⚫️ زیارت امام_حسین_علیه_السلام را بخاطر ترس ترک نکن ⚫️#امام_صادق عليه السّلام فرمودند: اى معاویه_بن_وهب ، بخاطر خوف و هراس زيارت قبر حضرت_حسین عليه السّلام را ترك مكن زيرا كسى كه زيارت آن حضرت را ترك كند چنان حسرتى ببيند كه تمنّا و آرزو كند قبر آن جناب نزدش باشد ؛ (سپس حضرت_صادق فرمودند :) آيا دوست ندارى كه خداوند متعال تو را در زمره كسانى محسوب كند كه پیامبر_اکرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و امیرالمومنین و حضرت_فاطمه و ائمه عليهم السّلام برايش دعا مى‏‌كنند؟ آيا دوست ندارى از كسانى باشى كه گناهان گذشته‏‌ات آمرزيده شده و براى گناهان هفتاد سال بعد طلب_مغفرت برايت كنند؟...... 📚 كامل الزيارات ص۱۲

💬عذاب شمر از زبان علامه امینی(ره) 👀نمونه جزا و عقاب علامه امینی تعریف کرده است که: مدتها فکرمی‌کردم که خداوند چگونه شمر ملعون را عذاب می‌کند؟ و جزای آن تشنه لبی و جگر سوختگی حضرت سیدالشهدا(ع) را چگونه به او می‌دهد؟ تا اینکه شبی در عالم رویا دیدم که امیرالمؤمنین(ع) در مکانی خوش آب و هوا، روی صندلی نشسته و من هم خدمت آن جناب ایستاده‌ام، در کنار ایشان دو کوزه بود، فرمود: این کوزه‌ها را بردار و برو از آنجا آب بیاور و اشاره به محلی فرمود که بسیار باصفا و با طراوت بود، استخری پرآب و درختانی بسیار شاداب در اطراف آن بود که صفا و شادابی محیط و گیاهان قابل بیان و وصف نیست. کوزه‌ها را برداشته و رو به آن محل نهادم آنها را پرآب نموده حرکت کردم تا به خدمت امیرالمومنین(ع) باز گردم. ناگهان دیدم هوا رو به گرمی نهاده و هر لحظه گرمی هوا و سوزندگی صحرا بیشتر می‌شد، دیدم از دور کسی به طرف من می‌آید و هرچه او به من نزدیکتر می‌شد هوا گرمتر می شد گویی همه این حرارت از آتش اوست، در خواب به من الهام شد که او شمر، قاتل حضرت سیدالشهدا(ع) است. وقتی به من رسید دیدم هوا به قدری گرم و سوزان شده است که دیگر قابل تحمل نیست، آن ملعون هم از شدت تشنگی به هلاکت نزدیک شده بود، رو به من نمود که از من آب بگیرد، من مانع شدم و گفتم: اگر هلاک هم شوم نمی گذارم از این آب قطره‌ای بنوشد. حمله شدیدی به من کرد و من ممانعت می نمودم، دیدم اکنون کوزه‌ها را از دست من می‌گیرد لذا آنها را به هم کوبیدم، کوزه‌ها شکسته و آب آنها به زمین ریخت چنان آب کوزه‌ها بخار شد که گویی قطره آبی در آنها نبوده است، او که از من نا امید شد رو به استخر نهاد، من بی‌اندازه ناراحت و مضطرب شدم که مبادا آن ملعون از آب استخر بیاشامد و سیراب گردد، به مجرد رسیدن او به استخر، آب استخر خشک شد چنان که گویی سالهاست یک قطره آب در آن نبوده است. درختان هم خشک شده بودند او از استخر مأیوس شد و از همان راه که آمده بود بازگشت. هرچه دورتر می‌شد، هوا رو به صافی و شادابی و درختان و آب استخر به طراوت اول بازگشتند. به حضور امیرالمؤمنین (ع) شرفیاب شدم، فرمودند: خداوند متعال این چنین آن ملعون را جزا و عقاب می‌دهد، اگر یک قطره آب آن استخر را می‌نوشید از هر زهری تلخ تر و هرعذابی برای او دردناک تر بود. بعد از این فرمایش از خواب بیدار شدم. لعن الله قاتلیک یا اباعبدالله الحسین (ع) منابع ؛ 1-البدایه النهایه، ج 8، ص 297 2-یادنامه علامه امینی ص 13 و 14 3-سرنوشت قاتلان شهدای کربلا، عباسعلی کامرانیان https://eitaa.com/roghaiiename

