•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_چهل_و_هشتم #عطر_نرگس #بخش_هشتم . اگہ تو گروہ خاصے بود دلیلے نداشت براے ازدواج با دختر حاج فتاح انقد اصرار داشتہ باشہ! _پس یڪے دیگہ س! _مثلا ڪے؟! چطور تو یہ روز دو نفرے ڪہ هیچ ربطے بہ هم ندارنو ڪنار هم ترور ڪردن؟! _عقل من میگہ اتفاقے بودہ! یعنے هر دو نفر هدف بودن اما این ڪہ تو یہ روز و یہ ساعت و یہ جا مورد هدف قرار گرفتہ شدن اتفاقے بودہ! هر ڪسے بودہ هم خواستہ زهرشو بریزہ هم خودشو لو ندہ! یعنے از هدف اصلے براے پوشندن هدف دوم استفادہ ڪردہ! یہ مسلح موتور سوار ڪہ با سرعت دارہ بہ سمت هدفش میرہ،تو راہ یہ عابر سادہ رو اتفاقے زیر میگیرہ و بعد بہ هدفش شلیڪ مے ڪنہ! بہ همین تمیزے و موجهے! یارو الڪے گفتہ عجلہ داشتہ چون بچہ هاے گشت ڪمیتہ بهش شڪ ڪردہ بودن ولے تا الان موردے گزارش نشدہ ڪہ بچہ هاے ڪمیتہ بہ همچین ڪسے شڪ ڪردہ باشن! احتمالا دارہ دروغ میگہ ڪہ هدف دومو بپوشونہ! خیلے تابلو دارہ دروغ میگہ ڪہ تصادف اتفاق بودہ اما من بہ چشمم دیدم ڪہ اتفاقے نبود! بگرد دنبال ڪسے ڪہ با تو مشڪل داشتہ باشہ محراب! یڪے خواستہ غیر مستقیم زورشو بهت نشون بدہ و ازت زهر چشم بگیرہ! یڪے ڪہ فڪرشم نمے ڪنے! چند ثانیہ بعد محراب با شڪ گفت:غیر حافظ و حاج فتاح ڪسے با من مشڪل ندارہ! _حافظو ڪہ بعید مے دونے،منم حاج فتاحو بعید مے دونم! خیانت ڪار نیست! حسابش پاڪہ پاڪہ! یڪے دیگہ س! میگم یڪے ڪہ فڪرشم نمے ڪنے! ردشو مے تونے تو ماموریتاے سپاہ بزنے،دنبال ڪسایے ڪہ از سازمان گرفتے و شناسایے ڪردے،بگرد! اگہ مے خواست رایحہ رو بڪشہ بہ جاے سناریوے تصادف،سناریوے شلیڪ اشتباهے مے چید! دارہ باهات بازے مے ڪنہ! صداے محراب ڪمے بالا رفت:بسہ امیر! مغزم دارہ منفجر میشہ! ڪم فڪر و خیال دارم،اینم اضافہ شد! یہ جورے مراقب دختر داییت باش تا یہ سرنخے پیدا ڪنم! اگہ بفهمہ آروم و قرار نمیگیرہ ها،ڪارگاہ بازے درمیارہ! فعلا ندونہ بهترہ! _حواسم بهش هست! البتہ اگہ بد قلقے نڪنہ،زیاد بہ پر و پاش بپیچم شڪ مے ڪنہ! طاقت نیاوردم و تڪیہ ام را از دیوار گرفتم،اخمے میان ابروهایم نشاندم،دست بہ سینہ بہ سمت محراب و امیرعباس راہ افتادم. بلند گفتم:از این ڪہ چیزے بہ من مربوط باشہ و ازم پنهونش ڪنن بیزارم! نگاہ متعجب امیرعباس و محراب بہ طرف صورتم آمد،امیر عباس با چشم هاے گشاد شدہ پیشانے اش را بالا داد و محراب واے اے گفت و ڪف دستش را بہ پیشانے اش ڪوبید! امیر هاج و واج پرسید:همہ چیو شنیدے؟! بہ چند قدمے شان رسیدم:یہ چیزایے شنیدم حالا نمے دونم همہ ش بودہ یا تہ مهاش! محراب پوفے ڪرد و سر بلند،جدے و با اخم نگاهم