eitaa logo
مسجد حضرت رقیه «س»
226 دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
2.9هزار ویدیو
144 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⚪️✨8 آبان ماه ، روز شهادت 🕊✨محمد حسین فهمیده است. ⚪️✨او نوجوانی 13 ساله بود 🕊✨که در دوران دفاع مقدس ⚪️✨به شهادت رسید، 🕊✨به همین خاطر این روز به ⚪️✨عنوان روز نوجوان و 🕊✨(بسیج دانش آموزی) ⚪️✨نامگذاری شد. 🕊✨این روز را به همه ⚪️✨نوجوان های عزیز 🕊✨تبریک عرض می نماییم.💐 .@roghaiiehkhoor
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✍پشت دیوار مسجد مطلب خان گروهی از نیازمندان بودند که توان رفتن به شهر برای گرفتن طعام رایگانی که به نیازمندان می‌دادند را نداشتند. مشهدی عبدالله آخر هر شب نانی با شیرۀ انگور در منزل می‌پخت و آن را در گونی بر دوش می‌کشید و شب آن را به نیازمندان گرسنه می‌رساند. روزی به او گفتند: ثروت و دارایی خود را کجا ذخیره می‌کنی؟! گفت: آخر شب بیایید! آنان را به آن مکان برد و گفت: پس‌انداز من شکم نیازمندان است که نیاز به اخذ شاهدی در زمان تحویل پس‌اندازم به رسم امانت‌داری به کسی ندارم، خداوند خود برترین و تنها شاهد من است. دوم: نیازی نیست برای پس گرفتن پس‌انداز امانتم از کسی تقاضا کنم، زیرا خداوند هر زمان مرا در زمان نیاز به پس‌اندازم یافت خودش بدون دست زدن به سپرده‌ام مرا تأمین می‌کند. سوم: شب‌ها را در تلاطم دزدیده شدن پس‌اندازم بی‌قرار نیستم چون کسی را توان سرقت پس‌اندازم جز‌ من‌ نیست. گفتند: چگونه پس‌انداز خود را سرقت می‌کنی؟! گفت: زمانی که پس‌انداز خود را برای نفس‌ام و ریا کرده باشم خود دزد مال خویش گشته‌ام. @roghaiiehkhoor
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌷امام صادق عليه السّلام فرمودند: آن که اخلاق نیکو دارد، او را پاداش انسان روزه دار شب زنده دار است. @roghaiiehkhoor 📚اصول کافی، ج ٢، ص۱۰۰
را ترک کن... یکی از آقایان خواب دیده بود که برآورده شدن حاجتت به دست فلانی است. به نزد او می رود و می گوید: ابتلا به هم و غم داشتیم، ما را نزد شما فرستادند. او با خونسردی جواب می دهد: به ما هم گفتند، اگر حاجتت را به ما عرضه داشتی بگوییم که، آن را ترک کن، گرفتاری دنیایی تو رفع می شود. @roghaiiehkhoor در محضر آیت الله بهجت،ج۲ ،ص۳۵۶.