✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «لَیلَةُالهَریر» روز جمعه، ١۴٠١/٠۶/١٨ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم اما شب گذشته طبق تاریخ، برابر با «لَیلَةُالهَریر»، شبی از شب‌های بسیار سخت جنگ صفین بود که سپاهیان معاویه در اثر شکست نمایان و شدت سرما و ترس مثل سگ در بیابان، ناله می‌کردند؛ لذا از آنجا که عرب، در لغت به زوزه‌ی سگ در شب‌های سرد زمستانی، «هریر» می‌گوید؛ این شب به «لَیلَةُالهَریر» معروف شد. [لسان‌ العرب، ج ۵، ص۲۶۰] به گفته «مِنْقَری» از مورخان قرن سوم هجری: «در آن شب جز صدای چكاچک شمشیر كه در دل مردان هول‌انگیزتر از بانگ رعد و فرو ریختن هراس‌آور كوه‌ها بود، صدایی به گوش نمی‌رسید!» [وَقْعَةُ صِفّین، ص۴۷۸]؛ ابن مُسکَوَیه رازی، مورخ نامی ایرانی نیز در توصیف «لَیلَةُالهَریر» می‌گوید: «در آن شب، سپاهیان چنان جنگیدند كه نیزه‌ها همه درهم شكست و در کمان‌ها تیری باقی نماند، و سپس دست به شمشیر بردند...» [تجارب‌ الأمم، ج‌۱، ص۵۳۵] همچنین در آن شب، حضرت علی(ع) پس از حمد و ستایش خدا، خطاب به سپاهیان خود فرمودند: «ای مردم، كار بر شما و بر دشمن بدین قرار رسیده که جز واپسین دم دشمن باقی نمانده است... آن قوم به مرادی جز دینداری در برابر شما ایستادگی و لجاجت به خرج دادند تا به دست شما، بدین وضع دچار شدند؛ انشاالله صبحگاهان بر آنان می‌تازیم و در پیشگاه خدای عزوجل به داوریشان می‌کشانیم» و سپس برای پیروزی لشکر اسلام دعا نمودند. [وَقْعَةُ صِفّین، ص۴۷۸] مورخین آورده‌اند که در این شب لشگریان معاویه، شکست کامل خود را پذیرفته بودند، ولی متأسفانه در روز بعد یکی از فرماندهان سپاه امیرالمؤمنین (ع) به نام «اَشْعَث بْن قَیس کِنْدی» که ریاست سپاهیان قبایل کنده و ربیعه را بر عهده داشت، در برابر حضرت علی (ع) لب اعتراض گشود و بین سپاهیان تفرقه ایجاد کرد و سپس خطبه‌ای خواند و ادامه جنگ را به صلاح اعراب ندانسته و گفت: «ای توده‌ی مسلمان، دیدید كه دیشب بر شما چه گذشت و چه اندازه از (دلیران) عرب نابود شدند؛ به خدا سوگند من بدین عمری كه به خواست خدا سپری كرده‌ام، هرگز شبی چنین سخت ندیده بودم؛ پس حاضران به غایبان باز گویند که به راستی اگر ما از پیكار باز نایستیم، نسل عرب یكسره نیست و نابود خواهد شد و حرمت‌هایی كه باید نگهداشته شود، جمله تباه می‌گردد؛ به خدا سوگند من این سخنان را از روی هراس از مرگ نمی‌گویم، لیكن من مردی كهنسالم و بر [زنان و] فرزندان پروا دارم كه اگر فردا همه نابود شویم چه بر سر آنان خواهد آمد» [وقعةصفین، ص۴۸۰] پس معاویه ملعون با شنیدن این سخنان تفرقه‌افکنانه، خشنود شد و اشعث را ستود، و شامیان را نیز امر کرد که چنین سخنانی را خطاب به کوفیان بر زبان برانند و همین خیانت اشعث و عدم تبعیت از امیر مؤمنان (ع)، مقدمه دسیسه‌ی عمروعاص و قرآن به سر نیزه‌ها کردن و به دنبال آن ماجرای حکمیت شد. [وقعةصفین، صص۴۸۱-۲۸۳] پس از به نیزه کشیده شدن قرآن‌ها توسط لشگر مکر نیز باز هم «اشعث» با تحریک جمعی از اصحاب بی‌بصیرت، امیرالمؤمنین (ع) را مجبور کرد که پیشنهاد دعوت به کتاب‌الله را بپذیرند و جنگِ پیروز را متوقف نمایند؛ [وقعة صفین، ص۴۸۲] او سپس نظر معاویه را درباره قرار دادن یک حَکَم از شام و دیگری از عراق را پسندید و با حَکَم شدن «عبدالله بن عباس» از جانب امام و عراقیان مخالفت کرد و «ابوموسی اشعری» را پیشنهاد داد؛ [تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۸۹]؛ همچنین به گزارش یعقوبی مورخ قرن سوم، هنگام نوشتن صلح‌نامه میان نمایندگان دو سپاه بر سر لقب «امیرالمؤمنین» برای امام علی(ع) اختلاف شد و اشعث در اینجا نیز خواستار محو این لقب در صلح‌نامه گردید؛ [همان] البته خیانت‌های اشعث، به همین‌جا ختم نشد و در تاریخ آمده که او پس از جنگ نهروان نیز، هنگامی که امیرالمؤمنین (ع)، یارانشان را به جنگ مجدد با معاویه فراخواندند، با حضرت مخالفت کرد و خستگی از جنگ را بهانه نمود و گفته او در دیگر سپاهیان حضرت نیز تأثیر منفی گذاشت و به همین سبب، امام از جنگ با معاویه منصرف و راهی کوفه شدند. [تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۸۹] بر اساس منابع تاریخی، «اشعث» در ماجرای شهادت امام علی(ع) نیز نقش داشته و به گزارش یعقوبی، هنگامی که ابن‌ملجم برای کشتن امیرالمؤمنین (ع) از مصر به کوفه رفت، یک ماه در منزل اشعث اقامت گزید و توطئه و شمشیرش را آماده نمود؛ [تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۱۲] همچنین «ذهبی» در سیر اعلام النبلاء، ج۲، ص۴۰ آورده که اشعث، قبلاً هم حضرت علی (ع) را به مرگ تهدید کرده بود! ✍️ براساس از آنچه گذشت، درمی‌یابیم که وجود یک فرد منافق در جبهه و لباس حق، چقدر برای اسلام و مسلمین خطرناک است؛ لذا همیشه باید هوشیار بود چراکه در تاریخ، امثال «اشعث‌ها»، کم نبوده‌اند!         https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «آزمون ولایت‌پذیری» روز شنبه، ١۴٠١/٠۶/١٩ ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم شمسی، سالروز وفات آیت‌الله طالقانی (ره) اولین امام جمعه تهران پس از انقلاب اسلامی است، که امام خمینی (ره) درباره او فرمودند: ‹‹آقای طالقانی یک عمر را در جهاد و روشنگری و ارشاد گذراند...و هیچ گاه در جهاد بزرگ خود سستی و سردی نداشت...او برای اسلام به منزله‌ی ابوذر زمان بود و زبان گویایش همچون شمشیر مالک اشتر برنده و کوبنده بود...›› (صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۴۸۶)؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این عالم عامل آغاز می‌نمائیم‌؛ اما در ایام پایانی جنگ صفین و انجام حَکَمیّت و مصائب بعد از آن بر جهان اسلام هستیم که به دلیل نشناختن حقیقت ولایت ائمه اطهار و عدم تبعیت از ولی زمان، به وجود آمد، لذا در ادامه به این واقعه تلخ تاریخی می‌پردازیم؛ بی‌شک یکی از نمایان‌ترین امتحانات ولایتمداری در طول تاریخ، در چنین روزهایی در سال ۳۸ هجری قمری، در هنگامه‌ی جنگ صفین و در زمانی که حضرت امیر (ع) در آستانه فتح کامل خانه نفاق و کفر، و مقرّ فرماندهی لشکر شام به زعامت معاویة بن ابوسفیان بودند، اتفاق افتاده که به حیله و مکر عمروعاص ملعون، قرآن‌ها بر سر نیزه‌ها رفت و فریاد «لاحُکم اِلّا لِلّه» بلند شد؛ و این در صورتی بود که مورخین آورده‌اند که مالک‌اشتر (ره) تنها ۱۰ ضربه شمشیر تا نابودی همیشگی معاویه و لشگر تزویر فاصله داشت؛ اما مکر بنی‌امیه و خیانتِ خواصِ منافقی همچون اشعث بن قیس، و همچنین بی‌بصیرتی تعداد زیادی از سپاهیان حضرت امیر (ع) و عدم تبعیت آنها از کلام قرآن ناطق و ولی زمان، کار را به آنجا رساند که جمعی از سپاهیان امیرالمؤمنین (ع)، خیمه‌ی حضرت را محاصره و امام را تهدید کردند که اگر الساعه مالک‌اشتر برنگردد، حضرت را به شهادت رسانده و یا تسلیم معاویه خواهند نمود!!! پس حضرت امیر (ع) نیز به ناچار برای جلوگیری از انشقاق لشگر اسلام، تن به حَکَمیت دادند؛ اما متأسفانه خیانت خواص و بی‌بصیرتی عوام در لشگر علوی به همین‌جا ختم نشد و حتی حَکَم‌های پیشنهادی امام (ع) یعنی «عبدالله بن عباس» و یا «مالک اشتر» را نپذیرفتند و فرد ساده‌لوحی چون «ابوموسی اشعری» را به‌عنوان حَکَم تعیین نمودند؛ باقی ماجرای حَکَمیت را هم که همه می‌دانیم که چگونه عمروعاص ملعون، ابوموسی اشعری را فریب داد و سپس بر منبر رفت و حضرت علی (ع) را از خلافت عزل و معاویه را به عنوان امیرالمؤمنین، اعلام کرد!!! هرچند کسی از مسلمانان نتیجه حکمیت را نپذیرفت، اما عجیب‌تر از این خیانت بزرگ آنست که همان‌ افرادی که خیمه حضرت را محاصره و امام را مجبور به قبول حکمیت کرده بودند، پس از نتیجه‌ی شرم‌آور آن! یکبار دیگر، دور خیمه‌ی امیرالمؤمنین (ع) را گرفتند و به حضرت اعتراض کردند که شما به چه دلیل حکمیت را پذیرفتید و باید به علت قبول آن، توبه نمائید و سپس از لشگر علوی خارج و تبدیل به «خوارج» زمان شدند؛ آری، در آن روزهای تلخ تاریخی، منافقین و سست ایمانان بی‌بصیرت، ولیّ و امام زمان خود را نشناخته و با جمود بر ظواهر قرآن صامت، فریب خورده و «قرآن ناطق» را تنها گذاشته و در آزمون ولایت‌پذیری مردود شدند و از خیمه‌ی ولایت‌الله «خارج» گردیدند؛ خوارج بی‌بصیرتی که در مرز میان «حقیقت قرآن» و «چند ورق پاره» بر سر نیزه‌ها، نتوانستند حق را تشخیص دهند و تمامی ایمان خود را همراه آن ورق‌های پاره، به باد تزویر و مکر معاویه و عمروعاص سپردند؛ ✍️ اما نکته مهم این است که ما بدانیم، این حکایت تلخ، فقط یک داستان و ماجرای تمام‌شده‌ نیست! بلکه در طول تاریخ اسلام و به ویژه در دوران ائمه معصومین (ع) این آزمون، بارها و بارها برای مسلمانان تکرار شده و در عصر حاضر و پس از استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیز بارها آزمونِ ولایت‌پذیری پیش آمده و متأسفانه هربار تعدادی از خواص و عوام در این آزمون مردود، و از قطار انقلاب پیاده شده‌اند؛ ✍️ امید آنکه از تاریخ درس گرفته و همواره در خط ولی امر مسلمین و امام زمانمان باشیم و در آزمون ولایت‌پذیری قبول و سربلند شویم.         https://eitaa.com/ROOZBARG

با سلام و ادب و احترام یاعلی گفتیم و عشق آغاز شد...