ڪرد:گوش واسادن ڪار خوبے نیس! لحنم بوے طلبڪارے گرفت:پنهون ڪارے چطور؟! امیرعباس نفسش را بیرون داد و دست هایش را بالا برد:یہ لحظہ هیچے نگین! چشم هایش را با حرص بست و باز ڪرد،تیز بہ صورتم چشم دوخت:رایحہ ڪارت خیلے بد بود! فال گوش وایمیسے؟! جدے بہ چشم هایش زل زدم:چون مے دونستم یہ خبرایے هس بہ من نمیگین! محراب گردنش را تڪان داد،صداے شڪستہ شدن استخوان هایش باعث شد صورتم درهم برود! دستے بہ صورتش ڪشید و بہ امیرعباس چشم دوخت:اگہ میشہ چند لحظہ تنها باهاش حرف بزنم؟! امیرعباس چشم غرہ اے بہ سمت چشم هایم انداخت و راہ افتاد. _اون طرف حیاط منتظرم! نگاهم روے قامت و دور شدن امیرعباس بود. با صداے محراب سر برگرداندم:خوب بہ حرفام گوش ڪن! آب دهانم را فرو دادم و بہ صورتش زل زدم‌. چشم هایش را ریز ڪرد و انگشت اشارہ اش را مقابلم تڪان داد:ڪارگاہ بازے درنمیارے! دنبال رد ڪسے نمے گردے! تنها ڪارے ڪہ مے ڪنے مراقبت از خودتہ! متوجہ شدے؟! بے توجہ بہ جملاتش پرسیدم:ڪیہ ڪہ مے خواد اذیتت ڪنہ؟! مے دونے؟! گنگ نگاهم ڪرد و چشم هایش را با حرص بست! همانطور ڪہ چشم هایش را باز مے ڪرد گفت:اصلا بہ حرفام توجہ ڪردے؟! صادقانہ جواب دادم:نہ! پوزخند زد:خیلے ممنون! ولے درڪ ڪن این ماجرا شوخے بردار نیس! اجازہ بدہ خودم درستش مے ڪنم! باشہ؟! _تنهایے؟! روح از چشم هایش پر ڪشید،ثانیہ اے غمگین و با عشق نگاهم ڪرد و سپس چشم هایش را بہ گرہ روسرے ام دوخت! آرام پرسیدم:چرا اینطورے مے ڪنے؟! یہ جورے ڪہ انگار... زیر چشمے نگاهم ڪرد:انگار چے؟! زبانم را روے لبم ڪشیدم و سر تڪان دادم:ڪہ انگار منو از خودت سوا مے دونے! من بچہ نیستم ڪہ مراقبم باشے! لبش را با حرص بہ دندان گرفت! _ولے نقطہ ضعف من هستے! من اینو نمے خوام دختر حاج خلیل! نمے خوام نقطہ ضعفم باشے! تعجب در چشم ها و ڪلامم جارے شد:یعنے چے؟! با تعلل سر بلند ڪرد و زمزمه:همہ ے این مدت فڪ مے ڪردم با دنیا خیلے فاصلہ دارم! اگہ هر اتفاقے برام بیوفتہ از شهادت نمے ترسم! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_پنجاه_و_یکم #عطر_نرگس #بخش_هشتم . زیر چشمے بہ نیم رخش نگاہ ڪردم،گرفتہ بود و متفڪر! صورت و گردنش سرخ شدہ بود،انگار سنگینے نگاهم را احساس ڪرد ڪہ سرش را بالا گرفت و لبخند محزونے تحویلم داد! مردد پرسیدم:قضیہ ے تیراندازے فڪرتو مشغول ڪردہ؟! زمزمہ ڪرد:آرہ! _آرہ عجیب بود! بہ منم چشمڪ زد! مثل برق گرفتہ ها سر جایش ایستاد،ڪم ماندہ بود چشم هایش از حدقہ بیرون بزند. _یعنے چے بهت چشمڪ زد؟! خونسرد جواب دادم:همون موتوریہ! ابروهایش در هم گرہ خورد و دندان هایش روے لبش فرود آمدند. _مے دونم باهاش