eitaa logo
•| رِیْحانَةُ‌النَّبْی |•
1.3هزار دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
746 ویدیو
50 فایل
مآدرساداٺ! فڪرڪن‌مآ‌بچہ‌هاٺیم دسٺ‌محبٺ‌بڪش‌به‌سرمون؛ ❞ اینجاهمہ‌مهمان‌حضرٺ‌زهرا{س}هسٺیم:) ❞ ارٺبآط‌با‌خآدم‌کآناݪ⁦ @jahad59 ❞ ڪربـلا⁦❤ ⁩http://app.imamhussain.org/tour ❞ 【 شـرایـط 】 @shurot •|ڪانال‌تحفہ‌ای‌به‌محضر‌آقاست{عج}|•
مشاهده در ایتا
دانلود
میزنی بزن اما... با لگد نزن!!!
میدونی اگه عمو عباس و بابا حسین ام بودن باهات چیکار میکردن؟
یه عمویی دارم... بازوهاش انقدر بزرگه... همیشه منو میزاره رو پاهاش موهامو ناز میکنه...
بابا حسینم انقدر قویِ... شکایت همتونو به بابا حسین و عمو عباسم میکنم....
بابا....... عمو جان.........
+عمه ! +پس چرا بابا حسین و عمو عباس نمیان!!! _عمه : میان عزیزم ، میان..... +اخه این اقاعه هنوز عمو عباس و بابا حسینمو ندیده!!!! میخوام بازوهای عمو عباسم رو بهش نشون بدم
میخوام قد و قامت بابا حسینمو نشونش بدم عمه....
بابای من بهترین بابای دنیاست....
Majid Bani Fatameh - Amo Abbas Alamet Kou [SevilMusic].mp3
2.27M
عمو عباس بی تو قلب حرم میگیره عمو عباس... || @reyhane_nabi ||
60178131.mp3
6.18M
با اینکه من سه سالمه،درد و غمام یه عالمه... این زجر پست لعنتی،هرجا میرم دنبالمه... کف پاهام پـر آبله ست... || @reyhane_nabi ||
|| بسم الله الرحمن الرحیم ||
||اَلسّلامُ عَلَی الخَدِّ التَّریبِ|| سلام بر گونه خاک‌آلود @reyhane_nabi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
آیت الله بهجت (ره) ؛ فردای قیامت که هیچ چیز از انسان نمی خرند اشک بر سیدالشهداء را مثل دانه ی مروارید برایش نقد میکنند صل الله علیک یا اباعبدالله @reyhane_nabi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
•| رِیْحانَةُ‌النَّبْی |•
بسم الله #نامیرا #قسمت_اول بیابان تفتیده و نور لرزان خورشید ظهر، بر دشت ترک خورده و هرم سوزان باد ک
بسم الله تا افق خاکستری، جز خار و خاشاک نبود. انس بن حارث کاهلی به نماز ایستاده بود؛ در میان گودالی طبیعی که در کنارش تک خیمه‌ای کوچک در باد داغ دشت خشک می‌لرزید. در رکوعش، موی بر شانه ریخته اش با ریش بلند و یک‌دست سپیدش، یکی می‌شد. در سجده اش صای فریاد مردان خشم‌گین و چکاچک شمشیر ها و زمین کوب سم اسبان رمیده و هرم آتش و شیون زنان و کودکان و خروش رود، دور و نزدیک می‌شد. به سجده که رفت، انگار چنان بر خاک افتاده بود که هرگز بر نخواهد خواست. برخواست بی آن که عبدالله و همراهان خسته اش را ببیند که تکیده به او نزدیک میشدند؛ تا رسیدند و گرد تک خیمه را گرفتند و عبدالله از اسب پایین آمد و کنار گودال چشم در چشم انس ایستاد تا او موج حیرت از دیدن پیرمردی تنها در بیابانی خشک و دور افتاده را در نگاهش بفهمد؛ که ندید و نفهمید. عبدالله منتظر ماند تا نماز انس به پایان رسید. حالا عبدالله را ‌می‌دید؛ خونسرد و بی هراس، بعد سوارانی را که گرد خیمه‌اش را گرفته بودند و حالا یکی شان پیاده شد و کنار عبدالله ایستاد. عبدالله پرسید: «پیرمرد! تو وامانده‌ای یا در راه مانده؟» «هیچ کدام. مقیم هستم.» عبدالله به تسخّر خندید و به پیرامون اشاره کرد