eitaa logo
🌷🌷رو به راه🌹🌹
166 دنبال‌کننده
2.6هزار عکس
3.4هزار ویدیو
21 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم🌹 این کانال جهت پیشرفت روزافزون دنیوی و معنوی در این دنیای آخرالزمانی پر از فتنه تشکیل شده است🌹
مشاهده در ایتا
دانلود
هدیه به روح پاک و مطهر امام موسی کاظم صلوات 🌹 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 🌹
✅پرسش: سلام بسیار بسیار ممنون از کانال خوب وبروزتون سوال داشتم👇 1_خمس به چه چيزايي ميگيره؟ 2_چه جوري بايد خمس حساب کرد؟ آیت الله خامنه ای 🌸☘️☘️☘️☘️☘️🌸 ✍پاسخ: سلام خمس در لغت به معنای یک پنجم است و در اصطلاح فقه عبارت است از: پرداخت یک پنجم در آمدی که از راه زراعت، صنعت، تجارت، پژوهش و .....به دست می آید. ✍خمس یکی از فریضه های اسلامی است و قرآن کریم آن را در کنار جهاد (قرار داده) است.و در بیان اهمیت آن، ایمان را با آن پیوند زده و می فرماید: «بدانید آنچه را که سود می برید، یک پنجم آن ،برای خدا و رسول خدا(ص) و خویشاوندان او و یتیمان و مسکینان و در راه ماندگان است، اگر به خدا ایمان دارید و ..» ✅ در هفت چیز خمس واجب مى‌شود: 1. منفعت و در آمد کسب و کار 2. معدن 3. گنج 4. مال حلال مخلوط به حرام 5. جواهرى که بواسطۀ غواصى یعنى فرو رفتن در دریا به دست مى‌آید 6. غنیمت جنگ 7. زمینى که کافر ذمّى از مسلمان بخرد. اما آنچه معمولا مورد ابتلای اکثر افراد بوده و از کیفیت آن سؤال می کنند، قسمت اول یعنی «خمس درآمد» می باشد. که فقها در توضیح آن می فرمایند: 👌هرگاه انسان از تجارت یا صنعت، یا کسبهاى دیگر مالى به دست آورد، چنانچه از مخارج سال خود او و خانواده اش زیاد آید، باید خمس، یعنى یک پنجم آن را به مصارف خاص خود برساند اگر انسان درآمد داشته باشد ودرآمدش یا وسایل خوراکی ومصرفی که از درآمد تهیه کرده است تاسال خمسی باقی بماند هنگام سال خمسی باید خمس آن را محاسبه نماید. 🌹اولین درآمدی که انسان به دست می آورد به عنوان سال خمسی او مشخص می گردد هرسال آن روز باید خمس اموال خود را محاسبه کند. 👈به عنوان مثال: اگر کارمندی، در 31 فرودین ماه، اولین حقوق خود را دریافت کند و تمام درآمد سالیانه اش (تا 31 فرودین سال بعد) را به طور عادی خرج خود و خانواده اش کرد، خمسی به درآمد او تعلق نمی گیرد . اما اگر در پایان سال خمسی وی (31فروردین)، مقداری از درآمدش زیاد بیاید (مثلا آن را در بانک پس انداز کرده باشد)، یک پنجم آن خمس است به دفتر مرجع تقلید خود تحویل دهد تا ایشان آن را به مصارف مربوطه برسانند. -------------------------- --- ✅ حداقل برای ارسال کنید ╭═⊰🍂🌺🌸🍂⊱━╮ http://eitaa.com/joinchat/2371223552Ca5be77fd53 ╰═⊰🍂🌺🌸🍂⊱━╯
امام موسی کاظم (علیه السلام) میفرماید: (( هرکه میخواهد که قوی ترین مردم باشد ، بخدا توکل نمایید.)) سالروز (علیه السلام) رو تسلیت عرض میکنیم @bourse_plase
🔴حکم شرعی روز ☝️ -------------------------- --- ✅ حداقل برای ارسال کنید ╭═⊰🍂🌺🌸🍂⊱━╮ http://eitaa.com/joinchat/2371223552Ca5be77fd53 ╰═⊰🍂🌺🌸🍂⊱━╯
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⭕️ سوال ❓از کودکی به شیوه ای بزرگ شدم که نماز برام خوب جا نیفتاده به همین علت بعضی اوقات نمازم را ترک میکنم راه حل چیست ؟! 🎙 استاد محمدی شاهرودی 🔗 لینک https://btid.org/fa 📎 📎 پرسمان اعتقادی استاد محمدی 👇👇 🔹🔸🔹🔸🔹🔸 ♨️ @ostadmohamadi
5.51M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🖤 زندان مخوفی که حضرت امام موسی کاظم علیه السلام در آنجا زندانی و به شهادت رسیدند. این زندان در بغداد امروزیست که البته همیشه برای دیدن باز نیست. ✅به کانال مداحی بپیوندید👇👇🌺 https://eitaa.com/joinchat/1588920469C3029ca79d2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود : هر چه ایمان انسان کامل تر باشد به‏ همسرش بیشتر اظهار محبت می نماید. بحارالانوار جلد ۱۰۳ ص ۲۲۸