✅مقام معلم از ديدگاه امام حسين (ع) 👈شخصى بنام عبدالرحمان ، در مدينه ، مدتى معلم و آموزگار كودكان و نوجوانان بود، يكى از فرزندان امام حسين (ع ) به نام ((جعفر)) به مكتب او مى رفت . معلم ، آيه شريفه الحمدللّه رب العالمين را به جعفر آموخت . امام حسين (ع ) بخاطر اين آموزش معلم ، هزار دينار و هزار حله (پيراهن مرغوب ) به معلم داد، و دهان او را پر از مرواريد كرد. شخصى از امام پرسيد، آيا آن همه پاداش به معلم ، روا است ؟ امام حسين (ع ) پاسخ فرمود: ((آنچه كه دادم چگونه برابرى مى كند با ارزش ‍ آنچه كه او (معلم ) به پسرم اين جمله را آموخت الحمدللّه رب العالمين ؟!)). در اينجا ذكر اين حديث نيز جالب است كه پيامبر(ص ) فرمود:((وقتى معلم ، آيه بسم اللّه الرحمان الرحيم به كودكى بياموزد خداوند براى او و آن كودك و پدر و مادر كودك ، برائت از آتش را مى نويسد)). (داستان دوستان ج1) https://eitaa.com/roghaiiename

🔰نمونه شاگردان حضرت فاطمه (س) 👈روزی امیرالمومنین(ع) وارد خانه شد و شنید که دخترش زینب به شکل خاصی حروف مقطعه ابتدای سوره‌ها از جمله حروف «کهیعص» که در ابتدای سوره مریم نازل شده است را برای زنان کوفه تفسیر می‌کند. بعد از اتمام درس ، حضرت علی (ع) نزد دخترش حضرت زینب (س) رفت و فرمود : «ای نور چشم من، آیا می‌دانی که این حروف رمزی درباره وقایعی است که در سرزمین کربلا بر تو و برادرت حسین وارد خواهد آمد؟» شیخ صدوق در کتاب «کمال‌الدین» خود روایتی را با همین مضمون از امام حسن عسگری (ع) نقل می‌کند. راوی از امام(ع) سؤالاتی از تفسیر و تأویل آیات می‌پرسید که بحث در باره سوره مریم (س) شد. حضرت در تأویل آیه اولیه این سوره فرمود: «زکریا علیه‌السلام از پروردگار خود خواست که به او اسمای خمسه طیبه را بیاموزد، جبرئیل فرود آمد آنها را به وی آموخت. زکریا چون محمد و على و فاطمه و حسن (ع) را یاد می‌کرد غمش برطرف و گرفتاریش زائل مى‌شد و چون حسین (ع) را یاد می‌کرد گریه گلویش را می‌گرفت و مبهوت می‌شد. یک روز عرض کرد معبود من مرا چه مى‏‌شود که چون چهار نفر از خمسه طیبه را یاد میکنم به یاد آنان از غم‌هاى خود آرام می‌شوم و چون حسین را یاد می‌کنم چشمم اشک می‌ریزد و ناله‌‏ام بلند مى‏‌شود خداى تبارک و تعالى او را از قصه حسین خبر داد و فرمود کهیعص «کاف» نام کربلا است و «هاء» هلاک عترت است و «یاء» یزید علیه اللعنه است که او ظالم بر حسین است «عین» عطش حسین است و «ص»صبر او است‏.» (ج2، ص454) منابع: محلاتی ، 1349 ، ج3 ، ص57 https://eitaa.com/roghaiiename

. https://eitaa.com/roghaiiename

.. https://eitaa.com/roghaiiename

. https://eitaa.com/roghaiiename