بعضیها از اسم جنگ بدشان میآید؛ تا گفته میشود #جنگ_اقتصادی یا #جنگ_نرم یا #جنگ_تبلیغاتی، اینها بدشان میآید، [میگویند] «آقا چرا اینقدر از #جنگ صحبت میکنید؟ از #صلح صحبت کنید»! خب جنگ هست! این #غفلت ما است که اگرچنانچه #دشمن متوجّه ما باشد -جبههی دشمن به طرف ما نشانه گرفته که تیرهای خودش را پرتاب کند- ما غافل باشیم. امیرالمؤمنین فرمود «مَن نامَ لَم یُنَم عَنه»؛ شما اگر در سنگر خوابت برد، معنایش این نیست که طرف مقابل شما و دشمن شما هم خوابش برده!! او مواظب شما است، او مراقب شما است، او منتظر است که شما خوابت ببرد. از اسم جنگ که نباید انسان خوف کند؛ خب دشمن الان در حال جنگ است؛ جنگ، جنگ نظامی نیست -البتّه جنگ نظامی نمیکنند، غلط هم میکنند اگر بخواهند بکنند- امّا جنگ هست، جنگ نرم هست، جنگهایی هست که از جنگ نظامی خطرناکتر است؛ دشمن در حال جنگ با ما است. (دی ماه 1396 دیدار با اعضای شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی)
#امام_خامنهای
حالا بعضیها حساسند روی کلمهی #دشمن.
که چرا شما میگوئید دشمن؟!
چرا هی تکرار میکنید دشمن؟!
خب، تکرار هم میکنیم و باز بعضی اینجوری دچار #غفلت میشوند!
نمیفهمند که دشمن دارد با آنها چه کار میکند!
این همه هم میگوئیم و نمیشود!
اگر نمیگفتیم، چه میشد!
شما ببینید از اول تا آخر #قرآن، خدای متعال چقدر اسم #شیطان و شیطانصفتها و ابلیس را آورده؛
چقدر اسم فرعون و نمرود و قارون و دشمنان پیغمبر در زمان بعثت آمده و چقدر اینها در قرآن تکرار شده.
داستان ابلیس و شیطان در قرآن تکرار شده.
میشد یک بار خدای متعال بگوید. برای اطلاع کافی بود!
این برای این است که هیچ وقت نباید از کید دشمن #غافل بود.
امیرالمؤمنین فرمود: «و من نام لمینم عنه»؛
اگر شما توی سنگر خوابتان برد، لازمهاش این نیست که دشمن شما هم که روبهرو نشسته، او هم توی سنگرش خوابش برده باشد!
نه، ممکن است شما خوابت برده باشد، او بیدار باشد!
آن وقت پدرتان درآمده است.
نباید غفلت کرد.
و میبینید که غفلت میشود..
#امام_خامنهای
۱۳۸۸/۱۱/۱۳
و نباید هم تعجّب کنیم از دشمنیها؛ خب ما #دشمن زیاد داریم، تعجّب نباید کرد.
عرض کردم در قرآن خدای متعال میفرماید که
«وَ کَذٰلِکَ جَعَلنا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا شَیٰطینَ الاِنسِ وَ الجِنِّ یوحی بَعضُهُم اِلیٰ بَعضٍ زُخرُفَ القَولِ غُرورا»
هم دشمنان جنّی، هم دشمنان انسی وجود دارند و اینها به هم کمک هم میکنند؛ سیستمهای اطّلاعاتیِ خیلی از کشورها علیه ما با همدیگر همکاری میکنند؛ یوحی بَعضُهُم اِلیٰ بَعضٍ زُخرُفَ القَولِ غُرورا.
لذا بود که در اوّل اسلام در جنگ احزاب وقتی که همهی نیروهای دشمنِ پیغمبر از قبایل عرب، از انواع و اقسام قبایلی که در مکّه بودند، در طائف بودند، در جاهای دیگر بودند، دُور هم جمع شدند، با همدیگر همدست شدند، یهودیها را هم که در نزدیک مدینه بودند دیدند و با خودشان همراه کردند، خب این خیلی حادثهی عجیبی بود برای مسلمانها [امّا] مسلمانها تعجّب نکردند.
قرآن میفرماید:
وَ لَمّا رَءَا المُؤمِنونَ الاَحزابَ قالوا هذا ما وَعَدَنَا اللهُ وَ رَسولُه وَ صَدَقَ اللهُ وَ رَسولُه؛
یعنی وقتی که دیدند دشمنان را که این جور علیه آنها حرکت کردند، گفتند همین وعده را خدای متعال داده بود که شما دشمنانی خواهید داشت و میآیند و به شما حمله میکنند، حالا آمدهاند؛ پس این حرکت دشمن موجب شد که اعتقاد ما بیشتر بشود، چون «صَدَقَ اللهُ وَ رَسولُه»؛ این پیشگوییِ خدای متعال و پیغمبر خدا تحقّق پیدا کرد؛
وَ ما زادَهُم اِلّاٰ ایمانًا وَ تَسلیما...
#امام_خامنهای
۱۳۹۹/۱/۳