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «میلاد حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)» موضوع: #احکام_زیارت ❓نماز زیارت چیست؟ و آیا برای امامزادگان هم نماز زیارت وارد شده است؟ ✅ نماز زیارت، نمازی مستحبی است که هنگام زیارت حضرات معصومین(ع) خوانده می‌شود و خواندن سوره یس در رکعت اول و خواندن سوره الرحمن در رکعت دوم بعد از سوره حمد در آن، مستحب است. ✅ در زیارت امامزادگان، نماز زیارت وارد نشده است؛ اما طبق نظر علماء، نیکوست که دو رکعت نماز به نیّت رجا و هدیه كردن ثواب آن نماز به صاحب آن مرقد مطهر، خوانده شود. ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «آفتاب درخشان ری» روز چهارشنبه، ١۴٠١/٠٨/٠٨ ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم، سالروز ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) از محدثین جلیل‌القدر و رُوات بزرگوار است که شرافت نَسَب را با فضیلت علم و تقوی به هم آمیخته و مورد عنایت حضرات معصومین (ع) قرار گرفته است! لذا سخن امروز را به «آفتاب درخشان ری» اختصاص می‌دهیم؛ حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) مشهور به «شاه عبدالعظیم» و «سیدالکریم» از عالمان سادات حسنی و از راویان بزرگ احادیث اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) است؛ نسب ایشان با چهار واسطه به سبط اکبر پیامبر خدا (ص) و خاندان وحی می‌رسد؛ [رجال النجاشی، ج۱، ص۲۴۸]   ایشان به علو مقام و جلالتِ شأن، معروف و از اَکابر مُحدثین و اَعاظم علماء و از زْهاد و عُباد و از اصحاب ویژه‌ی امام رضا، امام جواد و امام‌هادی (ع) بوده‌اند؛ [منتهی الآمال، ج۱، ص۴۶۱] البته براساس آنچه در تاریخ تولد و وفات حضرت عبدالعظیم آمده، ایشان باید دوران حیات پنج امام معصوم یعنی از امام کاظم تا امام عسکری (ع) را درک کرده‌ باشند؛ اما آنچه قطعی و مسلّم است، ایشان محضر امام رضا، امام جواد و امام هادی (ع) را درک نموده‌ و احادیث فراوانی بلاواسطه از آن حضرات نقل نموده‌اند! [معجم رجال الحدیث، ج‌۱۰، ص‌۴۹] با نگاهی اجمالی به تاریخ زندگانی حضرت عبد العظیم (ع) این مطلب کاملاً روشن می‌شود که وی نسبت به ائمه‌اطهار (ع) در زمان خود، اخلاص و اعتقاد کاملی داشته و حدیث «عرض دین» ایشان، خدمتِ امام‌هادی (ع) و تصدیق اعتقادات وی توسط امام معصوم، دلیلی بزرگ بر ایمان راستین و عقیده ثابت ایشان به ائمه هدی (ع) و مذهب حنیف جعفری است؛ چنانچه حضرت هادی (ع) خطاب به ایشان فرمودند: «یا اباالقاسم! تو به حق ولی ما هستی... تو همان دینی را که پسندیده خداست، انتخاب کرده‌ای... خداوند تو را با گفتار ثابت در دنیا و آخرت تثبیت کند!» [توحید صدوق، ص۸۱] همچنین اعتماد و اطمینان ویژه‌ی حضرات معصومین به عبدالعظیم (ع) در پیام امام رضا (ع) به شیعیان که توسط حضرت عبدالعظیم ارسال فرمودند، کاملاً هویداست! «سیّد الکریم» به کرامت طبع، عزّت نفس و خدمت به محرومان نیز معروف بوده‌ و محبوبیت زیادی میان مردم داشته‌اند؛ ایشان از اعاظم علماء زمان خود بوده‌ و برای اثبات عظمت علمی وی، کافی است که بدانیم، ائمه اطهار معاصر با عبدالعظیم حسنی (ع)، مردم را برای حل مشکلات دینی و یافتن جواب پرسش‌های اعتقادی و عملی‌شان، به ایشان ارجاع می‌دادند! چنانچه اباحماد رازی از شیعیان و موالیان شهر ری می‌گوید با سختی فراوان به سامراء رفتم و خدمت حضرت هادی (ع) رسیدم تا مسائل دینی خود را از حضرت بپرسم! امام پس از پاسخ به سؤالات من، فرمودند: «‌ای