رقعه | مهدی مشکیباف مقدم
#دوره_هفتم – شکست مذاکرات سهجانبه در سعدآباد بعد از تسخیر افغانستان و عراق، آمریکا به دنبال بهانه
#دوره_هشتم – شکست برجام
تحریمهایی که از سال 59 آغاز شده و با قانون داماتو تشدید شده بود، ادامه یافت. با سرکار آمدن دولت یازدهم اینگونه القاء شد که تحریمها عمدتا برای 8 سال گذشته و به سبب اصرار بر هولوکاست و هسته ای بوده است. پس مذاکرات با ادعای تنشزدایی و تعامل با غرب توسط دولت وقت از سر گرفته شد. کار به جایی رسید که رهبری معظم مجبور به تعیین 9 خط قرمز در مذاکره شدند؛ در نهایت خطوط قرمز رهبری در مذاکرات هم متاسفانه شکسته شد و به یک انرژی هستهای کوچک شده بسنده کردند. غنیسازی 20 درصد به 5/3 درصد رسید و دهها هزار سانتریفیوژ به 5600 عدد کاهش یافت و در قبال آن مقرر شد تا تحریمها رفع (لغو، تعلیق یا ؟؟؟) شود. غافل از آنکه تحریمها به خاطر وجود «یو-تِرن» مطلقاً رفع نخواهند شد. معنای یوتِرن که در سال 1387 توسط مرکز سیاست دو حزبی آمریکا قطعی شد، این است: هر کشوری که میخواهد با ایران معامله داشته باشد میبایست از کانال آمریکا عبور کند.
در اردیبهشت ماه 1394 رئیس بانک مرکزی ایران (آقای سیف) طی سفر خود به آمریکا اعلام کرد که "تقریبا هیچ" اتفاقی نیفتاده و از آمریکاییها درخواست کمک کرد! سپس معاون وزیر خارجه آمریکا و معاون وزیر خزانهداری آمریکا در تلویزیونCNN حاضر شده و تشریح کردند هیچ قولی برای برداشتن یوتِرن در برجام نداده بودند. در واقع سرداران مذاکره از وجود چنین مفهومی در مناسبات مالی ما با کشورهای جهان بیاطلاع بودند و آنقدر به آمریکا اعتماد داشتند که در باب نحوهی برداشته شدن تحریمها مذاکره نکردند. در حالیکه او به ما چنین اعتمادی نداشت و برای نحوهی بتنریزی تأسیسات اراک و... بند بند مذاکره کردند.
تا پیش از برجام، ما برای تعاملات با جهان تحریم بودیم. پس از برجام، بدلیل باقی ماندن یوتِرن، تمام 190 کشور جهان برای معامله با ایران تحریم هستند؛ به همین دلیل آقای ظریف در دیدار با مقامات کشور شیلی میگوید با سیستم مالی ما کار کنید، اگر تأییدیه میخواهید، ما به آمریکا رفته و برای حصول اطمینان شما از آنان تأییدیه میگیریم. این یعنی برای معامله با هر یک از 190 کشور جهان میباید به آمریکا رفته و تأییدیه دریافت کنیم! پس از کلی فراز و نشیب با روی کار آمدن ترامپ، رسما برجام را که به امضای 6 کشور بعلاوه ایران و تایید شورای امنیت رسیده بود و برخی آن را چون وحی، آسیبناپذیر میدانستند، پاره کرد و تمام زحمات و امیدهای دولت را به باد داد. کشورهای اروپایی برای مقابله با آن مکانیزمی با عنوان "کانال ویژه مالی" موسوم به"SPV" طراحی کردند که بتواند خلاء حضور آمریکا را جبران کند اما این مسیر هم "تقریبا هیچ" آورده ای برای کشور نداشت.
میتوان گفت این هشتمین تجربه بدعهدی آمریکا بود.
#دلیل_تجربه
🆔 @roqe313