eitaa logo
ویژه نامه مشترک امام حسين و ابالفضل عليهم السلام
9 دنبال‌کننده
34 عکس
15 ویدیو
5 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
👈 یاران وفادار یکی از علمای بزرگ شیعه می گوید: من از هنگامی که خواندم یا شنیدم که امام حسین (ع) درشب عاشورا فرمود: من اصحابی بهتر و با وفاتر از اصحاب خود سراغ ندارم در این حرف دچار تردید شدم و نمی توانستم بپذیرم که این سخن از اباعبداللَّه (ع) باشد، زیرا با خود می اندیشیدم که اصحاب آن حضرت خیلی هنر نکردند خوب امام حسین است و ریحانه پیغمبر و امام زمان و فرزند علی (ع) و زهرای اطهر است هر مسلمان عادی هم اگر امام حسین (ع) را در این وضع میدید او را یاری می کرد و آنها که یاری کردند بنابر این خیلی هم قهرمانی به خرج ندادند و آنها که یاری نکردند خیلی آدمهای پست و بدی بودند. پس از مدتی که در این فکر بودم خداوند متعال انگار می خواست مرا از این غفلت و جهالت و اشتباه بیرون بیاورد لذا شبی در عالم رویا دیدم صحنه کربلاست. من هم در خدمت ابا عبداللَّه (ع) آماده ام خدمت حضرت رفتم سلام کردم گفتم: یابن رسول اللَّه من برای یاری شما آمده ام. امام (ع) فرمود به موقع به تو دستور می دهم. کم کم وقت نماز فرا رسید (همانطور که در کتب مقتل خوانده بودیم که سعید بن عبداللَّه حنفی و افراد دیگری آمدند خود را سپر ابا عبداللَّه قرار دادند تا ایشان نماز بخوانند) حضرت به من نیز فرمود: ما می خواهیم هم اکنون نماز بخوانیم تو در اینجا بایست تاوقتی که دشمن تیراندازی می کند مانع از رسیدن تیر دشمن بشوی. گفتم: می ایستم، پس جلوی حضرت ایستادم. و حضرت مشغول نماز شدند، ناگهان دیدم یک تیر به سرعت به طرف حضرت می آید تا نزدیک من شد بی اختیار خود را خم کردم ناگاه تیر به بدن مقدّس ابا عبداللَّه (ع) اصابت کرد در عالم رویا گفتم: استغفراللَّه ربی واتوب الیه، عجب کار بدی شد دیگر نمی گذارم تکرار شود دفعه دوّم تیری آمد تا نزدیک من شد خم شدم باز به حضرت خورد! دفعه سوّم و چهارم هم به همین صورت خود را خم کردم و به آن جناب اصابت کرد. ناگهان دیدم حضرت تبسمی نمود و فرمود: «ما رایت اصحاباً ابرُ و اوفی من اصحابی: اصحابی بهتر و با وفاتر از اصحاب خودم پیدا نکردم.» فورا به خودم آمدم و فهمیدم این که آدم در میان خانه بنشیند و بگوید: «یالیتنا کنا معک فنفوز فوزا عظیما: ای کاش ما هم با تو بودیم و به این رستگار ی بزرگ نائل می شدیم» کار آسانی است و گرنه اگر پای عمل به میان آید آن وقت معلوم می شود که دیندار واقعی کیست! و کی مرد عمل است و چه کسی مرد حرف و زبان. ولی اصحاب اباعبد اللَّه امتحان خود را خوب پس دادند و ثابت کردند که در عزم و رزم خویش محکم و پایدار هستند. 📗 ، ص 239 و 240 ✍️ علامه شهید مرتضی مطهری