اباحماد! (از این پس) هرگاه مشکلی از امور دینی برایت پیش آمد، جواب مشکل خود را از عبدالعظیم حسنی، بخواه و سلام مرا به او برسان!» [رازی، زندگانی عبدالعظیم، ص۲۹] همچنین عظمت معنوی و مقامات باطنی شاه عبدالعظیم تا بدانجاست که فضیلت زیارت مزار آن بزرگوار، برابر با فضیلت زیارت سیّدالشهداء (ع) دانسته شده است! چنانچه شیخ‌المحدّثین صدوق (ره)، از محمد بن یحیی عطّار، نقل کرده که خدمت امام هادی (ع) رسیدم؛ ایشان فرمودند: «کجا بودی؟» عرض کردم: به زیارت قبر امام حسین (ع) رفته بودم؛ امام فرمودند: «بدان که اگر قبر عبدالعظیم را در شهر خودت (ری)، زیارت کنی، مانند کسی هستی که حسین بن علی (ع) را (در کربلا) زیارت کرده باشد!» [ثواب الاعمال، ص۱۲۴] شاه عبدالعظیم، پس از ٧٧ سال (٧٩ سال قمری) زندگی با برکت در روزهای آخر عمر، تحت فشار شدید حکومت عباسی، مخفیانه در خانۀ یکی از شیعیان در «ری» ساکن شد و شب‌و روز را به زهد و عبادت پرداخت و بالاخره در پانزدهم شوال سال ۲۵۲ قمری پس از چند روز بیماری، دنیا فانی را وداع گفت؛ شیعیان ری، تشییع جنازه باشکوهی برای ایشان برگزار کردند و مقبره بزرگی در آن محل بنا نمودند که امروزه عبادتگاه و زیارتگاه میلیون‌ها نفر از شیعیان و محبین اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) است. [قرشی، تحلیلی از زندگانی امام هادی (ع)، ص ٢٨٠] ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر معظم انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «شخصیت جناب عبدالعظیم علیه السلام، برای اغلب مردم ناشناخته است! ایشان هم یک شخصیت علمی، هم یک شخصیت جهادی بوده و هم ابتکاراتی داشته است... تجلیل از جناب عبدالعظیم، تجلیل از علم و جهاد و زهد و تقواست...» [۵ آبان ۱۳۸۶] https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «#روز_نوجوان» موضوع: #احکام_علم_آموزی ❓حکم تقلب دسته­‌جمعی به طوری که همه نفرات پاسخ صحیح دهند؛ یعنی همه تقلب کنند، چیست؟ اگر ناظر امتحان راضی باشد چطور؟ ✅ (منظور شما این است که) مثلاً یک نفر بلند جواب را بگوید و همه بشنوند و بنویسد، آیا این مشکل را برطرف می‌کند؟ نه! حالا اگر همه گناه کردند یا تخلف کردند، آیا حرمت و زشتی و قبح آن از بین می­‌رود؟ نه! فرقی نمی­‌کند یک نفر حرام مرتکب شود یا همه؛ خدای ناکرده گاهی وقت‌ها ممکن است یک نفر تقلب کند و حق‌الناس باشد و اگر همه تقلب کنند حق‌الناس نباشد، اما خود کار تقلب کار درستی نیست و فرقی نمی­‌کند همه تقلب کنند یا یکی دو نفر؛ حکم تقلب رساندن مراقب امتحانی یا استاد مربوطه در امتحان (نیز) فرقی نمی‌کند؛ وقتی گفته شد تقلب کار نادرستی است، فرقی نمی­‌کند این عمل از خود دانشجو صورت بگیرد یا این‌که از معلم، ناظر و امثال این‌ها باشد. 