هر سال بعد از ماه محرم و صفر که میشد مرحوم علامه امینی خطاب به عزاداران سیدالشهداء (ع) میفرمودند ：کبوتر بازها وقتی یه کبوتر از بازار میخرند ، چند روزی بال و پرش رو میبندند ، روی پشت بام خونه بهش آب و دانه میدن ، بعد چند روز بال و پرش رو باز میکنند ، و پروازش میدن ، اگه اون کبوتر رفت و مجددأ برگشت روی همون پشت بام نشست ، میگن هنر داره و رگ داره ، اما اگه برنگشت و رفت ،روی پشت بام کس دیگه ای نشست ، میگن بی هنر و بی رگ بود!(آهای مردم آهای جوانها ، محرم و صفرگذشت)و توی این دو ماه امام حسین(ع) ماها رو خرید ، بال و پرمون رو بست پیش خودش نگه داشت در این دو ماه میهمان امام حسین(ع) بودیم و هر جا دعوتمون کردند به احترام امام حسین(ع) بود و در واقع از آب و نان امام حسین(ع) خوردیم ،حالا بعد دو ماه بال و پرمون رو باز کرده که پرواز کنیم ، نکنه که بی هنر و بی رگ باشیم ، بریم روی بام کس دیگه بشینیم ، نکنه نان و نمک بخوریم و نمکدون بشکنیم ، بیایید به امام حسین(ع) یه قول بدیم ، قول بدیم که تا ماه محرم سال دیگه فقط کبوتر امام حسین(ع) باشیم و فقط واسه اون پرواز کنیم و فقط روی پشت بام اون بنشینیم. #لبیک‌یا‌حسین @reyhaneh_khelghat