خدا کُناد که ای دوست! بینِ ما چیزی به هم اگر بخورَد، استکانِ ما باشد! #حسین_جنتی

ای کاش در مراتبِ کفرم ثبات بود من خسته ام از این #منِ دیندار پاره وقت! #حسین_جنتی

من! پادشاه مقتدر کشوری که نیست! دل بسته ام ، به همهمه ی لشکری که نیست!  در قلعه، بی خبر ز غم مردمان شهر سر گرم تاج سوخته ام، بر سری که نیست!  هر روز بر فراز یقین، مژده می دهم از احتمال آتیه ی بهتری که نیست!  بو برده است لشکر من، بس که گفته ام از فتنه های دشمن ویرانگری ، که نیست!  من! باورم شده ست که در من، فرشته ها، پیغام می برند ، به پیغمبری که نیست!  من! باورم شده ست ، که در من رسیده است، موسای من، به خدمت جادوگری که نیست!  باید ، برای اینهمه ناباوری که هست، روشن شود، دلایل این باوری که نیست!  هرچند ، از هراس هجومی که ممکن است، دربان گذاشتم به هوای دری که نیست  فهمیده ام ، که کار صدف های ابله است، تا پای جان محافظت از گوهری که نیست!! #حسین_جنتی

دل، در گروِ چند هنر داشتم، این شد... ای بی‌سپران! من که سپر داشتم این شد! رودی که به سَد خورد، زِ اندوه ورم کرد... یعنی عطشِ سیر و سفر داشتم این شد! خاکسترِ گردوبُنِ پیری به چناری، می‌گفت که بسیار ثمر داشتم این شد! با خاکِ سیه، جمجمه‌ی خالیِ جمشید، فرمود زِ افلاک خبر داشتم این شد! نی گفت که تلخ است جهان، گفتمش این نیست... نالید که من بارِ شِکَر داشتم این شد!! #حسین_جنتی

❄️ نشانِ لکّه‌ی مِی ، مانده بر عبای تو هستم مرا قبول کُن ای شیخ! من خطای تو هستم #حسین_جنتی 🌿

که رازِ عشق برون‌می‌زند به ناچاری، چنان‌که بوی خوش از حجره‌های عطاران! #حسین_جنتی

چون کفش کهنه، بی‌کس و تنها مرا گذاشت روز نیاز ، همسفرم را شناختم! #حسین_جنتی