که جز دشت سوزان هیچ نبود؛ و گفت: «مقیم؟! دراین جهنم؟! تنها و بی‌کس؟!» انس گفت: «اینجا جهنم نیست که تکه ای از بهشت است و من تنها نیستم، درانتظار یارانی مانده ام که به زودی می‌رسند و من امید دارم یاری مرا بپذیرند.» و از جا بلند شد. عبدالله از سخنان انس سر در نیاورد. نگاهی به سوار همراهش انداخت. او نیز ابرو انداخت و لب آویخته کرد که یعنی من هم سر در نمی‌آورم. عبدالله رو به انس برگشت و گفت: «نیازی نیست از ما بترسی و یاران نداشته‌ات را به رخ‌مان بکشی! ما نه از مشرکانیم نه حرامی.» انس بی آن‌که به عبدالله نگاه کند، از گودال بیرون آمد و گفت: «ترسی از شما ندارم، چه مشرک باشید، چه حرامی یا مسلمان؛ چرا که به زودی مشرکان و حرامیان و مسلمانان هم پیمان میشوند تا در همین بیابان و همین گودال بهترین بنده خدا و فرزند رسولش را بکشند و بر کشته اش پای‌فشانی کنند.» و به سوی خیمه رفت تا باز هم عبدالله و سوار با حیرت به یکدیگر نگاه کنند. سوار گفت: «گمان میکنم تیغ آفتاب عقلش را زائل کرده و دیگر از یاری ما بی‌نیاز شده است.» « اگر خم چنین باشد، به یاری ما نیازمند تر است.» عبدالله به دنبال انس تا جلو خیمه رفت و گفت: «بسیار خب پیرمرد، گمان کن ما همان یارانی هستیم که در انتظارشان مانده‌ای، اگر یاری می‌خواهی بگو تا یاری کنیم.» انس سر بلند نکرد. گفت: «شما از این سو آمده‌اید، اما آنکه م در انتظارش هستم از آن‌سو می‌آید؛ از حجاز.» «حجاز؟!» سوار گفت: «شاید خودش می‌خواهد به حجاز برود، اما نمی‌تواند.» عبدالله جلو خیمه رسید و رو به انس کرد: «اگر می‌خواهی به حجاز بروی، آن اسب تا حجاز تو را می‌رساند. یا اگر پناهی میخواهیکه در آن آسایش داشته باشی، با ما همراه شو تا در کوفه پناهت دهیم.» انس با لبخندی سرد سر تکان داد و وارد خیمه شد. عبدالله مستأصل مانده بود. صدایش را بلند تر کرد: «یا قرص نانی که سیرت کند، هرچه بخواهی دریغ نداریم، جز آب که خود به آن نیازمندیم.» بعد نگاهی به ام وهب انداخت که پرده کجاوه را کنار زده بود و آن ها را مینگریست. ام وهب گفت: «اگر خیری از ما نمی‌خواهد، رهایش کنیم تا شرمان به او نرسد.» در همین حال انس با مشک بزرگی پر از آب بیرون آمد و گفت: «آن‌چه شما دارید به کار من نمی‌آید، اما آنچه من دارم، نیاز شما را بر می‌آورد.» عبدالله که لب های خشکیده انس را دید گیج گفت: «تو آب در خیمه داری و خود تشنه مانده‌ای؟!» انس مشک آب را به طرف عبدالله گرفت و گفت: «شما مسافرید و روزه بر شما واجب نیست، اما من مقیمم و روزه‌دار.» عبدالله مشک را به سوار داد تا میان همراهان تقسیم کند. سوار رفت و عبدالله رو به انس کرد و گفت: «رفتار تو کنجکاوی مرا بیشتر میکند. تو که هستی؟ در این دشت سوزان، تنها، تشنه؛ و روزه دار؟!» انس چشم در چشم عبدالله خیره ماند. بعد گفت: «انس بن حارث کاهلی از قبیله بنی اسد و تو عبدالله بن عمیر از قبیله بنی کلب که برای جهاد با مشرکان به فارس رفته بودی و اکنون به قبیله ات باز میگردی.» حیرت عبدالله به ترس تبدیل شد. گفت: «تو مرا می‌شناسی؟!» «همان قدر که دیگر کوفیان را؛ و پدران‌شان را؛ که هرگز نه خداوند از آنان راضی بود، نه آنان از خداوند.» عبدالله مات ماند. سر تکان داد و گفت: «سخنان تو مرا می‌ترساند.» انس تلخ خندی زد و گفت: «تو از کردار خود بیشتر باید بترسی، تا سخنان پیری چون من!» عبدالله حیران نگاه کرد و گفت: «من با تو چه کرده‌ام، جز آن که قصد یاری ات را داشتم!» «ببین با خود چه کرده ای» عبدالله گفت: «در این سخن سرزنشی میبینم که خود را سزاوار آن نمی‌دانم، درحالی که نیمی از عمرم را در جهاد با مشرکان بوده ام.» @reyhane_nabi
