🖌 #بدترین_انتخاب_یک_لشکر_پیروز❗️ ✍#جعفر_بلوری 🔸امروز دیگر تردیدی وجود ندارد که دشمن با تشکیل یک ائتلاف، جنگی«تمام‌عیار» علیه مردم به راه انداخته. ائتلافی از فاسد‌ترین رهبران دنیا علیه مقتدرترین کشور منطقه؛ ائتلافی که کشور‌های عضو آن کوچک‌ترین مشروعیتی در هیچ نقطه‌ای از این دنیا حتی بین مردم کشورهای خود نیز ندارند. از ترامپ فاسدِ زنباره تا شیوخ عیاش و فاسد آن چند کشور مرتجع عربی حاشیه خلیج ‌فارس شاکله این ائتلافند. در عمر 40 ساله انقلاب شاید، دشمن هیچ‌گاه مثل امروز شمشیر را از رو نبسته و چنین عیان، رسوا و ناشیانه اعلان جنگ نکرده و از براندازی نگفته بود. دشمن این بار «میدان اصلی» جنگ را «بازار» و مرکز فرماندهی‌اش را هم «وزارت خزانه‌داری آمریکا» تعریف کرده. یا از روی حماقت یا از روی غیظ دشمن، نقشه جنگی خود را هم علنی کرده: ایجاد مشکلات اقتصادی برای ایجاد نارضایتی مردمی و سرانجام... براندازی!  حملات گاه و بیگاه به مناطق مرزی کشور که بعضا به شهادت برخی از «مدافعان امنیت» کشور منجر می‌شود، یا دستگیری فلان تروریست تکفیری با فلان مقدار مواد منفجره و اسلحه (که هر از چندگاهی رسانه‌ای می‌شود) نیز نشان از آن دارد که در بخش‌های پایانی این نقشه خیالی، ایجاد ناامنی و «سوریه‌سازی» ایران را گنجانده‌اند. برای دمیدن بر آتش این جنگ هم «تدارک جدی» دیده و بودجه گذرانده‌اند. ایجاد شبکه‌های پیچیده و اختاپوسی رسانه‌ای برای تهیه و پمپاژ اخبار دروغ و شایعه جهت ایجاد بی‌اعتمادی و شکاف بین مردم و حاکمیت! (رجوع شود به خبر رویترز و اظهارات ضدایرانی پمپئو).  این تهدیدها چقدر و تا کجا معتبرند؟ اگر معتبرند چه باید کرد؟ اگر معتبر نیستند، چه زمانی معتبر می‌شوند؟ وظیفه مسئولین چیست؟ نقش مفسدان اقتصادی و حرامخواران در تحقق این نقشه شیطانی چقدر است؟ اصلا آیا وضعیت کشور واقعا ناجور است؟ و از همه مهم‌تر، چه اتفاقی افتاده که دشمنان سابقا اتوکشیده و دیپلمات به این روز افتاده و چنین رسوا علیه کشور و مردم عزیزمان زوزه می‌کشند؟ از سؤال آخر شروع کنیم. علت زوزه کشیدن دشمن معلوم است. کافی است نگاهی به منطقه بیندازیم. پاسخ این سؤال را باید در عراق، سوریه، لبنان و یمن جست. شکستن کمر داعش کار کمی نیست. داعش یک پروژه عظیم و پرهزینه برای هدفی بزرگ بود و ایران این پروژه بزرگ را «هوا» کرد. پس حق دارند عصبانی باشند. به قول استراتژیست‌هایشان، عراق را در سینی طلا تقدیم ایران کرده‌اند، در سوریه، ایران با اسرائیل هم‌مرز شده اما اسرائیل با ایران مرزی ندارد! دبی با آن برج‌های عظیمش در حال تبدیل شدن به «شهر ارواح» است.(رویترز). لبنان تقریبا از دستشان خارج شده است.