چے ڪار ڪنم! عوضے! ڪنجڪاو پرسیدم:من مے شناسمش مگہ نہ؟! تیز نگاهم ڪرد،بہ قدرے نگاهش وحشتناڪ و پر از خشم بود ڪہ جا خوردم‌. _میشہ تو این یہ مورد بہ حرفم گوش بدے؟! میشہ مراقب باشے نہ ڪارگاہ؟! گوشہ ے لبم را بہ دندان گرفتم:من بچہ نیستم! باید بدونم با ڪے طرفم! سرد و جدے بہ چشم هایم خیرہ شد:تو این یہ مورد دونستن بیشتر مساویہ با دردسر بیشتر! حتما دورہ افتادے از ڪسبہ پرس و جو ڪردے آرہ؟! ڪم نیاوردم و بدون توجہ بہ سنگینے وزن زهرا ڪہ خودش را بہ آن راہ زدہ و چشم هایش رو بستہ بود گفتم:بعلہ! اگہ فردا اومدن بهت خبر دادن یہ دختر منافق داشت آمار مے گرفت بدون من بودم! پوزخند زد و یڪ تاے ابرویش را بالا داد:باریڪلا! عقب گرد ڪرد و ادامہ داد:حال دوستت خوب نیس سریع ببرش تو مسجد،اگہ بخواے زیاد ڪنجڪاوے ڪنے مجبورم بفرستمت واسہ بازجویے و چند روز تو ادارہ درگیرت ڪنم! بلڪہ دس از سر ڪلہ شق بازیات وردارے،اونجا جات امن ترہ! متعجب بہ قامتش خیرہ شدم:همچین ڪارے نمے ڪنے! سربرگرداند و جدے گفت:اگہ ادامہ بدے شڪ نڪن ڪہ خودم براے بازجویے معرفیت مے ڪنم! چشم هایم را ریز ڪردم و لحنم را جدی:پس من مے شناسمش! از این بہ بعد بیشتر حواسمو جمع مے ڪنم ببینم ڪے دور و ورم یہ نشونہ ے خاص دارہ! جا خورد،لبخند مطمئنے زدم:توقعشو نداشتے نہ؟! با تحڪم گفت:هیچ ڪارے نمے ڪنے! هرچے ام مے دونے بہ زبون نمیارے حتے جلوے خالہ فهیمہ و عمو خلیل! نذار تو ادارہ بیام تو اتاق بازجویے بهت بگم الوعدہ وفا! بے توجہ بہ حرف هایش پرسیدم:تو یہ پاسدار سادہ نیستے نہ؟! آقا حیدرم نیس! دندان قروچہ اے ڪرد و سعے ڪرد خونسرد باشد:باز حافظ پیداش شدہ و پرت و پلا گفتہ؟! برو دختر حاج خلیل! دوستت از پا افتاد! لبخند زدم:من ڪہ تہ این ماجرا رو درمیارم! انگشت اشارہ اش را با حرص بہ سمتم گرفت و تڪان داد:ماجراجویے ممنوع! پرس و جو ممنوع! سرڪ ڪشیدن تو این ماجرا شدیدا و اڪیدا ممنوع! وگرنہ طور دیگہ اے برخورد مے ڪنم! لبش را با حرص جوید و انگشتش را پایین انداخت. با حرص زمزمہ ڪرد:شانس آوردم هوس نڪردے خبرنگارے چیزے بشے وگرنہ حواس من و ڪل یہ فامیل باید بہ تو مے بود ڪہ ڪار دس خودت ندے! بشین سر درس و مشق و طبابتت! زهرا را بہ سمت جلو هل دادم و گفتم:ماجراجویے من ڪہ همیشہ بہ نفع نیروهاے انقلابے بودہ! نبودہ؟! ڪارد مے زدے خونش در نمے آمد،نفس عمیقے ڪشید و آرامش را بہ صدایش برگرداند. شانہ بالا انداخت و چند قدم بہ سمت عقب رفت:پس دیدار بعدے ما تو مقر بازجویے! خندہ ام گرفت:پیشنهاد خوبیہ! سوابقم دارہ تڪمیل میشہ! نگاهش خندید ولے لب هایش نہ! _بہ قول خودت تو خلقت خدا جاے هیچ تغییرے نیس! تو