📕منبع: http://KHAMENEI.IR ✅با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «محمد حسين فهمیده، رهبر کوچک ما» روز یکشنبه، ١۴٠١/٠٨/٠٩ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم شمسی و قمری مناسبت خاصی نداریم؛ اما روز گذشته «هشتم آبان»، سالروز حماسه آفرینی و شهادت نوجوان بسیجی محمد حسین فهمیده در سال ۱۳۵۹ بود؛ جوانمرد کوچکی که با گذشتن از تمام هستی خود، حماسه‌ای جاودان آفرید؛ ازاین‌رو هشتم آبان را به‌عنوان «روز نوجوان» و همچنین «روز بسیج دانش‌آموزی» نامگذاری نموده‌اند؛ تا برای همیشه، نوجوانان و دانش‌آموزان ایران اسلامی از این بسیجی قهرمان ۱۳ سیزده، درس ازخودگذشتگی، جوانمردی و شجاعت بیاموزند؛ داستان شهادت محمد حسین فهمیده را بارها خوانده و شنیده‌ایم؛ اما قطعاً تکرار این حکایت پرافتخار برای کودکان و نوجوانان عزیزمان باعث شناخت قهرمانان واقعی و الگوگیری از آنها خواهد شد؛ چنانچه رهبر فرزانه انقلاب فرمودند: «زنده نگه داشتن یاد حادثه شهادت دانش‌آموز بسیجی شهید فهمیده، از اصالت‌های دفاع مقدس است»؛ این سخن حکیم انقلاب، به این معناست که اگر می‌خواهیم مسیر مقاومت، شجاعت، دلاورمردی و عشق به دین و وطن در اندیشه و فکر کودکان و نوجوانان ما زنده بماند، باید برای آنها از رشادت‌ها، مظلومیت‌ها و جذابیت‌های حسین فهمیده‌ها سخن بگوئیم؛ ازاین‌رو روزبرگ امروز را با عنوان «رهبر کوچک ما» آغاز می‌نمائیم: ✍️ در همان روزهای نخست جنگ تحمیلی، نوجوان ١٣ ساله قمی تصمیم می‌گیرد که به جبهه نبرد برود و با متجاوزان بعثی عراق بجنگد‌ و علیرغم مخالفت برخی از اطرافیان، خود را با سختی به خرمشهر می‌رساند، اما با ممانعت فرمانده منطقه برای حضور در خط مقدم روبرو می‌شود؛ محمد حسین، با چشمانی پر از اشک، با احترام به فرمانده می‌گوید: «من به شما ثابت می‌کنم که شایستگی و توان رفتن به خط مقدم را دارم» همرزمان فهمیده، حکایت کرده‌اند که او برای اثبات لیاقت خود، یک‌بار به تنهایی به میان عراقی‌ها رفته و با دست خالی با آنها جنگیده، و لباس و اسلحه‌های آنها را به غنیمت گرفته و به شکل یک سرباز عراقی برمی‌گردد و از آن پس فرمانده منطقه، به زیرکی و توانمندی او، اعتماد کرده و به او اجازه رفتن به خط مقدم را می‌دهد؛ محمد حسین، پس از اخذ اجازه از فرمانده، به اتفاق دوست شهیدش «محمدرضا شمس»، به خط مقدم می‌رود؛ در یکی از حمله‌های عراق به خرمشهر، دوست و همسنگر او زخمی می‌شود‌ و حسین باسختی و زحمت زیاد، او را به پشت خط می‌رساند؛ اما پس از بازگشت، متوجه می‌شود که چند تانک‌ عراقی رزمندگان اسلام را دور زده و در صدد محاصره و شکستن خط و قتل عام رزمندگان هستند؛ فهمیده، بدون درنگ، تصمیم بزرگی می‌گیرد و تعدادی نارنجک را به کمر بسته و تعدادی را در دستش گرفته و به طرف تانک‌ها حرکت می‌کند؛ در مسیر، تیری به پای او اصابت می‌کند؛ اما زخم گلوله هم نمی‌تواند در اراده محکم و عزم پولادین این جوانمرد کوچک خللی ایجاد نماید؛ او بدون هیچ‌گونه ترس و تردید از لابه‌لای امواج تیرهای دشمن، خود را به زیر تانک پیشتاز می‌اندازد و آن را منفجر نموده و راه را برای پیشروی تانک‌های دیگر دشمن مسدود و رزمندگان اسلام را متوجه حمله دشمن از آن جهت می‌نماید؛ افراد دشمن نیز به گمان اینکه نیروهای ایرانی به آنها حمله کرده‌اند با سرعت تانک‌ها را رها کرده و پا به فرار می‌گذارند؛ در نتیجه حلقه محاصره شکسته شده و با رسیدن نیروهای کمکی، آن منطقه کاملاً پاکسازی و آزاد می‌گردد و محمد حسین فهمیده، با این جانفشانی بزرگ، علاوه بر جلوگیری از شکسته شدن