💠 پيامبرصلّى الله عليه وآله: أحَبَّ اللَّهُ مَن اَحَبَّ حُسَين؛(1) هر كه حسين (علیه السلام) را دوست بدارد، خداوند دوستدار او است. 🌸 حذيفة بن يمان: پيامبرصلّى الله عليه وآله را ديدم كه دست حسين بن على عليه السلام را گرفته بود و مى‏گفت: يا أيُّهَا النّاسُ هذا الحُسَينُ بنُ عَلِىِّ فَاعِرفُوهُ فَوَ الَّذي نَفسِى بِيَدِهِ إِنَّهُ لَفي الجَنَّةِ و مُحِبِّهِ فِي الجَنَّةِ و مُحِبِّي مُحِبِّيهِ في الجَنَّةِ؛(2) اى مردم! اين حسين، فرزند على است. او را بشناسيد. سوگند به آن كه جانم در دست اوست، او و دوستدارانش و دوستداران دوستدارانش در بهشت‏اند. 🌸 سلمان فارسى: حسين بن على‏ عليه السلام روى زانوى پيامبرصلّى الله عليه وآله نشسته بود و پيامبر او را مى‏بوسيد و مى‏گفت: أنتَ الإمامُ ابنُ الإمامِ أبُو الأئمَةِ، تِسعَةٌ مِن صُلبِكَ و تاسِعُهُم قائمُهُم؛(3) تو امام، فرزند امام و پدر امامان هستى كه نُه تن از ايشان از نسل تو هستند و نهمين آنان قيام كننده آنها است. 🌸 امام حسين‏ عليه السلام : مَن عَبَدَ اللَّهَ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللَّهُ فَوقَ أمانِيِّهِ و كِفايَتِهِ؛(4) هر كه خدا را، آن گونه كه سزاوار او است، بندگى كند، خداوند بيش از آرزوها و كفايتش به او عطا كند. 🌸 امام حسين‏ عليه السلام : لاتَقولُوا بِألسِنَتِكُم ما يَنقُصُ عَن قَدرِ كُم؛(5) چيزى را بر زبان نياوريد كه از ارزش شما بكاهد. 🌸 امام حسين‏ عليه السلام : إنَّ حَوائِجَ النّاسِ اِلَيكُم مِن نِعَمِ اللَّهِ عَلَيكُم فَلاتَمَلُّوا النِّعَمَ؛(6) نياز مردم به شما از نعمت هاى خدا بر شما است؛ از اين نعمت افسرده و بيزار نباشيد. 🌸 امام حسين‏ عليه السلام : مَن سَرَّهُ أن يُنسَأَ في أَجَلِهِ و يُزادَ في رِزقِهِ فَليَصِلْ رَحِمَهُ؛(7) هر كه خوش دارد مرگش به تأخير افتد و روزى‏اش افزون شود. با خويشانش پيوند برقرار كند. 🌸 امام حسين‏ عليه السلام : مِن عَلاماتِ أسبابِ الجَهلِ المُماراةُ لِغَيرِ أهلِ الفِكرِ؛(8) از نشانه‏هاى نادانى، جدل با بى‏فكران است. 🌸 امام حسين‏ عليه السلام : مَن طَلَبَ رِضَى النّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إلَى النّاسِ؛(9) هركه با خشم خدا، خواهان خشنودى مردم باشد، خداوند او را به مردم وامى‏گذارد. 🌸 امام حسين‏ عليه السلام : مَن أحجَمَ عَنِ الرَّأي و عَيِيَت بِهِ الحِيَلُ، كانَ الرِّفقُ مِفتاحُهُ؛(10) هر كه از اظهار نظر درماند و راه چاره درمانده‏اش كند، نرمى و مدارا كليد او باشد. 📚پی نوشت ها: 1️⃣ بحار الأنوار، ج 43، ص 261 2️⃣ الأمالى، صدوق، ص 355 3️⃣ مناقب آل أبى طالب، ج 2، ص 195 4️⃣ بحار الأنوار، ج 71، ص 183 5️⃣ جلاءالعيون، ج 2، ص 205 6️⃣ بحار الأنوار، ج 74، ص 205 7️⃣ همان، ص 91 8️⃣ تحف العقول، ص 248 9️⃣ الأمالى، صدوق، ص 268 🔟 ميزان الحكمه، ح 6869
