¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥♡🇮🇷♡¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥ 💠رمان مستند، واقعی، از جنس گاندو، و امنیتی #عاکف 👈جلد دوم (سری دوم) ✍ قسمت ۲۲۳ و ۲۲۴ یه چگ آبدار زدم توی گوشش تا یه شوک بهش وارد کنم و از گریه بیاد بیرون. بهش گفتم: +ببین، این ننه من غریبم بازیارو برای من انجام نده. اینا هم دسیسه های تو با اون آشغالایی هست که بهت ضدبازجویی یاد دادند که سر ماهارو با این چیزا گرم کنی و وقت تلف کنی و پروژه رو با ما پیش بیای... ولی نه... نمیزارم... یعنی من نمیزارم.. می فهمی.. من نمیزارم... میخواستم بیچارت کنم.. ولی قانون و شرع اجازه نمیده و دستم بستس. همونطور که روی صندلی نشسته بود خم شدم و صورتم و بردم جلوی صورتش.. طوری که دم و بازدم هر دوتامون به صورت هم میخورد و احساس میکردیمش. بهش گفتم: +تا الان تو بازی گردان و صحنه گردان بودی، اما حالا من بازی گردان و صحنه گردان هستم. دستم و از توی اون گردنبندی که به خاطر تیری که خورده بودم، درآوردم و آزاد کردم... یه خرده درد داشتم... ولی بیخیال درد شدم.. نشستم پشت میز و عطا هم اونطرف میز. هم زمان عاصف هم با گونی اومد و بهش گفتم: +گونی و پلاستیک و گذاشتی برو بالا موضوع شرکت کاریابی رو زودتر پیگیری کنید.. عاصف هم رفت بیرون و شروع کردم به بازجویی از عطا. بهش گفتم: +از کجا شروع شد؟ تو بعد از اینکه من از ترکیه پی ان دی رو آوردم و باهم حرف میزدیم، میگفتی که به درد این کارای امنیتی نمیخوری !! پس اینا چیه؟ این کارا چطور شکل گرفت؟ جاسوس کی بودی توووو من نمیدونستم؟ _اگه به درد میخوردم واقعا، الان اینجا توی چنگ شما نبودم +پس چرا وارد این بازی کثیف و لجن شدی؟ اگه به درد نمیخوردی چند روز چطوری ما رو معطل خودت کردی و بازی دادی؟ _برای من بازی نبود. همه ی زندگیم بود. همه حیثیتم بود... همه ی آبروم بود. +یعنی چی؟ کدوم ابرو؟ کدوم حیثیت؟؟ با جاسوسی و لجن کاری کی با آبرو شد.؟این حرفا یعنی چی عطا؟ _زندگیم.... زندگیم آقای عاکف.... یعنی چی نداره. واضحه خیلی. +تو چی میخواستی که بهش نرسیده بودی؟ دنبال چی بودی که توی زندگیت نداشتیش.. خونه و ماشین و حساب پر از پول.. اینا کم چیزی بود که از همین مملکت و همین انقلاب بدست آوردی؟ _اینا فقط نه.. من زنم و زندگیم و با هم میخواستم.. اصلا تو که خونه محرم من بودی و رفیقم بودی یکبار ازم پرسیدی داروهای خانمت و از کجا میگیری؟ تو مگه رفیق بیست ساله من نبودی؟؟ برای ۶ تا قرص و آمپول میدونی من چی میکشیدم؟ باعصبانیت بهش گفتم: +به خاطر چهارتا آمپول باید یه کشورو به هم میریختی ؟ به خاطر چند تا قرص باید زن و مادر من و که به تو به چشم داداش و پسرشون نگاه میکردن، گروگان میگرفتی؟ به خاطر همین چندتا داروی خارجی باید جاسوسی میکردی و تیم تروریستی تشکیل میدادی؟ به خاطر همین چندتا داروی لعنتی باید خودت و بدبخت میکردی؟ _برای تو چندتا دارو بود.. برای من زن و زندگیم بود. تو حتی یک بار هم ازم نپرسیدی چیکار میکنی. +خب لعنتی، من یه پام ایرانه یه پام لبنان و عراق و سوریه توی این سالهای اخیر.. تو که میدونی من نیستم... به زن و زندگیم به زور میرسم... وقت ندارم با زنم حتی یه خلوت کنم.. خودم هزارتا مشکلات دارم. کجا رفت پس غیرتت... کجا رفت اون مرامت.... من اگر نپرسیدم تو که میدونستی من پیگیرت هستم دورا دور... خب تو میومدی سمتم...میگفتی من فلان مشکل و دارم... تو چه موقعی دیدی من دست رد به سینه کسی بزنم؟؟ تو کی اومدی سمتم عطا ؟؟ هان؟؟ تو کی ازم چیزی خواستی من برات کاری نکردم..؟؟ حرف بزن لعنتی _من نمیخواستم اصلا اینجوری بشه... فقط..... +نمیخواستی چجوری بشه؟؟ فقط چی؟؟ ادامش و بگو... _من نمیخواستم این اتفاقات برای کشور بیفته... +این و همه جاسوس ها میگن... _ولی واقعا من نمیخواستم. +خودتی... اگر نمیخواستی تا این حد جلو نمیرفتی. احمق تو باعث شدی مهندس مجیدی تیر به گردنش بخوره..جَوُون مردم و تا پای مرگ بردی روز عقدش... شک ندارم باعث کشته شدن خسرو جمشیدی هم تو بودی توی ترکیه... فهمیدی ما داریم میریم ترکیه، از اینجا کد فرستادی براشون که ما داریم میریم.. حالا به اونا میرسیم.... اما به وقتش... چون الان باهات حسابی کار دارم... الان بهم بگو از کجا شروع شد؟ اولین بار چی شد.. ساکت شده بود.. بهش گفتم: +چرا لال شدی؟ اگر به حرف نمیای ، من شیوه های خودم و دارم.. به راحتی به حرف میارمت...پس بزار آروم و بدون دردسر شروع بشه و همه چیز به خوبی و خوشی تموم بشه...اینطور برای خودت هم بهتره.. حالا میگی از کجا شروع شد یا نه؟ _چی بگم؟ +همونایی که باید بگی. _من مقصر نیستم. ✍ادامه دارد.... ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥♡🇮🇷♡¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥ 💠رمان مستند، واقعی، از جنس گاندو، و امنیتی #عاکف 👈جلد دوم (سری دوم) ✍ قسمت ۲۲۵ و ۲۲۶ بلند شدم رفتم سمت عطا و با اون دستم که سالم بود، یقش و گرفتم و گفتم: +ببین جاسوس، داری حوصلم و سر میبری.. من سگ بشم نگاه نمیکنم کی هستی و چه موقعیتی داری..من خیلی آرومم، اما روی تو نمیتونم آروم باشم.. چون جزء #نون_خورهای این انقلاب بودی و #خیانت کردی.. منم دشمن دشمنان این انقلابم.. حالا میخواد زنم باشه، میخواد بچم باشه، میخواد برادرم باشه، میخواد رییسم باشه ، میخواد فلان وزیر و فلان قاضی و وکیل باشه یا یه آشغالی مثل تو باشه که بوی لجنش کل ایران و گرفته.. پس سعی نکن که عصبیم کنی.. وقتی ازت میپرسم مثل آدم جواب میدی، وگرنه..... سکوت کردم یه چندثانیه و بعدش به گونی کنار میز نگاه کردم... عطا هم نگاه کرد به اونجایی که من نگاه میکردم.. معلوم بود ترسیده و فهمیده من جدی هستم. بهش گفتم : +تو میدونی من یه کاری و بخوام بکنم میکنم.. پس حرف بزن.. وگرنه بر ضررت هست.. سرت و میکنم توی این گونی، تا سه روز هوا به زور بهت برسه..اما این روش ها قطعا روش من نیست..روش همکارامونم نیست..من بلدم تورو به حرف بیارم..پس حوصلم و سر نبر.. یقش و ول کردم و رفتم نشستم روی صندلیم.. بهش گفتم: +شروع کن.. می شنوم... مکث کرد و بعد از چند ثانیه گفت: _راستش، اولین بار از طرف شرکت یو اس ژاکوپ بهم درخواست همکاری دادند. +چطوری؟ _طریق یه ایمیل. +بعدش. _ایمیل و بررسی کردم و جواب ندادم. +چرا؟ _چون از این پیشنهادات زیاده برای نخبه ها... +اولین بار چه شخصی بهت ایمیل زد.. چه اسمی داشت... _شخصی به نام برایان.. +تو جک اندرسون یا همون تامی برایان و میشناختی؟ _اولین ایمیل و اون زده بود..چون رییس اون شرکت خارجی بود وسوسم کرد.. +خب بعدش... _بعدش اینکه قرار شد من باهاشون همکاری کنم. +همکاری در چه زمینه ای؟ _همکاری فقط در حد مشاوره به شرکتشون. +چطوری پیدات کردند؟ _از روی مقالاتم. +خب چطور انقدر همکاری کردید باهم که تا اینجا پیش رفتید؟ تو که میگی قرار شد در حد مشاوره باشه.. پس این اتفاقات از کجا اومده؟ _قرار شده بود به خاطر مشاوره بهم پول بدن. من گفتم پول نمیخوام... به جای پول داروهای زنم و که فقط توی آلمان بود و ایران نمیتونست بیاره اونارو به خاطر فشار آمریکا به آلمان، چون تحریم بودیم، گفتم از اونجا بگیرن و بیارن ترکیه... بعد گفتم یا من میرم میگیرم ازشون و یا اونا برام بفرستند داروهای خانومم و. چون تامی برایان همش میگفت یه شرکتی هم دارن توی آلمان فعالیت میکنه.. +عطا گند زدی... بدجورم گند زدی. _من مثل تو نیستم. من ترسو هستم. تو آرمان داری. اعتقاد داری.. تو حاضری به خاطر کشورت از زن و زندگیتم بگذری. تو بخاطر شهادتت حاضری از همه چیز بگذری.. من نمیتونم مثل تو باشم... اون تو هستی که میری سه ماه توی بیابون و ریگ زار و کوه.. من نمیتونم.. آره من نمیتونم مثل تو و دیگران باشم.. ولم کنننننننن.. ولم کن لعنتی بزار بمیرم به درد خودددددم.. +ببند دهنت و عطا.. تو یه روزی انقلابی بودی.. پس کجا رفت اون همه آرمان و اعتقاداتت؟ کجا رفت اون همه دغدغت.. عاصف بد جور شاکیه ازت.. اصرار داشت خودش بازجوییت کنه.. اون تورو بیچاره میکنه. ولی من نگذاشتم. اون ده برابر من بدتره.. _عاکف، نزار دست عاصف بیفتم.. بخدا من نمیتونستم.. زنم و دوست داشتم.. +خب مگه ماها نداریم..مگه من زن ندارم.. مگه من زندگی ندارم... مگه این همه همکارات زن و زندگی و خانواده ندارن، هزار برابر تو هم مشکل دارن.. اما به کشورشون خیانت نکردن....همون مجیدی مادر مرده رو که تیر زدید به گردنش، اون روز، روز عقدش بود.. میتونست بگه نمیرم.. سیستم امنیتی کشور هم اجازه نداشت بهش چپ نگاه کنه.. چون میتونست بگه نمیبرم..ماهم مجبور بودیم جلوی دشمن دست از پا درازتر بازی رو واگذار کنیم و دستامون و ببریم بالا.. اما #شرف داشت.. رفت.. خودش گفت من میرم.. ما اصراری نکردیم.. مقامات بالاتر بهش گفتن میتونی نری.. ما یه فکر دیگه ای میکنیم.. دِ حرف بزن لعنتی... _چی بگم دیگه.. ولم کن تورو خدا خسته ام.. یکی دو روز هست از ترس تو نخوابیدم.. +چرا خواستید مجیدی بیاد پی ان دی رو بده؟؟ برنامه تو بود؟؟ یا شمسیان؟؟ سکوت کرد و جوابی نداد.. گفتم: +باشه جواب نده.. ولی من میگم چرا.. آقای عطا خان تو دیدی بعد اینکه اون روز از عملیات ترکیه برگشتم و بهت گِرا دادم که اخبار امنیتی و سری مربوط به سکوی پرتاب داره بیرون درز میکنه، ترسیدی و پیش خودت گفتی.... ✍ادامه دارد.... ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥♡🇮🇷♡¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥ 💠رمان مستند، واقعی، از جنس گاندو، و امنیتی #عاکف 👈جلد دوم (سری دوم) ✍ قسمت ۲۲۷ و ۲۲۸ +.....ترسیدی و پیش خودت گفتی بزار مجیدی رو بندازم جلو و بگم یه خرده مشکوکه و ذهن عاکف و با این درگیر کنم.. بعدشم دیدی ضدجاسوسی ایران چیزی نتونست از مجیدی گیر بیاره و بچه مردم سالمه سالم هست و هیچ مشکل امنیتی نداره، پیش خودت گفتی به کشتنش بدم.. هان؟؟ آره؟؟ جناب لجن آره؟؟ قاتل آره؟؟ درست میگم یا نه؟؟ عطا کلافه شده بود... با التماس گفت: _بس کن امروز... نمیتونم جواب بدم. +چی؟؟ چی گفتی؟؟ نشنیدم دوباره بگو.. نمیتونی.. باشه.. ولی من کاری میکنم بتونی.. بلند شدم برم سمت گونی تا کلش و بکنم توش یه خرده به نفس نفس بیفته دیدم میگه: _خواهش میکنم.. بیخیال شووووو...تورو روح پدرت بی خیال شو.. +پس حرف بزن آدمِ بزدل.. من نمیدونم اسراییل و آمریکا چی بهتون آموزش میدن که انقدر ترسویید.. برگردیم سر اصل مطلب.. جدای مشاوره دیگه ازت چی خواستن _اوایلش در حد مشاوره بود. کم کم جلوتر رفتیم یه سری بحث ها و اطلاعات و ازم خواستن. بهم قول داده بودن بهترین بورسیه دانشگاه آمریکارو بهم بدن. قول دادن بیشترین پول و در ازای این اطلاعات و مشاوره بهم بدن....جدای اون پول ها و تسهيلات، داروی خانومم رو هم برام ارسال کنن. +اگه قرار شده بود بهت بورسیه بدن چرا نرفتی؟ _قرار بود یک ماه پیش برم. ولی خود تامی برایان بهم ایمیل زد فعلا بمون ایران و صبر کن. +حتما دلیلشم این بود که بمونی و آخرین ضربه علمی و امنیتی رو به کشور بزنی و بعدش بری؟ _تو که همه چیز و میدونی.. آره اون دقیقا همین و گفت. من بعد از کشته شدن خسرو جمشیدی توی ترکیه فهمیدم توی بد باتلاقی قرار گرفتم و دارم بازی میخورم.. دیگه مجبور شدم تا تهش برم. بلند شدم و محکم زدم روی میز و گفتم: +لعنتی تو اگر همونجا هم بهم میگفتی هم چیز و، من نجاتت میدادم. اما نگفتی... خودت با دست خودت رفتی توی لجن.. احساس کردم دستم سرد شده و انگار یکی یه پارچ آب یخ ریخته روی دستم. یه لحظه متوجه شدم دستم خونریزی داره میکنه... و انقدر ذهنم درگیر بازجویی شد نفهمیدم دستم زخمیه و نباید باهاش مشت میزدم.. فوری اومدم سمت در و، باز کردم که برم بیرون، دیدم عاصف توی حیاط ایستاده.. سوت زدم براش و اومد سمتم فوری.وقتی رسید وحشت زده گفت: _دستت و چیکار کردی؟ +هیچچی در و قفل کن بیا بریم بالا. اون گوشیم و دلبند جیگرش و (باطری و سیم کارت) زیر اون کیسه هست بگیرش بیار بالا. رفتیم بالا و خانم ارجمند زنگ زد به بچه های تیم پزشکی اداره، و اونا هم یک ربع بعد اومدند. فوری مجوز به خونه صادر شد ، و اومدن داخل و جلوی خون ریزی دستم و گرفتن. باندش و عوض کردن. پانسمان کردن و شست و شو دادن جای بخیه و عمل و بعدش رفتن. به عاصف گفتم: +بیا بریم کارت دارم. از اون واحد اومدیم بیرون و گفت: _چیزی شده؟ +بیا بریم پشت بوم. با آسانسور رفتیم بالا.وقتی رسیدیم سر حرف و باز کردم و در مورد یه سری مسائل گفتگو کردیم.. بهش گفتم: +عاصف اگه میشه یه زحمت بکش، بررسی کن تامی برایان توی ترکیه هست یا یه کشور دیگه.. ببین منابع ما در خارج از کشور چه خبری میدن. _میتونم بپرسم بابت چی؟ +تو بگیر خبرش و بعدا بهت میگم.. ما باید سوارش بشیم.. ضمنا، عطارو از زیر زمین و فضای تاریک در نیارید فعلا..بزارید همون زیرزمین بمونه.. به عطا کسی حق نداره دسترسی داشته باشه مگر خودت. شبارو من میمونم تو برو خونه. روزا بیا که من برم استراحت کنم.. میخوام روانیش کنیم. بی خوابی بهش بدیم. حق نداره بخوابه. کلا توی تاریکی باید باشه.. چپ و راست میریم بازجویی.. هم من و هم تو.. اون مرموزه..میدونم که حالا حالاها بهمون پا نمیده.. ولی با روحیه ای که ازش سراغ دارم، عذاب روحی بهش بدیم، زبون باز میکنه.. _ عاکف تو برو خونه من خودم کلا می مونم.. دستتم اینطوریه.. بری استراحت کنی بهتره.. +نه کار دارم کلی اینجا. باید بمونم بازجویی رو تکمیل کنم. _عاکف، تو الان از لحاظ روحی و جسمی توی بد وضعیتی هستی... خانومتم همینطور.. یه کم حرف گوش کن... کنار خانومت باش.. بخصوص شب ها... خانومت جوونه، سنی نداره و میترسه... این اتفاقات اخیر اون و توی شوک روحی و فکری برده... ولی به روی خودش نمیاره... انقدر خودت و درگیر کار و مسائل امنیت ملی نکن... همین کارارو کردی تهش شده این که دشمن حتی به خانوادتم میخواد ضربه بزنه... من خیر و صلاحت و میخوام.. حاجی خیلی ازت دلخوره... +ول کن تورو حضرت عباس عاصف.. حاجی اخلاقش طوریه که من.... ✍ادامه دارد.... ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥♡🇮🇷♡¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥ 💠رمان مستند، واقعی، از جنس گاندو، و امنیتی #عاکف 👈جلد دوم (سری دوم) ✍ قسمت ۲۲۹ و ۲۳۰ +ول کن تورو حضرت عباس عاصف.. حاجی اخلاقش طوریه که من دست توی گوشم میکنم گیر میده..حوصلش و ندارم.. _عه.. زشته عاکف.. اون صلاحت و میخواد.. عین یه پدر برات بزرگی کرده و همیشه دوسِت داشته و داره..امروز پیشش بودم میگفت این پسره اصلا حرف مارو آدم حساب نمیکنه.. برو خونه داداش جان.. برو استراحت کن... تا همینجاشم برای این کشور و این مردم دِینت و ادا کردی.. هم خودت و هم خانوادت.. پدرت شهید شده.. خودت جانباز شدی چندبار. یه کم به فکر زندگیت باش. حداقل فکر خودت نیستی ، فکر خانومت باش.. اون طفلک چه گناهی کرده شده زن تو +نمیدونم والا. چی بگم عاصف. خودمم خسته شدم دیگه. نه از کارم، از این وضعیت که همش درگیر اتفاقات امنیتی میشیم... یه روز ضد انقلاب برامون داستان درست میکنن. یه روزم خارجی‌ها.. دست از سرمون بر نمیدارن.. امروز هم که حکم زدن دادن دستم که بشم مسئول معاونت ضدجاسوسی. _باباجان، به خدا بهتره. عاکف میشینی سرجات و ریاست میکنی. انقدر درگیر پرونده های عملیاتی درون مرزی و برون مرزی نمیشی و حضور میدانی نداری... حضور میدانی و عملیاتیت کمتر هست.. +آخه عاصف من آدمِ پشت میز نشستن نیستم. من باید کف عملیات باشم. پشت میز نشستن برای چهارتا سوسول هست. _هههههه دهنت سرویس.. رسما حاج آقای(.....) و حاج کاظم و حق پرست و همه و همه رو بردی زیر سوال. +نه خب، اونا که کاراشون و کردن. ولی عاصف من بشم معاونت ضدجاسوسی، خدا میدونه چقدر سازمان تحت فشار قرار بگیره.. به نظرم حاج آقا(......)عمدا اینکارو کرد تا فشارا از روی خودش کمتر بشه. چون جیسون رضاییان و که بچه ها گرفتن، بعضی سیاسیون گفتند این خبرنگاره و فلان و بیثار. حاجی رو هم تحت فشار قرار دادند که آزادش کنه.. حاجی هم کوتاه نیومد.. اون موقع یادمه این و حاج کاظم همش تحت فشار بودند اما زیر بارش نمیرفتن.. الانم میخواد من و بندازه توی ضدجاسوسی ، چون میدونه خرده برده با کسی ندارم و رحم به صغیر و کبیر ضدانقلاب و جماعتِ جاسوس ها نمیکنم.. عاصف من برم ضدجاسوسی، پته خیلی از #مسئولین بخصوص دوتابعیتی ها رو میریزم رو آب... بعد ادامه دادم و گفتم: +اگه برم اونجا، درخواست میدم که تو رو هم بیارن اون واحد.. حاضری بیای پیش من کنار دستم باشی و باهم کار کنیم؟ _والا دلم میخواد.. چون کار کردن با تورو دوست دارم.. ولی مهم اینه که کدوم قسمت بخوای ازم استفاده کنی. +حالا، بهت میگم. بزار روش فکر کنم.. فعلا که خودم قبول میکنم اون معاونت و یا نه، روش دقیق فکر نکردم.. ولی اگر قبول کردم ، قطعا یکی از پیشنهاداتم برای به کار گیری در اون معاونت تو هستی.. تو هم آمادگیش و داشته باش. بعدا نگی که نگفتم.. میخوام بیشتر عملیاتی باشی اونجا.. چون من و تو خیلی سال هست داریم باهم کار میکنیم.. میشناسمت و تو هم من و میشناسی.. از روحیات و دغدغه همدیگه باخبریم.. مهمتر از همه اینکه هردوتا جوان انقلابی هستیم.. _باشه حاجی چشم... من که از خدامه با تو باشم.. راستش اول که گفتی امکان داره برم ضدجاسوسی دلم یه جوری شد.. دوست نداشتم از واحد ما بری..اما گفتی اگر بری منم میبری اونجا خدا میدونه چقدر خوشحال شدم.. +عزیزمی عاصف جان.. _الانم لطفا برو خونه، فردا بیا.. کاری نیست که.. یک مرحله بازجویی کردی. +عاصف خیالم اینجا و از همه چیز و همه جهت جمع باشه؟ _آره فدات شم برو. مارو دست کم نگیر. +نه دورت بگردم این چه حرفیه.. اتفاقا تو هستی خیالم جمع هست.. تورو خدا حساسیت های من و به پای شرایط کاریمون بزار.. نه به پای دیکتاتور بازی‌های من توی پرونده.. اگر سخت میگیرم خدا میدونه الکی نیست.. تو که باخبری چه وضعیتی هست الان... _آره حاجی قبول دارم.. برو مرد، خیالت جمع باشه. اومدیم پایین و رفتیم دفتر و گوشیم و گرفتم و از جمع خداحافظی کردم. با تیم حفاظتم برگشتیم اداره.. رفتم دفترم و به مسئول دفترم گفتم کسی و راه نده، تلفنم وصل نکن.. فقط تلفن دفتر حاج آقا(......)و حاج کاظم و مجازه وصل کنه..و بقیه رو خودش رفع رجوع کنه. نشستم توی دفترم و نیم ساعت چهل دیقه به زَر به زور و با هزار درد بازو، یه گزارش مختصر از بازجویی نوشتم.. دیدم درد دستم داره من و میکشه... سابقه نداشت من بخاطر یه تیر خوردن اینطور درد بکشم.. چون چندبار در سوریه به پاهام و دستم تیر خورده بود. بعد از چندوقت خوب میشدم.ولی این بار واقعا درد و خونریزیش زیاد بود. گزارش و گذاشتم توی پاکت و به مسئول دفترم گفتم بیاد پلمپش کنه..... ✍ادامه دارد.... ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥♡🇮🇷♡¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥ 💠رمان مستند، واقعی، از جنس گاندو، و امنیتی #عاکف 👈جلد دوم (سری دوم) ✍ قسمت ۲۳۱ و ۲۳۲ گزارش و گذاشتم توی پاکت و به مسئول دفترم گفتم بیاد پلمپش کنه و مهر فوق سری رو بزنه و بفرسته دفتر حاج‌کاظم.. دیگه خودم نرفتم بالا.. چون میدونستم برم باز سرحرف اینکه پست ضدجاسوسی رو باید تحویل بگیری، به روم میاره و حوصله ندارم.. فوری اسلحه و وسائلم و برداشتم و از در پشت ساختمون اداره رفتم بیرون. زنگ زدم به رانندم و تیم حفاظتم گفتم بیاید فلان خیابون من کنار در غربی اداره ایستادم.. اونا هم هنگ کردن انگار.. بلافاصله جاده رو یک طرفه گرفتن اومدن. بنده های خدا بدجور احساس مسئولیت میکردن.. گفتم ببرن من و خونه.. توی مسیر دوتا سبد گل هم گرفتم و بردم خونه که بدم به مادرم و فاطمه. وقتی رسیدم، خانمای محافظ که من و دیدن، دیگه ماموریتشون تموم شد تا فردا، و رفتن اداره.. رفتم سمت مادرم و دستش و مثل همیشه بوسیدم و عطر چادرش من و مستم کرد.. گل و بهش دادم و یه کم شوخی کردیم و بعدش رفتم سمت فاطمه که روی مبل نشسته بود و داشت آبمیوه میخورد.. نگاش کردم و یه لبخندی زدیم هردوتا و گل و دادم بهش.. یه کم کنارش نشستم و با مادرم و فاطمه گفتیم و صحبت کردیم و.... به روی خودم نمیاوردم دردم و !! رفتم دوتا ژلوفن خوردم و بعدش رفتم دراز کشیدم توی اتاقم. دیدم یکی در میزنه.گفتم: +بفرمایید... درو باز کرد دیدم فاطمه هست.. بلند شدم از روی تخت و رفتم کمکش کردم و زیر بغلش و گرفتم و آوردمش روی صندلی کنار تخت نشست..چون یه پاش شکسته بود دوباره وِلو شدم روی تخت.. یه کم حرف زدیم و یه کوچولو تونستم خنده رو لبهاش بیارم تا از فضای شوکی که بهش وارد شد و درونش سپری میکنه بیاد بیرون کم‌کم... بهش گفتم: +فاطمه جان ما الان یکی دو روز هست که اومدیم.. قبلش هم شمال بودیم و توی بیمارستان هم ازت نپرسیدم که چیشد دزدیدنت و چی شد نجات پیدا کردی.. اگر برات سخت نیست الان، بهم بگو.. تعریف کن چی شد و چطور این اتفاق افتاد.. چون من باید پرونده رو تکمیل کنم.. _وای محسن.. تورو خدا الآن نه.. اصلا خوب نیستم.. وضعیتم داغونه به جون تو.. یادم نیار اون روزارو. بلند شدم از روی تخت و رفتم لبه تخت نزدیک صندلیش نشستم. بهش گفتم: +فاطمه جان، کاملا حق با تو هست.. ولی اطلاعاتت بهمون کمک میکنه تا دشمن و ببریم زیر ضربه..این موضوع و اتفاقات اخیر از لحاظ درگیری با سلاح و دزد پلیس بازیش تموم شده، اما از جنبه و حیث امنیتی و اطلاعاتیش تموم نشده و نخواهد شد الی یوم القیامه.. ما با اینا هر روز درگیری داریم.. حالا بگو ببینم چی شد.. _میشه حداقل شب صحبت کنیم.. الان مادرت توی پذیرایی تنها نشسته ما اینجاییم خوب نیست... بریم پیشش.. شب که رفت باهم صحبت میکنیم. +مگه میخواد بره. _ظاهرا میخواد بره.. شب قراره خواهرت حسنا خانم و شوهرش آقا رضا بیان دنبالش ببرن خونه خودشون.. بزار تا اون موقع منم خوب فکر میکنم به اتفاقات، بعدش همه چیز و میگم... خواهش...باشه!؟ +باشه.. بلند شدم به خانمم کمک کردم و رفتیم پیش مادرم که داشت قرآن می خوند.. بهش گفتم: +حاج خانم میخوای بری امشب؟ _آره مادرجان.. چون آلاء مریضه. بعدشم دلم واسش تنگ شده.. شب قراره بیان دنبالم.. (آلاء خواهرزاده من بود که دختر خواهرم حُسنا میشد) رفتم نزدیکش و نشستم روی زمین جلوی پاهاش، گفتم: +مامان جان، فقط یه چیزی، حواست هست دیگه... اومممم چیزه.. نفهمن بچه‌ها اتفاقات اخیر و. _نه مادر حواسم هست.. بهشون گفتم قبل اینکه برسن اینجا زنگ بزنن تا من برم پایین. اینا بالا نیان که خانومتم با این وضعیت ببینن.. آخه حسنا میگفت دلم واسه فاطمه تنگ شده میخواد بیاد ببینتش، منم پیچوندمش و گفتم شاید فاطمه زهرا بره خونه پدرش.. شما قبل اینکه برسید زنگ بزنید من بیام پایین.. اینطور گفتم که شک نکنه.. حالا گچ پاش و کی باید باز کنه؟ +نمیدونم ولا.. باید ببریمش دکتر، ببینیم چی میگه.. همزمان تلفنم زنگ خورد.. دیدم حاج کاظم هست.جواب دادم: _سلام.. کجایی عاکف؟ +اومدم خونه نیم ساعت قبل.. _پاشو یه خبرایی هست.. بیا اداره.. +ان شاءالله خیره؟ _نمیدونم.. بیا اینجا زودتر.. +چشم.. یاعلی.. به فاطمه و مادرم گفتم: +خب حضرات عشق، من دارم میرم اداره یه سر کاری پیش اومده برمیگردم.. تا لباسم و بپوشم زنگ زدم تیم حفاظتم که همین دور و بر مستقر بودن، آماده باشن که من دارم میرم پایین.. بهشون گفتم : _یه تیم دونفره اینجا قرار بدید برای مراقبت از اهل منزل ما.. ✍نکته: دیگه بچه خوبی شده بودم..... ✍ادامه دارد.... ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥♡🇮🇷♡¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥ 💠رمان مستند، واقعی، از جنس گاندو، و امنیتی #عاکف 👈جلد دوم (سری دوم) ✍ قسمت ۲۳۳ و ۲۳۴ ✍نکته: دیگه بچه خوبی شده بودم و کله شق بازی درنمی‌آوردم و نمیگفتم محافظ نمیخوام.. چون بحث خانوادم درمیان بود.. بیست دیقه بعد محافظا رسیدن... و تیم حفاظتم خبر دادند تیم دوم برای مراقبت از منزل و اهلش رسیدن..منم که خیالم جمع شد رفتم پایین.. توی پارکینگ سوار ماشین شدیم و با تیم حفاظتم رفتیم سمت اداره.. بعد از ورود به داخل حیاط دیدم حاجی توی محوطه اداره داره زیر درختا راه میره و دستش توی جیبشه انگار ناراحته... به راننده گفتم : +نزدیک حاجی من و پیاده کنید.. بعدش برید پارکینگ و برید دفتر تا خبرتون کنم.. ماشین نگه داشت و پیاده شدم و رفتم نزدیکش.. +سلام علیکم پیرمرد دلاور. _سلام.. حوصله ندارم عاکف سر به سرم نزار. +هروقت شوخی میکنم باهات حوصله نداری مشتی. _الان بیخیال... +باشه.. حالا چیشده حاجی؟ _یکی دو روزه اومدی، قرار بود چه اتفاقی بیفته این روزا توی کشور؟؟ ما برای چی این همه جون کندیم و تلاش کردیم. +خب چرا عصبی هستی؟ باز چیزی شده مگه؟؟ مگه رضوی نماینده شورای عالی امنیت ملی توی پرونده آخری که باهم بحثتون شد علیه‌ت کاری کرد؟؟ _نه بابا اون که بعدا باهم حلش کردیم.. خب عصبانی بودیم و استرس عملیات بود.. +پس چیه موضوع که من و کشوندی تا اینجا. حدود بیست_سی ثانیه سکوت کرد و یه کم توی چشم هم نگاه کردیم و بهم گفت: _ماهواره پرتاب نمیشه +نفهمیدم،،چییییییییییییییییییییییییییی !!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ _ماهواره پرتاب نمیشه. +چرا و به چه دلیلی؟؟؟؟ _میگن آمریکایی ها با وزارت خارجه تماس گرفتن و گفتن اگر پرتاب بشه #مذاکرات و #برجام و همه چیز بهم میخوره... خدا میدونه دیگه نفهمیدم حاجی چی داره میگه.. همین الآن که دارم می‌نویسم پر از خشم و نفرت هستم از #غربگدایان و جریان #لیبرال حاکم در کشور.... یه لحظه از ناراحتی و فشار و شوک عصبی شدیدی که بهم وارد شد، فقط با یه دستم که سالم بود، جمجمه و قسمت گیجگاه خودم و گرفتم و فشار دادم با دستم تا یه کم آروم شم.. حاجی گفت: _عاکف چت شده. به حالت رکوع رفتم از فشاری که به مغزم وارد شد و عصبی شدم.. گفتم: + هیچچی حاجی.. ولم کن.. خسته شدم دیگه از این همه سیاست بازی و لجن‌بازی توی این مملکت. _بشین پسر آروم باش.. بیا بشین روی این صندلی. +حاجی جدی گفتی این حرفارو؟ _آره من دارم از سکوی پرتاب میام... زنگ زدن اونجا و با بچه ها بحث کردن آقایون... +خب تو چراکاری نکردی؟ _عاکف ما نمیتونیم دخالت کنیم توی این مسائل..ما کارمون اطلاعاتی امنیتیه.. مسائل سیاسی و جناحی به ماربطی نداره... +نمیدونی از کجا بود دقیق اون تماس؟ _پیگیر شدم، گفتن هم از #وزارت_خارجه بود و هم از نهاد #ریاست_جمهوری.. دانشمندامون بهشون گفتن چرا، آقایون گفتن به شما ربطی نداره. +جالبه.. خیلی جالبه.. این همه بدبختی میکشیم اینجا.. اونم نه فقط خودمون.. کل ناموس و خانوادمونم درگیر میشن، تهش میشه این.. کجا رفت پس #غیرت یه عده.. #شرف یه عده.. کجا رفت آرمان های امام و رهبری پس.. کجا رفت اون #اقتدار و #شیعه بودنشون پس. همین؟؟ چون #آمریکا گفت اینا قبول کردن.... هییییییی.. باشه.. کاری نداری؟؟ شنیدم حرفات و حاجی.. دارم میرم. ولی امروز و این ساعت و یادت باشه آقای حاج‌کاظم آقا، معاون عملیات(......)این آمریکایی که این آقایون براش دم تکون میدن، از این #ننگ_جام خارج خواهد شد.. باش ببین.. اون روز من مرده و تو زنده.. _عاکف... نگاش کردم و دیدم اومد سمتم..پیشونیم و بوسید و گفت: _نگران نباش، چوبش و از #خدا و #اهلبیت و #شهدا میخورن.. ته این برجام مشخصه که چی میشه.. همونی که این #سیداولادپیغمبر رهبر مملکت از روی #تجربه و #حکیم_بودنش گفته همون خواهد شد.. من هم مثل تو معتقدم #برجام نهایتش تا دو سه سال دیگه، یعنی ۹۷-۹۸ بکشه.. و شک نکن ایران به تعهداتش عمل میکنه و ؟؟؟ و چی؟؟ +و اینکه آمریکا عمل نمیکنه، و از برجام خارج میشه.. و جناح لیبرال و نفوذی کشور، مثل قبل سرشکسته تر میشه.. و تقصیرارو میندازن دوباره به گردن رهبری وجناح انقلابی کشور.. _آفرین.. حالا مواظب خودت باشو برو خونه استراحت کن.. +حاجی ؟ _جانم! +عاصف و بچه ها فهمیدن؟؟ _نمیدونم. من چیزی نگفتم

