✍️ دکتر روح الله رحمانی شمس رئیس گروه گفت‌وگوی ادیان دانشگاه ادیان و مذاهب در نقد قرآن سوزی در کشور سوئد با ارسال یادداشتی به پویش #شکوه_اربعین_در_پناه_قرآن آورده است: مقصدت کربلا که باشد و مسیرت از مشایه، تنها یک نوا است که گوش جان تو را نوازش می‌دهد و آن نوای شیرین قرآن شب عاشورا، از لبان مطهر ابی عبدالله الحسین(ع) است. کربلایی شدن و کربلایی ماندن از مسیر قرآن سیدالشهدا(ع) می‌گذرد. چه کسانی که خواستند صدای صوت قرآن عاشورایی حسین(ع) را خاموش کنند و تاریخ گواه این است که در پیچ و تاب تاریخ گم شدند و حسین(ع) و حسینیان ماندند و بر تارک دنیا درخشیدند. «وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ» تفاوتی نمی‌کند که روزی صدای هلهله و کف مکیان بخواهد صوت قرآن نبوی را خاموش کند یا کعب نی و تازیانه یزیدیان بر لب و دندان حسین(ع) باشد و یا سوزاندن قرآن در دست جاهلان قرن بیست و یکم، آنچه مسلم است این است که «یرِیدُونَ لِیطْفِؤُا نُورَ الله بِأَفْواهِهِمْ وَاللهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کرِهَ الْکافِرُونَ»؛ می‌خواهند نور خدا را با (دم) دهان‌هاشان خاموش سازند و خداوند تمام کننده نور خود است؛ هر چند کافران را ناخوش آید. آری، آنکه نازل نموده است خود نیز حافظ آن خواهد بود و اگر تمام عالم نیز بخواهند از راه و مسیر حق روی‌گردان شوند، باز راه همین است و نور حقیقت همچنان تابناک بر عرصه گیتی خواهد تابید. 👇👇👇