یہ دندہ من از تو یہ دندہ تر! فعلا خداحافظ! آرام زمزمہ ڪردم:خدا بہ همرات! با قدم هاے بلند از خیابان عبور ڪرد و از محدودہ ے دیدم خارج شد. صداے خندہ ے زهرا بہ گوشم رسید:بگردم واسہ این دوتا ڪبوتر عاشق! چشم هایش را باز ڪردہ بود و ریز مے خندید. چپ چپ نگاهش ڪردم:فضول! زهرا نفس عمیقے ڪشید:حالم خوب شدا! چہ جنتلمن زورگویے! ناگهان حرف ساغر در سرم پیچید. "جنتلمن سبزپوش!" لبخند روے لبم نشست،اگر محراب این عبارت را مے شنید از خندہ غش مے ڪرد! اما من ترڪیب این دو ڪلمہ را عجیب دوست داشتم! زیر لب زمزمہ ڪردم:جنتلمن زورگو نه! جنتلمن سبزپوش! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻

.•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_پنجاه_و_دوم #عطر_نرگس #بخش_هشتم . گنگ نگاهش ڪردم،آب دهانش را فرو داد و گفت:بہ خدا اتفاقے شنیدم! مے دونے ڪہ اهل فال گوش واسادن نیستم،اونم چون اسم تو رو آورد حواسم جمع شد! ڪنجڪاو پرسیدم:مگہ چے مے گفت؟! مضطرب نگاهے بہ سمت اتاق امیرعباس انداخت و گفت:ندیدے محراب چقد آشفتہ س؟! ما ڪہ اومدیم عین برج زهرمار بود،تو اومدے یڪم اخم و تخمش وا شد! ڪلافہ گفتم:چرا آسمون ریسمون مے بافے ریحانہ؟! از محراب چے شنیدے؟! _امیرعباس بہ شوخے بهش گفت چیہ از دیشب همش تو فڪرے؟! انقد جلوے من بہ خواهرم فڪ نڪن! محرابم سریع گفت فڪرم یہ جاے دیگہ درگیرہ اما یہ سر ماجرا بہ خواهر تو مربوط میشہ! امیرعباس پرسید چے شدہ ڪہ دمغے؟! محرابم طفرہ رفت و گفت بعدا یہ جاے مطمئن و خلوت حرف مے زنیم،امیر عباس انقد اصرار ڪرد ڪہ زبون وا ڪرد و گفت حاج فتاح برام پیغام فرستادہ این غائلہ رو ختم بہ خیر ڪنم وگرنہ ممڪنہ تو سپاہ برام دردسر بشہ! یعنے یہ جورے تهدیدم ڪرد ڪہ ممڪنہ عزلم کنن! نگران و دل آشوب آب دهانم را فرو دادم و پرسیدم:همین قد شنیدے؟! نچے گفت و نگران نگاهم ڪرد،نگاہ خیرہ و منتظرم را ڪہ دید ادامه داو:حاج فتاح ازش خواستہ برہ خواستگارے الناز،یہ جورے ڪہ همہ بفهمن! اونام بهش جواب نہ بدنو مثلا اسم دخترشونو از رو زبونا جمع ڪنن و بگن خودشون بہ محراب جواب رد دادن و الناز محرابو نخواستہ! ضربان قلبم اوج گرفت،احساس ڪردم فشارم افتادہ. با دندان بہ جان لبم افتادم و پرسیدم:محراب چے جواب دادہ؟! شانہ بالا انداخت:نفهمیدم! همین قد شنیدم ڪہ بہ امیرعباس گفت اگہ فقط خودم بودم سریع مے گفتم نہ! بہ جهنم ڪہ عزل میشدم اما یہ سر ماجرا رایحہ خانم و عمو خلیلن! حاج فتاح گفتہ بساط این حرف و حدیثا رو جمع مے ڪنہ! دهن هرڪے ڪہ پشت حاج خلیل و دخترش حرف مے زنہ رو مے بندہ. امیرعباسم سریع گفت تو ڪہ انقد احمق نیستے همچین