بابا یکی من را به قصد کُشت میزد هربار گفتم یا علی با مشت میزد یک بار گفتم اسم زهرا مادرت را ُدیدم که نامردی لگد از پُشت میزد... @reyhane_nabi
"دعای فرج" بسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیم اِلهی عَظُمَ الْبَلاَّءُ وَبَرِحَ الْخَفاَّءُ وَانْکَشَفَ الْغِطاَّءُ وَانْقَطَعَ الرَّجاَّءُ وَضاقَتِ الاْرْضُ وَمُنِعَتِ السَّماَّءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَاِلَیْکَ الْمُشْتَکی وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّهِ وَالرَّخاَّءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اُولِی الاْمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ وَعَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَریباً کلمح الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا مُحَمَّدُ اِکْفِیانی فَاِنَّکُما کافِیانِ وَانْصُرانی فَاِنَّکُما ناصِرانِ یا مَوْلانا یا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی السّاعَهَ السّاعَهَ السّاعَهَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمین بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ. @reyhane_nabi
ترجمه ی دعای فرج خدایا گرفتارى بزرگ شد، و پوشیده بر ملا گشت، و پرده کنار رفت، و امید بریده گشت، و زمین تنگ شد، و خیرات آسمان دریغ شد، و پشتیبان تویى، و شکایت تنها به جانب تو است، در سختى و آسانی تنها بر تو اعتماد است، خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، آن صاحبان فرمانى که اطاعتشان را بر ما فرض نمودى، و به این سبب مقامشان را به ما شناساندى، پس به حق ایشان به ما گشایش ده، گشایشى زود و نزدیک همچون چشم بر هم نهادن یا زودتر، اى محمّد و اى على، اى على و اى محمّد، مرا کفایت کنید، که تنها شما کفایت کنندگان من هستید، و یارى ام دهید که تنها شما یارى کنندگان من هستید، اى مولاى ما اى صاحب زمان، فریادرس، فریادرس، فریادرس، مرا دریاب، مرا دریاب، مرا دریاب، اکنون، اکنون، اکنون، با شتاب، با شتاب، با شتاب، اى مهربان ترین مهربانان به حق محمّد و خاندان پاک او @reyhane_nabi
|| بسم الله الرحمن الرحیم ||
||اَلسّلامُ عَلَی الثَّغرِ المَقروعِ بِالقَضیبِ|| سلام بر لبی که با نی زده شد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
اَسْئَلُهُ اَنْ یُبَلِّغَنِی الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ و از او خواهم که برساند مرا به مقام پسندیده شما در پیش خدا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
هر کی تونست این کلیپ رو تا آخرش نگاه کنه و گریه نکنه شاهکار کرده ... سنگدل ترین آدم دلش میریزه پای این کلیپ ... شما حضرت رقیه رو می شناسی؟؟؟ @reyhane_nabi