_نمیدونم. من چیزی نگفتم ولی عاصف بفهمه میترسم استعفا بده.. چون توی این پرونده غیرمستقیم بهش انگ جاسوسی خورد و جدای اینا شدیدا سختی کشید این چندماه.. توی ترکیه و ایران و... +نه ان شاءالله کار به استعفا نمیکشه.. _عاکف، باید معاونت ضد جاسوسی رو قبول کنی.. با این اوضاع.. فقط سکوت کردم.... خداحافظی کردم و رفتم.. فقط به زحمات این چندوقت و پرتاب نشدن تلخ و غم انگیز ماهواره فکر کردم..... 🇮🇷✍پایان مستند داستانی امنیتی عاکف (سری دوم)... 📌به زودی سری سوم منتشر خواهد شد و در آن احتمالا در صورت امکان به بعضی از زوایای پنهان سری دوم خواهیم پرداخت.. منتظر باشید. #عاکف_سلیمانی ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🍁باغ بی برگی🍁 قسمت56 الهه رحیم پور { یک عدد سیب کجا اینهمه تبعید کجا؟} حدود یک ربع بعد ، میثاق و هادی هم برگشتند ... وقتی عماد را دیدند با روی خوش و لبخند برلب به سمتش رفتند و در آغوشش گرفتند ... گویی عماد چند روزی بخاطر کسالت مادرش مرخصی گرفته بود. عماد با لبخندی محو ؛ هادی را به آغوش کشید و خسته نباشید گفت ... دلخوری و غم در چشمهایش موج میزد ... اما لب فرو بسته بود . کم کم همگی رفتند و حیاط خالی از جمعیت شد ... مامان از من و سوگند خواست تا برای چیدن خرماها روی دیس به داخل خانه برویم ... چند لحظه بعد ؛ هادی با چند جعبه خرما ؛ وارد خانه شد و به سمت آشپزخانه آمد . خرما ها را روی اُپن گذاشت و رو به ما گفت: - بفرمایین . اگه کاری نیست من برم نماز. تا آمدم لب باز کنم و تشکر کنم ...یکدفعه سوگند با لحنی محکم و عصبانی گفت: - کاری هست . هادی با تعجب نگاهش را سوگند دوخت ... سوگند ادامه داد: - آدم بهتره نماز نخونه ولی دیگران و آزار نده. هادی ، کمی جلو آمد ...آب دهانش را قورت داد و گفت: -منظورتون رو متوجه نمیشم. -منظورم واااضحه ... ۲ ماهه من منتظرم که شما یه جوااب بهم بدی... نکنه فک کردی شوخی کردم؟ یا مثلا برای اینکه عماد و رد کنم اون نمایش و راه انداختم؟ راسته که میگن پسرا جنبه ابراز علاقه ندارن ... حقتونه که برید خواستگاری... دختره آدم حسابتون نکنه ... شماها ظرفیت عشق و ندارین . گنگ و مبهم نگاهم‌را میان سوگند و هادی چرخاندم... صورتِ هادی سرخ شده بود ... قفسه سینه اش بالاو پایین میشد ... نیم‌نگاهی به چشمانم انداخت و مجدد سرش را پایین انداخت ... با لحنی آرام و کمی مکث گفت: - سوگند خانم ... من نمیخواستم شما رو اذیت کنم یاا آدمی‌باشم که ظرفیت محبت نداشته باشه... من فقط خواستم مستقیم حرفمو نزنم ...چون فکر کردم اینجوری کمتر دل شما ...میشکنه ‌. سوگند چشمانش را ریز کرد و با بغض روبه هادی گفت: - شما نگران دل من نباش... یعنی واقعا نمیدونی که منتظر گذاشتنِ یه آدم چقققدر میتونه براش آزار دهنده باااشه؟ نمیخواستی؛ رک میگفتی... اونوقت ...من یه خاکی به سر دلم میریختم... هادی سرش را پایین انداخت و سکوت کرد... قطره اشکی از گوشه‌ی چشمهای سوگند چکید .... لبم را به دندان گرفتم و نزدیک سوگند شدم... دستانش را در دستهایم‌گرفتم و نوازش کردم... سوگند و هادی ؛هردو سکوت کرده بودند . هم من هم هادی هردو شرم داشتیم به صورت یکدیگر نگاه کنیم ... نمیدانم چرا ولی ؛ اینبار بیشتر از سوگند ،دلم برای هادی میسوخت... کاش آدمها میان دل و عقلشان گیر نیوفتند... این جدال ،جدالیست بی پایان ... جدالیست بی برنده وفقط از قُوَت جان آدمیزاد کم میکند ... دنیا اگر جان داشت و احساس؛ باید بخاطرسکوت آنروز هادی و سوگند از خجالت نه آب میشد بلکه میمرد .... ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🍁باغ بی برگی 🍁 قسمت57 الهه رحیم پور نگاهی به ساعت انداختم ... نزدیک ۵ عصر بود... حسابی خسته بودم و دردی خفیف هم درپاهایم حس میکردم ... میثاق مشغول رانندگی بود و من هم صندلی شاگرد را کمی خوابانده بودم تا استراحت کنم. مراسم تمام شده بود و داشتیم به خانه برمیگشتیم . نگاهی به میثاق انداختم و گفتم: - راستی میثاق جان ... فردا داری میری دفتر یادت باشه سهم آشِ خانم سالاری و مهرناز خانم وببری . (مهرنازخانم) را کمی با تاکید گفتم ... میثاق نیم نگاهی به صورتم انداخت و گفت: - برای خانم زرین نیاز نیست آشی ببرم. - چراا؟؟ - چون دیگه نمیان انتشاراتی. این را که گفت نمیتوانم کتمان‌کنم که در دلم احساس پیروزی کردم ... لبخندم را جمع و جور کردم و گفتم: - تو خواستی نیاد یا خودش؟ - مهمه ؟ - نه ... مهم اینه که دیگه نمیاد‌. - ببینم... هادی چیزی به تو گفته ثمر؟ - راجع به چی؟ - موضوعشو که من نمیدونم . توی خونه ... تو و سوگند و هادی ... چیزی شده؟ - سوگند داشت .... داشت از بیخیالی هادی گلایه میکرد ... یعنی فکر میکرد هادی بیخیاله ... یکم دلخور بود ..همین! - هادی جواب داد بهش؟ - مستقیم نه ... ولی تو لفافه آره. - یادته گفتم سکوت هادی جوابشه ... گفتی نه. من هادی و خوب میشناسم. برا اینکه دل طرف مقابلشو نشکنه خودخوری میکنه ..و این به مخاطبش اجازه میده تا برداشتی که دوست داره رو از سکوتش بکنه . هادی هیچ وقت نتونسته خودش و به دیگران اولویت بده . برای همینم خیلی از چیزایی که باید داشته باشه رو نداره. - ...