ڪارے ڪنے! محرابم بے هوا گفت موندم آبروشو بخرم و اسمشو از سر زبونا بندازم یا قلبشو نشڪنم! آب دهانم را با شدت فرو دادم،ریحانہ دستم را گرفت و نامطمئن لب زد:محراب همچین ڪارے نمے ڪنہ مگہ نہ؟! تنم لرزید،این همہ صبر پیشہ نڪردہ بودم ڪہ محراب جلوے حرف هاے صد من یڪ غاز الهام خانم و الناز سر خم ڪند! این همہ خون دل نخوردہ بودم ڪہ چنین روزے را ببینم! محراب نباید عزت نفسش را بہ هیچ بهایے مے فروخت! حتے اگر آن بها من بودم! خودم را بہ پلہ ها رساندم و نشستم،ریحانہ مقابلم زانو زد و دست هاے سردم را میان دست هاے گرمش گرفت. _باهاش حرف مے زنم! میگم همہ چیو شنیدم میگم ڪہ... قطرہ ے اشڪے روے گونہ ام سُر خورد:یعنے محراب خستہ شدہ ریحانہ؟! باور نمے ڪنم! محراب مرد جنگہ! با صداے مامان فهیم،پشت دستم را روے صورتم ڪشیدم و رد اشڪ را از روے گونہ ام شستم‌. _رایحہ! ریحانہ! ڪجایین شما؟! چرا اینجا نشستین؟! صدایش نزدیڪتر شد:رایحہ گریہ مے ڪنے؟! ریحانہ سریع بهانہ بافت! _بہ خاطر امیرعباسہ! طاقت نیاورد اونطورے ببیندش! مامان دو بہ شڪ نگاهمان ڪرد،آب دهانم را با زحمت قورت دادم و گفتم:چیزے نیس! شما برو مام میایم،عمہ مهلا دلخور میشہ! جدے بہ صورتم خیرہ شد:مطمئنے مسئلہ فقط حال امیرعباسہ؟! دوست نداشتم دروغ بگویم،سرم را پایین انداختم و جوابے ندادم. با صداے محراب بغض بہ جانم افتاد! _خالہ فهیمہ،خالہ مهلا صداتون مے زنہ! دارم میرم پایین چیزے لازم ندارین؟! دست ریحانہ را ڪشیدم و بدون این ڪہ بہ مامان فهیم و محراب نگاہ ڪنم گفتم:مام میریم دنبال ڪژال! سپس بدون این ڪہ منتظر جوابے از جانب مامان باشم از پلہ ها سرازیر شدم،ریحانہ هم دنبالم ڪشیدہ شد و سعے ڪرد چادرش را از زیر پا جمع ڪند. از پلہ ها ڪہ پایین رفتیم صداے محراب را از پشت سر شنیدم. _ریحانہ! چیزے شدہ؟! ریحانہ نفس نفس زنان ایستاد و مردد نگاهم ڪرد،با چشم هایم برایش خط و نشان ڪشیدم ڪہ حق ندارد چیزے بگوید. بدون توجہ بہ محراب دست ریحانہ را رها ڪردم و بہ سمت در خروج راہ افتادم. صداے ڪلافہ ے محراب بہ گوشم خورد:خواهرت از من دلخورہ؟! سر ماجراے احضار شدن به سپاہ؟! سرعت قدم هایم را بیشتر ڪردم تا جواب ریحانہ را نشنوم. از ساختمان بیمارستان خارج شدم و خودم را بہ دست سوز آخرین روزهاے دے ماہ سپردم... •♡• با صداے قارقار ڪلاغے نگاہ خستہ اش را از دفتر خاطرات گرفت،چشم هاش را در اطراف گرداند و عڪس هایے ڪہ در آن صفحہ بہ یادگار گذاشتہ شدہ بودند را برداشت. عڪس اول رایحہ ے پانزدہ شانزدہ را نشان مے داد،قد نسبتا بلندے داشت و اندام ترڪہ اے. . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