حکمت ۱۴۷ بخش دوم ...يَا كُمَيْلُ الْعِلْمُ خَيْرٌ مِنَ الْمَالِ الْعِلْمُ يَحْرُسُكَ وَ أَنْتَ تَحْرُسُ الْمَالَ وَ الْمَالُ تَنْقُصُهُ النَّفَقَةُ وَ الْعِلْمُ يَزْكُوا عَلَي الْإِنْفَاقِ وَ صَنِيعُ الْمَالِ يَزُولُ بِزَوَالِهِ اي كميل: #دانش بهتر از مال است، ۱‌ زيرا #علم تو را #نگهبان است، و مال را تو بايد نگهبان باشي، ۲. #مال با #بخشش كاستي پذيرد اما علم با بخشش فزوني گيرد، ۳. و #مقام و شخصيتي كه با مال به دست آمده با نابودي مال، نابود مي گردد. تدبر در زندگی ات تامل کن و مواردی را پیدا کن که علم، تو را حفظ کرده و مراقب تو بوده و تلاش کن علم ات را نشر دهی و بیان کنی تا زیاد شود و پاکیزه گردد. و در آیات زیر تدبر کن یعنی دو آیه را در کنار هم بگذار و گزاره هایش را استخراج کن. پ.ن ۱. فاطر وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالْأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ كَذَٰلِكَ إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺟﻨﺒﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﭼﻬﺎﺭﭘﺎﻳﺎﻥ ﺍﻧﻮﺍﻋﻲ ﺑﺎ ﺭﻧﮕﻬﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ، (ﺁﺭﻱ) ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ: ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﺪﺍ، ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻨﺪ; ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﻏﻔﻮﺭ ﺍﺳﺖ! (٢٨) ۲. المائده قَالَ رَجُلَانِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُوا عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ وَعَلَى اللَّهِ فَتَوَكَّلُوا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (ﻭﻟﻲ) ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﺍﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ، ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ، ﻧﻌﻤﺖ (ﻋﻘﻞ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺷﻬﺎﻣﺖ) ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺷﻤﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺷﻬﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺷﻮﻳﺪ! ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻳﺪ، ﭘﻴﺮﻭﺯ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﺪ. ﻭ ﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﻛﻞ ﻛﻨﻴﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻳﺪ!» (٢٣) @rezayatazendegi

حکمت 326 نهج البلاغه و قال علیه السلام : الْعُمْرُ الَّذِي أَعْذَرَ اللّهُ فِيهِ إِلَى ابْنِ آدَمَ سِتُّونَ سَنَةً. امام علیه السلام فرمود : *عمرى كه خداوند نسبت به فرزندان آدم در آن اتمام #حجت مى كند (و عذرش را مى پذيرد) شصت سال است. (بعد از آن عذرى پذيرفته نيست).* شرح آیت الله مکارم شك نيست كه انسان در دورانهاى مختلف عمر تحت تأثير انگيزه هاى گوناگونى است؛ در كودكى به بازى ها سرگرم مى شود و در جوانى به #شهوات. هنگامى كه دوران جوانى مى گذرد و بخشى از شهوات رو به افول مى گذارد، شهوت مال و #مقام و مانند آن در انسان زنده مى شود و به آن مى پردازد؛ اما هنگامى كه به دوران پيرى مىرسد كه لااقل از شصت سالگى شروع مى شود آن انگيزه ها نيز در بسيارى از افراد ضعيف مى گردد مخصوصاً اگر به وضع جسمانى خود توجه كنند كه قواى آن به سرعت رو به كاهش مى رود، موهاى سر وصورت سفيد مى شوند، استخوانها ضعيف مى گردند، به تدريج قامت خميده مى شود و نشانه هاى ارتحال از دنيا يكى پس از ديگرى آشكار مى گردند. با توجه به اين مسائل، هوس هاى پيرى در او طغيان نخواهند كرد و او به فكر آينده خويش و سراى #آخرت خواهد افتاد. *اين به آن معنا نيست كه اگر جوانان گناه كنند يا كسانى كه در سنين پايينتر از شصت سال قرار دارند مرتكب خلافى شوند معذورند،* بلكه منظور اين است اگر جوانان و ميانسالان بتوانند عذرى براى خود در پيشگاه خدا بياورند كسانى كه به سن شصت سال و بالاتر مى رسند آن عذرها را نيز نخواهند داشت و به تعبير ديگر گناه اين افراد از گناه جوانان زشت تر و مجازات آن شديدتر است. اين در حالى است كه در بعضى از روايات سن كمترى از شصت سال در اين زمينه ذكر شده است. البته منافاتى ميان اين روايات و امثال آن با آنچه از امام علیه السلام در گفتار حكيمانه مورد بحث آمد نيست، زيرا شدت عمل درباره انسانها نيز مراحلى دارد. در مرحله چهل سالگى كمتر و در شصت سالگى بيشتر است و به تعبير ديگر، حديث چهل سال اشاره به حداقل و حديث شصت سال اشاره به حداكثر است. @rezayatazendegi