1304 ه‍.ش: نامه‌ی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی به شیخ محمدرضا نجفی اصفهانی به‌مناسبت تخریب قبرستان بقیع توسط آل‌سعود: «بسم الله الرحمن الرحیم. به عرض عالی می‌رساند ... دو یوم قبل، بعضی از آقایان که داخل در هیأت منتخبه برای گفت‌وگوی امر مدینه‌ی منوره می‌باشد، وارد به بلده‌ی طیبه‌ی قم شدند و پس از ملاقات ایشان در محل خلوتی، اصرار زیاد داشتند که باید از هر بلدی بعضی از آقایان علماء در قم مجتمع شوند و در خصوص این فاجعه‌ی عظیم تبادل افکار شود. حتی از عتبات عالیات هم باید یا خودشان [بیایند] یا نماینده بفرستند. و دعوت آقایان در این محل [را] تکلیف این جانب می‌شمردند. مستدعی از الطاف حضرت مستطاب عالی آن‌چه چون اول عالِم مُطاع در آن محل حضرت آیت‌الله [حاج‌آقا نورالله] عمّ بزرگوار (دامت برکاته) می‌باشند، از ایشان استفسار نمایید که هرگاه فلانی حضرت عالی را دعوت نماید به قم، آیا صلاح در اجابت او می‌دانید یا نه؟ زیاد بر این عرض ندارم جز التماس دعا در مظان اجابت. ... والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. حرّره الاحقر عبدالکریم حائری.» (اندیشه‌ی سیاسی و تاریخ نهضت حاج‌آقا نورالله اصفهانی، ص 308.) #بقیع #شیخ_عبدالکریم_حائری_یزدی #حاج_آقا_نورالله_نجفی_اصفهانی risheh@