✳️ گنج پنهانی محبت امام حسین در دل‌های مؤمنین 🔻 حدیثی از رسول گرامی اسلام (ص) نقل است که فرمودند: «اِنَّ لِلْحُسَيْنِ مَحَبَّةً مَكْتومَةً (مَکْنونَةً) في قُلُوبِ الْمُؤْمِنينِ» تحقیقاً برای حسین علیه‌السلام در دل‌های مؤمنین دوستی و محبتِ پنهان‌شده‌ای موجود می‌باشد. قید مکتومه بسیار مهم است. بعضی از حقایق در باطن انسان موجود است که چه بسا خود او از آن‌ها غافل است؛ و در شرایط و موقعیت‌های خاصی ظاهر و بارز می‌شود؛ مثلا گاهی انسان شخصی را دوست دارد و خودش هم متوجه این محبت نیست ولی زمانی پیش می‌آید و شرایط و موقعیتی پیدا می‌شود که می‌فهمد او را دوست داشته است. بعضی چیزها ممکن است تفصیلاً ظاهر نباشد ولی در خانهٔ خیال و باطن انسان موجود است. و شاید عبارت «محبة مکتومة» اشاره باشد به اینکه عشق به امام حسین علیه‌السلام یک گنج پنهانی در دل‌های مؤمنین است و این گنج محبت، ثروت و نعمت بسیار بزرگی است که اگر انسان شرایط دیگر را هم داشته باشد، آن را در وجودش ظاهر می‌کنند و او به مقامات عالیه می‌رسد. 👤 ✅‌‌کانال استاد قرائتی ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ http://eitaa.com/joinchat/3818061843C235cbc6c5e
✅بخش فضائل امام حسین (ع) حرف ع موضوع : علم و دانش 📌امام حسین (ع) همان علی بن ابیطالب (ع) است. روزى طرفداران به رياست عمرو عاص با امام (ع) در مسائل سياسى و اجتماعى به بحث و پرداختند؛ در تمام موارد، آن حضرت با بيان حقايق، آنان را ساخت. معاوية گفت: اى عمرو! تو را به حقّ من ساكت باش؛ زيرا حسين مانند پدرش است و نمى ‏توان او را ساخت. 📚ابن شهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ج4، ص67. 👇👇 🌻 @ahlebait110
⚫️🔘⚫️🔘⚫️ 💢 ✅پرسش: علاوه بر خانواده امام حسین(ع)، چه خانواده‌هایی در کربلا حضور داشتند؟ ✍️پاسخ: بر اساس جمع‌بندی گزارش‌های تاریخی، به نظر می‌رسد بیشتر سپاهیان امام حسین(ع)، چه آنانی که از حجاز آمده بودند و چه آنانی که در مسیر و یا از شهر کوفه به حضرتشان پیوستند بدون خانواده بودند. اما گزارش‌هایی از حضور برخی از خانواده‌ها نیز وجود دارد، البته دقیقاً نمی‌توان مشخص کرد که به غیر از خانواده و بستگان امام چند خانواده دیگر در کربلا حضور داشتند؛ زیرا ممکن است خانواده‌هایی نیز در کربلا حضور داشتند، ولی چون اقدام خاصی از سوی آنان مشاهده نشد، گزارشی در تاریخ از آنان وجود نداشته باشد. ▪️به عنوان نمونه ممکن است آن گروه از برادران امام حسین(ع) که در کربلا به شهادت رسیدند، مانند خود سید الشهداء(ع)، خانواده خود را نیز به همراه آورده باشند. به هر حال؛ گزارش‌هایی از حضور خانواده برخی از شهدا در صحنه عاشورا وجود دارد: 1️⃣ عبدالله بن عمیر کلبى؛ 2️⃣ مسلم بن عوسجه؛ وى با خانواده خویش نزد امام(ع) آمد و خود به آن‌حضرت پیوست و خانواده‌اش را به خانواده امام ملحق گردانید. زمانى که مسلم بن عوسجه به شهادت رسید، کنیز او فریاد «یا ابن عوسجتاه یا سیداه‏» سر داد. 3️⃣ جوانى که - برخی از کتاب‌ها نام او را عمربن جناده انصاری ذکر کرده‌اند- پدرش در میدان به شهادت رسید و مادرش همراه او بود. مادرش به او گفت: در پیش روی امام حسین(ع) آن‌قدر پیکار کن تا به شهادت برسى. فرزند از امام اجازه خواست، اما امام(ع) فرمود: این جوانى است که پدرش به شهادت رسید، شاید مادر او نخواهد که به میدان رود. جوان عرض کرد: مادرم فرمان داد تا به میدان جنگ بروم؛ لذا به میدان رفت و کشته شد. دشمن نیز سر او را برید و به لشکر امام(ع) رساند. مادر سر پسر را گرفت و آن‌را به سمت دشمن پرتاب کرد و به آنها حمله کرد و دو نفر را کشت؛ اما امام(ع) او را دعا کرد و به او فرمود که برگردد. 