#حالا_نوبت_ماست... اکنون که به چهلمین روز شهادت رئیسی عزیز رسیدیم در معرض امتحان سختی قرار گرفته‌ایم. امتحانی که اگر به خوبی از پسش بربیاییم نتیجه‌اش می‌شود: سربلندی، عزت، اقتدار، پیشرفت و عدالت. و اگر بنشینیم و تنبلی کنیم در درجه اول مشارکت کم می‌شود و دوم فرد اصلح انتخاب نمی‌شود و این یعنی یک خسارت دنباله دار. ما تفاوت گفتمان‌ها را در دولت‌های مختلف چشیدیم. مردمی بودن و فسادستیزی #شهید_رئیسی را دیدیم. مناجات‌های شبانه و اخلاصش را درک کردیم. خستگی ناپذیری و دوندگی‌هایش را برای محرومین دیدیم. هنوز لباس‌های گِلی‌اش در روزهای سیل و باران یادمان نرفته و تفاوتش با رؤسای جمهور قبل را با تمام وجود لمس کردیم. اینکه چقدر زخم زبان شنید، لب به گلایه باز نکرد و فقط خدمت کرد. دولت را که تحویل گرفت عزتمان خدشه‌دار و کارخانه‌ها تعطیل شده بود. دلار سر به فلک کشیده بود و پول های مردم را عده‌ای در بورس به غارت برده بودند. یادمان نمی‌رود که همهٔ بودجه 1400 را در چند ماهه اول خرج کردند تا #شهید_رئیسی توان ادامهٔ راه را نداشته باشد. مردم را در صف‌های طولانی مرغ نگه داشتند، بنزین را یک شبه گران کردند و با جمله «صبح جمعه فهمیدم» به ملت خندیدند. یادمان نرفته به بهانه های واهی، واکسن کرونا را وارد نکردند و هزاران خانواده را داغدار کردند. مردم را به جهنم حواله دادند و به جای امید به خداوند و اعتماد به مردم، با کدخدا نشستند تا به زعم خودشان هم چرخ های سانتریفیوژ بچرخد و هم چرخ های اقتصاد. اما غافل از اینکه به دامان استکبار رفتن نتیجه ای جز بدبختی ندارد. #حالا‌_نوبت‌_ماست باید تصمیم بگیریم: راه #شهید_رئیسی راه خدمت خالصانه راه پیشرفت و عزت ایران یا راه نمی‌توانیم و نمی‌شود. ما سر دوراهی ایستاده‌ایم و باید یکی‌اش را انتخاب کنیم. مسیر استفاده از ظرفیت های داخلی و جوانان مستعد و پرانگیزه، مسیر استفاده از اعتماد به مردم یا مسیر گدایی غرب و ذلت در مقابل استکبار و عقب گرد به دهه نود را. خداوند در قرآن می فرماید « إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتّى يُغَيِّروا ما بِأَنفُسِهِم». سرنوشت هر قومی به دست خودش رقم می خورد. این ماییم و فردا که باید سرنوشت خود را رقم بزنیم... به امید دولتی خدمتگذار، مردمی، مخلص، با اراده، پرانگیزه، جوان گرا، معتقد به آرمان های انقلاب و اعتماد کننده به مردم شریف و عزیز ایران. #به_عقب_برنمی‌گردیم