مثلا...چ...چی و باید داشته باشه؟ که... که نداره؟ - دقیق نمیدونم ... ولی یادمه اون روزایی که تو کتابفروشی کار میکردیم .. همه فهمیده بودن هادی خانِ عطریان عاشق شده ... ولی اینکه عاشق کی شده رو هنوزم هیچکس نمیدونه ... ولی خب ... انقدر دس دس کرد ... که فک کنم مرغ عشقش از قفس پرید . با جمله جمله‌ی میثاق ...خون در تنم یخ میزد ... با خودم فکر میکردم اگر ... اگر یک روز میثاق بفهمد که آن دختری که هادی عاشقش بوده و بقول خودش ؛ از قفس پریده ... حالا کنارش نشسته است ...چه حالی پیدا میکند ...چقدر غرورش جریحه دار خواهد شد ... چقدر آسیب خواهد دید ... به همین دلیل باخودم عهد بستم که این رازِ خطرناک را برای خودم هم فراموش کنم ... چرا که این راز درست مثل کبریتی بود میان انبار باروت ... چند لحظه که گذشت و من در افکار خودم غرق بودم ..میثاق صدایم کرد و پرسید: - چیشده؟ رفتی تو فکر؟ - آ...آره ... داشتم به این فکر میکردم که ... چه خوبه ما به هم رسیدیم ... نه؟ - مگه قرار بود نرسیم؟ - نه ... ولی من ظرفیتِ نرسیدن نداشتم ... الانم نمیدونم دارم یا نه . ولی مهم اینه که ... الان تو کنارمنی ... خواهش میکنم ازت ... دیگه نذار کسی .. وسط زندگیمون آتیش بندازه میثاق ... باشه؟ این را که گفتم ..میثاق یک دستش را روی چشمش گذاشت و با لبخند گفت: - هرچی تو بخوای ... هرچی تو بگی ..‌چشم . ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🍁باغ بی برگی 🍁 قسمت58 الهه رحیم پور {دل نهادم به صبوری که جُز این چاره ندارم..} دستی به سنگ میکشم و به نامت چشم میدوزم ... حتی در تب و حرارت مرداد ماه هم ،سنگِ تو سرد وپس از گذشت ۵ سال؛ داغِ تو تازه است ... نمیدانم چطور میشود این ۵ سالِ لعنتی را فراموش کرد... نمیدانم چطور میشود دوباره تو را به جهانِ تلخی و نامردی هدیه داد... تویی که در تمام سالهای نفس کشیدنت نه کسی را آزردی ... نه کسی را زخم زدی ...نه کسی را از خودت راندی ... تویی که قلبی به وسعت دریا داشتی و دردی به عظمتِ کوه ... چطور کنار اسمِ تو واژه‌ی تلخِ "مرحوم" را ۵ سال است میشنوم؟؟؟ چرا ...چرا آنقدر ناتوان بودم که نتوانستم جلوی این تقدیرِ منحوس را بگیرم؟؟؟ میدانم که دیر است برای این حرفها... تو ۵ سال است رفتی و داغت را بر جگرمان کاشتی ... هیچکس بعد تو ...قبلِ خودش نشد ..‌ هیچکس ... حتی من که سالها تو را ندیدم و دل به عشقی بستم که بقول خودت خالص نبود... عشقی که توانست جان از تو بستاند من را هم سالهاست در جهنمِ خود غرق کرده ... هادی ؛ من شرمنده‌ ام که چشمهایم مثلِ تو عشق را از جنون تشخیص نمیداد ... شرمنده ام که امروز من نفس میکشم و تو زیرِ این سنگ سنگین خفته ای... اما التماست میکنم ..‌قسمت میدهم‌به خدای عزیزو رحیم...خدای مهر و مهربانی که میثاق را به من ببخش ... میثاق را ببخش ... همانطور که سالها پیش در دلت من را به او بخشیدی... هادی ... حالا خیلی از حقایق برایم روشن است ... مثل روز ... حالا میفهمم که کینه و نفرت از آدمها غول های بی شاخ و دمی میسازد در پوستینِ بَزَک شده ... همه‌ی ما قربانیان کینه ای هستیم که مثل غده ای سرطانی رشد کرده بود ... همه‌ی ما قربانیانِ گذشته‌ی شومِ "یاسرنعیمی" هستیم ... همه‌ی ما .... ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🍁باغ بی برگی🍁 قسمت59 الهه رحیم پور روی صندلی نشسته و دستانم را گِره کرده روی میز گذاشته بودم ... نگاهم را دور تا دور اتاق ملاقات چرخاندم ... دیوارهایی بلند که تقریبا طوسی رنگ بود، فضای اتاق را سرد و تلخ کرده بود ... یک لیوان پلاستیکی و یک پارچ آب هم روی میز فلزی قرار داشت ... متنفر بودم از فضای سنگین و سرد این اتاق... اما طی این ۶ ماه ؛ بارها مجبور شدم در هوای محزون این اتاق نفس بکشم ... چند دقیقه ای از آمدنم که گذشت‌؛ چادرم را روی سرم کمی مرتب کردم و لیوانی آب نوشیدم که یکدفعه صدای پایی توجهم را جلب کرد... سرم را کمی بالاتر بردم و به درِ آهنیِ روبه رویم چشم دوختم ... از میان حفاظ ها ... چهره اش را دیدم... موهایش پریشان شده روی پیشانی اش افتاده بود... ریش هایش بلند و پرپشت روی صورتش جاگرفته بود... سرش اما پایین بود و چشمهایش را ندیدم ... دستانش ، دستبند زده ، درهم قفل شده بود و ماموری که کنارش راه می آمد ،بازویش را گرفته بود. لباس های نسبتا گشادو بی قواره‌ی زندان در تنش زار میزد بس که لاغر شده بود... نزدیک در آهنی که رسیدند ماموری قفل در را باز کرد و آنها داخل اتاق شدند... همچنان سرش پایین بود و نگاهم نمیکرد... مامور دستبندش را بازکرد و با صدایی نسبتا بلند گفت: - فقط ۲۰ دیقه ... ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