ز آدمی به جهان نام نیک ماند و بس
به مِهر کوش که گیتی به کس وفا نکند
#ادیب_نیشابوری
@robaiiyat_takbait
انگار که یک کوه سفر کرده از این دشت
اینقدر که خالی شده بعد از تو جهانم
#فاضل_نظری
@robaiiyat_takbait
من از بیگانگان هرگز ننالم
که با من هرچه کرد، آن آشنا کرد!
#حافظ
@robaiiyat_takbait
دیدیم...، ولی به خواب و بیداری بود
سریال نشاط و رنج ، تکراری بود
نعش ملخی به شانه ی مورچه ها
خود شاد ترین جشن عزاداری بود!
#محمد_علی_نیکومنش
@robaiiyat_takbait
هرکه در سینه دلی داشت به دلداری داد
دل نفرینشدهٔ ماست که تنهاست هنوز
#ابوالحسن_ورزی
@robaiiyat_takbait
دادم به چشمِ او دلِ اندوه پیشه را
غافل که مست میشکند زود شیشه را
#عرفی_شیرازی
@robaiiyat_takbait
مگو پوچ تا نشنوی حرف پوچ
که خمیازه خمیازه می آورد
#صائب_تبریزی
@robaiiyat_takbait
به جستوجوی تو در چشمِ خلق خیره شدم
غریبه اند برایم تمام رهگذران...
#فاضل_نظری
@robaiiyat_takbait
صد حرف نگفته در دلت جا شده بود
چشمان تَرت ساحل دریا شده بود
در حسرت یک کلام تو پیر شدم
ای کاش که سفره ی دلت وا شده بود
#حسن_باقری
@robaiiyat_takbait
مست آن چنان خوش است که هنگام صبح حشر
چون سَر کِشَد ز خاک ، بگوید: پیاله کو ؟
#افضل_سرخوش
@robaiiyat_takbait
هوای صید منِ ناتوان اگر داری
کمان ز دست بیفکن که یک نگاهم بس
#عاشق_اصفهانی
@robaiiyat_takbait
دعا کردم که برگردد
شده با دیگری باشد
دعاهایی به این تلخی
همان بهتر نمیگیرد...
#نفیسه_سادات_موسوی
@robaiiyat_takbait