4️⃣ بر اساس نقل برخی منابع حدیثی و تاریخی؛ رقیه دختر امام علی(ع) همسر مسلم بن عقیل بود و با توجه به این‌که برخی فرزندانشان در کربلا حضور داشته و یکی از آنها به نام عبدالله بن مسلم در کربلا شهید شد. و با توجه به این‌که مسلم به نمایندگی از سوی امام حسین(ع) به کوفه رفته بود و روند عادی آن بود که رقیه خواهر امام نیز به شوهرش بپیوندد، می‌توان احتمال حضور ایشان را – که یکی از اهل‌بیت امام حسین(ع) نیز به شمار می‌آمدند – در کاروان کربلا، احتمالی قوی دانست. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📞 پاسخگویی تلفنی : 096400 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• مرکز ملّی پاسخگویی‌به سئوالات دینی
◾️📝◾️📝◾️📝 💢 ✅پرسش : چرا عزاداری امام حسین(ع) از اول محرم آغاز می‌شود..!؟ ✍️پاسخ: دلایل مختلفی برای این امر ذکر شده است، که از جمله آن می‌توان به کسب آمادگی برای عزاداری در روز عاشورا اشاره کرد، عاشورا مصیبت کمی برای دوستداران اهل بیت عصمت و طهارت نبوده است، برای عظمت مصیبت عاشورا همین حدیث نبوی بس که می‌فرمایند: «إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً»، یعنی «برای شهادت حسین علیه السلام، حرارت و گرمایی در دل‌های مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی‌شود.» 🔹پس چنین حرارت و گرمایی ایجاد آمادگی می‌خواهد، توجه لازم دارد و دهه اول محرم صرف ایجاد توجه و آمادگی برای روز مصیبت بزرگ و روز عاشورا می‌شود. 🔸از سویی دیگر در کتب اسلامی مواردی آمده است، که نشان می‌دهد، اهل بیت(ع) از روز اول محرم عزاداری می‌کردند و این عزاداری‌ها در روز عاشورا به او می‌رسید، به عنوان مثال از امام رضا (ع) حدیث داریم مبنی بر اینکه: «انَ اَبی اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا یُری ضاحِکاً وَ کانَتِ الْکِاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَیْهِ حَتّی یَمْضِیَ مِنْهُ عَشْرَةُ اَیّامٍ، فَاِذا کانَ الْیَوْمُ العْاشِرُ کانَ ذلِکَ الْیَوْمُ یَوْمَ مُصیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ....» که البته حدیث ادامه دار است و معنای آن چنین است: «هرگاه ماه محرّم فرا می‌رسید، پدرم دیگر خندان دیده نمی‌شد و غم و افسردگی بر او غلبه می‌یافت تا آنکه ده روز از محرّم می‌گذشت، روز دهم محرّم که می‌شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود.» •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• مرکز ملّی پاسخگویی‌به سئوالات دینی