عجب معادله ساده و دقیقی
🔴 سفارش امام کاظم برای دوران غیبت 🔵 هنگامی که پنجمین فرزند وصی هفتم از دیدگان ناپدید شود، به خدا پناه ببرید به خدا پناه ببرید در مورد دین خود که هرگز کسی آن را از شما نگیرد. بی‌تردید برای صاحب این امر غیبتی خواهد بود که بیشتر معتقدین به آن، از اعتقاد خود برمی‌گردند. 📚 الغيبة نعماني ص ۱۵۴ 🌕 برای نجات از هلاکت و طریق سلامت دین در عصر غیبت احساس خطر و ایمان به آخرت لازم است. تا احساس خطر و باور به هلاکت نباشد پناه بردن معنا ندارد و چه زیبا پدر بزرگوار امام کاظم رئیس مذهب به ما دعای غریق را سفارش کرد برای حفظ ایمان و اعتقاد در آخرالزمان : 🔺 زماني ميرسد که امام هدايتگر ونشانه آشکاري نباشد ازحيرت وسرگرداني آن دوره کسي نجات پيدا نميکند مگر کسي که به خواندن دعاي غريق مداومت کند: 🔴 یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ 📚 کمال الدین جلد ۲ ص ۳۵۱ 🆔 eitaa.com/emame_zaman
🔴کنیز زیباروی و امام موسی کاظم علیه السلام مرحوم مجلسی نقل کرده است: که هارون، خلیفه مقتدر و بی‌حیای عبّاسی دستور داد کنیز زیبا صورتی را برای خدمت کردن به امام موسی بن جعفر (علیهماالسلام) به زندان بردند (و منظورش بدنام کردن حضرت بود). امام پیغام داد: «بَل انتُم بِهَدیتکُم تَفرَحُون(نمل:۳۶)؛ این شما هستید که با هدایای خود شادمان می‌شوید»؛ من به کنیز و امثال آن نیازی ندارم. هارون از این پیام سخت خشمگین شد و گفت: به او بگویید ما به رضای تو کنیز را به زندان، نزد تو نفرستادیم، و دستور داد که کنیز را نزد حضرت بگذارند و باز گردند. مدتی گذشت، هارون خادمش را به زندان فرستاد تا خبری بگیرد. خادم به زندان رفت. با کمال تعجب دید آن کنیز به سجده رفته است و مرتب می‌گوید: قُدّوس سُبحانکَ سُبحانکَ، جریان را به هارون گزارش داد. هارون گفت: به خدا سوگند! موسی بن جعفر او را سحر کرده است، کنیز را بیاورید. کنیز را به حضور هارون آوردند، نگاهش را به آسمان دوخت و ساکت ایستاد. هارون پرسید: تو را چه شده؟ گفت: خبر تازه‌ای دارم! وقتی مرا به زندان بردند دیدم این مرد مرتب نماز می‌خواند، بعد از نماز مشغول تسبیح و تقدیس خداوند می‌شود. به او عرض کردم: مولای من! شما کاری ندارید برایتان انجام دهم؟ فرمود: با تو چه کار دارم؟ عرض کردم: مرا برای خدمت به شما آورده‌اند. آن بزرگوار با دست اشاره کرد و فرمود: پس اینها چه کاره‌اند؟! نگاه کردم، باغی دیدم بسیار وسیع و زیبا که اول و آخر آن ناپیدا بود، فرش‌های نفیس در آن گسترده بود و حوریه‌های بسیار زیبا با لباس‌های آراسته در آن جا بودند که هرگز نظیر آنها را ندیده بودم. با مشاهده آنها در برابر خدای خود به سجده افتادم و در سجده بودم که خادم تو به سراغم آمد و مرا نزد تو آورد. هارون گفت: ای ناپاک! شاید وقتی به سجده رفتی اینها را در خواب دیدی؟ گفت: نه! به خدا سوگند! این واقعیات را پیش از سجده دیدم و بعد از مشاهده آنها به سجده افتادم. هارون (به فردی) گفت: این ناپاک را بگیر و مراقب باش کسی این مطلب را از او نشنود، اما کنیز بدون درنگ مشغول نماز شد. از او پرسیدند: چرا چنین می‌کنی؟ گفت: عبد صالح (موسی بن جعفر علیهماالسلام) را چنین یافتم … . راوی این داستان می‌گوید: این کنیز زندگی خود را به همین منوال در بندگی خدا سپری کرد تا از دنیا رفت. این قضیه چند روز قبل از شهادت امام کاظم (علیه‌السلام) رخ داد. بحارالانوار، ج ۴۸، ص ۲۳۸