#یه_چی_بگم [هوالله] حس میکنم خدای این روزهای ما آدم های اهل زمین، خدای یونس است! انگار زمین را یک نهنگِ دیوانه قورت داده باشد؛ آنوقت فکر کن داخل شکم این نهنگ، یک دنیا یونس نشسته اند و "الغوث" را به هزار و یک زبان، فریاد می زنند! خدای یونس، خدای اوجِ تنهایی هاست، خدای لحظه های تزلزل است، خدای زخم های کاری و دل های شکسته است... حتی اگر یک دنیا یونس در شکم یک نهنگ دیوانه گیر افتاده باشند و "الغوث" را فریاد بزنند، انتهای قصه ی همه شان با انتهای قصه ی یونس یکیست... «لَّا إِلَاهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَکَ إِنىّ‏ِ کُنتُ مِنَ الظَّلِمِین» #ذکر_یونسیه (انبیاء/87) @rezatofaniyan