از چه عزیز یا انسان مهمی باشی؟
دوست داری جملهی لطیف و نوازشگر
"عزیزکم!
آرام باش،
من مراقبتات هستم
اجازه نمی دهم آسیبی به تو وارد شود"
را از چه کسی دریافت کنی؟
میخواهم به تو بگویم
تویی که باور داری "جهان را صاحبی باشد، خدا نام"
تویی که یقین داری، آن خدای واحدِ قادر، مومنیناش را بدون حجّت و پناهگاه رها نمی کند.
به تویی که ایمان داری تمام آنات و لحظات ما با تمام شادی ها و اضطرابهایاش مقابل چشمان و دستانی هست که تو آنها را چشم و دست خدا می دانی و عینالله و یدالله می خوانی اش.
باری می خواهم از کسی بگویم که هیچ موشک و هواپیمای جنگندهای به بلندای اراده و قدرت الهی اش نمی رسد.
از امام و سروَر و تنها پناهمان می گویم،
از تجلی قدرت و اراده ی خدا برای هستی؛
از آخرین امید و پناه بشر؛
از پدر مهربانمان
بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه.
او برایات نامه ای دارد!
خواندیاش؟
شاید در این شلوغی ها هنوز دستات نرسیده باشد!
آدرساش را می دهم...
پیدایش اش کن!
کتاب "الاحتجاج" طبرسی را پیدا کن،
جلد دوماش را باز کن،
نامه ات در صفحهی ۳۲۵ ام است؛
مولایمان برایت نوشته است:
"لأَنَّنا مِن وَراءِ حِفظِهِم بِالدُّعاءِ الَّذي لا يُحجَبُ عَن مَلِكِ الأَرضِ وَالسَّماءِ، فَليَطمَئِنَّ بِذلِكَ مِن أولِيائِنَا القُلوبُ، وَليَثِقوا بِالكِفايَةِ مِنهُ، وإن راعَتهُم بِهِمُ الخُطوبُ."
«ما با دعایمان که از پروردگار زمین و آسمان پنهان نیست مراقبشان هستیم.
دوستان ما به دعای ما دلگرم و آرامدل باشند
و به کفایت این دعا [برای صیانت از بلاها] یقین داشته باشند؛
هرچند که پیشآمدهای دردناک به سراغ آنها بیاید.»
خواندی عزیز دلم؟
پیشآمد دردناک، خاصیت زیست دنیاییست برای تمام آدمی زادگان، اما راه تابآوری و نجات برای مومنین جز این نیست که:
مومنانه به او پناه بریم.
او تمام جهالتها و خطاها و کوتاهیهای گذشتهی مرا خواهد بخشید
اگر به سوی اش پناهنده شوم.
آغوش نوازشگر اَش برای همهی ما جا دارد.
#سید_حسینعلی_مومنی
#نامه_هایی_در_عطر_باروت /۵
سلام عزیز نجیبام
صبح چشمان نگرانات را باز کردی و از اینکه نگاهت به روز دیگری از خدا گشوده شد، خرسند شدی؟
دیدی هنوز سقفی بالای سراَت باقیست و
از تماشای همسر و فرزند و عزیزانات که دستکم ساعاتی در خواب، فارغ از غوغای این جهانِ آشوبکده، آرمیدهاند، نفسی آسوده کشیدی؟
بعد، با خودت گفتی
"مگر از تمام این جهانِ بی کرانه، جز همین آرامش ساده چه می خواهی؟"
شاید هم پیش از ترک بستر رفتی سراغ گوشیات تا ببینی از دیشب چند جانِ شیرین، دیگر در کنار جانانشان نیست و داغی سرد ناشدنی برای همیشه باقی گذاشتاَند.
اما ...
ناگهان چشمات افتاد به خبر اظهار ناگزیر اسرائیل به آتشبس.
باور نکردی، دوباره خواندی، منابع دیگر را بررسی کردی
یقین کردی "اسرائیل پذیرفت در جایاش بِتَمرگد!!!"
