#قسمت_سی‌وچهارم #باغ_بے_برگے #الهہ_رحیم‌_پور { از آستینم نَفت میریزد...ڪبریت روشن ڪن ،بسوزانم} میثاق با گام هایے سست و لرزان بہ سمتم آمد ... نگاهم بہ اتوبان بود و ماشین هایے ڪہ با سرعت از ڪنارمان عبور میڪردند... میثاق گلویے صاف ڪردو با لحنے ترحم برانگیز گفت: - ثمر.‌‌.. نگام نمیڪنے؟ بے آنڪہ نگاهم را از اتوبان بگیرم ، گفتم: - میثاق ...برو ...نمیخوام صداتو بشنوم... - بہ خدا دارے اشتباہ میڪنے... ڪاش میشد بهت بفهمونم ..ڪاش میشددد...ڪااااش میششد... جملہ اش ڪہ تمام‌شد با غیض سربرگرداندم و گفتم: - اشتبااہ میڪنم؟؟؟ آرہ اشتبااہ میڪنم ..ولے نہ در مورد تو ومهرناز... درمورد ادامہ زندگیم با تو دارم اشتباہ میڪنم. درست میگن ڪہ اگہ از اشتباہ طرف بگذرے بهش فرصت دادے تا دوبارہ تڪرارش ڪنہ. -ثمر...ثمر ...باورم نداارے میدوونم ...ولے بہ جانِ... جملہ اش را ڪامل نڪرد.سرش را پایین انداخت و با مشت بر روے سقف ماشین ضربہ اے زد.... بغض ڪردہ بود و میترسید اشڪهایش جلوے من سرازیر شود...انگشت اشارہ ام را بہ سمتش گرفتم و بالحنے محڪم و جدے گفتم: - روز اولے ڪہ زندگیمونو شروع ڪردیم بهت گفتم اگہ از عرش بہ فرش بیوفتے... اگہ گوشہ خیابون چادر بزنے... اگہ نون خشڪ تو سفرم بذارے ..باهات میمونم ...ولے اگہ دروغ بگے و خیانت ڪنے براے همیشہ از قلبم پرتت میڪنم بیرون... Sapp.ir/roman_mazhabi جان از صورتش رفت...نفسش بہ ڪندے بیرون مے آمد... با صدایے لرزان و ڪلماتے منقطع گفت: - اَ...الان..پرتم...میڪنے ...بیرون؟ جوابے بہ سوالش ندادم .... سرم را برگرداندم و ڪمے نزدیڪ ماشین هاے درحال عبور شدم... دستم را درهوا تڪان دادم و عبارت"دربست"را بلند تڪرار ڪردم... چند لحظہ بعد پژوے یشمے رنگے ڪہ رانندہ اش مرد مُسنے بود برایم نگہ داشت ... سوار شدم و آدرس خانہ ے مامان مرضے را دادم ... ماشین ڪہ حرڪت ڪرد از شیشه‌ے پنجرہ نیم نگاهے بہ عقب انداختم... میثاق ،آشفتہ و پریشان بہ درِ ماشین تڪیہ دادہ بود و در بُهتے عظیم فرو رفتہ بود ... ندایے در درونم فریاد میزد : "طوفان تازہ شروع شدہ ".... ✍🏻نویسنده:الهہ رحیم پور شعر:احسان افشارے اینستاگرام:e.lahe_rahimpoor ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━━┓ 📚Sapp.ir/roman_mazhabi ┗━━─━━━━━━⊰✾✿✾⊱┛ ❤کپی فقط با ذکر نام نویسنده و آی‌دی کانال مجاز است❤