🖌 #یادداشت_روز 🔹از تابستان سرد ایرانی تا پاییز داغ فرانسوی! #جعفر_بلوری 🔸️ایران مورد هجمه اقتصادی و رسانه‌ای به شکل توأمان است. هجمه رسانه‌ای که علیه ایران عزیز به راه افتاده و اثرات سوء آن، گاهی بیش از هجمه اقتصادی و اثرات سوء آن است. اصلا گاهی، آن هجمه اقتصادی، به خاطر این هجمه‌ رسانه‌ای موثر واقع می‌شود. القاء «حس بدبختی» و واداشتن به آشوب، «هدف اعلامی» آنها بود. برای این هدف، اسم، بودجه و رسانه‌های فعال شبانه‌روز هم مهیا کردند. این را پمپئو گفت. پیاده نظام هم اجیر و تصریح کردند، به دنبال براندازی‌اند. نام «تابستان داغ» را برای تابستان گذاشته بودند! این را هم، ترامپ و پمپئو و پیاده‌نظام‌هایشان می‌گویند. رفتار و کردارشان هم همین را می‌گوید. به هر حال، هجمه رسانه‌ای و اقتصادی برای استفاده از عامل«روانی» به رغم سپری شدن تابستان، ادامه دارد. واقعا چگونه می‌شود، عده‌ای که وضعیت اقتصادی خوبی هم دارند، در چنین شرایطی احساس بدبختی می‌کنند؟ با سوءاستفاده از تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی و افزایش قیمت ارز و گرانی، ثروتش چند برابر شده اما، گله می‌کند از گرانی! وقتی تصاویر ویدئویی آن زن فرانسوی جان به لب رسیده از بی‌عدالتی را می‌بیند که مقابل پلیس ضد شورش زانو زده و فریاد می‌کشد: «گرسنه‌ایم، غذا نداریم، داریم از گرسنگی می‌میریم، فقط جانمان مانده، بیایید و آن را هم بگیرید»، یا وقتی گزارش نماینده ویژه سازمان ملل از میزان فقر و گرسنگی در آمریکا را می‌خواند و می‌بیند، چیزی بیش از ۴۰ میلیون آمریکایی در فلاکت مطلق هستند و درآمدشان فقط صرف غذا و مسکن می‌شود، چرا «نمی‌تواند» باور کند در فرانسه و آمریکا هم گرسنه وجود دارد!؟ آنجا چند برابر شدن ثروتش را می‌بیند، می‌بیند فقیر نیست، می‌داند از شرایط سوءاستفاده کرده، احتکار کرده و ثروتمند شده اما «حس» فقر و بدبختی می‌کند، اینجا تصاویر آن زن را به چشم می‌بیند، می‌بیند از گرسنگی ضجه می‌زند اما «باور» نمی‌کند، در اروپا گرسنه‌ای باشد! چرا وقتی زمین‌لرزه‌ای رخ می‌دهد حتی بدون تلفات، سیلی می‌آید و مسئولین از عهده کار بر می‌آیند، یا مثلا دانشجویی هنگام عبور از خیابان تصادف می‌کند، یا فریب‌خورده‌ای کشف حجاب می‌کند، رقاصه‌ای‌گریه می‌کند و ... این حس سراغ برخی می‌آید که «ما چقدر بدبختیم» اما وقتی بزرگ‌ترین آتش‌سوزی تاریخ کالیفرنیا رخ می‌دهد و صدها نفر را با خانه و کاشانه‌شان توأمان می‌سوزاند و شهر را(پارادایز) به طور کامل نابود می‌کند و... با انواع شگردها، به توجیه آن می‌پردازد و نمی‌تواند «باور» ‌کند، مصیبت، فقط برای «ما» نیست؟! آنجا می‌بیند دشمن، مقصر لااقل بخشی از این مشکلات است و در حال القای «حس بدبختی» است اما، قادر به فهم درست آن نیست؟ پاسخ، در آن هجمه رسانه‌ای است. به اعتبار وجود شبکه‌های بی‌درو پیکر رسانه‌ای و اجتماعی، افکار عمومی درحال بمباران خبری و تحلیلی است. باور کنیم در هیچ کجای این کره خاکی هیچ دولتی چنین بی‌خیال، افکار عمومی خود را به دشمن نسپرده است. در همین فرانسه که درگیر شورش‌های بی‌سابقه‌ است، جست‌وجوی برخی کلمات در موتور جست‌وجوگر گوگل، ممنوع است! در انگلیس و آلمان و آمریکا، اگر از طریق یکی از این شبکه‌های اجتماعی یا رسانه‌ها، خبر دروغی علیه شخصیت حقیقی یا حقوقی گفته شود، مورد پیگرد قانونی قرار می‌گیرد. اما در کشور ما کدام موضوع هست که فرد اراده کند و آن را در اینترنت و موبایل و... نیابد؟! از مواد مخدر و مشروبات الکلی و زنان خیابانی بگیر تا.... در این فضای مجازی، کدام دروغ گفته نشده است؟ کدام تهمت زده نشده، اصلا آیا خط قرمزی در این فضا وجود دارد؟! اگر تا ۱۰ سال پیش با «سانسور» به دنبال جهت دادن به افکار عمومی بودند، امروز با بمباران خبری، افکار و احساسات را جهت می‌دهند. این است که گاهی می‌بینیم فرد، روی گنج نشسته اما از نداری، ناله می‌کند و حس بدبختی دارد. وقتی با ابزار رسانه می‌توانند از ایران، در ذهن مردم اروپا چنان تصویر غیر واقعی بسازند که... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/149457 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا، گپ و بله @kayhannewspaper

🖌 #یادداشت_روز 🔹به معجزه عادت داریم #جعفر_بلوری 🔸 «معجزه» دروغ نیست. منحصر به زمانی خاص و دوران دور گذشته هم نیست. معجزه می‌تواند هر روز و هر جایی رخ بدهد. اصلا همین جمهوری اسلامی خودمان، به معجزه دیدن عادت دارد. از نحوه وقوع انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام عزیز بگیر تا نتیجه جنگ تحمیلی و همین جنگ ناجوانمردانه اقتصادی و چگونگی مقاومت در برابر تحریم‌هایی که به قول رئیس‌جمهور آمریکا تاکنون علیه هیچ کشوری وضع نشده، کم از معجزه ندارند. در جنگ ۸ ساله با بیش از ۴۰ کشور دنیا به طور مستقیم و غیر‌مستقیم درگیر بودیم آن هم با دست‌های تقریبا خالی. امروز هم ترامپ می‌گوید، شدید‌ترین تحریم‌های بشری را علیه ایران وضع کرده‌ایم، تحریم‌هایی که به گفته کارشناسان خارجی، حتی بزرگ‌تر از آمریکا هم توان تحملش را ندارد. یک کشور، فقط یک کشور را نام ببرید که این گونه ناجوانمردانه و ظالمانه تحت فشار سیاسی، اقتصادی، اطلاعاتی و رسانه‌ای قرار گرفته باشد اما به قول رسانه‌ها و اندیشکده‌های ریز و درشت غربی، این طور قدرتمند شده و در منطقه نفوذ و محبوبیت بی‌سابقه‌ای داشته باشد. مگر حریفِ داعش شدن، کم چیزی است؟! فراری دادن آمریکا از منطقه و به استعفا واداشتن سه وزیر اسرائیلی، آمریکایی و سعودی در کمتر از یک ماه مگر، کار کوچکی است؟! اصلا این همه دشمنی و قشون‌کشی آمریکا برای مهار ایران، معنایی جز این دارد که «حریفش قَدَر است؟!» رسانه‌های نام‌‌ آشنای وال استریت ژورنال، سی‌ان‌ان، نیویورک تایمز، تاکس ‌اشپیگل، گاردین، رویترز و... از جمله رسانه‌های غربی هستند که طی هفته‌های گذشته از زوایای مختلف به دشمنی‌ها و ائتلاف‌سازی‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه ایران پرداخته و هر یک با تحلیلی متفاوت به نتایجی مشترک رسیده‌اند: «آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند.» یا «ایران پس از ۴۰ سال به یک قدرت بزرگ منطقه تبدیل شده است». اما چرا چنین است؟ چرا تابستان داغ‌شان، نگرفت؟ چرا این همه تحریم ظالمانه، نمی‌توانند به نتیجه مطلوب برسند؟ آیا دلیل شکست پی‌در‌پی دشمن، فقط آگاهی و هوشیاری مردم، قدرت کشور و توانایی نظامی و موشکی ماست؟ آیا دولتی داریم که، توطئه‌های دشمن را به موقع شناسایی و خنثی می‌کند؟! این دولت که رئیس‌جمهور آمریکا را مودب می‌دانست. طی تقریبا ۶ سال گذشته هم، تا توانست تلاش کرد به همین کشورهای آمریکا، فرانسه و انگلیس نزدیک شود. اصلا این دولت مگر با این چند کشور، دشمنی کرده است؟! پس موضوع چیست؟ به این سؤال‌ها می‌توان از زوایایی گوناگون پاسخ داد. مثلا، دشمن هزینه و فایده کرده و دیده، در صورتی که دست از پا خطا کند، هزینه سنگین و جبران‌ناپذیری خواهد پرداخت. یا به قول نویسنده نیویورک تایمز، بسیاری از کشورهایی که در کنار آمریکا علیه ایران قرار گرفته‌اند، ضعیف هستند و توان یک اخم ایران را هم ندارند. یا مثلا، چون اسرائیل در تیررس موشک‌های ایران و متحدانش است، ریسک نمی‌کنند. می‌توان از داشتن رهبری بی‌نظیر در ایران گفت و یکی از مهم‌ترین دلیل ادامه این انقلاب اسلامی را، پرچمداری رهبر معظم انقلاب دانست. همه این‌ها قبول. همه این‌ها موثرند. اما گاهی تصور می‌کنم، پاسخ‌های دیگری هم وجود دارند که از محاسبات امثال من، به دور است. بخوانید:... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/152589 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا، گپ و بله @kayhannewspaper

🖌 #یادداشت_روز 🔹از گوجه فرنگی و پیاز تا مسکن و دلار #جعفر_بلوری 🔸به این نکات توجه کنید: ۱- بنابر اعلام منابع رسمی، چیزی بین ۵۰ تا ۷۰ درصد درآمد یک مستاجر صرف اجاره بها می‌شود. البته با احتساب پول پیش. یعنی اگر به فرض کارمندی ۳ میلیون تومان حقوق ماهیانه داشته باشد، باید حداقل یک میلیون و پانصد یا دو میلیون و صد هزار تومان آن را صرف اجاره بها کند. واقعا ناراحت کننده و مایه تاسف است، نیست؟! حال اگر دولت روی حوزه مسکن سرمایه‌گذاری کرده و مثلا برنامه‌ریزی کند طی یک مدت مشخص مشکل مسکن را حل کند، چیزی بین ۵۰ تا ۷۰ درصد درآمد یک مستاجر در جیبش خواهد ماند. ۳۵ درصد جمعیت کشور مستاجرند. حل مشکل مسکن فقط این ویژگی را ندارد که نیمی از درآمد ۲۸ میلیون و ۳۵۰ هزار نفر(۳۵ درصد جمعیت ۸۱ میلیونی کشور) را در جیبش نگاه دارد. بخوانید: کارشناسان یکی از مهمترین علل جهش شدید قیمت مسکن و اجاره بها را، کم شدن عرضه مسکن (تولید) اعلام می‌کنند. توقف طرح «مسکن مهر» و جایگزین نکردن آن با یک طرح غیر مزخرف! نیز، از جمله علل کاهش «عرضه» عنوان شده است. ما در کشور سالی یک میلیون متقاضی خرید مسکن داریم و ۳۵ درصد مردم نیز مستاجرند. اگر این افراد در آن سال، صاحب خانه نشوند، چیزی به نام «انباشت تقاضا» به وجود آمده و از آنجایی که «عرضه» مسکن نیز به شدت کاهش یافته، این عده مجبور می‌شوند به سمت اجاره‌نشینی بروند. این یعنی جهش همزمان قیمت خانه و اجاره بها؛ چیزی که امروز با آن مواجهیم. جهش شدید قیمت‌ها (چه خانه چه اجاره بها) نیز به نوبه خود باعث افزایش حاشیه‌نشینی می‌شود، یعنی همان چیزی که در تهران اتفاق افتاد! دولت در این شرایط می‌تواند چند کار انجام بدهد. مثلا شرایطی را فراهم کند که باعث افزایش عرضه مسکن می‌شود. کاری که با طرح «مسکن مهر» انجام می‌شد. یا قدرت خرید مردم را با دادن مثلا وام افزایش دهد. دولت هم اکنون به «خانه اولی‌ها» (زوجین) ۱۶۰ میلیون تومان وام می‌دهد. آن هم به شرط خرید خانه نوساز! بخش اعظم مردم نیز قدرت خریدشان به اندازه یک سوم توانایی لازم برای خرید یک خانه است. با توجه به کوتاهی دولت در این امر، این مقدار وام قدرت لازم برای خرید خانه را ایجاد نمی‌کند و مشکل سرجای خود باقی می‌ماند. حالا یک سوال مهم: چرا دولت هیچ اراده‌ای برای حل مشکل مسکن ندارد؟ چرا دولت مسکن مهر را که میلیون‌ها نفر را خانه‌دار کرد، متوقف نمود؟... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/158606 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا، گپ و بله @kayhannewspaper

🖌 #یادداشت_روز 🔹عراق و تحولات امید‌آفرین #جعفر_بلوری 🔸 ۱- علوم انسانی چون با «انسانِ پیچیده» سروکار دارد، مثل علوم ریاضی و تجربی «دو دو تا چهارتایی» نیست. انسان پیچیدگی‌های خودش را دارد لذا نمی‌توان درباره چنین علومی به‌طور قطع و صددرصدی نظر داد. دانشمندان چنین حوزه‌هایی همواره تلاش کرده‌اند با یافتن قوانین و ساختن فرمول‌هایی، مثلا تحولات آینده (سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و...) را پیش‌بینی کنند؛ یا ریشه‌های «معضلی» را حل و بعضا حتی برای کشور و ملتی معضل بسازند! تعجب نکنید. با جدا شدن اخلاق از سیاست (ماکیاول در اواخر قرون وسطی) بسیاری در کنار تلاش برای یافتن راه‌حل برای معضلات خود، به ساختن معضلات برای دیگران هم پرداختند! «تحریم‌های بی‌حد و مرز»، که بعضا باعث جان باختن کودکان معصوم و بیمار می‌شود، یکی از معضلات چنین فضایی است که گاهی از دل آن، معضلات دیگری بیرون می‌ریزد. اگرچه، همیشه این‌طور نیست و بارها شده که از دل یک معضل، خیرات و برکاتی بیرون ریخته که در انتهای این یادداشت درباره آن بیشتر توضیح خواهیم داد.... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/176843 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا، گپ و بله @kayhannewspaper

🖌 #یادداشت_مهمان 🔹بایدن، مذاکره و خوابی که برای این چند ماه دیده‌اند #جعفر_بلوری چیزی نزدیک به 7 ماه تا پایان دولت دوازدهم و انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 باقی مانده است. معمولا - نه همیشه- روسای‌جمهور اگر در دور اول قدرت باشند، برای پیروزی در انتخابات بعدی، آماده شده و برای کسب آرای بیشتر به‌طور مضاعف تلاش می‌کنند. مثلا، طرح‌های عقب‌افتاده را تکمیل و افتتاح کرده یا برخی وعده‌های عملی‌نشده را عمل می‌کنند. به‌طور کلی، اقداماتی انجام می‌دهند که رضایت مردم جلب شود. اما اگر در دور دوم باشند، شاید تلاش زیادی نکنند مگر اینکه، جریان سیاسی که رئیس‌جمهور از دل آن به قدرت رسیده، بخواهد فرد دیگری را معرفی کند که در این صورت نیز، تلاش‌ها برای جلب رضایت مردم و در نتیجه کسب آرای بیشتر، افزایش می‌یابد. البته حالت سومی ‌هم می‌تواند وجود داشته باشد که موضوع نوشتار ما بیشتر بررسی همین حالت است و آن اینکه، یک طیف سیاسی، آن‌قدر عملکرد ضعیفی داشته باشد که، دیگر هیچ امیدی نه مردم به آنها داشته باشند و نه آنها به جلب آرای مردم داشته باشند که در این صورت به‌طور طبیعی، رفته‌رفته از صحنه سیاسی کشور حذف می‌شوند!... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/205561 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا، گپ و بله @kayhannewspaper