خوشحال شدی؟ ذوق کردی؟ چشمانات برق زد و از فریادِ شوق، همه را بیدار کردی؟
"تمام شد، بلند بشید، اسرائیل اعلام آتشبس کرد!"
الهی که همیشه ذوق کنی نازنینام
همیشه با فریاد شادی عزیزانات را بیدار کنی!
اصلا تمام آن احساسات ذوق و امید و شادی که از لحظه ی باز شدن چشمان نجیبات تجربه کردی گوارای وجوداَت.
چه کسی بهتر از تو هموطن صبور و نجیب، شایسته ی شادی؟!!
حال که دل دادی و تا اینجا همراهام بودی اجازه می دهی چند جملهی دیگر برایات بنویسم؟
برای تو که ایمان به قرآن و وعده هایاش داری
برا تو که قلبات لبریز محبت و تسلیم است مقابل حقیقتِ همان قرآن؛ مولایمان بقیه الله الاعظم ص.
اجازه می دهی نکته و تذکاری توحیدی به خوداَم و خوداَت عرض کنم؟
البته فقط برای تو که مشتاق زیست توحیدی و وحیانی هستی:
به نظراَت اسرائیل ظالم است؟؟
حق داری، حق داری!
این چه پرسشیست؟! حتا مرغ پخته هم از شنیدناش خندهاش می گیرد.
اصلا از مصادیق اظهر و ابرزِ ظلم در عصر و مصر ماست.
بسیار خوب
اکنون حاضری یک تمرین توحیدی-وحیانیِ بسیار بسیار دشوار با هم انجام دهیم؟
قرآنِ جانِ ما، این شیوهنامهی زیستِ شیعیان موحدِ امیرالمومنین ص به من و تو می فرماید
ما حق نداریم اندک گرایشی به ظالم داشته باشیم.
بله عزیز دلم
البته که تو به ظالم گرایش نداری و تابع امر مولایمان "کونا للظّالم خصماً" هستی.
ولی این گرایش بسیار بسیار بسیار دقیق و عمیق است.
حتا در حد "رکون"!!!
یعنی نه تنها، ظالم را [که هرکه و هرچه باشد]، نباید تکیه گاه خوداَت قرار دهی، بلکه به آنسو حتا سوق و شوق و اندک گرایش و خرده تمایلی هم نباید داشته باشی و باشم.
چرا؟
چون [معاذالله] آتش غرقمان خواهد کرد. و در این استغراقِ در عذاب، هیچ پناهی جز خدا نخواهد بود و تنهایِ تنهایِ تنها رها خواهیم شد.
و پناه به خدا از چنین فرجامی!
حال
اگر من از اظهار آتشبسِ ظالم، شادان شوم یا از خشماش لرزان، تا چه رسد به اینکه به وعدهی کذبِ کذّابی مانند نتانیاهو، امیدوار؛ بی تعارف با توحید، به اندازهی توحید فاصله دارم که مباد چنین بودنی را.
می فهماَم، اینگونه بودن بسیار دشوار است
اما تو از وقتی که تاج ولایت بقیه الله الاعظم را بر سر گذاشتی،
دشواری ها را برگزیدی تا انسانی، اخلاقی و توحیدی زیست کنی.
من هم میخواهم آرام زندگی کنم
من هم مست و مشتاق آرامِ زندگی و زندگیِ آراماَم.
به قول "قیصرِ" ادبیاتمان:
[شهيدی كه بر خاك مي خفت
سرانگشت در خون خود مي زد و مي نوشت
دو سه حرف بر سنگ:
«به اميد پيروزي واقعي
نه در جنگ،
كه بر جنگ!»]
و این رؤیای حقیقی جز با دست الهی مولایمان محقق نخواهد شد.