🌐📝🌐📝🌐📝 💢 ✅پرسش : آیا پیامبر اكرم(ص) قبل از شهادت امام حسین(ع) برای او گریه و عزاداری نموده‌اند؟ ✍️پاسخ: در برخی روایات آمده، كه رسول خدا(ص) از شهادت امام حسین(ع) خبر داده و بر مصایب او گریه كرده است. ▪️اسماء بنت عمیس در این باره روایت می‌كند: "" در ولادت حسن و حسین قابله جده‌ات فاطمه(علیها السلام) بودم. وقتی حسین(علیه‌السلام) به دنیا آمد، رسول خدا(ص) به سراغ من آمد و فرمود: ای اسماء فرزندم را بیاور. حسین را در پارچه سفیدی قنداق كرده، به دست آن حضرت دادم. در گوش راست اذان و در گوش چپ ایشان اقامه گفتند، آنگاه او را در دامن خود گذاشته و گریستند! عرض كردم: چرا گریه می‌كنید؟ فرمود: بر این پسرم! گفتم: او كه هم اكنون متولد شده است. فرمود: ای اسماء! پسرم را گروه ستمگران خواهند كشت، خداوند شفاعتم را به ایشان نرساند! این مطلب را برای فاطمه مگو، چون تازه بچه‌دار شده است"". ▪️از ام سلمه(یكی از همسران پیامبر) نیز در این باره چنین روایت شده است: ""در یكی از شب‌ها حضرت رسول(ص) از ما دور شدند. غیبت مقداری به طول انجامید، پس از مدتی آمدند، در حالی كه غبار آلود و گرفته به نظر می‌رسیدند و دست خود را روی هم گذاشته بودند، عرض كردم: یا رسول اللَّه(ص) تو را غبار آلود می‌بینم، فرمودند: مرا در این شب به عراق بردند و در محلی به نام كربلا فرود آوردند. در آن جا محل شهادت حسین(ع) را دیدم، كه با گروهی از فرزندان و اهل بیتم در آن جا شهید خواهند شد. همواره خون آن‌ها را جمع می‌كردم و اینك مقداری از آن خون‌ها در دست من موجود است. در این هنگام پیغمبر خون‌ها را به من دادند و فرمودند: این خون را نگه دارید. خون را از آن جناب گرفتم؛ در حالی كه مانند خاك سرخی بودند، خون را در میان شیشه‌ای نگه داشتم، هنگامی كه امام حسین علیه‌السلام به طرف عراق حركت كردند، هر روز آن شیشه را نگاه می‌كردم و او را می‌بوئیدم و به مصیبت او می‌گریستم. روز دهم محرم كه فرا رسید، اول روز به شیشه نگاه كردم. به حال اول دیدم و در آخر روز بار دیگر نگاه كردم. مشاهده كردم، تبدیل به خون غلیظی شده، ناگهان فریادی كشیدم، لیكن از ترس دشمنان مطلب را مخفی داشتم. همواره در انتظار بودم، كه ناگهان خبر قتل حسین بن علی علیهما السّلام را در مدینه اعلام كردند. ▪️از ام سلمه در روایتی دیگر آمده است: یكی از روزها حضرت رسول(ص) نشسته بودند و حسین علیه‌السلام نیز در دامن او بودند، در این هنگام ناگهان چشمانش پر اشك شد، عرض كردم: یا رسول اللَّه(ص) تو را گریان مشاهده می‌كنم. فرمود: جبرئیل نزد من آمد و مرا نسبت به حسین تسلیت گفت و به من اطلاع داد، كه گروهی از امت من او را خواهند كشت، خداوند آنان را از شفاعت من محروم می‌گرداند. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📞 پاسخگویی تلفنی : 096400 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• مرکز ملّی پاسخگویی‌به سئوالات دینی