خط، جان رزمندگان زیادی را نجات داده و نام خود را در تاریخ پرافتخار دفاع مقدس، ثبت و جاودانه نمود؛ این ازخودگذشتگی بزرگمرد به ظاهر کوچک، چنان حماسه‌ای آفرید که امام امت او را رهبر خود نامیده و فرمودند: «رهبر ما، آن طفل ۱۲ ساله‌ای است كه با قلب كوچك خود، كه ارزشش از صد‌ها زبان و قلم‌ ما بزرگ‌تر است، با نارنجك، خود را زیر تانك دشمن انداخت و آن را منهدم نمود و خود نیز شربت شهادت نوشید» ✍️ در پایان باید بدانیم که امثال حسین فهمیده‌ها در دفاع مقدس، کم نبودند!، اما به‌دلیل کوتاهی ما در شناساندن این ابرقهرمانان، نام بسیاری از آنها از یاد رفته و نسل جدید ما از شناخت این ستارگان درخشان ایران اسلامی محروم گردیده‌اند؛ لذا از خداوند متعال مسئلت می‌نمائیم که ما را در معرفی این قهرمانان بزرگ و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت، موفق نموده و در دنیا و آخرت، ما را شرمنده‌ی آنها ننماید. 📚 برگرفته از دانشنامه اسلامی، کلید واژه «محمد حسین فهمیده» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز شهادت مجاهد نستوه آیت‌الله قاضی طباطبائی (ره) اولین شهید محراب و امام جمعه تبریز موضوع: #احکام_نماز_جمعه ❓نظر جنابعالی درباره شرکت در نماز جمعه با توجه به اینکه در عصر غیبت حضرت حجت(عج) به سر می‏بریم، چیست؟ اگر افرادی اعتقاد به عدالت امام جمعه نداشته باشند، آیا تکلیف شرکت در نماز جمعه از آنان ساقط می‏شود؟ ✅ هرچند نماز جمعه در عصر حاضر واجب تخييرى است و حضور در آن واجب نيست، ولى با توجه به فوائد و آثار شرکت در آن، سزاوار نيست که مؤمنين خود را از برکات حضور در اين نماز به مجرد تشکيک در عدالت امام جمعه و يا عذرهاى واهى ديگر، محروم سازند. ❓معنای وجوب تخییری در مسأله نماز جمعه چیست؟ ✅ معناى آن اين است که مکلّف در اداى فريضه واجب ظهر روز جمعه بين خواندن نماز جمعه يا نماز ظهر مخير است. ❓نظر جنابعالی در مورد شرکت نکردن در نماز جمعه بر اثر بی‌مبالاتی، چيست؟ ✅ ترک حضور و شرکت نکردن در نماز عبادی سياسی جمعه به خاطر اهميت ندادن به آن، شرعاً ناپسند است. 📚 أجوبة الاستفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «آیت‌الله قاضی طباطبائی، قلّه‌ی شجاعت و ایثار » روز سه‌شنبه، ١۴٠١/٠٨/١٠ ✍️ مناسبت روز: دهم آبان در تقویم به‌عنوان روز شهادت آیت‌الله شهید قاضی طباطبایی (ره)، اولین شهید محراب در انقلاب اسلامی نامگذاری گردیده، لذا روزبرگ امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این عالم مجاهد آغاز می‌نمائیم؛ شهادت در محراب، میراث ماندگار امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) است در شب نوزدهم ماه رمضان سال چهلم هجری قمری با ضربت شمشیر یکی از خوارج در محراب مسجد کوفه، به وصال حضرت دوست رسیدند؛ در دوران انقلاب اسلامی نیز، منافقین و خوارج زمان، تعدادی از علمای مجاهد را به جرم پیروی از مکتب علوی و انقلاب اسلامی، همانند مولایشان در مسلخ عشق به شهادت رساندند و به‌همین دلیل به «شهدای محراب» معروف شدند؛ مجاهدان بزرگی همچون حضرات آیات سیداسدالله مدنی تبریزی؛ سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی؛ سیدعبدالحسین دستغیب؛ محمد صدوقی و عطاءالله اشرفی اصفهانی (رحمةالله علیهم). یکی از این شخصیت‌های جاودانه، شهید بزرگوار «حضرت آیت‌الله سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی (ره)» اولین امام جمعه تبریز پس از انقلاب و از علمای بزرگ خطه‌ی قهرمان‌پرور آذربایجان است؛ این مجاهد نستوه در کنار خدمات ارزشمند علمی، دارای روحیه انقلابی و اراده‎‏ای خلل‎ناپذیر بود و همواره در مبارزات اجتماعی و سیاسی شرکت فعالانه داشت؛ به‌صورتی که ساواک، پرونده قطوری در مورد ایشان تهیه کرده بود؛ این عالم مجاهد، از سال‌ ١٣۴٢ هم‌زمان با آغاز نهضت امام راحل، مبارزات سیاسی خود را آغاز نمود و در جریان این مبارزات، بارها توسط ساواک به‌عنوان رهبر و پایه‌ی اصلی نهضت در آذربایجان، دستگیر، زندانی و تبعید شد؛ شهید قاضی، در بین مردم آذربایجان، فوق‌العاده محبوب و مورد احترام بود به‌طوری که اگر روزی را در آذربایجان تعطیل اعلام می‌کرد، بدون شک، در آن روز همه‎‏جا به‎حال تعطیل در می‌آمد! به‌همین دلیل حکومت شاهنشاهی در مواجهه مستقیم با ایشان، بسیار احتیاط می‌کرد؛ آيت‌الله قاضی، جزو اولین کسانی بود که در آذربایجان، اعلامیه خلع شاه از سلطنت را امضاء کرد و در ماه‎های قبل از پیروزی انقلاب، رهبری جریانات حاد سیاسی، برپایی تظاهرات و تشکیل مجالس، همه بر عهده این عالم انقلابی بود؛ «شهید قاضی طباطبایی» بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب از طرف امام راحل به سمت نماینده ولی فقیه و امام جمعه تبریز منصوب شد و اولین نمازجمعه را در این شهر بزرگ برپا نمود؛ ایشان همچنین زحمات زیادی برای رسیدگی به محرومان و مستضعفین آذربایجان متحمل شد و همواره یار و همراه مردم قهرمان این خِطّه بود؛ این مجاهد نستوه تا پایان عمر، همواره یار و یاور امام امت و سدّ مستحکمی در مقابل خطوط انحرافی و جریانات ضدانقلاب بود، به‌صورتی که منحرفان با وجود ایشان در آذربایجان، قدرت و جرئت ابراز وجود پیدا نمی‏‎کردند و به همین دلیل، منافقین کوردل و دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی ایران با نقشه قبلی در دهم آبان سال ١٣۵٨ شمسی، مصادف با عید سعید قربان سال ۱۳۹۹ قمری، بعد از اقامه نماز مغرب و عشاء و در حال خروج از مسجد، ایشان را ترور و به شهادت رساندند. فردای آن روز، مردم مصیبت‌زده آذربایجان، پیکر پاک آن عالم مجاهد را با شکوه بسیار، تشییع و در مسجد مقبره تبریز به خاک سپردند؛ امام امت نیز با ابراز کمال تأسف از این ضايعه‌ی ناگوار و تسلیت به عموم مسلمانان متعهد و مخصوصاً علمای اعلام و مردم غيور و مجاهد آذربايجان فرمودند: «ملت عزيز برومند ايران و آذربايجان غيرتمند عزيز، بايد در اين مصيبت‌های بزرگ كه نشانه‌ی شكست حتمى دشمنان اسلام و ایران، و عجز و ناتوانی و خودباختگی آنان است، هر چه بيشتر مصمم و در راه هدف اعلای اسلام و قرآن مجيد بر مجاهدت خود افزوده و از پای ننشينند تا احقاق حق مستضعفين از جباران زمان بنمايند...» ✍️ روحش شاد، نامش جاودان، یادش گرامی و راهش همواره پر رهرو باد. 📚 برگرفته از کتاب «قاضی طباطبائی، قله شجاعت و ایثار» https://eitaa.com/ROOZBARG