شادی و اندوه، شکران و کفران، اقدام و انفعال من و تو را باید تنها و تنها
صاحبمان بقیه الله الاعظم ص بعنوان حجتالله تعریف کند،
نه دراز گوشِ سُم دُرشتی به نام "اسرائیل"!
من ناتوان بودم از چنین بودنی اما
برای تو چنین زیستنی توحیدی و وحیانی آرزو دارم.
بگذریم عزیزِ جاناَم
فعلا این آرامش [گر صهیون نشکنداَش]، گوارای وجوداَت.
مشتاق دیدن و شنیدن امر قرآن و آنچه رضایت مولایاَت است، هستی؟
نوشِ جانِ توحیدیاَت:
"وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ"
و به کسانی که ظلم کرده اند، گرایش و اطمینان نداشته باشید و تکیه مکنید که آتش [دوزخ] به شما خواهد رسید ودر آن حال شما را جز خدا هیچ سرپرستی نیست، آنگاه یاری نمی شوید.
هود/ ۱۱.
#سید_حسینعلی_مومنی
http://eitaa.com/Reyhaan313
#نامه_هایی_در_عطر_باروت /۶
خبر یک خط هم نمی شود:
"۳۵ نفر از کارکنان پدافند هوایی ارتش در دفاع از حریم ایران به شهادت رسیدند"
اما
۳۵ انسان
۳۵ زندگی
۳۵ رؤیا
برای
یک خانه
یک هویت
یک آرمان
برای "مامانْ ایران"!
کافیست تصور کنم
پیراهن سپید و گرانی به تن کردم؛
می گویی:
"این صندلی آلوده است، لباسات لک می شود"
می نشینم؟!
اگر لبه ی تیزی داشته باشد و پیراهنام نخکش شود، چطور؟
اگر صندلی زیر سقفی باشد که از آن رنگ، فقط رنگ، چکه می کند چطور؟
اگر سقف آن خانه، مالکی داشته باشد و تهدیدام کند اگر دستاش به من برسد پیراهنام را و فقط پیراهنام را تکه تکه می کند"
چه؟
آیا بر روی آن صندلی می نشینم؟!
زیر آن سقف می روم؟!
اصلا حوالی آن خانه پیدایم میشود؟!
این ۳۵ نفر، که نه...
این ۳۵ ایران !!
شب ها به روی صندلیای مینشستاند و چشم به صفحه و آسمانی می دوختاند که...،
احتمال؟ نه!
یقین داشتاند؛
لکه و چکه؟
نه نه!
یقین داشتاند بمبی چند صد کیلویی بر فرق سرشان فرود خواهد آمد.
به همین دلیل وقتی با اهل منزل خداحافظی می کردند تا به شیفتشان برسند، در راه پله و آسانسور، فراموشکردنِ وسیله ای را بهانه می کرداَند تا برگرداَند و یک بار دیگر روی محبوبشان را ببینند و عطر تنِ پارهی تنشان را ببویاند.
آنگاه در خلوتِ راه پله یا در تنهاییِ آسانسور بغضشان را بخوراَند و مشتشان را گره کرده و بر پایشان بکوباند...!
یقین داشتاند که به مرکز پدافند... که نه،
به مسلخ میروند!
تنها تردیدشان این بود:
آیا تقدیرشان
این لحظه است...!
یا ...
این لحظه...!
وطن خودِ این ۳۵ نفر است!
///
و اکنون تنها حسرتشان این است:
چرا چند روزی بیشتر عمرشان باقی نبود که امسال هم کنار ما برای مولایمان حسین ص
اشک بریزند و بعد بروند!!
چه کنیم برایشان؟
چه می توانیم بکنیم؟ جز اینکه
امسال اگر چشمانمان لیاقت یافت با زلال اشک برای مولای غریبمان طهارتی یابد فراموششان نکنیم.
و اابته یک کار دیگر ...
با ایران
و
بچه هایاش مهربانتر باشیم.
بچه های "مامانْ ایرانِ" جانمان را میگویم!
