eitaa logo
مجله دینی نکته‌های ناب مهدوی
2.9هزار دنبال‌کننده
10.1هزار عکس
8.7هزار ویدیو
436 فایل
💎معجزه کلام را در خوب‌شدن حالتان را دراین کانال ببینید. 💎کم‌کردن #حسرت #یوم‌الحساب مد نظر است. 💎غذای روحتان راازاین کانال دریافت کنید. 💎بامداومت برعمل نورانی #اهلیت و #علاقه به این مباحث ایجاد می‌شود. http://eitaa.com/joinchat/2906521606C41e5b9fe8b
مشاهده در ایتا
دانلود
مرا دوباره به این روضه راه دادی تو به قلب خسته ی من سوز و آه دادی تو پناه داده ای آقا به یک زمین خورده پناه بر دل این بی پناه دادی تو کسی که داشت تو را راه گم نخواهد کرد به نوکران خودت راه و چاه دادی تو اگر که لطف نگاهت نبود گریه نبود جلا به این دل غرق گناه دادی تو کسی که خاک شما شد بزرگ عالم شد همیشه نسبت کوهی به کاه دادی تو وَ شیوه های امیری خویش را یاد امیر و حاکم و هر پادشاه دادی تو مگر نه اینکه به بالین جون آمده ای چه رتبه ای به غلامِ سیاه دادی تو گدا نیامده جز اینکه پادشه رفته هر آنچه خواسته با یک نگاه دادی تو علی که خاتم خود را میان مسجد داد چرا میانه ی آن قتلگاه دادی تو؟
مرا دوباره به این روضه راه دادی تو به قلب خسته ی من سوز و آه دادی تو پناه داده ای آقا به یک زمین خورده پناه بر دل این بی پناه دادی تو کسی که داشت تو را راه گم نخواهد کرد به نوکران خودت راه و چاه دادی تو اگر که لطف نگاهت نبود گریه نبود جلا به این دل غرق گناه دادی تو کسی که خاک شما شد بزرگ عالم شد همیشه نسبت کوهی به کاه دادی تو وَ شیوه های امیری خویش را یاد امیر و حاکم و هر پادشاه دادی تو مگر نه اینکه به بالین جون آمده ای چه رتبه ای به غلامِ سیاه دادی تو گدا نیامده جز اینکه پادشه رفته هر آنچه خواسته با یک نگاه دادی تو علی که خاتم خود را میان مسجد داد چرا میانه ی آن قتلگاه دادی تو؟
زیاد خون به دلت کرده‌ام، حلالم کن تو خوب بوده‌ای و من بدم، حلالم کن چقدر قدر تو مخفی‌است بین ما مردم در آسمان و زمین محترم! حلالم کن نه مُقبلم، نه کمیتم، نه محتشم اما به سوز شاعری محتشم حلالم کن همه امید من این چشم‌های دریایی‌است میان گریه شبی باز هم حلالم کن تو از سلاله‌ی زهرای مهربان هستی به حق فاطمه‌ی بی حرم حلالم کن مرا به خیل گناهم نگیر آقا جان تو را به چادر زهرا قسم حلالم کن به مشک پاره‌ی عباس و چشم پُر خونش تو را به حق دو دست قلم حلالم کن... ✍ @rooshanfekr
مرا دوباره به این روضه راه دادی تو به قلب خسته ی من سوز و آه دادی تو پناه داده ای آقا به یک زمین خورده پناه بر دل این بی پناه دادی تو کسی که داشت تو را راه گم نخواهد کرد به نوکران خودت راه و چاه دادی تو اگر که لطف نگاهت نبود گریه نبود جلا به این دل غرق گناه دادی تو کسی که خاک شما شد بزرگ عالم شد همیشه نسبت کوهی به کاه دادی تو وَ شیوه های امیری خویش را یاد امیر و حاکم و هر پادشاه دادی تو مگر نه اینکه به بالین جون آمده ای چه رتبه ای به غلامِ سیاه دادی تو گدا نیامده جز اینکه پادشه رفته هر آنچه خواسته با یک نگاه دادی تو علی که خاتم خود را میان مسجد داد چرا میانه ی آن قتلگاه دادی تو؟
زیاد خون به دلت کرده‌ام، حلالم کن تو خوب بوده‌ای و من بدم، حلالم کن چقدر قدر تو مخفی‌است بین ما مردم در آسمان و زمین محترم! حلالم کن نه مُقبلم، نه کمیتم، نه محتشم اما به سوز شاعری محتشم حلالم کن همه امید من این چشم‌های دریایی‌است میان گریه شبی باز هم حلالم کن تو از سلاله‌ی زهرای مهربان هستی به حق فاطمه‌ی بی حرم حلالم کن مرا به خیل گناهم نگیر آقا جان تو را به چادر زهرا قسم حلالم کن به مشک پاره‌ی عباس و چشم پُر خونش تو را به حق دو دست قلم حلالم کن... ✍ @rooshanfekr