🔹 #توسل_به_امیرالمومنین_علیه_السلام علامه امینی فرموده بودند : در بغداد کنفرانسی از علما و شخصیت های برجسته بر پا شده بود و مرا نیز به این مناسبت دعوت کرده بودند، وقتی وارد سالن شدم دیدم همه صندلی ها اشغال شده است و صندلی خالی نیست که بر آن بنشینم. عبایم را در وسط سالن پهن کرده و روی آن نشستم (گویا تعمّدی در آن بود که به ایشان اهانت شود) در این میان پسربچه ای سراسیمه وارد سالن شد تا مرا دید گفت : هُو هذا (او همین است). سپس بیرون رفت . من ترسیدم که جریان چیست و ممکن است کاسه ای زیر نیم کاسه باشد. بعد معلوم شد مادر آن بچه غش کرده و قبلاً دعا نویسی که عمامه ای شبیه عمامه علامه امینی داشته دعا نوشته و مادر او خوب شده است، حالا بچه خیال کرده که آن دعا نویس همین آقا است؛ بعد همراه بچه ، شخصی آمد و به من گفت : آقا،شما دعا می نویسی؟ گفتم: آری مینویسم. آنگاه کاغذی برداشتم و در آغاز آن "بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیم" و سپس آیه ای از قرآن را نوشتم و کاغذ را پیچیدم و به او دادم و گفتم : ان شاء الله خوب میشود. بعد که رفت ، گوشه عبایم را به صورت انداختم و به مولی علی علیه السلام متوسل شدم و با گریه عرض کردم : آبروی مرا حفظ کن (در میان این افرادی که حتی اجازه نشستن روی یک صندلی را به من ندادند) یا علی دستم به دامنت! ناگهان دیدم بچه به داخل سالن پرید و گفت :مادرم خوب شد. آنگاه مجلسیان به نظر احترام من نگریستند و مرا با سلام و صلوات در بهترین جایگاه آن سالن نشاندند. این یک نمونه از توسل حقیقی شیفته واقعی علی علیه السلام است که این چنین نتیجه بخش بوده و موجب سر افرازی عالم بزرگ تشیّع در مجلس کذایی گردید. 📚منبع : سرگذشت های تلخ و شیرین قرآن ج ۴ ص ۱۲۹ @reyhaneh_khelghat