#سید_حسینعلی_مومنی
http://eitaa.com/momeni14
http://eitaa.com/momeni14
http://eitaa.com/Reyhaan313
از ایران تشنه تا مرزهای ایالات متحده و مکزیک خشکیده...
[قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِمَاءٍ مَعِينٍ /
بگو: «به من خبر دهيد، اگر آب [آشاميدنى] شما [به زمين] فرو رود، چه كسى آب روانِ آشکار برايتان خواهد آورد؟»
ملک: ۳۰]
همین چند روز کافی بود تا بحران و دشواریهای عطش و کمآبی را با اعماق جانمان درک کنیم.
از بیان دیدگاههای کارشناسی و تجربیات کشورهای موفق در مواجهه با بحرانی اینگونه تا ارائه ی شیوه های صرفه جویی در مصرف و پیشنهاد تهیه ی مخزن و ...
تنها نمونه ای از تکاپوهای محترمی است تا باعث شود قطره ای آب را از کف ندهیم.
اما شاید فراموش کرده باشیم که ما بالغ بر هزار سال است در خشکی و قحطی و بی بارانی در حال تشنه جان دادنایم!
امام باقر ص در خصوص آیه ی بالا فرمودند:
[این آیه (آب جاری حیات بخش) در خصوص امام قائم صلوات الله عليه نازل شده است، می فرماید:
...يقول إن أصبح إمامكم غائبا عنكم لا تدرون أين هو فمن يأتيكم بإمام ظاهر يأتيكم بأخبار السماء و الأرض.../
اگر امامتان از شما غائب شود و ندانيد كه او كجاست، چه كسى امام ظاهرى براى شما خواهد آورد تا اخبار آسمان و زمين را براى شما بياورد...؟
كمال الدين، ج۱، ص۳۲۵.]
کاش در این هزار سال به اندازه ی همین چند هفته ای که تمام دغدغهمان آب حیات بخش جسم است،
به اقیانوس حیات بخشِ جان؛
و راه ایصال به او می اندیشیدیم.
یا بقیه الله ارواحنافداک
تشنه ایم
روا می داری عطش جانکاه دوستانت را ؟!!!
یا ایها العزیز انظر الينا نظرة رحيمة.
#سید_حسینعلی_مومنی
http://eitaa.com/momeni14
http://eitaa.com/momeni14
صف بسته هنر با همه ی پیر و جواناَش/
تا فخر کند بر قلم فرشچیاناَش/
هرکس که تو را دیده شکستهست قلم را/
یا از حسداَش یا غضباَش یا هیجاناَش.¹
تابلوی زندگیاَش را از تمام آثار بی بدیل و نگارگریهای رشک برانگیزاَش زیباتر نقش زد.
چگونه می شود شرافت و حریّت و وارستگی و مناعت طبع و کرامت نفس را یکجا جمع کرد و همه را با هم در قاب زندگی زیست؟!
کافیست فرشچیان شد!
آنگاه خدا عزت و عظمتی نصیبات می کند که هرکه بخواهد در هر گوشه ی این جهان بی کرانه، انار قلباش را بشکند و بغضهای دلدادگی اش را به محضر امام رئوف ص و سیدالشهدا ص تقدیم نماید، ناگزیر است خود را مقابل ضریح و شبکه هایی تصور کند که تو طراحاش بوده ای.
چه کردهای که اینگونه شریک میلیاردها سلام روزانه خدمت حجت خدا شده ای؟!
راستی استاد!
تابلوهایاَت را فراموش نکنی با خودت ببری!
دیوارهای بهشت خدا با تابلوهای تو زیباتر است!
دیگر،
قلم موهایاَت را پاک کن،
این آخرین اثراَت را "حسین ص"، برایاَت رنگ بهشت ابدی خواهد زد.
خداحافظ نگارین استاد نجیب!
۱. پاره ای از غزل محمدحسین ملکیان
#سید_حسینعلی_مومنی
http://eitaa.com/momeni14
http://eitaa.com/momeni14